``Χριστιανικά Νέα``Λυκοπάντης Γιώργος: Θ Υ Α Τ Ε Ι Ρ Α

Στην Αποκάλυψη ο Ιωάννης μιλά για 7 εκκλησίες

Οι 7 εκκλησίες είναι οι 7 διαφορετικές χρονικοί περίοδοι που πέρασε η εκκλησία. 1. Έφεσος : 30 - 161 μ.Χ

2. Σμύρνα : 161 - 313

3. Πέργαμος : 313 - 606 (Άρχισε η εκκλησία να αναμιγνύεται με την πολιτική εξουσία)

4. Θυάτειρα : 606 - 1517 (Επίσημα άρχισε η μεταρρύθμιση με τον Λούθηρο)

5. Σάρδεις : 1517 - 1900

6. Φιλαδέλφεια : 1900 - αρπαγή

7. Λαοδίκεια : μεγάλη θλίψη

Σήμερα θα ασχοληθούμε με μία απ`αυτές τις εκκλησίες, την ΘΥΑΤΕΙΡΑ.

Θεμελιώθηκε από το Μέγα Αλέξανδρο, μετά τη νίκη του κατά των Περσών και την κατάκτηση της Μικράς Ασίας. Η πόλη ήταν σταυροδρόμι, χτισμένη σε μία πεδιάδα μεταξύ δύο ποταμών. Η σπουδαιότερη θεότητα που λατρευόταν στη Θυάτειρα ήταν ο Απόλλωνας, λατρεία που άφησαν οι Μακεδόνες κατά τη διέλευσή τους από την πόλη αυτή. Επίσης, βρέθηκαν επιγραφές, που αναγραφόταν και το όνομα της θεάς Άρτεμης.

To σπίτι της Λυδίας

Είχε συντεχνίες βαφής ενδυμάτων, βυρσοδεψίας, κατασκευής χαλιών, αγγειοπλαστικής και μεταλλουργίας. ΠΡΑΞ. ις':14 Η Λυδία που πίστεψε στο κήρυγμα του Παύλου, ήταν πωλήτρια πορφύρας και καταγόταν από τη Θυάτειρα. Ήταν η πρώτη που πίστεψε σ' εκείνη την πόλη.

Η πόλη των Θυάτειρων συνδέεται εδώ με την Τύρο και την Ιεζάβελ. Η τελευταία ήταν πριγκίπισσα της Τύρου και της Σιδώνος. Ο πατέρας της Εθ-βάαλ ήταν βασιλιάς της Σιδώνας. Α' ΒΑΣ. ις':29-31 Η Τύρος και η Σιδώνα ήταν συγγενικές πόλεις και η Ιεζάβελ ήταν ιέρεια και στις δύο. Αυτή είχε εισαγάγει στον Ισραήλ τη λατρεία της Αστάρτης και του θεού Ήλιου. Επί των ερειπίων των αρχαίων Θυατείρων είναι χτισμένη η σημερινή τουρκική πόλη, Ακσιχάρ. Ο Κύριος είπε στην εκκλησία αυτή. Αποκ. β':19 - "Εξεύρω τα έργα σου, και την αγάπην, και την διακονίαν, και την πίστιν, και την υπομονήν σου, και τα έργα σου, και τα έσχατα ότι είναι πλειότερα των πρώτων." Σ' εκείνη τη σκοτεινή περίοδο υπήρχαν άνθρωποι που ζούσαν κι εργάζονταν για τον Κύριο. Μας πληροφορεί ο Λόγος ότι είχαν αγάπη για τον Κύριο. Δεν ξεχάστηκαν μέσα στον κόσμο, αλλά διατήρησαν τα σωστά κίνητρα για να παράγουν τα σωστά έργα. Δεν έπεσαν στην παγίδα της αυτοδικαίωσης ή του νομικισμού ή της σωτηρίας μέσω των έργων. Γι' αυτή την αγάπη ο Κύριος έλεγξε την Έφεσο. Μέσα στο σκοτάδι αυτό στην καρδιά τους άναβε το φως της πίστης. Είχαν την πεποίθηση ότι θα αμειφθούν αν κρατήσουν τον Ιησού σφικτά κοντά τους. Συνέχιζαν να κοιτάζουν στο Θεό, παρόλο το συμβιβασμό και τη διαφθορά που υπήρχε γύρω τους. Συνέχιζαν να διακονούν, να προσφέρουν το χρόνο τους, αλλά και υλικά αγαθά για το έργο του Θεού. Όλα αυτά τα έκαναν με υπομονή. Το βάρος το άφησαν στα πόδια του Κυρίου και εργάζονταν με τον ελαφρύ ζυγό που δίνει ο Κύριός μας. Αυτή η αφιερωμένη εκκλησία είχε σαν αποτέλεσμα να ευαρεστήσει το Θεό και να έχουν έργα, που είναι κατά την καρδιά Του. Τα τελευταία έργα τους θα είναι περισσότερα από τα πρώτα. Μέσα από αυτή την παιδεία του Κυρίου θα ωριμάσουν, θα ανδρωθούν και θα αποκτήσουν το στέρεο και καθαρό βάδισμα και παράλληλα, θα προσφέρουν τον πολύτιμο καρπό στον Κύριο. Είπε"Εξεύρω τα έργα σου. Συμβολίζουν πνευματικό κόπο και μόχθο. Μπορούμε να φανταστούμε το βαθμό της αφιέρωσης αυτών των λίγων, αλλά αφιερωμένων χριστιανών, αν αναλογιστούμε το βαθμό της διαφθοράς που κυριαρχούσε στους κόλπους της εκκλησίας. Δεν κοιτούσαν τι κάνει ο χριστιανός που μένει δίπλα τους, αλλά οι πράξεις καθορίζονταν από τη στενή τους επαφή με το Πνεύμα του Θεού. Εμείς, πολλές φορές ταραζόμαστε και ενοχλούμαστε, όταν βλέπουμε αδελφούς που γνωρίζουμε για αρκετό καιρό, να συμβιβάζονται και σιγά - σιγά η ζωή τους να παίρνει μία διαφορετική κατεύθυνση, που αν δεν προσέξουμε, μπορεί να παρασύρει κι εμάς. Αν δεν έχουμε ρίξει την άγκυρά μας στο λιμάνι της παρουσίας του Κυρίου, χωρίς να το καταλάβουμε, τα ανεπαίσθητα και ύπουλα ρεύματα των διαφόρων ψευδοδιδασκαλιών θα μας παρασύρουν σε ένα ωκεανό προβλημάτων. "την αγάπην" : Είναι η αγάπη της αυτοθυσίας για τον Ιησού και η υπηρεσία στο σώμα Του. Δεν παγιδεύτηκαν σε κανενός είδους κοσμικό πειρασμό, αλλά έκαναν πράξη αυτό που ακόμα και στις μέρες μας είναι σπάνιο. Την περίοδο των Ισαύρων (δυναστεία Βυζαντινών αυτοκρατόρων) έλαβε χώρα η εικονομαχία. Αφαίρεσαν τις εικόνες, αντιπαρατέθηκαν με τους πάπες και τη θρησκευτική εξουσία και αμέσως ήρθε ευλογία στο βυζαντινό κράτος. "την πίστιν" : ΕΒΡ. ια':6 Πίστευαν ότι μισθαποδότης στα έργα τους θα είναι ο ίδιος ο Θεός και όχι η εύνοια του κόσμου. "την διακονίαν" : Αναφέρεται περισσότερο στην υπηρεσία πάνω σε βιοτικά ζητήματα, όπως βλέπουμε στο 6ο κεφάλαιο των Πράξεων, όπου η Εκκλησία έκλεξε επτά διακόνους για να αναλάβουν το θέμα των συσσιτίων. Η διακονία έχει διαφορετικό χαρακτήρα και υπόσταση από τα έργα που αναφέραμε προηγουμένως. Είναι και αυτές πράξεις, αλλά περιορίζονται σε ένα διαφορετικό επίπεδο. "την υπομονήν σου" : Ότι υπέμεναν και έμεναν κάτω από ένα βαρύ ζυγό, δεν έμεινε απαρατήρητο από τον Κύριο. Ταπεινώθηκαν και κουβαλούσαν το φορτίο τους υπομονετικά πιστεύοντας στην ανταπόδοση.

"και τα έσχατα ότι είναι πλειότερα των πρώτων" : Η περίοδος αυτή είναι περίπου 200 χρόνια, από το 800 μέχρι 1000 μ.Χ. Η πρώτη περίοδος περιλαμβάνει τις πιο σκοτεινές ώρες του Παπισμού, οι οποίες ήταν γεμάτες διαφθορά και αμαρτία. Όσοι ήταν τεμπέληδες, πήγαιναν στα μοναστήρια για να γίνουν καλόγεροι, λαμβάνοντας μέρος σ' ένα διεφθαρμένο σύστημα.

Το ίδιο συνέβαινε και στη δεύτερη περίοδο, όπου ο αυτοκράτορας ήταν και αρχιερέας, με τον τίτλο PONTIFEX MAXIMUS. Η περίοδος αυτή χαρακτηριζόταν από ανεξέλεγκτη παπική και πατριαρχική εξουσία, όπου ιδιαίτερα οι πάπες ασκούσαν εξουσία πάνω στα βασίλεια του κόσμου. Την εποχή εκείνη ο κόσμος ήταν γεμάτος από μάγους και μάγισσες και πολλοί Χριστιανοί καίγονταν με την κατηγορία της μαγείας.

Ιννοκέντιος

Ο ισχυρότερος Πάπας ήταν ο Ιννοκέντιος ο Γ' (1198-1216). Αποκαλούσε τον εαυτό του αντιπρόσωπο του Θεού και Υπέρτατο Άναξ της Εκκλησίας και του κόσμου. Είχε το δικαίωμα να ανεβοκατεβάζει βασιλείς και ηγεμόνες και τα πάντα, είτε στον ουρανό, είτε στη γη, ήταν υποκείμενα στον "αντιπρόσωπο του Χριστού". Υπέταξε την πολιτεία στον έλεγχο της Εκκλησίας. Οι βασιλείς της Γερμανίας, Αγγλίας και Γαλλίας και ουσιαστικά όλοι οι μονάρχες της Ευρώπης υπάκουαν στη θέλησή του. Έφερε κάτω από τον έλεγχό Του, ακόμα και τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ποτέ άλλοτε στην Ιστορία, δεν υπήρξε άνθρωπος που να άσκησε μεγαλύτερη εξουσία και ισχύ. Διέταξε δύο σταυροφορίες, θέσπισε το δόγμα της μετουσίωσης, υιοθέτησε τη μυστική εξομολόγηση, απαγόρευσε τη μελέτη της Αγίας Γραφής από μετάφραση. Υπήρχε μόνο η λατινική μετάφραση στη διάθεση των κληρικών. Διέταξε την εξολόθρευση των "αιρετικών", τη σφαγή των Αλβιγινών. Οι Αλβιγινοί ήταν πιστοί της Νότιας Γαλλίας, της Βόρειας Ισπανίας και της Βόρειας Ιταλίας, που κήρυτταν κατά της ανηθικότητας του κλήρου, των προσκυνημάτων, της λατρείας των αγίων και των εικόνων, απέρριπταν τον κλήρο, θεωρούσαν σαν δογματικό κανόνα μόνο την Αγία Γραφή και ζούσαν μια ζωή αγιασμού. Επιπλέον οργάνωσε την Ιερά Εξέταση. Το θεσμό τον τελειοποίησε ο μεθεπόμενος Πάπας, ο Γρηγόριος ο Θ'. Το όργανο αυτό ήταν αρμόδιο για την ανακάλυψη και τιμωρία των αιρετικών. Λειτουργούσε σαν εκκλησιαστικό δικαστήριο και έπαιρνε πληροφορίες όποτε χρειαζόταν από οποιονδήποτε. Ο ύποπτος μπορούσε να υποβληθεί σε βασανιστήρια και η διαδικασία ήταν μυστική. Ο Ιεροεξεταστής καταδίκαζε τον ύποπτο και ο κατάδικος παραδιδόταν στην κοσμική εξουσία για την εκτέλεση της διά πυρός θανατικής ποινής του ή της ισόβιας κάθειρξης. Η περιουσία του θύματος δημευόταν και την μοιραζόταν Εκκλησία και Πολιτεία. Ο θεσμός της Ιεράς Εξέτασης "άνθισε" μετά τον περιβόητο Πάπα Ιννοκέντιο Γ'. Αργότερα η Ιερά Εξέταση έγινε ένα από τα κυριότερα όργανα που χρησιμοποίησε ο Παπισμός στην προσπάθειά του να καταπνίξει τη Μεταρρύθμιση. Λέγεται ότι σε μια περίοδο 30 χρόνων (1540-1570) έχασαν τη ζωή τους περίπου 900.000 πιστοί στον πόλεμο που έκανε ο Πάπας για να εξοντώσει του Βαλδέσιους, οι οποίοι ήταν πιστοί στη Νότια Γαλλία και Βόρεια Ιταλία, παραπλήσιοι με τους Αλβιγίνους, αλλά όχι ταυτόσημοι. Φανταστείτε ιερείς και μοναχούς να διευθύνουν με άκαρδη σκληρότητα και απάνθρωπη θηριωδία βασανιστήρια και κάψιμο ζωντανών ανθρώπων, αθώων ανδρών και γυναικών και όλα αυτά στο όνομα του Χριστού και στην εκτέλεση διαταγών του "αντιπροσώπου" Του.

Υπήρχαν παντού άνθρωποι που αγαπούσαν το Λόγο του Θεού, κρατούσαν τους εαυτούς τους καθαρούς και έκαναν έργα αγάπης και μετάνοιας ενώπιον του Κυρίου. Αυτές οι προσπάθειες για μεταρρύθμιση έλαβαν χώρα σε πολλά μέρη της Ευρώπης, με πρωταγωνιστές τους John Wycliffe, John Huss, Savonarola κ.α. Σ' αυτούς είναι που απευθύνεται ο Ιησούς στην τότε εκκλησιαστική περίοδο. Βέβαια, έχουμε και ανάλογες περιπτώσεις στην παρούσα χρονική περίοδο, διότι η περίοδος των Θυατείρων σε ένα συγκεκριμένο βαθμό επιβιώνει και λειτουργεί και σήμερα. β':20 - "Έχω όμως κατά σου ολίγα, διότι αφήνεις την γυναίκα Ιεζάβελ, ήτις λέγει εαυτήν προφήτιν, να διδάσκη και να πλανά τους δούλους μου εις το να πορνεύωσι και να τρώγωσιν ειδωλόθυτα."
Στο εδάφιο αυτό ο Ιησούς προειδοποιεί την Εκκλησία Του. "έχω όμως κατά σου ολίγα" : Στο αρχαίο κείμενο δεν υπάρχει η λέξη "ολίγα". "Αλλά έχω κατά σου ότι άφεις την γυναίκα Ιεζάβελ ..." Είναι το μοναδικό πράγμα, στο οποίο εναντιώνεται ο Κύριος σ' αυτή την εκκλησία. "αφήνεις την γυναίκα Ιεζάβελ " : Η Θυάτειρα την ανεχόταν και την άφηνε να κάνει εκείνο που ήθελε. "Ιεζάβελ" σημαίνει "χωρίς σύζυγο, χωρίς συγκάτοικο". Νομίζει ότι έχει σύζυγο, αλλά δεν έχει. Η Καθολική Εκκλησία για πολλά χρόνια υποστήριζε ότι η Μαριάμ δεν είχε σύζυγο και δεν έκανε άλλα παιδιά, εκτός του Ιησού, κάτι που υποστηρίζει και η Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα.

Σινγκ Μου

Στην περίοδο της Θυάτειρας, η Ιεζάβελ αντιστοιχεί στο Καθολικό-Ορθόδοξο σύστημα, το οποίο εισήγαγε μία θηλυκή θεότητα μεταξύ των ανθρώπων, την Παναγία. Οι Βαβυλώνιοι στη λαϊκή θρησκεία τους λάτρευαν μία θεά μητέρα και ένα γιο, τον οποίο κρατούσε στην αγκαλιά της. Αυτή η λατρεία με τον καιρό μεταδόθηκε στα πέρατα της γης. Στην Αίγυπτο τη μητέρα την ονόμαζαν Ίσιδα και το παιδάκι Όσιρη. Στην Ινδία αυτές οι θεότητες υπάρχουν και σήμερα ως Ίσι και Ισβάρα. Στη Μικρά Ασία ονομάζονταν Κυβέλη και Δίας. Στη Ρώμη, Τύχη και Ζευς. Στην Ελλάδα, Δήμητρα και Πλούτωνας. Στην Κίνα έχουμε τη αγία μητέρα Σινγκ Μου με ένα βρέφος στην αγκαλιά της και ένα φωτοστέφανο γύρω της. Η ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία ονομάζει τη Μαριάμ, Βασίλισσα των ουρανών και είναι ένας ευρύς και διαδεδομένος τίτλος. Διακρίνουμε ότι, άλλαξαν απλώς το όνομα της Αστάρτης σε Παναγία, καλύπτοντας την ειδωλολατρική λατρεία της Αστάρτης με χριστιανικούς τύπους. Όταν ο Κωνσταντίνος πίεσε τους ειδωλολάτρες να γίνουν χριστιανοί, ανάμειξαν την ειδωλολατρεία με το χριστιανισμό. Πήραν χριστιανικά ονόματα και τα τοποθέτησαν στους θεούς τους, αντικαθιστώντας τα αρχαία τους ονόματα. Π.χ. Άγιος Νικόλαος - Ποσειδώνας. Η θεά Αστάρτη επίσης αντιπροσωπεύει την Αφροδίτη των Ελλήνων. Πραγματικά εξύψωσαν τη Μαριάμ πιο ψηλά από τον Ιησού, λέγοντας ότι εκείνη ήταν που Τον γέννησε. Έτσι είναι καλύτερα να προσεύχεσαι στη Μητέρα του Ιησού και εκείνη με τη σειρά της θα παρακαλέσει το γιο της. Υποστηρίζουν ότι η Μαριάμ είναι πιο οικτίρμων και πολυέλεος από τον Ιησού. Η αγάπη και η μεσιτεία του Ιησού μεταβιβάστηκαν στο πρόσωπο της Μαριάμ και ο διάβολος κατάφερε να κλέψει τις σωτήριες ιδιότητες του Ιησού Χριστού. Έλεγαν να μην πηγαίνεις στον Ιησού, γιατί είναι πολύ αυστηρός, ενώ η Μαριάμ είναι εκείνη που πραγματικά σε συμπονάει και είναι σε θέση να σε βοηθήσει ως έχουσα το μητρικό ένστικτο. Βλέπουμε πόσο αργά και μεθοδικά ο σατανάς πλάσαρε με έμπειρο τρόπο το σχέδιό του, το οποίο εισχώρησε στο σώμα της Εκκλησίας και πολλές ψυχές ακόμα και σήμερα χάνονται εξαιτίας αυτής της ψευδοδιδασκαλίας. Αν θέλεις να κάνεις τον Ιησού να μη μπορεί να σώζει ανθρώπους, απλώς διδάσκεις ότι υπάρχει ένα άλλο πρόσωπο που μπορεί να κάνει αυτή τη δουλειά. Δεδομένου ότι μόνο ο Ιησούς σώζει, μπορούμε να καταλάβουμε το μέγεθος της καταστροφής στο ανθρώπινο γένος, μέσα απ' αυτή τη διδασκαλία. Είναι φοβερό αυτή η άποψη να είναι ριζωμένη μέσα στη συνείδηση ολόκληρων λαών ακόμα και σήμερα. Ο Ιησούς λέει ότι έχει επιτραπεί να εισχωρήσουν αυτές οι ψευδοδιδασκαλίες στην Εκκλησία Του, να διαπράξουν πνευματική μοιχεία, διότι απομακρύνθηκαν από τον Κύριό τους και προσκολλήθηκαν σε άλλες δοξασίες. Ενώ είναι αρραβωνιασμένοι με το Χριστό, η καρδιά τους έτρεξε να διαλέξει άλλους κυρίους. Όταν η καρδιά σου δεν επιθυμεί τον Ιησού, αυτομάτως θα επιθυμήσει κάτι διαφορετικό, όπως πλούτος, φήμη, δόξα κλπ. Οι άνθρωποι εκείνοι που πλανήθηκαν, ουσιαστικά ήθελαν να πλανηθούν, διότι δεν αγάπησαν την καθαρότητα, αλλά επιθύμησαν να ζήσουν ευχαριστώντας τη σάρκα τους. Υπάρχει μία έντονη και ζωηρή περιγραφή για την πνευματική πορνεία στις ΠΑΡ. κεφ. ζ'. Μιλάει για μία αμαρτωλή γυναίκα, τύπος του συστήματος που περιγράψαμε παραπάνω. Δελεάζει και αποπλανά τους Ισραηλίτες και ο Κύριος προειδοποιεί ότι η κλίνη της είναί οδός για το λάκκο. ΠΑΡ. ζ':4,5,11-13,19-20,24-27 ΠΑΡ. ζ':11 - "Φλύαρος και αναιδής, οι πόδες αυτές δεν μένουσιν εν τω οίκω αυτής, τώρα είναι έξω, τώρα εν ταις πλατείαις, και ενεδρεύει πλησίον πάσης γωνίας." Οι πλάνες και τα ψέματα του διαβόλου σε περιμένουν σε κάθε στροφή. Δεν γίνεται να ζήσεις μία ζωή χωρίς να χρειαστεί να προσπαθήσεις να διακρίνεις το κακό από το καλό. Κάθε μέρα λαμβάνουμε μηνύματα, τα οποία χρειάζεται να τα εξετάζουμε με το Πνεύμα του Θεού. Η γυναίκα που αναφέραμε παραπάνω, δεν θα μείνει στο μέρος της, αλλά θα βγει έξω με ένα και μοναδικό σκοπό, να αναζητήσει πιστούς αφύλακτους, μη αφιερωμένους και να τους ελκύσει στο "ζεστό και φιλόξενο σπίτι" της. Ορισμένα πράγματα μπορεί να τα ακούς και να λες ότι είναι καλά και χρήσιμα. Εκεί μπορεί να κρύβεται παγίδα, διότι μόνο το Πνεύμα του Θεού μπορεί να φωτίσει τα κρυφά και να τα κάνει φανερά. Μόνο ο Ιησούς είναι ικανός να σε βοηθήσει να αποφύγεις τις παγίδες. Πολλοί στηρίχθηκαν στις γνώσεις τους, αλλά ήταν εκείνες που έγιναν παγίδες σ' αυτούς. Άλλοι στηρίχθηκαν στην εμπειρία τους, ή σε κάποια συναισθήματα και εντυπώσεις. Ούτε κι εδώ υπάρχει διέξοδος. Ο μόνος τρόπος είναι να κτίσεις μία στενή σχέση με το Χριστό. Να αποκτήσεις οικειότητα με το Σωτήρα σου βασισμένη σε μία βάση δέους και φόβου. Διά του Πνεύματός Του μπορείς να νοήσεις και να διαισθανθείς που είναι το μονοπάτι που οδηγάει στη σωτηρία. Το παραπάνω εδάφιο μας λέει ότι η γυναίκα είναι φλύαρος και αναιδής. Τέτοια αναίδεια δεν ακούστηκε παρά μόνο από τους Πάπες, όταν έστρεφαν τη λατρεία προς το πρόσωπό τους. Το μόνο που προσφέρει αυτή η γυναίκα είναι κενά λόγια, φλύαρα, για να σε υπνωτίσουν. Κατ' αυτό τον τρόπο έχουμε εκκλησιαστικά συστήματα που υποστηρίζουν ότι στέκονται και υπηρετούν το Θεό, αλλά οι ψυχές δεν βρίσκουν συγχώρηση και αιώνια ζωή εκεί, με αποτέλεσμα να χάνονται στην κόλαση. Το σύστημα αυτό του ενθαρρύνει να τρώνε ειδωλόθυτα, ψευδοδιδασκαλίες για να μολυνθούν και να απομακρυνθούν από το φως της σωτηρίας και του Ιησού. Σήμερα αυτού του είδους η ειδωλολατρία ξεχειλίζει από παντού.

Στην ΑΠΟΚ. ζ':1-6 και ιη':1,2,4 περιγράφεται εκείνο το σύστημα - ψευδοδιδασκαλία, σαν "Βαβυλών, η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης", την οποία ο ίδιος ο Κύριος θα καταστρέψει ολοκληρωτικά. Σήμερα υπάρχουν και ο Κύριος θα συνεχίζει να σηκώνει Ηλίες, ώστε να αντιπαρατεθούν στο φρόνημα και στο φόβο που προκαλεί η Ιεζάβελ. Ένας φόβος, που καθηλώνει πιστούς και άπιστους, τους φυλακίζει μέσα σ' ένα σύστημα και τους εξουσιάζει χωρίς να αντιληφθούν τις επιπτώσεις αυτής της βασιλείας. Ο Ηλίας τότε φοβήθηκε απ' αυτή τη γυναίκα, ενώ δεν φοβήθηκε, όταν τα έβαλε με εκατοντάδες ψευδοπροφήτες, με τον ίδιο το βασιλιά Αχαάβ, αλλά και όλό το πλήθος που λάτρευε αυτά τα είδωλα. Τράπηκε σε φυγή, όταν τον απείλησε η Ιεζάβελ με δύο μόνο προτάσεις. Ο Κύριος στις μέρες μας θα φέρει ένα θανατηφόρο χτύπημα στο χάρτινο πύργο του παρόντος συστήματος (ΑΠΟΚ. ιγ':3). Οι υπηρέτες Του αυτή τη φορά δεν θα φοβηθούν και δεν θα υποκύψουν σε καμία απειλή. Το τελευταίο χρίσμα που θα έρθει στο λαό του Θεού θα είναι σαν μία φωτιά, που θα κατακαίει κάθε έργο του σκότους και θα απομακρύνει κάθε ύπουλο εργάτη. Ο φόβος θα κυριεύσει τους υπηρέτες του διαβόλου, ενώ οι εργάτες του Θεού θα λάμπουν μέσα στη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Το τελειωτικό χτύπημα στη Βαβυλώνα θα το φέρει ο ίδιος ο Κύριος κατά τη δεύτερη έλευσή Του, όπου θα Τον δουν όλοι!

β':21 - "Και έδωκα εις αυτήν καιρόν να μετανοήση εκ της πορνείας αυτής, και δεν μετανόησεν."
Ο Κύριος στέκεται υπομονετικά, δίνοντας την ευκαιρία να αλλάξει στάση, κάτι όμως που δεν έγινε. Δείχνει την αγάπη του Ιησού για τους ανθρώπους, θέλοντας να σωθούν όσο γίνεται περισσότεροι. Έχουμε το έλεος και τη χάρη του Θεού σε όλο της το μεγαλείο. Αν οι άνθρωποι που υποκινούν ένα διεφθαρμένο σύστημα, το οποίο καταδικάζει τις ψυχές σε απώλεια, έχουν ευκαιρία να μετανοήσουν, πόσο περισσότερο δίνεται η χάρη του Θεού πλουσιοπάροχα στα παιδιά Του μέσα στα διάφορα λάθη τους για να επιστρέψουν με το σωστό τρόπο στην παρουσία του Κυρίου. Αυτή η γυναίκα έλεγε ότι ήταν προφήτισσα του Θεού. Χρειάζεται να προσέχουμε και να διακρίνουμε τους προφήτες, διότι ο καθένας μπορεί να αποκαλεί τον εαυτό του προφήτη. Σήμερα πολλοί "προφήτες" ψευδοπροφητεύουν και σκανδαλίζουν ολόκληρες οικογένειες οδηγώντας τους σε σύγχυση και απιστία. Δεν είναι όμως αυτό το μόνο κακό που κάνουν. Ανοίγουν την πόρτα διάπλατα σε ακάθαρτα πνεύματα να έρθουν και να επηρεάσουν το εκκλησίασμα. Αυτό μπορεί να γίνει ατομικά, αλλά και συνολικά σε ένα μέρος ή και σε ολόκληρη την Εκκλησία. Είναι πολύ σημαντικό τέτοια άτομα να σταματήσουν άμεσα να προφητεύουν. Πολύ επικίνδυνο επίσης είναι το άλλο άκρο, δηλ. να διακοπεί κάθε διακονία προφητείας κι έτσι να φιμώσεις τη χάρη του Θεού, που θέλει να εκφραστεί μ' αυτό το υπερφυσικό χάρισμα. Ο Παύλος μας λέει ότι πρέπει να είναι δύο ή τρεις, οι οποίοι να διακρίνουν τα πνεύματα . Α' ΚΟΡ. ιδ':29. Δεν λέει ότι απαραίτητα θα είναι ο ποιμένας ή γυναίκα του εκείνοι που θα διακρίνουν. Αυτή είναι μία ευθύνη που ανήκει σε όλο το πρεσβυτέριο και η χάρη της διάκρισης δίδεται σε όλους, αλλά ιδιαίτερα σε μερικά άτομα με κάποια περισσότερη αποκάλυψη. Ο Ησαϊας μας δείχνει άλλο ένα τρόπο, που συμπληρώνει το έργο του Αγίου Πνεύματος. ΗΣΑ. η':20 - "Εις τον νόμον και εις την μαρτυρίαν, εάν δεν λαλώσι κατά τον λόγον τούτον, βεβαίως δεν είναι φως εν αυτοίς." Χρειάζεται να γνωρίζουμε το Λόγο του Θεού για να μπορούμε διά μέσω αυτού να τοποθετούμε τις προφητείες, αλλά και τις όποιες διδασκαλίες. Παράγοντας πλάνης είναι η έλλειψη γνώσης του Λόγου του Θεού. ΜΑΤΘ. κβ':29 - "Αποκριθείς δε ο Ιησούς, είπε προς αυτούς, Πλανάσθε, μη γνωρίζοντες τας γραφάς μηδέ την δύναμιν του Θεού." β':22 - "Ιδού, εγώ βάλλω αυτήν εις κλίνην, και τους μοιχεύοντας μετ' αυτής εις θλίψιν μεγάλην, εάν δεν μετανοήσωσιν εκ των έργων αυτών."
Πού διέπραττε αυτή η γυναίκα τις πορνείες της; Στην κλίνη. Ειρωνικά εκεί θα την βάλει ο Κύριος, αλλά θα είναι κλίνη οδύνης και βασάνων. Υπήρχε μία πραγματική γυναίκα στην τοπική εκκλησία των Θυατείρων. Ίσως δεν την έλεγαν Ιεζάβελ, αλλά ο Κύριος μας δίνει αυτό το όνομα, για να δείξει το πνεύμα που αντιπροσωπεύει. Πιθανότερα η γυναίκα αυτή έλεγε ότι είχε πλήθος αποκαλύψεων και ότι κινούνταν από το Άγιο Πνεύμα, αλλά η ζωή της ήταν φανερή και η αμαρτία της δήλωνε τι είδους δέντρο ήταν. Επηρέαζε όμως αρνητικά τους ανθρώπους πλανώντας τους σε συμβιβασμό και ο Θεός ήταν έτοιμος να τη ρίξει σε κλίνη οδύνης. Αυτή η μεγάλη θλίψη είναι η καταστροφή της πραγματικής Ιεζάβελ, που βλέπουμε στο 8ο κεφ. της Αποκάλυψης. Εκείνοι που θα καταστρέψουν αυτό το σύστημα είναι τα δέκα κέρατα. ΑΠΟΚ. ιζ':16 Οι ίδιοι οι εραστές της θα την "καταστήσουν ηρημωμένην". Ο Κύριος όμως δεν θα κρίνει μόνο τη γυναίκα, την καρδιά της υπόθεσης, αλλά και όλους όσους έχουν σχέση μαζί της. Γι' αυτό τώρα είναι η ώρα να μετανοήσουν από τα έργα αυτής. (Στο αρχαίο κείμενο δεν λέει "έργα αυτών", αλλά "αυτής".) Με άλλα λόγια, μετάνοια εκ των έργων αυτής είναι να αποχωρήσουμε τους εαυτούς μας, από οτιδήποτε έχει σχέση με τη γυναίκα αυτή. Ο Κύριος είναι ζηλότυπος πάνω σ' αυτό το θέμα, αποκηρύσσει κάθε συμβιβασμό και λέει στο λαό Του πολύ έντονα : "Εξέλθετε εξ αυτής, ο λαός μου, διά να μη συγκοινωνήσητε εις τας αμαρτίας αυτής, και να μη λάβητε εκ των πληγών αυτής, διότι αι αμαρτίαι αυτής έφθασαν έως του ουρανού, και ενεθυμήθη ο Θεός τα αδικήματα αυτής." ΑΠΟΚ. ιη';4-5 Επίσης: Β' ΚΟΡ. ς':17 β':23 - "Και τα τέκνα αυτής θέλω αποκτείνει με θάνατον. Και θέλουσι γνωρίσει πάσαι αι εκκλησίαι, ότι Εγώ είμαι ο ερευνών νεφρούς και καρδίας και θέλω σας δώσει εις έκαστον κατά τα έργα σας." "Τα τέκνα αυτής αποκτένω εν θανάτω" : (αρχ. κειμ. - UBS) Θα πεθάνουν με το δεύτερο θάνατο, που θα είναι παντοτινός αποχωρισμός του Πνεύματος του ανθρώπου από τον Πατέρα στη γέενα του πυρός. Αυτή η προειδοποίηση είναι για ξεχωριστά άτομα, όπως και για ολόκληρες εκκλησίες, που επικοινωνούν, συνεργάζονται και επηρεάζονται από αυτό το σύστημα γενικότερα. "εγώ είμαι ο ερευνών νεφρούς και καρδίας" : Είναι το Πνεύμα του Θεού, που εξερευνά τις καρδιές και τα βάθη των ανθρώπων. ΡΩΜ. η':27 "Ο ερευνών τας καρδίας εξεύρει τι είναι το φρόνημα του Πνεύματος." Ο Κύριος δεν βλέπει και δεν κρίνει από τα εξωτερικά, αλλά προσέχει τα κίνητρα και τα ελατήρια της καρδιάς. Ανάλογα θα κρίνει, αν είμαστε τίμιοι με τον Κύριο εν τω κρυπτώ, θα μας ανταμείψει εν τω φανερώ. Οι νεφροί θεωρούνταν σαν έδρα των βαθέων και των συναισθημάτων του ανθρώπου. Όταν λέει "καρδιά" εννοεί την ψυχή, το θέλημα, καθώς και τα συναισθήματα του ανθρώπου.

"Θέλω σας δώσει εις έκαστον κατά τα έργα σας" : Όπως είδαμε στο ΑΠΟΚ. ιη':4-5, αν μείνουμε στο φρόνημα της Βαβυλώνας, έστω και σε ένα μικρό βαθμό, θα πάρουμε από τις πληγές που θα πάρει κι εκείνη. Ο διαχωρισμός πρέπει να είναι ριζικός. Ας θυμηθούμε τη γυναίκα του Λωτ. Επιθύμησε τη ζωή των Γομόρρων και αυτό την έκανε να κοιτάξει για μια στιγμή πίσω της. Μία μόνο μικρή επιθυμία! Μόνο ένα βλέμμα πίσω της ήθελε να ρίξει. Ήθελε να την ξαναδεί, διότι εκεί είχε περάσει ευχάριστες στιγμές και κάπου αναπολούσε αυτό το είδος της ζωής. Μόνο μία φορά γύρισε και ήταν αρκετή για να χάσει τη σωτηρία. Ήταν στο δρόμο της εξόδου, στο δρόμο του διαχωρισμού, αλλά ένα κομμάτι της καρδιάς της ήταν ακόμα προσκολλημένο εκεί πίσω. Δεν απέβλεπε στο Θεό και τη χάρη Του. Δεν έφτασαν οι προειδοποιήσεις των αγγέλων στην καρδιά της. Πήρε τα πράγματα επιπόλαια, όπως πολλοί από εμάς και το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγή για μας σήμερα.
β':24 - "Λέγω δε προς εσάς και προς τους λοιπούς τους εν Θυατείροις, όσοι δεν έχουσι την διδαχήν ταύτην, και οίτινες δεν εγνώρισαν τα βάθη του σατανά, ως λέγουσι, Δεν θέλω βάλει εφ' υμάς άλλο βάρος." "Υμίν δε λέγω τοις λοιποίς τοις εν Θυατείροις, όσοι ουκ έχουσιν την διδαχήν ταύτην" (αρχ. κείμενο - UBS) Αναφέρεται στο λαό Του, στους δίκαιους, εκείνους που δεν "συγκοινώνησαν" και δεν πάντρεψαν τους εαυτούς τους με το σύστημα της Ιεζάβελ. Δεν δέχτηκαν τη διδασκαλία και διέκριναν εκείνους που με ένδυμα προβάτου, έρχονταν και ισχυρίζονταν ότι ήταν εργάτες του Θεού. Είναι δική μας ευθύνη να αποκτήσουμε τη χάρη εκείνη για να ξεχωρίζουμε το κακό από το καλό. Είτε πρόκειται για εργάτες, είτε για διδασκαλίες, έχουμε διά του Πνεύματος την πληροφορία και την απαραίτητη αποκάλυψη τι προέρχεται από το Θεό και τι όχι.

"και οίτινες δεν εγνώρισαν τα βάθη του σατανά, ως λέγουσι" - Οι ψευδοδιδάσκαλοι δεν λένε ότι αυτά που έχουν είναι τα βάθη του σατανά. Με άλλα λόγια, λένε ότι έχουν τα βάθη μυστηρίων (π.χ. αειπαρθενία, ευχαριστία κλπ). Ο Ιησούς λέει ότι αυτά είναι τα βάθη του σατανά, ενώ εκείνοι αντίθετα, τα αποκαλούν πνευματικά βάθη, βάθη του Θεού, μυστήρια, που μόνο εκείνοι που είναι ιερείς έχουν τη δυνατότητα να γνωρίζουν. Στην ουσία δεν είναι βάθη, αλλά ρηχότητες, που προήλθαν από τη Βαβυλώνα και μόλυναν, αλλά και συνεχίζουν να μολύνουν την Εκκλησία. Είναι διδασκαλίες με λευκό προσωπείο, αλλά μαύρο περιεχόμενο. Άρχισαν με το μυστήριο της "ιεροσύνης". Ξεχώρισαν για τους εαυτούς τους μία ειδική τάξη, την τάξη των ιερέων, περιέβαλαν τους εαυτούς τους σε βαθιά και ακατανόητα μυστήρια και έτσι βασιλεύουν μέχρι τώρα. Διατηρούνται στις πνευματικές επάλξεις, καθώς κηρύττουν ότι μόνο εκείνοι μπορούν να έχουν επικοινωνία με το Θεό. Εκείνοι μόνο μπορούν να γνωρίζουν τι ο Θεός έχει δώσει στον άνθρωπο και όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι είναι καταδικασμένοι σε μία άγνοια στα πράγματα του Θεού. Διαπράττουν μεγάλο έγκλημα κατά του λαού, τον οποίο κρατούν υποδουλωμένο στα κεριά, τα λιβάνια και τις εικόνες. Ο κόσμος δεν μπορεί να γνωρίσει το ζωντανό Θεό. Οι αμαρτίες μένουν πάνω τους και η ψυχή τους χάνεται. Ο Θεός θα ζητήσει την ευθύνη από εκείνους που καταλαβαίνουν και δεν έκαναν εκείνο που έπρεπε. Πάρα πολλοί από τους σημερινούς επιφανείς ιερείς γνωρίζουν ότι εκείνο που δίνουν στο λαό είναι κάτι τελείως διαφορετικό από εκείνο που αναφέρει ο Λόγος του Θεού. Βέβαια δεν κάνουν τίποτα για ν' αλλάξουν το σύστημα, διότι αυτό τους τρέφει, τους αποδίδει δόξα και πλούτο. Αυτά είναι τα βάθη του σατανά, γιατί αυτόν εξυπηρετούν και ανήκουν στη γυναίκα την Ιεζάβελ. Ο Κύριος είναι η αλήθεια και μόνο αυτό το έχουν καλύψει με ένα σωρό τελετουργίες και μυστήρια, για να μη μπορεί ο απλός άνθρωπος να πλησιάσει τον Ιησού, να πάρει συγχώρηση και να σωθεί. Έχουν φτιάξει ένα δρόμο γεμάτο τύπους και σαρκικότητες και λένε ότι εκείνος είναι ο δρόμος του Θεού. Είναι αδύνατον μέσα από αυτόν τον δρόμο να πλησιάσεις οτιδήποτε έχει σχέση με το Θεό. Ο δρόμος του Θεού είναι απλός και λέγεται συντριβή, μετάνοια και αφιέρωση στον Κύριο Ιησού. Αυτή την απλή αλήθεια την έχουν τόσο πολύ διαστρεβλώσει, που οι σωζόμενοι μέσα απ' αυτό το σύστημα είναι πραγματικά ελάχιστοι. "Δεν θέλω βάλει εφ' υμάς άλλο βάρος" : Οι πιστοί έπρεπε να σταθούν κόντρα στο σκοτάδι, στη δουλεία, όπου η πλάνη ήταν τόσο δυνατή, ώστε έπρεπε να καταβάλουν μεγάλο τμήμα της δύναμής τους για να διατηρήσουν την πρέπουσα στάση. Γι' αυτό ο Κύριος τους λέει ότι αυτό που κάνουν είναι αρκετά κουραστικό και επίπονο και τους διαφυλάττει από περισσότερο βάρος. Α' ΚΟΡ. ι':13 - "Πειρασμός δε σας κατέβαλεν ειμή ανθρώπινος, πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε." Ο Ιησούς τους λέει ότι γνωρίζει πόσο σκοτεινή είναι η περίοδος που διανύουν. Γνωρίζει ότι προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα στο πυκνό σκοτάδι του Παπισμού. Γνωρίζει ότι δεν έχουν πολύ φως πάνω στο Λόγο του Θεού, αλλά γι' αυτούς η αποστολή είναι να σταθούν στέρεοι στα λίγα που ξέρουν. Δεν απαιτούσε να γίνουν η τέλεια νύμφη εκείνη τη στιγμή. Δεν ήταν η ώρα για να δώσει ο Κύριος περισσότερη αποκάλυψη πάνω στο Λόγο Του. Ένα πράγμα ήταν ο στόχος. Κράτα αυτό που έχεις και να είσαι ένα παράδειγμα, μία μαρτυρία για το όνομα του Ιησού. Όταν υπάρχει σκοτάδι γύρω μας και ζούμε σε καταστάσεις, όπως ζούσαν κι εκείνοι οι άνθρωποι, ο Θεός δεν ζητάει να γεμίζουμε με γνώσεις και να μαθαίνουμε απ' έξω κάθε τύπο της Παλαιάς Διαθήκης ή της Σκηνής του Μαρτυρίου, αλλά για Εκείνον το σημαντικότερο είναι να είμαστε καθαρό και άγιο φως μέσα στο πυκνό σκοτάδι. Μπορεί να είσαι ο μοναδικός πιστός σε ένα ολόκληρο χωριό, σε μία σχολή, σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον και να αντιμετωπίζεις δύσκολες καταστάσεις από τους συνανθρώπους σου. Η πίεση, πολλές φορές μπορεί να είναι ανυπόφορη και να νιώθεις ότι απελπίζεσαι, διότι κανείς δεν σε παίρνει στα σοβαρά και όχι μόνο, αλλά αντιμετωπίζεις και απειλές. Προσπαθείς να επιβιώσεις πνευματικά, αλλά κάθε μέρα νιώθεις ότι χάνεσαι και παραδίνεσαι, διότι κουράζεσαι και οι δυνάμεις τελειώνουν. Με τον καιρό, αν δεν προσέξεις θα έχεις απορροφηθεί από το πνεύμα του κόσμου και θα σε διακατέχει μία πάγια απογοήτευση, που τείνει να εξαφανίσει το Χριστό από την καρδιά σου. Ο Κύριος σου λέει, Κράτα εκείνο που έχεις. Δεν θα σου βάλει άλλο βάρος και είναι κοντά η στιγμή που θα αλλάξουν τα πάντα. Να έχεις όραση για τη σωτηρία των ανθρώπων, για την εξάπλωση της βασιλείας του Θεού και αυτή θα βρει διέξοδο και θα πραγματοποιηθεί διά του Αγίου Πνεύματος. (ΑΒΒ. β':3) β':25 - "πλην εκείνο το οποίον έχετε, κρατήσατε εωσού έλθω." Εκείνα που έπρεπε να κρατήσουν, είναι αυτά που αναφέρει ο Κύριος λίγο πιο πριν, στο 19ο εδάφιο. Ήταν η αγάπη, η πίστη, η υπομονή, έργα και διακονία. Εκείνος θα τα διατηρούσε ζωντανά μέσα στην καρδιά τους μέχρι τον ερχομό Του. Αν προσπαθείς εσύ να δώσεις ζωή στον εαυτό σου, θα αποτύχεις, γιατί δεν έχεις αυτή τη δυνατότητα. Όταν όμως εκζητάς τον Κύριο, η ζωή που θα σου δώσει, θα είναι αστείρευτη, θα αυξάνεται και ο καρπός του Πνεύματος με τον καιρό τελειοποιείται. Δεν ξέρουμε πότε θα έρθει για να μας βρει έτοιμους, αλλά το σίγουρο είναι ότι, όταν έρθει θα πρέπει να μας βρει "πράττοντας ούτως". Αν πιστεύεις στον Ιησού πραγματικά, τότε τα έργα σου θα είναι ανάλογα. Ο βαθμός της πίστης σου εξαρτάται από την ποιότητα των έργων σου. Πολλοί λένε ότι ανήκουν στον Ιησού, αλλά η δραστηριότητά τους δεν έχει καμία διαφορά με αυτά που κάνει ο κόσμος. Δεν είσαι αυτό που λες, αλλά αυτό που πράττεις. Κοίταξε πίσω σου, και δες, ποιο είναι το βάδην σου μέσα στο θέλημα του Θεού. Αυτός είναι ο τρόπος για να ζυγίσεις τον εαυτό σου, αν θες πραγματικά να μάθεις τι πίστη έχεις. Π.χ. κοίταξε μία βδομάδα πίσω και συγκέντρωσε αυτά που έχεις κάνει για τον Κύριο. Συμβαδίζουν με τον τύπο του χριστιανού που μας δίνει η Αγία Γραφή; Ο κανόνας δεν είναι ο διπλανός σου, που πηγαίνετε μαζί στην εκκλησία. Αυτή η σιγουριά και η αναμονή για τον Κύριο επιδρούν δυναμικά στην πνευματική μας ζωή, καθιστώντας μας ικανούς να παραμένουμε ταπεινοί κοντά Του. Ο Κύριος δεν ήρθε εκείνη τη χρονική περίοδο, αλλά ήρθε σε κάθε πιστό την ώρα του θανάτου του για να τον αναπαύσει μέχρι την ανάσταση και την αρπαγή. β':26 - "Και όστις νικά, και όστις φυλάττει μέχρι τέλους τα έργα μου, θέλω δώσει εις αυτόν εξουσίαν επί των εθνών." "Και όστις νικά, και όστις φυλάττει μέχρι τέλους τα έργα μου" : Ο Ιησούς λέει να κρατήσουν τα δικά Του έργα και όχι τα μάταια και ανώφελα έργα μιας οργανωμένης και επίσημης θρησκευτικής οργάνωσης. Όχι τα δικά μας έργα, αυτά που εμείς νομίζουμε ότι θα ήθελε ο Θεός να κάνουμε. Μας στρέφει να οικειοποιηθούμε το θέλημά Του και να ευθυγραμμίσουμε την καρδιά μας σύμφωνα με αυτό που θέλει Εκείνος να κάνει. Για να πράξουμε τα δικά Του έργα, χρειαζόμαστε μία στενή σχέση με το Άγιο Πνεύμα και όχι με κοσμικά στοιχεία και θρησκεία. Μέσα στην εκκλησία μπορεί κάποιος να σου πει να κάνεις κάτι, δεν σημαίνει αυτό απαραίτητα ότι είναι το θέλημα του Θεού. Όσο νιώθεις την ανάγκη να παραδώσεις τον εαυτό σου σ' αυτό που ο Θεός θέλει να κάνει, τόσο περισσότερο ο Κύριος θα σου αποκαλύπτει το θέλημά Του. Χρειαζόμαστε να διδαχθούμε από την παρουσία του Κυρίου και όχι τόσο από θεολογικά σεμινάρια, από βιβλικές σχολές, που δημιουργούν μία άκαμπτη και δυσλύγιστη γνώση σε συνδυασμό με ένα ανέγγιχτο από το χέρι του Θεού χαρακτήρα. Όλα χρειάζονται με τη σωστή προτεραιότητα. Για να αποφύγουμε τους συμβιβασμούς και τις πλάνες, που έρχονται εναντίον μας είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε ουσιαστικά, προσωπικά και εκ καρδίας τον Κύριο και όχι απλά διανοητικά. Όσο λιγότερο γνωρίζεις τον Κύριο, τόσο περισσότερο η Αγία Γραφή σου φαίνεται μπερδεμένη και γεμάτη αντιφάσεις. Όταν αρχίζεις να καταλαβαίνεις μέσα από την καρδιά σου τον Κύριο, βλέπεις ότι αυτή η γνωριμία είναι ο μόνος σωστός τρόπος για να πλησιάσεις το Λόγο του Θεού και να Τον μελετήσεις μέσα απ' αυτό το πρίσμα. Όταν ένα άτομο σου φαίνεται περίεργο με την πρώτη ματιά και με παράξενες αντιδράσεις, καθώς αρχίζεις να αποκτάς καλύτερη εικόνα αυτής της προσωπικότητας, μπορείς να καταλάβεις ότι αυτές οι αντιδράσεις έχουν λογική. ΙΩΑΝ. ς':28-29 - "Είπον λοιπόν προς αυτόν, Τι να κάμωμεν διά να εργαζώμεθα τα έργα του Θεού; Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτούς, Τούτο είναι το έργον του Θεού, να πιστεύσητε εις τούτον τον οποίον εκείνος απέστειλε." Καμία δραστηριότητα δεν πρέπει να προπορεύεται της γνωριμίας μας με τον Κύριο. Πολλές φορές πράττουμε χωρίς την απαιτούμενη πίστη κι αφιέρωση. Είναι πράξεις θρησκευτικού καθήκοντος, όπως όλοι οι άνθρωποι συνειδητά ή υποσυνείδητα, πιστοί ή άπιστοι έχουν ανάγκη να εκτελέσουν. Όμως οι πράξεις που πηγάζουν από μία γλυκιά κι αφιερωμένη πίστη είναι τελείως διαφορετικές. Η ενότητα του ανθρώπου με τον Κύριο επιτρέπει στο Θεό να εκτελεί τα έργα Του μέσα από ένα τέλεια παραχωρημένο σκεύος. Αυτή η στάση πρέπει να μένει μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής του ανθρώπου. "θέλω δώσει εις αυτόν εξουσίαν επί των εθνών" : Έχουμε την αμοιβή εκείνων που θα υπακούσουν και θα σταθούν κόντρα στη διαφθορά. Αναφέρεται στη θέση που θα έχουν οι πιστοί κατά τη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας. Η Εκκλησία της αρπαγής και της ανάστασης των αγίων (Νύμφη) θα έχει θέση εξουσίας, ώστε να διακυβερνούν με ένα ιδιαίτερο τρόπο τους ανθρώπους πάνω στη γη μέσα στα χίλια έτη. Αυτό θα γίνεται με ένα πνευματικό τρόπο, όπως τώρα οι άγγελοι, οι οποίοι είναι πνευματικά όντα, υπηρετούν τον άνθρωπο. Η αμοιβή αυτή συνεχίζεται και στο επόμενο εδάφιο.

β':27 - "Και θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά, θέλουσι συντριφθεί, ως τα σκεύη του κεραμέως, καθώς και εγώ έλαβα παρά του Πατρός μου," "Και θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά" : Αυτή η εξουσία έχει ποιμαντικό χαρακτήρα και θα γίνει με ένα ιδιαίτερο τρόπο εξουσίας, όπως δηλώνει η λέξη "σιδηρά". Στη χιλιετή βασιλεία, όταν ο Ιησούς θα εγκαθιδρύσει το βασίλειό Του στη γη, μας λέει η Γραφή ότι, θα τοποθετήσει τους αγίου Του ως πνευματικούς κυβερνήτες πάνω σ' αυτό το βασίλειο και θα υπάρχει πλήρης κυριαρχία του Θεού στη γη. Τότε "δεν θέλουσι κακοποιεί, ουδέ φθείρει εν όλω τω αγίω μου όρει, διότι η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Κυρίου, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι τη θάλασσαν." ΗΣΑ. ια':9. Τότε είναι θα που θα έχει εισακουσθεί πλήρως η προσευχή του Κυρίου "ελθέτω η βασιλεία Σου". Εκείνες τις μέρες ο Θεός δεν θα ανέχεται την αμαρτία, τη διαφθορά και κάθετί αντίχριστο. : ΗΣΑ. ξε':20. Αναφορές για τη συμβασιλεία των αγίων μαζί με το Χριστό στη χιλιετή βασιλεία έχουμε: ΑΠΟΚ. ε':10, ιβ':5, κ':6 Αυτή η αμοιβή δεν θα είναι μόνο για τους νικητές της εκκλησίας ή της περιόδου της Περγάμου, αλλά για κάθε άγιο που νικά διά του αίματος του Ιησού. Στην παραβολή των δέκα μνων ο Ιησούς αμείβει εκείνους που εργάστηκαν το δικό Του θέλημα και τους δίνει εξουσία πάνω σε διάφορες πόλεις. Είναι ένα χαρακτηριστικό εδάφιο, το οποίο δεν αποδέχεται αντιφάσεις και δίνει αρκετό φως πάνω στο θέμα που μιλάμε. ΛΟΥΚ. ιθ':16-19 - "Και ήλθεν ο πρώτος, λέγων, Κύριε, η μνα σου εκέρδησε δέκα μνας. Και είπε προς αυτόν, Εύγε, αγαθέ δούλε, επειδή εις το ελάχιστον εφάνης πιστός, έχε εξουσίαν επάνω δέκα πόλεων. Και ήλθεν ο δεύτερος, λέγων, Κύριε, η μνα σου έκαμε πέντε μνας. Είπε δε και προς τούτον, Και συ γενού εξουσιαστής επάνω πέντε πόλεων." Ο Θεός θα διοικεί μέσω των αγίων Του. Α' ΚΟΡ. ς':2,3 "ποιμάνη αυτούς" : Αναφέρεται στα έθνη "θέλουσι συντριφθεί, ως τα σκεύη του κεραμέως" : Ο Ιησούς μας δείχνει ένα αγγείο, το οποίο θα σπάσει για να κατασκευάσει ξανά. Όταν δεν χρησιμεύει σε τίποτα, θα το συντρίψει για να του δώσει πάλι τη μορφή που θέλει Εκείνος. ΙΕΡ. ιη':1-4 Αναφέρεται στα έθνη που πρόκειται να συντριφθούν και να ανακατασκευαστούν σε ένα νέο σύστημα με μία νέα δομή, ώστε να ενεργείται το θέλημα του Θεού πάνω στη γη και τους κατοίκους της. Τα έθνη θα αναδιοργανωθούν μετά τη μάχη του Αρμαγεδδώνα, στην αρχή της χιλιετής βασιλείας. Τότε η Ιερουσαλήμ θα γίνει η πρωτεύουσα πάνω στον κόσμο και ο λαός Ισραήλ αποκατεστημένος πλέον θα έχει ένα ιδιαίτερο, σημαντικό ρόλο να εκπληρώσει πάνω στη γη. Ο φυσικός Ισραήλ θα κυβερνάει στο πρόσωπο της γης και οι άγιοι, η Νύμφη θα ποιμαίνει από την παρουσία του Θεού τον κόσμο. ΗΣΑ. β':2-3 - "Εν ταις εσχάταις ημέραις, το όρος του οίκου του Κυρίου θέλει στηριχθή επί της κορυφής των ορέων, και υψωθή υπεράνω των βουνών, και πάντα τα έθνη θέλουσι συρρέει εις αυτό, και πολλοί λαοί θέλουσιν υπάγει, και ειπεί, Έλθετε, και ας αναβώμεν εις το όρος του Κυρίου, εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ, και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν τοις τρίβοις αυτού. Διότι εκ Σιών θέλει εξέλθει νόμος, και λόγος Κυρίου εξ Ιερουσαλήμ." Οι άγιοι θα συμβάλλουν στη διακυβέρνηση μέσα από το θρόνο της εξουσίας τους Θεού. ΙΩΑΝ. ε':22 Αυτή η εξουσία του Ιησού μεταβιβάστηκε στην Εκκλησία για να επεκταθεί η βασιλεία του Θεού. ΜΑΤΘ. κη':18-19 Η εξουσία με την πλήρη της έκφραση θα δοθεί στους αγίους της Νύμφης κατά τη χιλιετή βασιλεία. Ο Παύλος, αναφερόμενος σ' αυτή την εξουσία που θα λάβει η εξουσία στον ουρανό, λέει, "δεν εξεύρετε ότι οι άγιοι θέλουσι κρίνει τον κόσμον ... ... δεν εξεύρετε ότι αγγέλους θέλομεν κρίνει;"

β':28 - "και θέλω δώσει εις αυτόν τον αστέρα τον πρωινόν." Ο πρωινός αστέρας είναι το τελευταίο ορατό αστέρι, πριν ξημερώσει η μέρα. Τους λέει, με άλλα λόγια ότι, ζουν και υπάρχουν μέσα σε μία σκοτεινή περίοδο, όπου η νύχτα δεν έχει σκεπάσει μόνο τα έθνη, αλλά και την ίδια την Εκκλησία. Το φως του Θεού ήταν τόσο λίγο, όσο ένα μικρό αστέρι ψηλά στον ουρανό. Η αλήθεια έχει δυσπρόσιτη και δυσδιάκριτη. Παρόλ' αυτά, αν κάποιος τολμούσε να κοιτάξει ψηλά, θα έβλεπε ένα λεπτό, ευγενικό, διακριτικό φως. Θα έβλεπε λίγους ανθρώπους να αντιστέκονται και να μένουν πιστοί στο Λόγο του Θεού. Είχαν λίγο φως, αλλά αρκετή αγάπη (β':19) για να βγουν νικητές. Θα τους έδινε τον πρωινό αστέρα, δηλ. τον εαυτό Του. Η επόμενη μέρα είναι κοντά. Μετά μία δύσκολη και βαριά νύχτα θα έρθει η επιθυμητή ανάπαυση. Θα έρθει η ώρα, όπου θα ξεκουραστούμε για πάντα μέσα στο διάχυτο πλέον φως Του. Ο πρωινός αστέρας είναι το σημείο της καινούριας μέρας, είναι ο Κύριός μας Ιησούς. : ΑΠΟΚ. κβ':16, Β' ΠΕΤΡ. α':19. Η κοινωνία που έχουμε με τον Ιησού είναι η ελπίδα μίας καινούριας μέρας. ΚΟΛ. α':27 - "Εις τους οποίους ηθέλησεν ο Θεός να φανερώσει, τις ο πλούτος της δόξης του μυστηρίου τούτου εις τα έθνη, όστις είναι ο Χριστός εις εσάς, η ελπίς της δόξης."

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΘΥΑΤΕΙΡΩΝ

1. Κατ' αρχήν βλέπουμε μία γυναίκα να είναι ψευδοπροφήτισσα και είδαμε ότι αναφέρεται στα άτομα εκείνα που οδήγησαν και οδηγούν την Εκκλησία στην ειδωλολατρεία και τους σκοτεινούς αιώνες. Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης ήταν ένα σύστημα, στο οποίο κυριαρχούσε η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία. Η καθαρή διδασκαλία της σωτηρίας και της λατρείας στο πρόσωπο του Ιησού σχεδόν εξαφανίστηκαν και κυριάρχησαν οι δεισιδαιμονίες, οι φοβίες, οι καταπιέσεις και λατρείες σε ανθρώπους και αντικείμενα. Μας λέει ο Ιησούς ότι δεν πρέπει να επιτρέψουμε να παρουσιαστεί ξανά το ίδιο. Μας λέει ότι πρέπει να διακρίνουμε σήμερα που κρύβεται η ειδωλολατρεία, η προσωπολατρεία μέσα σε μία κατά τα άλλα καθωσπρέπει εκκλησία. Δεν πρέπει να ανεχθούμε κάποια Ιεζάβελ ανάμεσά μας. Αν επιτρέψεις να μπει στην Εκκλησία, θα σκορπίσει φόβο και συμβιβασμό. Το επόμενο βήμα είναι η ειδωλολατρεία. Ας πάρουμε και ας διδαχθούμε από το παρελθόν, ας παραδειγματιστούμε από εκείνους, που έμειναν έξω από το σύστημα αυτό και που μπορεί να τους κόστισε και την ίδια τους τη ζωή. Δεν λέω να απομακρυνθούμε από κάθε άνθρωπο, που ίσως δεν μας γεμίζει το μάτι ή να υιοθετήσουμε κάποια στάση αυτοδικαίωσης και υπερηφάνειας. Εννοώ ότι χρειάζεται να διακρίνουμε το πνεύμα της πλάνης για να το αντιμετωπίσουμε με τον τρόπο που ο Κύριος το έκανε. Διά του Αγίου Πνεύματος βλέπουμε και καυτηριάζουμε το έργο του σκότους προσπαθώντας να βοηθήσουμε άλλους αδελφούς. Είναι λυπηρό και γεμίζει με αγανάκτηση την καρδιά του Θεού το γεγονός ότι, ένα ψέμα κυριάρχησε για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και γέμισε όλη τη γη με το βδέλυγμα της Βαβυλώνας. Μήπως όμως δεν έγινε έτσι και με τον Αδάμ; Με μία ανυπακοή βύθισε το ανθρώπινο γένος σε ένα σκοτάδι 4000 χρόνων. Γι' αυτό όταν θα έρθει η ώρα ο Κύριος θ' απελευθερώσει όλη την οργή Του πάνω στο ανθρωποκτόνο αυτό σύστημα και θα κρίνει όσους το έθρεψαν και το συντήρησαν. Μεγάλο μέρος από το Λόγο του Θεού αναφέρεται στο τέλος και στη θεαματική συντριβή της Βαβυλώνας, που κατέθλιβε και έπινε το αίμα των αγίων προς δική της ευχαρίστηση. Ο Κύριος μας προειδοποιεί να συγκοινωνήσουμε με τα έργα αυτής, όσο ελκυστικός κι αν είναι ο τρόπος που κινείται, όσο εντυπωσιακός κι αν εμφανίζεται στα μάτια του κόσμου. Το πολιτικοθρησκευτικό σύστημα της Ιεζάβελ - Βαβυλώνας θα έχει τέτοια λαμπρή κι εντυπωσιακή όψη για να καθηλώσει τους ανθρώπους. Όταν ο Ιωάννης είδε στην όραση την εικόνα αυτή, έμεινε με ανοιχτό το στόμα. ΑΠΟΚ. ιζ':6-7. 2. Το σύστημα αυτό δεν θέλει και ούτε πρόκειται να μετανοήσει. Γι' αυτό αν ακούς όμορφα λόγια, διπλωματικά διατυπωμένα, μην τα δεχθείς τόσο γρήγορα, αλλά κοίταξε τους καρπούς του δέντρου. 3. Το τρίτο δίδαγμα είναι η αλήθεια ότι θα αποκτείνει τα τέκνα της με θάνατο. Η ακριβή απόδοση είναι θα αποκτείνει τα τέκνα αυτής "εν θανάτω". Δεν είναι ένας απλός θάνατος, αλλά είναι ο δεύτερος θάνατος, που θα βιώσουν μέσα στην αιωνιότητα. Αρκετοί παίρνουν επιπόλαια τη στάση τους και δεν εξετάζουν ακριβώς τη θέση τους σε σχέση με το θέλημα του Θεού. Ο απόστολος Παύλος λέει: "Εαυτούς εξετάζετε, αν είσθε εν τη πίστει, εαυτούς δοκιμάζετε, ή δεν γνωρίζετε εαυτούς, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι εν υμίν; εκτός εάν είσθε αδόκιμοι κατά τι." Β' ΚΟΡ. ιγ':5 και "Ώστε ο νομίζων ότι ίσταται, ας βλέπη μη πέση." Α' ΚΟΡ. ι':12. Αν δεν προσέξουμε το βάδισμά μας να ακολουθεί τα χνάρια του Κυρίου, μπορεί να χάσουμε τη σωτηρία, ενώ έχουμε την αίσθηση ότι ο Θεός είναι μαζί μας. Μπορεί ένας μικρός συμβιβασμός να σου φαίνεται ανώδυνος, όμως με τον καιρό θα αλλάζουν ορισμένα βασικά στοιχεία και σιγά-σιγά ολόκληρη η ζωή σου. Όταν μπει μέσα στη ζωή σου "ολίγη ζύμη" με τον καιρό θα κάνει όλο το φύραμα ένζυμο. Εσύ νομίζεις ότι, ίσως ένα μικρό τμήμα της πνευματικής σου ζωής έχει κάποιο πρόβλημα. Αυτό όμως το μικρό πρόβλημα, χωρίς να το αντιληφθείς, επιδρά και στα άλλα υγιή τμήματα. Η αλλαγή που θα λάβει χώρα, είναι τέτοιας φύσης που είναι δύσκολο να αντιληφθείς την επικινδυνότητά της. Η ελπίδα μας είναι μόνο ο Κύριος, ο μόνος ικανός να μας φυλάξει μέχρι το τέλος. Αν η καρδιά μας είναι διψασμένη για μια ειλικρινή σχέση μαζί Του, Εκείνος σαν καλός Πατέρας θα μας κρατάει σφικτά στην αγκαλιά Του. Η ποιότητα της εκζήτησης καθορίζει την πιθανότητα να πλανηθείς. 4. Πρέπει να είμαστε σαν τον Άβελ. Να προσφέρουμε την καρδιά μας και τη ζωή μας στον Κύριο, αυθόρμητα και ελεύθερα και όχι να προσπαθούμε να Τον υπηρετούμε με σαρκικούς τρόπους, όπως ο Κάιν. Η σημερινή Εκκλησία των αναγεννημένων χριστιανών διακατέχεται από ένα πνεύμα αυτοδικαίωσης, το οποίο είναι δύσκολο να διακρίνεις με την πρώτη ματιά. Εργαζόμαστε και υπηρετούμε τον Κύριο και αυτό με τον καιρό μεταμορφώνεται σε ένα θρησκευτικό στερεότυπο, όπου υπάρχει ελάχιστος χώρος για τον Κύριο. Μηχανικά τρέχουμε δήθεν να υπηρετήσουμε τον Κύριο, ουσιαστικά όμως δεν υπάρχει ζωή λατρείας, κάτι που το απαιτεί. Στο στόμα μας υπάρχει συνέχεια η λέξη "έργο" ενώ η καρδιά μας έχει μεγάλη έλλειψη από επικοινωνία, οικειότητα και αφιερωμένη εκζήτηση. Τότε είναι που προσφέρουμε την προσφορά του Κάιν, η οποία βεβαίως δεν είναι καθόλου αρεστή στο Θεό. Η στάση του Άβελ ήταν ευλύγιστη και ακολουθούσε τη ροή του Αγίου Πνεύματος, όπου αν Εκείνο πήγαινε. Καθημερινά χρειάζεται να ανανεωνόμαστε μπροστά στον Κύριο με συντριβή και ταπεινότητα. Καθημερινά πρέπει να κοινωνούμε με το Άγιο Πνεύμα βάσει μίας σωστής συντριβής και όχι με βάση τα έργα και τις πράξεις μας. Πάντα πλησιάζουμε τον Κύριο κάτω από το λυτρωτικό Του αίμα, γνωρίζοντας ότι είμαστε τελείως ανάξιοι για το παραμικρό. Μην ξεχνάμε ότι στην περίοδο της Θυάτειρας, δίδασκαν αποκλειστικά σωτηρία διά έργων και όχι διά της πίστεως. Μήπως αυτό δεν έχει εντρυφήσει και ανάμεσά μας; Αυτό θα αλλάξει στην επόμενη εκκλησιαστική περίοδο.