Η χάρης του Χριστού

Στη διάρκεια του ταξιδιού του απ' τη Νέα Υόρκη στο Ρίο Ιανέιρο της Νότιας Αμερικής, το ιστιοφόρο «Ντόρια»
έπεσε σε μεγάλη τρικυμία. Για τρία μερόνυχτα το σκάφος πάλευε απελπιστικά ενάντια στους ανέμους και τα
κύματα του Ατλαντικού και την τέταρτη μέρα μια σφοδρή καταιγίδα κατέστρεψε τα ξάρτια κι άφησε το σκάφος
έρμαιο στα ρεύματα του Ωκεανού.
Το πλήρωμά του που αποτελούνταν από εικοσιπέντε άτομα συνολικά, άρχισε να απελπίζεται. Εκτός απ' τους
άλλους κινδύνους, ένας μεγάλος κίνδυνος ήταν γι αυτούς η ανεπάρκεια του πόσιμου νερού, επειδή δεν
μπόρεσαν λόγω της καταιγίδας να πιάσουν λιμάνι και να προμηθευτούν νερό. Κωπηλατούσαν μέρα-νύχτα με
αγωνία και είχαν συγχρόνως τοποθετήσει τέσσερις σκοπούς για να παρατηρούν στον ορίζοντα μήπως
αντιληφτούν κανένα πλοίο για να ζητήσουν βοήθεια. Κοίταζαν, αλλά μάταια· μόνο κατάμαυρο ουρανό έβλεπαν
παντού.

Μετά από δυο ημέρες το πόσιμο νερό τελείωσε. Μερικοί άρχισαν τότε στην απελπισία τους, να πίνουν αλμυρή
θάλασσα, αλλά η δίψα γινόταν μεγαλύτερη. Έλειψε το νερό, σταμάτησαν τότε αναγκαστικά και το φαγητό· πώς
να φάνε αφού δεν είχαν νερό να πιουν; Το μαρτύριο θα γινόταν μεγαλύτερο. Οι κωπηλάτες άρχισαν να
εξαντλούνται· η πείνα και προ πάντων η δίψα έριξε το πλήρωμα κάτω σε τέλεια εξάντληση. Το σκάφος πήγαινε
από τα κύματα δεξιά κι αριστερά με κίνδυνο να βουλιάξει.
Είχαν ήδη περάσει δεκατρείς μέρες σ' αυτήν την κατάσταση. Δυο από το πλήρωμα -οι πιο αδύνατοι- πέθαναν
από εξάντληση και δίψα. Οι άλλοι σε απελπιστική κατάσταση περίμεναν ο καθένας τη σειρά του, ενώ το σκάφος
οδηγιόταν ακυβέρνητο μέσα στα ρεύματα του ωκεανού.
Κάποιος τότε απ' αυτούς με δάκρυα στα μάτια πρότρεψε το πλήρωμα να γονατίσουν και να προσευχηθούν όλοι
μαζί στον Θεό. Η πρότασή του έγινε αμέσως δεκτή και εικοσιτρείς άνθρωποι μικροί και μεγάλοι γονάτισαν με
δάκρυα, και ζητούσαν έλεος και σωτηρία από τον Θεό. Όταν τελείωσε η προσευχή, ήρθε μια ουράνια παρηγοριά
στην καρδιά τους. Την άλλη μέρα το πρωί, οι σκοποί είδαν μακριά ένα άλλο πλοίο που έπλεε παράλληλα μ'
αυτούς. Αμέσως τότε άρχισαν τα συνθηματικά σήματα με τις σημαίες:
-Σώστε μας!... πεθαίνουμε από τη δίψα!... νερό, νερό να πιούμε θέλουμε!...
-Βρίσκεστε μέσα στον Αμαζόνιο ποταμό! Απάντησαν από το πλοίο. Σκύψτε και πάρτε νερό γλυκό να
ξεδιψάσετε!
Η είδηση εκείνη έκαμε έξαλλο το πλήρωμα. Αμέσως κατέβασαν μεγάλους κουβάδες και ανακάλυψαν με μεγάλη
τους χαρά ότι τα νερά εκείνα ήσαν γλυκά. ¶ρχισαν τότε να πίνουν, να πίνουν με απληστία το γλυκό νερό του
Αμαζόνιου ποταμού, που σε μήκος 135 χιλιομέτρων και πλάτος 100 χιλιομέτρων, εξακολουθεί να ρέει μέσα στον
Ατλαντικό ωκεανό χωρίς να ανακατεύεται με τη θάλασσα.
-Ω! να το ξέραμε πιο πριν!... φώναξαν όλοι. Είχαμε μπει στον Αμαζόνιο με το γλυκό νερό του και υποφέραμε
τόσο πολύ από έλλειψη νερού και πέθαναν μάλιστα δυο άτυχοι σύντροφοί μας από δίψα μέσα στα γλυκά αυτά
νερά!...

Αγαπητέ φίλε! Αυτό το διήγημα δεν είναι άσχετο με τον σημερινό άνθρωπο· φανερώνει, με αδύνατα μάλιστα
χρώματα, μια πραγματικότητα πολύ πιο σοβαρή που αφορά το άτομο κάθε ανθρώπου, την ευτυχία του και το
αιώνιο μέλλον του. Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα μοιάζουν με το ναυαγισμένο εκείνο σκάφος. Υπάρχει μέσα
τους άσβηστη δίψα, υπάρχει ωκεανός τριγύρω τους, υπάρχει όμως και ποτάμι με γλυκό νερό, και έρχεται και σ'
αυτούς η φωνή, ν' απλώσουν και να πάρουν νερό για να χορτάσουν τη δίψα τους και ν' αποφύγουν τον αιώνιο
θάνατο.
Αυτά όλα θα τα μελετήσουμε αμέσως:
ΝΑΥΑΓΙΟ!... ΔΙΨΑ!... ΩΚΕΑΝΟΣ ΑΛΜΥΡΟΣ!...

Ο άνθρωπος ζει και κινείται μέσα στον ωκεανό της ζωής αυτής. Αισθάνεται μεγάλη και άσβηστη δίψα για την
ευτυχία, έχει δίψα η ψυχή του. Και τον πόθο και τη δίψα του αυτή ζητάει να χορτάσει με τις απολαύσεις του
χρήματος, της δόξας, της σάρκας. Αγωνίζεται για χρόνια ολόκληρα μέσα σ' αυτόν τον ωκεανό και πίνει όσο
μπορεί περισσότερο από σάρκα, από δόξα, από χρήμα και αντί να χορτάσει και να βρει τη μόνιμη ευτυχία και τη
χαρά, αντίθετα βρίσκεται περισσότερο διψασμένος και ταλαιπωρημένος, σαν τους ναυαγούς της ιστορίας, οι
οποίοι προσπαθούσαν να σβήσουν τη δίψα τους με την αλμύρα του ωκεανού! Κάθε μέρα μαθαίνουμε στα νέα,
ειδήσεις γι αυτοκτονίες. Αυτοί είναι ναυαγοί που δεν μπόρεσαν ν' αντέξουν τη μεγάλη δίψα τους μέσα στον
ωκεανό της ζωής και απελπισμένοι αυτοκτόνησαν. Οι άλλοι διατηρώντας μέσα τους κάποια ελπίδα ακόμη,
εξακολουθούν να ζητούν την ευτυχία πίνοντας από την αλμύρα της αμαρτίας και πέφτοντας από διάψευση σε
διάψευση, από απογοήτευση σε απογοήτευση, και από αηδία σε αηδία. Αυτή είναι η λυπηρή κι αξιοθρήνητη
κατάσταση της ανθρωπότητας που προχωράει προς τον αιώνιο χαμό.
ΑΓΓΕΛΙΑ ΣΙΓΟΥΡΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ
Μέσα σ' αυτήν την παραζάλη των ανθρώπων, των οποίων η ψυχή πάσχει, σαν τους ναυαγούς μας, και
μαραζώνει από έλλειψη πνευματικού νερού, χωρίς την αληθινή χαρά κι ευτυχία, ακούγεται η χαρμόσυνη αγγελία
του Ευαγγελίου, σαν την αγγελία του πλοίου της ιστορίας μας προς τους διψασμένους ναυαγούς.
Να τι φωνάζει το Ευαγγέλιο: «¶νθρωποι! Υπάρχει και για σας ευτυχία αληθινή! Υπάρχει άφθονο και αστείρευτο
νερό που μπορεί να γλυκάνει και να χορτάσει την ψυχή σας! Και το νερό αυτό είναι κοντά σας, είναι τριγύρω
σας· δεν χρειάζεται καμία δυσκολία και κόπος για να το βρείτε! Το νερό αυτό είναι ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ!
Ανοίξτε την καρδιά σας σ' Αυτόν και αμέσως θα μπει μέσα στην ψυχή σας η Σωτηρία Του και η Χαρά της
αιώνιας ζωής! Είναι κρίμα να κρατάτε κλειστή την καρδιά σας για τον Ιησού Χριστό, και να υποφέρετε γι αυτό
και να πεθαίνετε τον αιώνιο θάνατο του χαμού, ενώ ζείτε σ' αυτήν την ευλογημένη περίοδο της Χάρης και της
δωρεάς του ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ».

Αγαπητέ μας φίλε! Σε ποια κατάσταση άραγε βρίσκεσαι εσύ; Ανοιξες την καρδιά σου στον Χριστό για να σε
χορτάσει Αυτός με τους ποταμούς του Αγίου Πνεύματος; Μήπως βασανίζεσαι ακόμα και λιώνεις από την
άσβηστη δίψα που οι αμαρτωλές απολαύσεις μάλλον σου αυξάνουν παρά ικανοποιούν; Ω! αν είχες μάτια
πνευματικά να έβλεπες πόση χαρά, ειρήνη, και ευλογία του Χριστού ρέει επάνω σου, σαν αστείρευτο ποτάμι, και
ζητάει ν' ανοίξεις την καρδιά σου και να μπει μέσα σου, να σε χορτάσει και να σε σώσει!
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Αγαπητέ μας φίλε, ο μονογενής Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, κατέβηκε από τους ουρανούς στον κόσμο
μας, και πήρε μορφή δούλου για να σε σώσει. Πάνω στο Σταυρό, πήρε πάνω Του το φορτίο των αμαρτιών σου
και με το τίμιο Αίμα Του πρόσφερε προς τον Θεό, σαν αντικαταστάτης σου, την επανόρθωση που οφειλόταν για
λογαριασμό σου. Με ασύλληπτη αγάπη σε σένα και με αφάνταστη αυτοθυσία καταδέχτηκε να σε
αντικαταστήσει μπροστά στον Θεό, ο Δίκαιος εσένα τον άδικο, ο ¶γιος εσένα τον αμαρτωλό και να
πραγματοποιήσει πάνω στο Γολγοθά το μοναδικό και ανήκουστο σ' ολόκληρο το σύμπαν, μυστήριο της
Εξιλέωσης. Πέθανε όπως ένας αμαρτωλός πεθαίνει, Αυτός που δεν γνώρισε αμαρτία· ήπιε μέχρι σταγόνα το πιο
πικρό ποτήρι των συνεπειών της αμαρτίας σου, ο ¶γιος και Ακηλίδωτος Ιησούς! Και τακτοποίησε μ' αυτό το
μυστηριώδες σχέδιο την υπόθεση του αιώνιου χαμού σου, που μόνο μια καρδιά Θεού άπειρη σε αγάπη και
συγκατάβαση, βρήκε τρόπο να τακτοποιήσει. Και ύστερα από ώρες αγωνίας αφάνταστης, που εμείς δεν
μπορούμε να καταλάβουμε, φώναξε τη θριαμβευτική εκείνη κραυγή "Τετέλεσται"! Σου προσφέρει τελειωμένη τη
συμφιλίωσή σου με τον Θεό, τον σύνδεσμό σου με τον Πατέρα· σου την προσφέρει δωρεάν, ενώ Αυτός την
πλήρωσε με ώρες αιματηρής αγωνίας, δοκιμάζοντας τραγικά την πείρα των φοβερών συνεπειών της αμαρτίας
σου.
Τώρα ο Σωτήρας σου δεν βρίσκεται πια ανάμεσα στους νεκρούς αλλά σηκώθηκε . αφού πρόσφερε με τον θάνατό
Του την εξιλέωση των αμαρτιών σου προς τον Θεό, αναστήθηκε την τρίτη μέρα και ανέβηκε μετά από σαράντα
μέρες στους ουρανούς, στο μεγαλείο και στο ύψος στο οποίο υπήρχε προηγουμένως. Και τώρα βρίσκεται πάνω
στο θρόνο, τώρα κάθεται στα δεξιά του Θεού, έχοντας στα χέρια Του κάθε εξουσία στον ουρανό και στη γη.
Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΤΗΣ ΧΑΡΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Από το ύψος των ουρανών, ο Σωτήρας μας τώρα εργάζεται μέσω του Αγίου Πνεύματος και χτυπάει την καρδιά
σου για να μετανοήσεις και ν' ανοίξεις την πόρτα σ' Αυτόν. Θα φέρει μέσα σου τη Βασιλεία των Ουρανών,
δηλαδή τη χαρά του Θεού, την ειρήνη, τον Αγιασμό. Δώσε την καρδιά σου στο Χριστό και θα μάθεις αμέσως ότι
οι αμαρτίες σου συγχωρέθηκαν, ότι έγινες παιδί Θεού, ότι υπάρχει θέση και για σένα στους ουρανούς, και ότι ο
Χριστός σου χάρισε την ένδοξη αιωνιότητα. ¶νοιξε την καρδιά σου στον Χριστό και τότε θα σβήσει η δίψα σου
και θα χορτάσει η ψυχή σου με αιώνια Ζωή· η Σωτηρία δεν είναι μακριά σου· δεν χρειάζεται να σκαρφαλώσεις
βουνά για να τη βρεις, ούτε να περάσεις θάλασσες, ούτε να αγωνιστείς και να ιδρώσεις, αλλά μόνο ν' ανοίξεις
την καρδιά σου για να δεχθείς την έτοιμη Σωτηρία, τη δωρεά της Χάρης του Χριστού. Ζεις και κινείσαι μέσα στο
ποτάμι της Χάρης, μην αφήσεις λοιπόν να πεθάνεις, να χαθείς. Είναι φρικτό, και θα είσαι αναπολόγητος.
greecephone