Ο ΚΑΙΝ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΒΕΛ

Γεν. δ 8 Και είπεν ο Κάιν προς τον Άβελ τον αδελφόν αυτού, Ας υπάγωμεν εις την πεδιάδα× και ενώ ήσαν εν τη πεδιάδι, σηκωθείς ο Κάιν κατά του αδελφού αυτού Άβελ, εφόνευσεν αυτόν.

- Είναι πολύ τραγικό να είμαστε στην αυγή της ανθρώπινης ιστορίας και να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα.

Φόνος! Ο Κάιν σκοτώνει τον Άβελ. Ο πρώτος φόνος γίνεται από φθόνο.

Ο Κάιν ήταν σαρκικός και υπερήφανος άνθρωπος.

Την αποτυχία του εαυτού του την απόδωσε στον Άβελ.

Η επιτυχία του Άβελ ήταν για εκείνον απειλή. Αυτό λέει ο κάθε Κάιν.

- Ο Κάιν ήταν πρωτότοκος, που σημαίνει ότι η θέση του ήταν προστατευτική. Βλέπουμε ότι ο Θεός είχε ευλογήσει τα αρσενικά πρωτότοκα.

Όταν λοιπόν ένας τέτοιος άνθρωπος γίνεται κακός, ο διάβολος παίρνει τρομερή εξουσία και γίνεται αυτός πιο επικίνδυνος και από τον ίδιο τον διάβολο.

Ο Κάιν, που θα έπρεπε να σκεπάζει τον αδελφό του, να τον προστατεύει και να τον βοηθάει, αυτός έγινε απειλή και τον σκότωσε.

Δυστυχώς το ίδιο βλέπουμε να συμβαίνει και μέσα στις εκκλησίες, όταν κάποιος, βλέπει τον άλλον σαν απειλή, θα σταματήσει πλέον να τον σκεπάζει όπως πρώτα, και θα αρχίσει να τον κτυπά με πολλούς, και διαφόρους τρόπους, εωσού πετύχει το σκοπό του, που είναι (Ο ΦΟΝΟΣ).

Ο Κά`ι`ν λοιπόν σκότωσε τον αδελφό του.

Ο Κύριος το επέτρεψε, όπως έχει επιτρέψει τον θάνατο των 2.000 μωρών που σκότωσε ο Ηρώδης, όπως επέτρεψε τον θάνατο του Στέφανου και τόσα άλλα, για να φανερωθεί η κακία, να φανερωθεί η δύναμη και το αποτέλεσμα της αμαρτίας, να φανερωθούν αυτοί οι ρόλοι, που δυστυχώς υποδύονται οι άνθρωποι: του Κάιν ή του Άβελ.

- Ο Θεός λέει ότι «Θα εκδικήσει το αίμα από Άβελ…» (θα ζητήσει ο Κύριος αυτό το αίμα), μέχρι του προφήτη Ζαχαρία στη γενιά του.

Έχει και άλλο αίμα χυθεί άδικα.

Αυτοί που είναι κάτω από την Καινή Διαθήκη, που έχουν χύσει αίμα αθώων και δεν έχουν μετανοήσει, θα πάρουν την κρίση του Θεού.

Στην Αποκάλυψη λέει ότι «…επειδή αίμα αθώων έχυσαν, γι’ αυτό και τους έδωσε να πιουν αίμα».

Ο Θεός κάνει εκδίκηση αιμάτων πάνω στη γη. Το αθώο αίμα κράζει και ο Θεός θα το εκδικήσει όλο.

Η δικαιοσύνη του Θεού, δεν ανέχεται αδικία. Πρέπει όλα να ισορροπήσουν για να υπάρχει δικαιοσύνη τέλεια. Οπότε μπορούμε να φανταστούμε τι κρίση θα ξεσπάσει.

- Ο Κάιν ήξερε την προφητεία που είχε δώσει ο Κύριος στην Εύα, ότι το σπέρμα της θα συντρίψει την κεφαλή του όφεως. Έβλεπε όμως ότι έχανε την ευλογία, καθώς το θέμα γι’ αυτόν ήταν μέσα από ποιόν από τους δυο θα έβγαινε αυτό το σπέρμα.

- Η Μέθοδος του Κάιν. Αν ο Κάιν δεν μπορέσει να υψωθεί με τον σωστό τρόπο, θα προσπαθήσει να ταπεινώσει τους άλλους για να υψωθεί αυτός.

Αυτό είναι μια διαμάχη που την βλέπουμε να επαναλαμβάνεται με τον Ησαύ και τον Ιακώβ, τον Ισμαήλ και τον Ισαάκ, τον Σαούλ και τον Δαυίδ, Τον Ιωσήφ και τα αδέλφια του.

Πρξ.ζ9- Και οι πατριάρχαι, φθονήσαντες τον Ιωσήφ, επώλησαν εις την Αίγυπτον. Ο Θεός όμως ήτο μετ' αυτού,

ΤΙ ΕΓΕΙΝΕ ΜΕ ΤΟ ΣΤΕΦΑΝΟ

Οι Φαρισαίοι, επειδή δεν μπορούσαν να τα βάλουν με τον Στέφανο, μίσθωσαν συκοφάντες εναντίον του.

Δεν μπορούσαν να τον αντιμετωπίσουν και βρήκαν άλλο τρόπο. Αυτός είναι ο Κάιν,

Σήμερα βλέπουμε να γίνετε το ίδιο, γιατί ο άνθρωπος δεν άλλαξε, πιστοί άνθρωποι έρχονται σε συμφωνία μεταξύ τους, για να μπορέσουν να ενοχοποιήσουν, να καταδικάσουν τον άλλον, γιατί έτσι πρέπει να γίνει για το καλό της εκκλησίας., του Δόγματος. Δηλ. ( ο σκοπός αγιάζει τα μέσα)

Πρξ.ιζ5- Φθονήσαντες δε οι μη πειθόμενοι Ιουδαίοι και λαβόντες μεθ' εαυτών κακούς τινάς ανθρώπους εκ των χυδαίων και οχλαγωγήσαντες, εθορύβουν την πόλιν και εφορμήσαντες εις την οικίαν του Ιάσονος, εζήτουν αυτούς διά να φέρωσιν εις τον δήμον·

Ίσως ο φόνος να μην έγινε εκ προμελέτης αλλά σε έξαψη θυμού. Το πιθανότερο όμως είναι να έγινε εκ προμελέτης.

Ο Κύριος ξέρει ακόμα και για ποιόν άλλο λόγο έγινε.............

Ματ.κζ1- Ότε δε έγεινε πρωΐ, συνεβουλεύθησαν πάντες οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού κατά του Ιησού διά να θανατώσωσιν αυτόν· …18- Επειδή ήξευρεν ότι διά φθόνον παρέδωκαν αυτόν.

Η υπερηφάνεια και ο φθόνος πάντοτε δολοφονούν. Είτε με τη γλώσσα, είτε με τη διδασκαλία, είτε με τον τυπικισμό και όλα αυτά.

- Πάντως βλέπουμε από την αρχή να ξεκινάει το ανθρώπινο γένος, με τον άδικο να θλίβει τον δίκαιο, μέχρι και σήμερα.

Η σάρκα κυνηγάει το πνεύμα.