Μτ. 16:13-14 «... τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι ότι είμαι εγώ ο Υιός του ανθρώπου; Οι δε είπον, άλλοι μεν Ιωάννην τον Βαπτιστήν άλλοι δε Ηλίαν· και άλλοι Ιερεμίαν ή έναν των Προφητών».
Οι απόψεις των ανθρώπων για το πρόσωπο του Ιησού Χριστού τόσο στην εποχή Του όσο και στην εποχή μας, παραμένουν περίπου ίδιες. Τον αποκάλεσαν προφήτη, διδάσκαλο, τον Μεσσία που έμελλε να σώσει τον λαό Ισραήλ και κάποιοι άλλοι ταύτισαν το Πρόσωπο Του με τον Ιερεμία, έναν προφήτη που έζησε 650 χρόνια πριν την γέννηση του Κυρίου. .
Το ερώτημα που γεννιέται είναι εύλογο: γιατί άραγε αυτή η ταύτιση; Ποιο ήταν το μήνυμα του προφήτη σε σχέση με τα λόγια του Ιησού Χριστού; Ποια τα χαρακτηριστικά της εποχής του Ιερεμία σε σχέση με τη δική μας εποχή;
Μια φοβερή προφητεία!
Υπήρξαν κι άλλοι προφήτες πριν και μετά τον Ιερεμία. Το θέμα όμως της προφητείας του, η καταστροφή της Ιερουσαλήμ, αποτελούσε κάτι αδιανόητο για το λαό που είχε την πεποίθηση ότι κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο. Η άποψη αυτή πήγαζε τόσο από την ύπαρξη του Ναού όσο και από την ελπίδα ότι ο Θεός δεν θα απέσυρε το έλεος Του από τον εκλεκτό λαό.
Η ασφάλεια όμως και η ευημερία ενός λαού δεν εξαρτιόταν από τη διατήρηση μιας τυπικής θρησκείας αλλά από την ειλικρινή μετάνοια και υπακοή στο θέλημα του Θεού. Αυτό ήταν και το θέμα της προφητείας του Ιερεμία.
Ιστορικό πλαίσιο
Ο Ιερεμίας γεννήθηκε το 650 π.Χ. και κλήθηκε στο προφητικό αξίωμα το 627 π.Χ. εκατό περίπου χρόνια μετά τον Ησαΐα. Ήταν η εποχή που η Ασσυρία κατέρρεε. Το μήνυμα του στον Ιούδα σαφές: προειδοποίηση για τον επερχόμενο όλεθρο και ικεσία για επιστροφή στον Θεό. Ο εχθρός προ των πυλών, το όνομα αυτού ΒΑΒΥΛΩΝΑ.
Τα χαρακτηριστικά τικ εποχής του
- εγκατάλειψη του Θεού Ιερ. 2:13 «διότι δυο κακά έπραξεν ο λαός μου· εμέ εγκατέλιπον την πηγήν των ζώντων υδάτων, και έσκαψαν εις εαυτούς λάκκους, λάκκους συντετριμμένους, οίτινες δεν δύνανται να κρατήσωσιν ύδωρ».
- Ανομία, ασέβεια και κακία Ιερ. 2:19 «η ασέβεια σου θέλει σε παιδεύσει, και αϊ παραβάσεις σου θέλουσι σε ελέγξει», 5:6 «επληθύνθησαν αϊ παραβάσεις αυτών, ηυξήνθησαν αϊ αποστασίαι αυτών», 5:25 «αϊ ανομίαι σας απέστρεψαν ταύτα, και αϊ αμαρτίαι σας εμπόδισαν το αγαθόν από σας».
- Λατρεία ξένων θεών Ιερ. 1 : 1 6 «... και εθυμίασαν εις θεούς αλλότριους».
- Η σοφία και η γνώση στην υπηρεσία του κακού Ιερ. 4:22 «διότι ο λαός μου είναι άφρων· δεν με εγνώρισαν· είναι υιοί άφρονες, και δεν έχουσι σύνεσιν· είναι σοφοί εις το να κακοποιώσι, να αγαθοποιώστν όμως δεν εξεύρουστν».
- Απουσία ηθικών φραγμών Ιερ. 11:8 «...περιεπάτησαν έκαστος εν ταις ορέξεσιν της πονηρός αυτών καρδίας».
- Διεφθαρμένη θρησκευτική ηγεσία Ιερ. 23:1 «ουαί εις τους ποιμένας, τους φρείροντας και διασκορπίζοντας τα πρόβατα της βοσκής μου».
- Ψευδοπροφήτες Ιερ. 23:26-27 «έως πότε θέλει είσθαι τούτο εν τη καρδία των προφητών των προφητευόντων ψεύδος; Ναι, προφητεύουσα τας απατάς της καρδίας αυτών. Οίτινες στοχάζονται να κάμωσι τον λαόν μου να λησμονήση το όνομα μου, δια των ενυπνίων αυτών τα οποία διηγούνται έκαστος προς τον πλησίον αυτού, καθώς ελησμόνησαν οι πατέρες αυτών το όνομα μου δια τον Βάαλ».
- Έλλειψη ευθύτητας και μετάνοιας Ιερ. 8:6 «... δεν υπάρχει ουδείς μετανοών από της κακίας αυτού, λέγων τι έπραξα»;
Συνέπειες της απομάκρυνσης
Η κρίση πλησιάζει και είναι αναπόφευκτη Ιερ. 1:16 «και θέλω προφέρει τας κρίσεις μου εναντίον αυτών, περί πάσης της κακίας αυτών...». ·
Η μοναξιά του προφήτη και οι θλίψεις του
Ιερ. 15:17 «δεν εκάθισα εν συνεδρίω χλευαστών και συνευφράνθην· εκάθισα μόνος εξ αιτίας της χειρός σου· διότι συ με ενέπλησας αδημονίας». Ιερ. 20:1 «και επάταξεν ο Πασχώρ Ιερεμίαν τον προφήτην, και έβαλεν αυτόν εις το δεσμωτήριον, το εν τη άνω πύλη του Βενιαμίν, το εν τω οίκω του Κυρίου».
Και όμως υπάρχει ελπίδα
Ιερ. 32:37-44 «...και θέλω επιστρέψει αυτούς εις τον τόπον τούτον, και θέλω κατοικήσει αυτούς εν ασφάλεια...».
Η καταστροφή της Ιερουσαλήμ
Ιερ. 39:2 «εν δε τω ενδεκάτω έτει του Σεδεκίου, τον τέταρτον μήνα, την εννάτην του μηνός, επορθήθη η πόλις».
Προαναγγελία της τιμωρίας της Βαβυλώνας
Ιερ. 50:18 «...ιδού εγώ θέλω ημωρήσει τον βασιλέα της Βαβυλώνος, και την γην αυτού, καθώς ετιμώρησα το βασιλέα της Ασσυρίας».
Αυτή ήταν η εποχή του Ιερεμία. Μέσα από τις σελίδες της Καινής Διαθήκης διαγράφεται φανερά πλέον και η δική μας εποχή ως η εποχή του τέλους. Τα σημεία συμμαρτυρούν γι' αυτό έτσι όπως δόθηκαν από το στόμα του ίδιου του Κυρίου μας. (Λκ. 21:25) «και θέλουσιν είσθαι σημεία εν τω ηλίω και τη σελήνη και τοις άστροις...».
Τα χαρακτηριστικά της εποχής μας.
- Εγκατάλειψη του Θεού Ρωμ. 1:21 «διότι γνωρίσαντες τον Θεόν, δεν εδόξασαν ως Θεόν, ουδέ ευχαρίστησαν· αλλ' εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών, και εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία». Ιούδα 4 «...μεταστρέφοντες την χάριν του Θεού εις ασέλγειαν, και αρνούμενοι τον μόνον δεσπότην Θεόν και Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν».
- Ανομία, ασέβεια, κακία Ματθ. 24:12 «και επειδή θέλει πληθυνθή η ανομία, η αγάπη των πολλών θέλει ψυχρανθή». Β' Τιμ. 3:1 «... εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί», Ιούδα 15 «... δια να κάμη κρίσιν κατά πάντων, και να ελέγξη παντός τους ασεβείς εξ αυτών, δια πάντα τα έργα της ασέβειας αυτών τα οποία έπραξαν, και δια πάντα τα σκληρά τα οποία ελάλησαν κατ' αυτού αμαρτωλοί ασεβείς».
- Λατρεία ξένων θεών Ρωμ. 1:25 «...ελάτρευσαν την κτίσιν μάλλον παρά τον κτίσαντα», Αποκ. 2:9 «... των λεγόντων εαυτούς ότι είναι Ιουδαίοι και δεν είναι, αλλά συναγωγή του Σατανά».
- Η σοφία και η γνώση στην υπηρεσία του κακού Αποκ. 13:13 «και έκαμνε σημεία μεγάλα, ώστε και πυρ έκαμνε να καταβαίνη εκ του ουρανού», Ρωμ. 1:30 «... .εφευρεταί κακών».
- Απουσία ηθικών φραγμών Ρωμ. 1:24-27 «δια τούτο παρέδωκεν αυτούς ο Θεός δια των επιθυμιών των καρδιών αυτών...και απολαμβάνοντες εις εαυτούς την πρέπουσαν αντιμισθίαν της πλάνης», β' Τιμ. 3:3-4 «...ακρατείς.... φιλήδονοι», β' Πέτρ. 2:18-19 «διότι λαλούντες υπερήφανα λόγια ματαιότητος... επαγγελόμενοι εις αυτούς ελευθερίαν, ενώ αυτοί είναι δούλοι της διαφθοράς...»
- Διεφθαρμένη θρησκευτική ηγεσία Β' Τιμ. 3:5-6 «έχοντες μεν μορφήν ευσέβειας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής», Πρ. 20:29-30 «...θέλουσιν εισέλθει εις εσάς λύκοι βαρείς, μη φειδόμενοι του ποιμνίου, και εξ υμών αυτών θέλουσι σηκωθή άνθρωποι λαλούντες διεστραμμένα, δια να αποσπώσι τους μαθητάς οπίσω αυτών», Φιλιπ. 3:2 «προσέχετε τους κακούς εργάτας».
- Ψευδοπροφήτες β' Πετρ. 2:1-2 «υπήρξαν όμως και ψευδοπροφήται μεταξύ του λαού, καθώς και μεταξύ σας θέλουσιν είσθαι ψευδοδιδάσκαλοι», Αποκ. 2:20 «... ήτις λέγει εαυτήν προφήτιν, να διδάσκη και να πλανά τους δούλους μου», Ματθ. 24:24 «διότι θέλουσιν εγερθή ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται...».
Έλλειψη ευθύτητας και μετάνοιας Εβρ. 12:17 «...δεν εύρεν τόπον μετανοίας αν και εξεζήτησεν αυτήν μετά δακρύων», Εβρ. 6:4-6 «διότι αδύνατον είναι οι άπαξ φωτισθέντες... και έπειτα παραπεσόντες να ανακαινισθώσι πάλιν εις μετάνοιαν...», Ματθ. 23:37 «...ποσάκις ηθέλησα να συνάξω τα τέκνα σου... και δεν ηθελήσατε;»
Συνέπειες της απομάκρυνσης
Β' Θεσ. 1:6-9 «επειδή είναι δίκαιον ενώπιον του Θεού να ανταποδώση θλίψιν εις τους όσοι σας θλίβουσιν... οίτινες θέλουσι τιμωρηθή με όλεθρον αιώνιον από προσώπου του Κυρίου και από της δόξης της δυνάμεως αυτού».
Θλίψεις και διωγμοί της εκκλησίας
Β' Τιμ. 3:12 «και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού, θέλουσι διωχθή», Α' Πετρ. 2:19 «διότι τούτο είναι χάρις, το να υποφέρη τις λύπας δια την εις την Θεόν συνείδησιν, πάσχων αδίκως», Πρ. 14:22 «...και διδάσκοντες ότι δια πολλών θλίψεων πρέπει να εισέλθωμεν εις την βασιλείαν του Θεού».
Και όμως υπάρχει ελπίδα
Β' Τιμ. 2:1 1-12 «πιστός ο λόγος, διότι εάν συναπεθάνομεν, θέλομεν και συζήσει, εάν υπομένομεν θέλομεν και συμβασιλεύσει», Α' Θεσ. 1:10 «...και να προσμένητε τον Υιόν αυτού εκ των ουρανών, τον οποίον ανέστησεν εκ νεκρών, Ιησούν, όστις ελευθερώνη ημάς εκ της μελλούσης οργής». Ιωάν. 14:3 «και πάλιν αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι, και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, δια να ήσθε και σεις όπου είμαι εγώ».
Η καταστροφή της γης
Β' Πετρ. 3:10,13 «θέλει δε ελθεί η ημέρα του Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί· καθ' ην οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει με συριγμόν, τα στοιχεία δε πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθή, και η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή...κατά δε την υπόσχεστν αυτού νέους ουρανούς και νέον γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί».
Το τέλος του διαβόλου
Αποκ. 20:10 «και ο διάβολος ο πλανών αυτούς ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός και του θείου, όπου είναι το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης· και θέλουσι βασανίζεσθαι ημέραν και νύκτα, εις τους αιώνας των αιώνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου