Από κοιλάδα δυστυχίας, πύλη ελπίδας!

Ωσ. 2:16 -23
Και εν τη ημέρα εκείνη, λέγει Κύριος, θέλεις με καλέσει, Ο ανήρ μου· και δεν θέλεις με καλέσει πλέον, Ο Βάαλ μου·
διότι θέλω αφαιρέσει τα ονόματα των Βααλείμ από του στόματος αυτής και δεν θέλουσιν αναφέρεσθαι πλέον τα ονόματα αυτών.
Και εν τη ημέρα εκείνη θέλω κάμει διαθήκην υπέρ αυτών προς τα θηρία του αγρού και προς τα πετεινά του ουρανού και τα ερπετά της γής· τόξον δε και ρομφαίαν και πόλεμον θέλω συντρίψει εκ της γης και θέλω κατοικίσει αυτούς εν ασφαλεία.
Και θέλω σε μνηστευθή εις εμαυτόν εις τον αιώνα· και θέλω σε μνηστευθή εις εμαυτόν εν δικαιοσύνη και εν κρίσει και εν ελέει και εν οικτιρμοίς·
και θέλω σε μνηστευθή εις εμαυτόν εν πίστει· και θέλεις γνωρίσει τον Κύριον.
Και εν εκείνη τη ημέρα θέλω αποκριθή, λέγει Κύριος, θέλω αποκριθή προς τους ουρανούς, και αυτοί θέλουσιν αποκριθή προς την γήν·
και η γη θέλει αποκριθή προς τον σίτον και τον οίνον και το έλαιον· και ταύτα θέλουσιν αποκριθή προς τον Ιεζραέλ.
Και θέλω σπείρει αυτήν δι' εμαυτόν επί της γής· και θέλω ελεήσει την ουκ ηλεημένην· και θέλω ειπεί προς τον ου λαόν μου, Λαός μου είσαι· και αυτοί θέλουσιν ειπεί, Θεός μου είσαι.

Ο Θεός έχει τη δύναμη της ανατροπής και της ανάπλασης ακόμη και των πιο δύσκολων καταστάσεων.

Περιγράφοντας στα εδάφια Β:14-17 την μελλοντική αποκατάσταση του λαού Του ο Θεός υπόσχεται στο εδ. 15 ότι θα μετατρέψει την κοιλάδα Αχώρ σε πύλη ελπίδας. Ωσ. 2:15 Και εκείθεν θέλω δώσει εις αυτήν τους αμπελώνας αυτής και την κοιλάδα του Αχώρ διά θύραν ελπίδος· και θέλει ψάλλει εκεί ως εν ταις ημέραις της νεότητος αυτής και ως εν τη ημέρα της αναβάσεως αυτής από γης Αιγύπτου.

Ποια είναι αυτή η κοιλάδα;

Διαβάζοντας στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή (κεφ. 7) μαθαίνουμε ότι είναι το μέρος όπου αποκαλύφθηκε και τιμωρήθηκε η παράβαση του Αχάν. Είναι μία κοιλάδα που μιλά για την ροπή του ανθρώπου προς την αμαρτία και τελικά προς τη δυστυχία.

Ο λαός του Θεού λοιπόν τα χρόνια του Ωσηέ βρίσκεται στην ίδια «κοιλάδα», στην ίδια κατάσταση. Όπως στα πρώτα του βήματα έτσι και τώρα ακολουθεί την ίδια αμαρτωλή πορεία. Εδώ συνήθως έρχεται ο ανθρώπινος κυνισμός και η απαισιόδοξη απογοήτευση και λεει,«τίποτε δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει! Ζούμε και θα ζούμε στην Κοιλάδα Αχώρ, στην κοιλάδα του αδιεξόδου της αμαρτίας». Ο Θεός όμως της αποκατάστασης λεει στο λαό Του ότι την κοιλάδα της δυστυχίας, την κοιλάδα των αδιεξόδων θα την μετατρέψει σε «πύλη ελπίδας».

Στην περικοπή που ακολουθεί ο προφήτης περιγράφει αυτή την ελπίδα. Χρησιμοποιώντας τρεις φορές τη φράση, «και εν τη ημέρα εκείνη»

16 Και εν τη ημέρα εκείνη, λέγει Κύριος
18 Και εν τη ημέρα εκείνη θέλω κάμει διαθήκην
21 Και εν εκείνη τη ημέρα θέλω αποκριθή
μας καλεί να στρέψουμε το βλέμμα μας στην νέα ημέρα που πρόκειται ο Κύριος να ανατείλει στην ζωή του λαού Του.
Αυτή η νέα ημέρα λοιπόν θα είναι πρώτα απ`όλα η μέρα μιας νέας γαμήλιας σχέσης του Θεού με το λαό Του.
Ωσ. 2:16 - 20
Και εν τη ημέρα εκείνη, λέγει Κύριος, θέλεις με καλέσει, Ο ανήρ μου· και δεν θέλεις με καλέσει πλέον, Ο Βάαλ μου·
διότι θέλω αφαιρέσει τα ονόματα των Βααλείμ από του στόματος αυτής και δεν θέλουσιν αναφέρεσθαι πλέον τα ονόματα αυτών.
Και εν τη ημέρα εκείνη θέλω κάμει διαθήκην υπέρ αυτών προς τα θηρία του αγρού και προς τα πετεινά του ουρανού και τα ερπετά της γής· τόξον δε και ρομφαίαν και πόλεμον θέλω συντρίψει εκ της γης και θέλω κατοικίσει αυτούς εν ασφαλεία.
Και θέλω σε μνηστευθή εις εμαυτόν εις τον αιώνα· και θέλω σε μνηστευθή εις εμαυτόν εν δικαιοσύνη και εν κρίσει και εν ελέει και εν οικτιρμοίς·
και θέλω σε μνηστευθή εις εμαυτόν εν πίστει· και θέλεις γνωρίσει τον Κύριον.
Το αντικείμενο αυτής της ένωσης συνοψίζεται στη φράση, «και θέλεις γνωρίσει τον Κύριο» (εδ. 20). Η εκκλησία, η «νύμφη του Αρνίου» (Αποκάλυψη 21:9) γεύεται αυτή την ένωση και απολαμβάνει αυτή τη γνώση.

Η νέα ημέρα της ελπίδας όμως θα είναι και μία ημέρα απροσδόκητων ανατροπών. Ωσ. 2:21 - 23
Και εν εκείνη τη ημέρα θέλω αποκριθή, λέγει Κύριος, θέλω αποκριθή προς τους ουρανούς, και αυτοί θέλουσιν αποκριθή προς την γήν·
και η γη θέλει αποκριθή προς τον σίτον και τον οίνον και το έλαιον· και ταύτα θέλουσιν αποκριθή προς τον Ιεζραέλ.
Και θέλω σπείρει αυτήν δι' εμαυτόν επί της γής· και θέλω ελεήσει την ουκ ηλεημένην· και θέλω ειπεί προς τον ου λαόν μου, Λαός μου είσαι· και αυτοί θέλουσιν ειπεί, Θεός μου είσαι.
Αυτές περιγράφονται ξανά σε σχέση με τα ονόματα των παιδιών του Ωσηέ.

Το όνομα Ιεζραέλ δεν θα είναι πια μήνυμα κρίσης[1] αλλά άγγελμα ελπίδας.

Η λέξη Ιεζραέλ στα Εβραϊκά σημαίνει «Ο Θεός σπέρνει». Έτσι η υπόσχεση του Θεού ότι «θέλω σπείρει αυτή δι`εμαυτόν επί της γης» είναι ουσιαστικά μία διαβεβαίωση ότι στη νέα μέρα που θα φέρει μια νέα ερμηνεία του ονόματος Ιεζραέλ θα ισχύσει. Η ίδια αντιστροφή συμβαίνει και με τα άλλα ονόματα.

Ο Θεός λοιπόν όσο βαθύ κι αν είναι το σκοτάδι μπορεί και ανατέλλει το φως μιας νέας ημέρας. 2Σαμ. 22:29
διότι συ είσαι ο λύχνος μου, Κύριε· και ο Κύριος θέλει φωτίσει το σκότος μου.

Ο Θεός μπορεί και τη δική σου «κοιλάδα Αχώρ» να την μετατρέψει σε «πύλη ελπίδας».

Το όνομα αυτό αναφερόταν στην πόλη Ιεζραέλ όπου ο βασιλιάς Ιηού δολοφόνησε τους νόμιμους διαδόχους του θρόνου και ίδρυσε τη δυναστεία του (Β Βασιλέων 9 -10). Μια νέα Ιεζραέλ λοιπόν θα έφερνε ο Θεός για να θέσει τέλος στη δυναστεία του βασιλιά Ιηού τώρα. Αυτό ήταν το μήνυμα κρίσης των προηγούμενων εδαφίων.