Υπάρχει ζωή μετά το θάνατο;

Η βίβλος μας λέει, "Ο άνθρωπος που γεννιέται από γυναίκα ζει λίγα χρόνια γεμάτα από ταραχή και βάσανα, όπως το φυτό που ανθίζει και μαραίνεται και φεύγει γρήγορα σαν σκιά। Εάν ένας άνθρωπος πεθάνει, θα ζήσει ξανά;" (Ιώβ 14:1-2, Ιώβ 14:14) Όπως και ο Ιώβ, σχεδόν όλοι θέσαμε αυτό το ερώτημα. Τι ακριβώς συμβαίνει με μας αφότου πεθάνουμε; Μήπως απλά παύουμε να υπάρχουμε; Μήπως η ζωή είναι περιστρεφόμενη πόρτα για την αναχώρηση και επιστροφή στη γη με σκοπό την επίτευξη προσωπικού μεγαλείου; Φεύγουν όλοι στο ίδιο ή διαφορετικό μέρος; Υπάρχει πράγματι παράδεισος και κόλαση ή αυτό είναι μόνο κατάσταση του νου; Η Βίβλος μας διδάσκει ότι όχι μόνο υπάρχει ζωή μετά το θάνατο, αλλά ότι η αιώνια ζωή είναι τόσο μεγαλειώδης ότι "Εκείνα που μάτι δεν είδε και αφτί δεν άκουσε και νους του ανθρώπου δεν τα διανοήθηκε, εκείνα ετοίμασε ο Θεός για αυτούς που Τον αγαπούνε" (Α' Κορινθίους 2:9) Ο Ιησούς Χριστός, Ο Θεός εν σαρκί ήρθε στην γη για να μας δωρίσει την αιώνια ζωή। "Αλλά Αυτός πληγώθηκε για τις δικές μας παραβάσεις, για τις ανομίες μας ταλαιπωρήθηκε, η τιμωρία η οποία έφερα τη δική μας ειρήνη, ήταν πάνω σ’ Αυτόν και με τις πληγές του εμείς γιατρευτήκαμε" (Ησαίας 53:5) Ο Ιησούς έλαβε την τιμωρία την οποία ο καθένας από εμάς έπρεπε να πληρώσει και θυσίασε την ίδια Του τη ζωή। Τρεις ημέρες αργότερα απέδειξε τη νίκη Του επί του θανάτου με την ανάστασή Του εκ του τάφου, εν Πνεύματι και εν σώματι। Παρέμεινε στη Γη σαράντα ημέρες πριν την Ανάληψή Του στην αιώνια κατοικία στον Ουρανό, γεγονός που επιβεβαίωσαν χιλιάδες άνθρωποι Η Επιστολή προς Ρωμαίους (Ρωμαίους 4:25) λέει: "o οποίος παραδόθηκε σε θάνατο για τα παραπτώματά μας κι αναστήθηκε για τη δικαίωσή μας" Η Ανάσταση του Χριστού είναι ένα γεγονός επιβεβαιωμένο με πολλές αποδείξεις. Ο Απόστολος Παύλος κάλεσε τους ανθρώπους να εξετάσουν τους αυτόπτες μάρτυρες για την αξιοπιστία του και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητεί την αλήθεια. Η Ανάσταση είναι θεμέλιος λίθος της Χριστιανικής πίστης γιατί ο Χριστός αναστήθηκε εκ των νεκρών, και εμείς μπορούμε να πιστέψουμε ότι και εμείς θα αναστηθούμε. Ο Παύλος είπε σε κάποιους Χριστιανούς: "Κι αφού κηρύττεται το γεγονός ότι ο Χριστός έχει αναστηθεί από τους νεκρούς, πως ισχυρίζονται μερικοί από ανάμεσά σας ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών; Μα αν δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών, τότε δεν έχει αναστηθεί ούτε ο Χριστός" (Α' Κορινθίους 15:12-13). Ο Χριστός ήταν πρώτος στο μεγάλο θερισμό όλων εκείνων που θα αναστηθούν στη νέα ζωή। Ο φυσικός θάνατος ήρθε δια ενός ανθρώπου τον Αδάμ εκ του οποίου όλοι προερχόμαστε। Αλλά σε όλους, που με την πίστη στο Ιησού Χριστό υιοθετηθήκαν στην οικογένεια του Θεού, θα δοθεί καινούρια ζωή. (Α' Κορινθίους 15:20-22) Ακριβώς, όπως ο Θεός ανέληψε το σώμα του Χριστού, έτσι θα αναστηθούν και τα δικά μας σώματα με την έλευση του Χριστού (Α' Κορινθίους 6:14) Αν και όλοι θα αναστηθούμε, δεν θα πάνε όλοι μαζί στο Ουρανό। Κάθε άτομο για τον εαυτό του σε αυτή τη ζωή πρέπει να αποφασίσει που θα περάσει την αιωνιότητα Η Βίβλος λέει ότι σε όλους μας είναι καθορισμένο ότι πεθαίνουμε μία φορά και ότι μετά από αυτό έπεται η κρίση (Εβραίους 9:27) Αυτοί που είναι δίκαιοι θα πάνε στον Ουρανό ενώ οι άπιστοι θα σταλούν στη αιώνια τιμωρία ή κόλαση। (Ματθαίος 25:46) Η κόλαση, όπως και Ουρανός, δεν είναι μόνο έκφραση ύπαρξης, αλλά κυριολεκτικά, πραγματικό μέρος. Αυτό είναι μέρος που οι μη δίκαιοι θα βιώνουν την ατελείωτη, αιώνια οργή του Θεού. Θα είναι εκτεθειμένοι στο αισθηματικό, νοερό και φυσικό μαρτύριο κατά το οποίο θα πάσχουν συνειδητά από ντροπή, λύπη και περιφρόνηση. Η κόλαση περιγράφεται ως άβυσσος (Λουκάς 8:31, Αποκάλυψη 9:1), και ως λίμνη της φωτιάς και του θειαφιού όπου εκείνοι που βρίσκονται εκεί θα βασανίζονται μέρα και νύχτα όλους τους αιώνες (Αποκάλυψη 20:10). Στην κόλαση θα είναι κλαυθμός και οδυρμός των Οδόντων που δείχνει την εντατική λύπη και θυμό (Ματθαίος 13:42). Αυτό είναι μέρος που "όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει" (Μάρκος 9:48). Ο Θεός δεν θέλει τον θάνατο του αμαρτωλού, άλλα θέλει ο ασεβής να επιστρέψει από τον δρόμο του, για να ζήσει (Ιεζεκιήλ 33:11). Αλλά Αυτός δεν θα μας πιέσει να υποταθούμε αν διαλέξουμε να τον απορρίψουμε. Εκείνος δεν θα έχει άλλη επιλογή, εκτός να μας δώσει εκείνο που θέλουμε - ζωή μακριά από Αυτόν. Η ζωή στη Γη είναι τεστ-προετοιμασία για εκείνο που θα έρθει। Για τους πιστούς, αυτό είναι αιώνια ζωή στην άμεση παρουσία του Θεού। Τότε, πως δικαιωνόμαστε και πως μπορούμε να δεχτούμε αυτή τη αιώνια ζωή; Υπάρχει μόνο ένας τρόπος – με την πίστη στον Ιησού Χριστό। Ο Ιησούς είπε: "Εγώ είμαι η Ανάσταση και η Ζωή. Όποιος πιστεύει σε εμένα, κι αν πεθάνει, θα ζήσει. Και οποίος ζει και πιστεύει σε μένα, αυτός, όχι, δεν θα πεθάνει ποτέ" (Ιωάννης 11:25-26). Το δωρεάν χάρισμα της αιώνιας ζωής είναι προσιτό σε όλους, αλλά ζητά από εμάς να απέχουμε από κάποιες κοσμικές απολαύσεις και να θυσιάσουμε τον εαυτό μας στον Θεό. "Όποιος πιστεύει στον Υιό έχει ζωή αιώνια, όποιος όμως δεν πιστεύει στο Υιό, δεν θα γευθεί ζωή, αλλά η οργή του Θεού συνεχίζει να παραμένει πάνω του" (Ιωάννης 3:36). Δεν θα έχουμε την ευκαιρία να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας αφού πεθάνουμε, γιατί, όταν βρεθούμε με το Θεό πρόσωπο με πρόσωπο δεν θα έχουμε επιλογή παρά μόνο να Τον πιστέψουμε. Αυτός θέλει να έρθουμε προς Αυτόν διά της πίστεως, και με αγάπη, τώρα. Αν δεχτούμε το θάνατο του Χριστού ως αμοιβή για την δική μας εξέγερση εναντία στον Θεό, μας εγγυάται όχι μόνο την έννοια της ζωής στην Γη, αλλά και την αιώνια ζωή ενώπιον του Χριστού.