ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ MΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Εισαγωγή

Το 1872 ο Κάρολος Ρώσσελ έκανε το πρώτο γκρούπ βιβλικής μελέτης που ονομάσθηκε από τους εχθρούς του, Ρωσσελισμός.

Αυτό ήταν το πρώτο όνομα των «Μαρτύρων του Ιεχωβά»

Το 1879 άρχισε για πρώτη φορά την έκδοσή του το περιοδικό ΣΚΟΠΙΑ με σκοπό να διδάξει ο Ρώσσελ αυτά που πίστευε. Ο Ρώσσελ πάλι προφήτευε ότι το 1914 θα ήταν το τέλος του κόσμου. Προφήτευε δηλ. την δευτέρα έλευση του Χριστού στη γη, Όμως η χρονολογία αυτή πέρασε και τίποτα δεν έγινε.

Το 1925 άλλαξε γνώμη και αντέστρεψε τη διδασκαλία και είπε ότι το 1914 μπήκε μια καινούρια εποχή και έφυγε μια παλιά. Λέει ότι ο Χριστός βασιλεύει πάνω στον ουρανό και ότι ο σατανάς έχει πέσει στην γη. Και το παίρνουν αυτό από το κεφ. ιβ’ στην Αποκάλυψη. Όλα αυτά τώρα είναι λόγια που δύσκολα βγάζει κανείς άκρη.

Κηρύττοντας τώρα ότι πλησιάζει η 2^η έλευση του Χριστού, οι πιστοί της οργάνωσης άρχισαν να πουλούν σπίτια, κτήματα κ.τ.λ. και έδιναν τα χρήματα στην οργάνωση, η οποία με τη σειρά της αγόραζε κτίρια, μηχανήματα, τυπογραφικές πρέσες.

Ο Ρώσσελ όσο και ο Ράδεφορντ δεν έδωσαν σημασία στο χτίσιμο του χαρακτήρα του πιστού. Δεν τους νοιάζει δηλ. αν λες ψέματα αν έχετε νεύρα αν βρίζεις, όσο το να εργάζεσαι για την οργάνωση. Γι΄ αυτό το λόγο υπάρχει χώρος μέσα στην οργάνωση τους γι’ αυτά τα πράγματα.

Ψεύδονται βεβαία ασύστολα γιατί δεν υπάρχει αγιασμός μέσα σ’ αυτούς τους ανθρώπους.

Το 1916 πέθανε ο Ρώσσελ και τον διαδέχθηκε ο Ράδεφορντ. Ο Ράδεφορντ ήταν δικηγόρος και καταδικάστηκε για αντιαμερικανική προπαγάνδα. Τον φυλάκισαν κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου επειδή δεν δέχτηκε να κρατήσει όπλο και τον αποφυλάκισαν μετά τον πόλεμο. Αυτό ο Ράδεφορντ το χρησιμοποίησε ότι τον είχαν φυλακή και έγινε ο «μαρτυράς» ο παθών δια τον Κύριου.

Το 1918 είπε για πρώτη φορά ο Ράδεφορντ ότι η εκκλησία εν γένει είναι το θηρίο ο ΑΧ και ότι ΗΠΑ και η Βρετανία είναι ο ψευδοπροφήτης. Αβάσιμα ξεκάρφωτα πράγματα.

Το 1929 μπήκε ο όρος οργάνωση. Επειδή είχαν μια τέτοια καταφορά εναντίου της εκκλησίας, του κατεστημένου δηλαδή, δεν ήθελαν να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον όρο και έτσι μπήκε ο όρος οργάνωση. Έλεγε ότι η εκκλησία είναι η Βαβυλώνα. Αυτό βέβαια έχει μια βάση, γιατί η ψευδό-εκκλησία είναι η Βαβυλώνα, αλλά τα αληθινά παιδιά του Θεού δεν μπορείς να πεις ότι είναι Βαβυλώνα.

Έδωσε μεγάλη έμφαση στο να μεγαλώσει η οργάνωση. Το 1920 τα 2/3 της οργάνωσης απεκώπησαν και αποσκίρτησαν. Το 1931 ονομάσθηκαν «Μαρτύρων του Ιεχωβά» και άρχισαν να διεκδικούν ότι η οργάνωση τους είναι 5000 χρόνια παλιά. Και χρησιμοποίησαν γι’ αυτό το ΗΣ. μγ’:10-12

Αυτό όμως αναφέρεται στους Ισραηλίτες και κανένας απ’ αυτούς δεν ονομάσθηκε ποτέ μάρτυρας του Ιεχωβά. Κανένας από τους πρώτους Χριστιανούς δεν ονομάσθηκε έτσι. Μάλιστα το όνομα Ιεχωβά δεν αναφέρεται ούτε μια φορά μέσα στην Καινή Διαθήκη.

Όλα αυτά βέβαια για κάποιον που μελετά και ξέρει τι λέει ο Λόγος του Θεού είναι τελείως παράξενα και ξένα. Αλλά οι ΜΤΙ εκμεταλλεύονται την αγνωσία του κόσμο και του περνάνε ότι θέλουνε.

Δεν βλέπομε πουθενά τους Ισραηλίτες να πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα για να διδάξουν. Ο Ιησούς Χρίστος είπε στους μαθητές του: Όταν πηγαίνετε σ’ ένα σπίτι για να μιλήσετε, εκεί να μένετε. Αυτών όμως είναι το σύστημά τους τέτοιο. Από πόρτα σε πόρτα.

Επίσης χρησιμοποιούν και το ΙΩΑΝ. ιη’: 33-37 που βέβαια είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί το χρησιμοποιούν.

Σχημάτισαν 3 τάξεις ανθρώπων μέσα στην οργάνωσή τους.

• Η υψηλότερη τάξη λέγονται {ΜΑΡΑΔΟΧΑΙΟΣ-ΝΑΟΜΙ}

Μέχρι το 1921 κρατούσαν κατάλογο αυτών ήταν μέσα σ’ αυτή την τάξη και οι οποίοι εννοείτο ότι ήταν ανάμεσα από τις 144,000 που θα πήγαιναν στον ουρανό. Ο κατάλογος αυτός έφθασε σε ένα σημείο που ήταν συμπληρωμένος.

• Η δεύτερη τάξει ονομάζεται {ΡΟΥΘ-ΕΣΘΗΡ}

Επειδή τώρα το 1920 τα 2/3 αποσκίρτησαν και επειδή πολλοί απ’ αυτούς που φύγανε ήταν μέσα από τις 144,000 ο κατάλογος ενώ ήταν συμπληρωμένος άνοιξε πάλι και άνθρωποι από την 2^η τάξη άρχισαν να μπαίνουν για να συμπληρωθεί πάλι ο αριθμός.

Απ΄ αυτή την τάξη βγήκε σήμερα το {ΚΥΒΕΡΝΩΝ ΣΩΜΑ}. Υποτίθεται ότι είναι η υψηλότερη τάξη και είναι οι μόνοι οι οποίοι μπορούν να δώσουν τη διδασκαλία και ονομάζονται ακόμα {ΠΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΙΜΟΣ ΔΟΥΛΟΣ}.

• Η τρίτη τάξη είναι η {ΙΩΝΑΔΑΒ}.

Στον ΙΕΡ. λε’ ο Ιωναδάβ ήταν ο πατέρας του Ρηχάβ. Ο Ιωναδάβ είχε ορκίσει τα παιδιά του να μην κατοικούν σε σπίτια παρά μόνο σε σκηνές. Και τα παιδιά του ακολούθησαν πιστά τον όρκο που έδωσαν στον πατέρα τους. Και ο Θεός τώρα στέλνει τον Ιερεμία στους Ισραηλίτες να τους πει ότι ...κοιτάξτε τους Ρηχαβίτες οι οποίοι άκουσαν την εντολή του πατέρα τους και θα τους ευλογήσω επειδή τίμήσαν τον πατέρα τους ενώ εσείς εμένα τον Πατέρα σας δεν με τιμήσατε.

Έτσι η τρίτη τάξη λένε ότι είναι σαν τους γιους του Ιωναδάβ, δηλ. παρεμπίπτοντος πήραν την ευλογία ενώ δεν έπρεπε να την πάρουν.

Χρησιμοποιούν ακόμη στον ΙΗΣ. ΝΑΥΗ θ’: 10-27 και είναι η ιστορία με τους Γαβαωνίτες όταν δηλ. οι Ισραηλίτες βγαίνανε από την Αίγυπτο και μπαίνανε μέσα στην γη Χαναάν για να την κατακτήσουνε, οι Γαβαωνίτες μετασχηματίστηκαν σε οδοιπόρους (έβαλαν παλιά ρούχα, πήραν μπαγιάτικο ψωμί) κι έφυγαν απ’ την πόλη τους με σκοπό να ξεγελάσουνε τους

Ισραηλίτες. Ντυμένοι λοιπόν έτσι παρουσιάσθηκαν μπροστά στους πρεσβυτέρους του Ισραήλ και τους είπαν ότι έρχονται από πολύ μακριά, ότι άκουσαν για το Θεό των Ισραηλιτών και ότι δέχονται να γίνουν δούλοι τους. Και όρκισαν τους πρεσβυτέρους στο όνομα του Κυρίου ότι δεν θα τους πειράζουν,

Οι Ισραηλίτες δεν ξέρανε ότι οι Γαβαωνίτες μένανε εκεί κοντά και υπογράφανε. Όταν κατάλαβαν τι έγινε, κράτησαν βέβαια τον όρκο τους αλλά τους πήραν δούλους να κουβαλάνε ξύλα και νερό. Η τρίτη τάξη τώρα εννοείται ότι είναι αυτού του είδος οι εργάτες, για τους οποίους ο ουρανός είναι κλειστός.

Μια στατιστική του 1970 λέγει ότι είχαν 1600 αίθουσες βασιλείας (συναθροίσεις) σ’ όλο τον κόσμο. Το 1950 είχαν 3 φάρες της βασιλείας, ένα κολέγιο το οποίο ονόμαζαν ΓΑΛΑΑΔ και άρχισε να λειτουργεί το 1943 και μέχρι το 1962 αποφοίτησαν 8000 ιεραπόστολοι.

Το 1950 ήταν 500,000 εκ των οποίων οι 300,000 μέσα στις ΗΠΑ. Από το 1952 έως το 1962 διπλασιάσθηκαν. Κάθε χρόνο κυκλοφορούν μια εφημερίδα μεταξύ τους όπου αναφέρουν πόσους κέρδισαν το χρόνο που πέρασε. Γι΄ αυτό κάθε τέλος του χρόνο κάνουν μια ιδιαίτερη προσπάθεια μόνο και μόνο για να αυξήσουν τον αριθμό και να φανεί στην εφημερίδα. Αυτή τη στιγμή πρέπει να είναι 4,000,000.

Σύμφωνα με στατιστικές στη Ρωσία πρέπει να υπάρχουν 54,000,000 άνθρωποι πλήρεις πνεύματος Αγίου. Η αποστολή μας είναι γραμμένη στο ΙΕΡ. α’: 9

Και εξέτεινε Κύριος την χείρα αυτού, και ήγγισε το στόμα μου’ και είπε Κύριος προς εμέ, ιδού, έθεσα τους λόγους μου εν τω στόματί σου.

Ο Ρώσσελ μεγάλωσε μέσα σε μια απόχρωση που λεγόταν {CONGREGATIONISTS} δηλ. μέλη αυτοκυβέρνητου εκκλησίας CONGREGATION=ΣΥΝΑΘΡΙΣΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΑ. Σαν απόχρωση πίστευαν στη σωτηρία στο βάπτισμα στο νερό στον Αγιασμό. Είχε δηλαδή ορισμένες πολύ δυνατές διδασκαλίες και μπορεί να ήταν και αναγεννημένοι. Άσχετα αν δεν είδαν περισσότερο φως από τον Θεό και τώρα είναι νεκροί. Ο Ρώσσελ όμως δεν μπορούσε να προσαρμοστεί με τον Θεό. Αυτό που τον βασάνιζε ήταν η διδασκαλία για την αιώνια ζωή και την αιώνια κόλαση. Αυτό το έκανε να φύγει.

Το 1872 άρχισε να κάνει την κίνηση αυτή με τα βιβλικά μαθήματα και φυσικά έπαιρνε χρήματα. Το 1909 χώρισε με την γυναίκα του. Όταν πήγαν στο δικαστήριο για το διαζύγιο, η γυναίκα του επειδή ήθελε να πάρει διατροφή και ο Ρώσσελ δεν της έδινε, αποκάλυψε ότι στις 10,000 δολάρια ο Ρώσσελ είχε κοντρόλ στα 9,900 και ήταν ατομική του περιουσία. Οπότε η γυναίκα του είχε δικαίωμα στα χρήματα αυτά, γι’ αυτό το έφερε και στο δικαστήριο. Το 1913 δικάστηκε επειδή πούλησε το «Θαυματουργό στάρι» και έλεγε ότι όποιος φυτέψει απ’ αυτό το στάρι θα κάνει 5πλάσιο καρπό. Πλήρωσε γι΄ αυτό 100,000 δολ. πρόστιμο ΤΟΤΕ. Έλεγε στον κόσμο ότι έχει μιλήσει σε χιλιάδες ανθρώπους στην Αφρική και σε άλλα μέρη. Άνθρωποι όμως που ερεύνησαν βρήκαν ότι έλεγε ψέματα τον μήνυσαν και τον πήγαν στο δικαστήριο. Έλεγε ότι ξέρει άπταιστα Ελληνικά, Εβραϊκά και Λατινικά. Αλλά όταν ρωτήθηκε μέσα στο δικαστήριο να πει μια από τις 3 αλφάβητους, δεν ήξερε καμία.

Σήμερα οι οπαδοί του ακολουθούν τη γραμμή του λέγοντας ασύστολα ψέματα. Είναι μια συγκέντρωση ψεύδους.

Με όλα αυτά τώρα κατάφερνε να ξεφεύγει γιατί κρυβότανε κάτω από τη μάσκα του μάρτυρα. Ότι τάχα, τα’ χουν βάλει μαζί του ότι υποφέρει για το λόγο του Θεού κ.τ.λ. και έτσι ξεγελούσε αυτούς που ήταν τυφλά δοσμένοι σ’ αυτόν. Έλεγε ...αν μελετήσεις μόνος σου την Αγία Γραφή σε 2 χρόνια θα έχεις πέσει στο μαύρο σκοτάδι. Αν όμως 2 χρόνια μελετάς τα δικά μου γραπτά θα σου αποκαλυφθεί το φως. Γι΄ αυτό μέχρι και σήμερα οι ΜΤΙ διαβάζουν τη Γραφή μέσα από τη Σκοπιά. Έχουν όλοι τη μετάφραση του Νέου Κόσμου η οποία έχει κάνει τρομερές αλλαγές μέσα. π.χ. εκεί που λέει ο Παύλος ...κηρύττω τον Χριστό και τούτον εσταυρωμένων η μετάφραση αυτή γράφει πασσαλωμένο, αποφεύγουν τη λέξη σταυρός.

Τον Ρώσσελ μετά του θάνατό του τον δια δέχτηκε ο Ράδερφορντ. Μόλις έγινε πρόεδρος άρχισε να αποκηρύττει την πυραμίδα της προφητείας του Ρώσσελ. Τα γκρέμισε όλα. Μ’ αυτό που έκανε πάρα πολλοί έφυγαν από την οργάνωση τους οποίους και κατέκρινε πάρα πολύ σκληρά. Διεκδίκησε ότι ήταν το στόμα του Ιεχωβά. Εισήγαγε ένα καινούριο τρόπο να μιλάει στους ανθρώπους γυρνώντας στους δρόμους μ’ ένα φωνόγραφο. Το σύστημα αυτό το κατήργησε ο Νώρ οποίος ήταν άνθρωπος που έγραφε. Απ’ αυτόν άρχισαν να εκδίδονται τόσα πολλά βιβλία. Γι’ αυτό το λόγο δεν ακούστηκε τόσο πολύ ο Νώρ όσο ο Ρώσσελ και ο Ράδερφορντ.

Έχουν τώρα ορισμένες τακτικές προσηλυτισμού οι ΜΤΙ. Συνήθως στέλνουν τις γυναίκες το πρωί, που ο σύζυγος λείπει στη δουλειά, στα σπίτια. Επειδή οι γυναίκες γενικά είναι πιο ευάλωτες απ’ τον άντρα. Μόλις δημιουργήσουν επαφή, αμέσως κλείνουν ραντεβού για επόμενη συζήτηση.

Δουλεύουν πολύ με τα έντυπα και χρησιμοποιούν τη μέθοδο της πλύσης εγκεφάλου. Δηλαδή δίνουν τις θέσεις τους γραπτά με το κατάλληλο εδάφιο δίπλα που τις περισσότερες φορές είναι έξω από το περιεχόμενο και μετά έχουν ερωτήσεις από κάτω που πρέπει να απαντήσεις.

Προσπαθούν να κρατούν μακριά τους καινούριους τους. Διδάσκονται να τα παρατάνε και να φεύγουν όποτε δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα.

Αποφεύγουν να σου δίνουν στοιχεία δικά τους (τηλ., διεύθυνση) Θέλουν να μπορούν να σε βρουν δίχως να μπορείς να τους βρεις εσύ.

Διδάσκονται ότι όσοι δεν δέχονται τα λεγόμενα του Κυβερνώντος Σώματος είναι πλάνη του σατανά, και να μην τους ακούνε. Γι’ αυτό πρέπει κανείς να διεγείρει συνέχεια την προσοχή τους γιατί διαφορετικά δεν σε ακούνε. Διδάσκονται ότι όταν θέλουν να ξεφύγουν δεν πειράζει αν λένε ψέμα. Η Γραφή λέγει ...θέλομεν αμαρτήσει δια να περισσεύσει η χάρις. Όταν δουν ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα αρχίζουν και φωνάζουν ότι δήθεν αυτοί έχουν δίκιο η κάνουν πως εκνευρίζονται.

Τους μαθαίνουν 3’ και 5’ ομιλίες, μεγάλες ομιλίες τις οποίες μαθαίνουν απ’ έξω. Όλες στολισμένες με ωραίες λέξεις.

Μελέτη ενάντια στη πλάνη των μαρτύρων του Ιεχωβά

ΓΙΑ ΤΟΥΣ 144.000

Η πρώτη διδασκαλία που θα εξετάσουμε και που είναι εύκολο να αποδείξεις ότι είναι λάθος είναι η διδασκαλία για τις 144.000. ισχυρίζονται ότι οι 144.000 που βλέπουμε στο ζ’ κεφ. της Αποκάλυψης είναι οι μόνοι αναγεννημένοι και οι μόνοι που θα κυβερνήσουν με τον Ιησού Χριστό στη χιλιετή βασιλεία. Είναι η νύμφη του Χριστού, είναι το σύνολο της εκκλησίας, είναι το Κυβερνών Σώμα.

Τώρα θα δούμε τα στοιχεία που χρησιμοποιούν για να στηρίζουν τη διδασκαλία τους αυτή

Αποκάλυψις. ε:8-10

Και ότε έλαβε το βιβλίον, τα τέσσαρα ζώα και οι εικοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι έπεσον ενώπιον του Αρνίου, έχοντες έκαστος κιθάρας και φιάλας χρυσάς πλήρεις θυμιαμάτων, αίτινες είναι αι προσευχαί των αγίων·

και ψάλλουσι νέαν ωδήν, λέγοντες· Άξιος είσαι να λάβης το βιβλίον και να ανοίξης τας σφραγίδας αυτού, διότι εσφάγης και ηγόρασας ημάς εις τον Θεόν διά του αίματός σου εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους,

και έκαμες ημάς εις τον Θεόν ημών βασιλείς και ιερείς, και θέλομεν βασιλεύσει επί της γης.

Λένε τώρα ότι αφού πρόκειται να βασιλεύσουν πάνω στη γη και αγοράσθηκαν από το Αρνίο άρα είναι οι 144.000.

Κάνουν δηλαδή τους 24 πρεσβυτέρους το ίδιο με τις 144.000, η ότι οι 24 πρεσβύτεροι συμβολίζουν τις 144.000. Επειδή εδώ λέει μας αγόρασες από κάθε φυλή, γλώσσα, και έθνος, και επειδή στο ζ’: 4 λέει ότι οι 144.000 είναι 12.000 από κάθε φυλή του λαού Ισραήλ, αναγκαστικά κάνουν τις φυλές του Ισραήλ έθνη.

Αποκάλυψις ζ:3-4

λέγων· Μη βλάψητε την γην μήτε την θάλασσαν μήτε τα δένδρα, εωσού σφραγίσωμεν τους δούλους του Θεού ημών επί των μετώπων αυτών.

Και ήκουσα τον αριθμόν των εσφραγισμένων· εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ήσαν εσφραγισμένοι εκ πάσης φυλής των υιών Ισραήλ·

Λένε ότι αυτοί οι σφραγισμένοι είναι οι 144.000 οι οποίοι είναι οι 24 πρεσβύτεροι και οι οποίοι θα βασιλεύσουν πάνω στη γη.

-Πιστεύουν ότι το σφράγισμα γίνεται στον ουρανό.

Αποκάλυψις ιδ:1

Και είδον, και ιδού Αρνίον ιστάμενον επί το όρος Σιών, και μετ' αυτού εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, έχουσαι το όνομα του Πατρός αυτού γεγραμμένον επί των μετώπων αυτών.

Να, σου λένε οι 144.000 με το αρνίο στο όρος Σιών και αυτοί είναι που θα βασιλεύουν πάνω στη γη.

Αποκάλυψις κ:4

Και είδον θρόνους, και εκάθησαν επ' αυτών, και κρίσις εδόθη εις αυτούς και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων διά την μαρτυρίαν του Ιησού και διά τον λόγον του Θεού, και οίτινες δεν προσεκύνησαν το θηρίον ούτε την εικόνα αυτού, και δεν έλαβον το χάραγμα επί το μέτωπον αυτών και επί την χείρα αυτών· και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια έτη.

Λένε ότι αυτοί που βασιλεύουν με το Χριστό είναι οι 144.000 οι οποίοι είναι εθνικοί, είναι το Κυβερνών Σώμα.

Όλος ο υπόλοιπος όχλος ΑΠΟ. Ζ. 9 θα ζήσει κάτω στη γη.

Λουκάς ιβ:32

Μη φοβού, μικρόν ποίμνιον· διότι ο Πατήρ σας ηυδόκησε να σας δώση την βασιλείαν.

Εδώ που λέει μικρό ποίμνιο λένε ότι εννοεί τις 144.000.

Κορινθίους Α' ς :19

Η δεν εξεύρετε ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος του εν υμίν, το οποίον έχετε από Θεού, και δεν είσθε κύριοι εαυτών;

Ναός του Αγ. Πνεύματος είναι μόνο οι 144.000;

Α΄ΚΟΡ. ιβ’: 27

Και σείς είσθε σώμα Χριστού, και μέλη κατά μέρος.

Εδώ τα μέλη είναι οι 144.000

ΚΟΛΟΣ. α’: 18

Και αυτός είναι η κεφαλή του σώματος, της εκκλησίας΄ όστις είναι αρχή, πρωτότοκος εκ των νεκρων, δια να γείνη αυτός πρωτεύων εις τα πάντα.

Το σώμα και εκκλησία είναι οι 144.000.

Τώρα θα δούμε και τον πολύ όχλο.

Α΄ΠΕΤΡ. β’: 21

Διότι εις τούτο προσεκλήθητε, επειδή και ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς διά να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού·

Ο Χριστός έπαθε για όλους εμάς τους υπόλοιπους, τον πολύ όχλο, για να μας λυτρώσει και να μπορέσουμε να ζήσουμε πάνω σ’ αυτήν την καινούργια γη.

ΨΑΛΜ. με’: 16

Αντί των πατέρων σου θέλουσιν είσθαι οι υιοί σου΄ αυτούς θέλεις καταστήσει άρχοντας επί πάσαν την γην.

Σε ποιους το λέει αυτό, λένε;

Στους Ισραηλίτες. Αλλά οι Ισραηλίτες δεν θα απολαύσουν οι ίδιοι αυτές τις επαγγελίες αλλά οι γιοι τους θα γίνουν άρχοντες σε όλη τη γη. Άρα λοιπόν θα υπάρχουν και άρχοντες πάνω στη γη. Δεν θα είναι μόνο η ουράνια βασιλεία του Ιησού Χριστού με τις 144.000 αλλά και άρχοντες κάτω στη γη που εξουσιάζουν.

Ψαλμοί λζ:29

Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ' αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα.

Να, λοιπόν που έχουμε δίκαιους που θα κατοικούν στη γη. Δεν θα κυβερνούν από τον ουρανό αλλά θα είναι πάνω στη γη.

Ιωάννης ι:16

Και άλλα πρόβατα έχω, τα οποία δεν είναι εκ της αυλής ταύτης· και εκείνα πρέπει να συνάξω, και θέλουσιν ακούσει την φωνήν μου, και θέλει γείνει μία ποίμνη, εις ποιμήν.

Εδώ ο Ιησούς Χριστός μιλάει για ΑΛΛΑ πρόβατα. Ενώ εκείνη τη στιγμή μιλάει στους μαθητές του. Να πάλι η διάκριση: οι 144.000 που είναι σαν τους μαθητές και τα ΑΛΛΑ πρόβατα που είναι από άλλη αυλή και τα οποία πρόκειται να συνάξει, και τα οποία είμαστε αδελφοί όλοι εμείς o πολύς όχλος .

Αντίκρουση της Πλάνης

Το 1^ο επιχείρημα

ΑΠΟΚ. ε’: 8-10

Και ότε έλαβε το βιβλίον, τα τέσσαρα ζώα και οι εικοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι έπεσον ενώπιον του Αρνίου, έχοντες έκαστος κιθάρας και φιάλας χρυσάς πλήρεις θυμιαμάτων, αίτινες είναι αι προσευχαί των αγίων

και ψάλλουσι νέαν ωδήν, λέγοντες· Άξιος είσαι να λάβης το βιβλίον και να ανοίξης τας σφραγίδας αυτού, διότι εσφάγης και ηγόρασας ημάς εις τον Θεόν διά του αίματός σου εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους,

και έκαμες ημάς εις τον Θεόν ημών βασιλείς και ιερείς, και θέλομεν βασιλεύσει επί της γης.

Τι βλέπουμε εδώ αδελφοί;

1^ον) -Πρώτα από όλα, θέλω να δούμε κάτι βασικό, πού γίνετε αυτή η πράξη στον Ουρανό, η στην γη; ΑΠΟΚ. Δ. 1-2.

2^ον) Δεύτερο στοιχείο είναι ότι δεν μας λέει εδώ ότι οι 144.000 είναι οι 24 πρεσβύτεροι.

3^ον) Τρίτον Αυτοί που λένε αυτά τα λόγια, βλέπουμε ότι είναι 2 γκρούπ ανθρώπων, είναι οι 24 πρεσβύτεροι και τα 4 ζώα, οι οποίοι αγοράσθηκαν από κάθε φυλή και γλώσσα και έθνος. Άρα έχουμε 2 σύνολα ανθρώπων ενώ οι 144.000 είναι ένα σύνολο.

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΟΥΝ ΚΑΠΙΟΙ ΟΤΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Oι λόγοι που δεν είναι άγγελοι, αλλά άνθρωποι, είναι οι εξής:

1. κάθονται επάνω σε θρόνους. O Θεός διάλεξε τους αγίους, να καθίσουν πάνω σε θρόνους.

Oι μαθητές ήξεραν, ότι επρόκειτο να βασιλεύσουν και ενώ ήταν ακόμα πνευματικά νήπια, μάλωναν για το ποιος θα καθίσει δεξιά και αριστερά.

Mαρκ. ι:40

Tους είπε ότι, θα καθήσουν σε 12 θρόνους και θα κρίνουν τις 12 φυλές.

2. - πρεσβύτεροι- αυτή η λέξη, αναφέρεται σε ανθρώπους.

3. Έχουν στα κεφάλια τους, στέφανους χρυσούς. O στέφανος δίνεται, σε αυτόν που αγωνίζεται και νικάει. Aυτή η έννοια, είναι δοσμένη μόνο για τα παιδιά του Θεού, που αγωνίζονται εναντίον του σκότους. O νικητής είναι οι άγιοι και όχι οι άγγελοι.

-ΤΟ 24-

διπλάσιο του 12.

Tο 12, χρησιμοποιείται πάντοτε, για να εκφράσει πληρώτητα της Bασιλείας του Θεού. Έχει να κάνει με ανθρώπους. 12 φυλές - 12 πατριάρχες - 12 απόστολοι

Tο 24, έχει να κάνει και με τις 24 εφημερίες Α`ΧΡΩΝ. ΚΔ.7-18.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ 4 ΖΩΑ

Μας μιλεί καθαρά και ο ΙΕΖ. Α. ότι είναι άνθρωποι.

Άρα βλέπουμε αδελφοί ότι στον ουρανό έχει 2 γκρούπ 2 σύνολα ανθρώπων, και όχι 1 που και αυτοί δεν είναι οι 144000 κατά την διδασκαλία αυτήν.

Το 2^ο επιχείρημα

Αποκάλυψις ζ:3-4

λέγων· Μη βλάψητε την γην μήτε την θάλασσαν μήτε τα δένδρα, εωσού σφραγίσωμεν τους δούλους του Θεού ημών επί των μετώπων αυτών.

Και ήκουσα τον αριθμόν των εσφραγισμένων· εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ήσαν εσφραγισμένοι εκ πάσης φυλής των υιών Ισραήλ.

Αυτό το γεγονός του σφραγίσματος γίνεται πριν την 7^η σφραγίδα αλλά μετά την 6^η και το βλέπουμε στο ς’: 12. Εδώ βλέπουμε ότι, ανοίγει η 6^η σφραγίδα. Στη συνέχεια στο ζ’: 1 λέει: και μετά ταύτα είδον... Άρα το σφράγισμα γίνεται μετά την 6^η σφραγίδα. Όμως στο ς’: 9 βλέπουμε τις ψυχές να είναι κάτω από το θυσιαστήριο του ναού που βλέπει ο Ιωάννης στον ουρανό. Γιατί ο ναός που έδωσε ο Θεός στον Μωυσή και στο Σολόμωντα είναι αντίτυπα των επουρανίων. Και ο Ιωάννης εδώ βλέπει τα επουράνια και τις ψυχές κάτω το θυσιαστήριο του ναού του Θεού.

Αποκάλυψις ιδ:1

Και άλλος άγγελος εξήλθεν εκ του ναού του εν τω ουρανώ, έχων και αυτός δρέπανον κοπτερόν.

Βλέπουμε λοιπόν εδώ να υπαρχουν και άλλα γκρουπ στον ουρανο εκτος από τους 144.000.

Μάλιστα κάποιοι βλέπουμε να κιθαρίζουν, και μάλιστα οι μαρτυρες λένε ότι είναι άγγελοι, όμως καθαρά θα δούμε ότι είναι άγιοι. ΑΠΟΚ. ΙΕ. 1-3

Αποκάλυψις ζ:1-4

Και μετά ταύτα είδον τέσσαρας αγγέλους ισταμένους επί τας τέσσαρας γωνίας της γης, κρατούντας τους τέσσαρας ανέμους της γης, διά να μη πνέη άνεμος επί της γης μήτε επί της θαλάσσης μήτε επί παν δένδρον.

Βλέπουμε ότι το σφράγισμα γίνετε στη γη, γιατι ποιος ο λογος να γινετε στον ουρανο εφόσον στον ουρανο δεν πρόκειτε να βλαφτούν, γίνετε λοιπον στη γη για να φυλαχτουν.

5^ο επιχείρημα:

Αποκάλυψις ε:8-11

Και ότε έλαβε το βιβλίον, τα τέσσαρα ζώα και οι εικοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι έπεσον ενώπιον του Αρνίου, έχοντες έκαστος κιθάρας και φιάλας χρυσάς πλήρεις θυμιαμάτων, αίτινες είναι αι προσευχαί των αγίων,

και ψάλλουσι νέαν ωδήν, λέγοντες· Άξιος είσαι να λάβης το βιβλίον και να ανοίξης τας σφραγίδας αυτού, διότι εσφάγης και ηγόρασας ημάς εις τον Θεόν διά του αίματός σου εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους,

και έκαμες ημάς εις τον Θεόν ημών βασιλείς και ιερείς, και θέλομεν βασιλεύσει επί της γης.

Και είδον και ήκουσα φωνήν αγγέλων πολλών κυκλόθεν του θρόνου και των ζώων και των πρεσβυτέρων, και ήτο ο αριθμός αυτών μυριάδες μυριάδων και χιλιάδες χιλιάδων.

Χρησιμοποιούν αυτό το εδάφιο για αποδείξουν ότι οι 24 πρεσβύτεροι που είναι γι αυτούς οι 144.000 είναι στη γη και μετά στο κεφ. ζ’ λένε ότι είναι στο ουρανό. Πώς όμως είναι στη γη αυτοί οι άνθρωποι αφού ο Ιωάννης από το δ’ :1 λέει ότι αυτά που βλέπει είναι στο ουρανό. Στο δ’: 4 βλέπει τους 24 πρεσβύτερους στο δ’: 6 τα 4 ζώα συνεχίζει τώρα η όραση που βλέπει ο Ιωάννης και στο ε’: 1 βλέπει το βιβλίο το γραμμένο έμπροσθεν και όπισθεν. Πάλι στο θρόνο πάλι στον ουρανό είμαστε, και στο ε’: 6 είμαστε πάλι στο θρόνο του Θεού, και στο ε’: 8 .Άρα πως λένε ότι είναι στη γη αφού όλα αυτά συμβαίνουν στον ουρανό και οι 24 πρεσβύτεροι και τα 4 ζώα βρίσκονται στην παρουσία του Θεού. Λένε τώρα ότι στο ιδ’: 2,3 είναι στο ουρανό οι 144.000.

6^ο επιχείρημα:

ΑΠΟΚ. ε’: 8-11 (πίσω στην σελ.8) και το ΑΠΟΚ. ιδ’: 1-3

1Και είδον, και ίδου Αρνίον ιαστάμενον επί το όρος Σιών, και μετ’ αυτού εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες έχουσαι το όνομα του Πατρός αυτού γεγραμμένον επί των μετώπων αυτών.2Και ήκουσα φωνήν εκ του ουρανού ως φωνήν υδάτων πολλών, και ως φωνήν βροντής μεγάλης ΄ και ήκουσα φωνήν κιθαρωδών οίτινες εκιθάριζον με τας κιθάρας αυτών 3Και έψαλλον ως ωδήν νέαν ενώπιον του θρόνου, και ενώπιον των τεσσάρων ζώων και των πρεσβυτέρων΄ και ουδείς ηδύνατο να μάθη την ωδήν, ειμή οι εκατόν τεσσαρακοντατέσσαρες χιλιάδες οι ηγορασμένοι από της γης.

Είναι δύο πλήθη στον ουρανό, όχι ένα στη γη και το άλλο στο ουρανό. Μέχρι στιγμής δεν μας έχουν αποδείξει ότι οι 24 πρεσβύτεροι=144.000. Τώρα θα δούμε ότι οι 24 πρεσβύτεροι και τα 4 ζώα είναι κάτι άλλο από τις 144.000.

ιδ’: 1-3 Ποιοι είναι αυτοί που ψάλλουν; Είναι η ερώτηση που πρέπει να κάνει κανείς στους ΜΤΙ. Αν πουν ότι είναι οι 144.000 καταστρέφουν όλη τη θεωρία τους (ότι οι 144.000=24 πρεσβύτεροι) γιατί στο ιδ’: 3 λέει ότι έψαλαν ενώπιον των 24 πρεσβύτεροι δηλ. άλλο οι 144.00 και άλλο οι 24 πρεσβύτεροι. Αν πουν δεν ξέρω, τότε πάμε πάλι στο ιδ’: 3 που μέσα στο ίδιο εδάφιο ξεχωρίζει τους 24 πρεσβύτεροι και οι 144.000 δηλ. είναι άλλο γκρούπ το ένα και άλλο γκρούπ το άλλο.

7^ο επιχείρημα:

Στο θ’: 3 βλέπουμε να σαλπίζει ο 5^ος άγγελος και να βγαίνουν από την άβυσσο ακρίδες, που είναι τα δαιμόνια. ( οι ΜΤΙ λένε ότι οι ακρίδες είναι το «Κυβερνών Σώμα» που με τη διδασκαλία του βλάπτει το κόσμο) στο :3 λέει ότι ...εδόθη εις αυτάς εξουσία ως οι σκορπιοί της γης. Ο Χριστός είπε ότι ... θέλετε πατήσει επί όφεων και σκορπιοί και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού. Άρα οι σκορπιοί=δαιμόνια άρα αυτές οι ακρίδες είναι σατανική εξουσία. Και διαβάζουμε στο θ’: 4 ποίους ανθρώπους θα βλάψουν οι ακρίδες.

Είδαμε ότι το σφράγισμα γίνεται μεταξύ 6^ης και 7^ης σφραγίδας. Ρωτάμε τώρα τους ΜΤΙ: Επάνω στη γη είναι άλλοι σφραγισμένοι με τι σφραγίδα του Θεού εκτός τις 144.000; Οπωσδήποτε ΟΧΙ. Άρα αυτοί που είναι εδώ στη γη την ώρα που βγαίνουν αυτές οι ακρίδες και δεν τους βλάπτουν επειδή έχουν τη σφραγίδα του Θεού, πρέπει να είναι οι 144.000.

Ναι, αλλά εδώ είναι η 5^η σάλπιγγα της 7^ης σφραγίδας που σημαίνει ότι έχει ανοιχθεί η 7^η σφραγίδα, έχουν γίνει οι 5 σάλπιγγες, και αυτοί είναι κάτω στη γη ακόμα. Πως μας λένε ότι είναι στον ουρανό;

Άρα αυτοί που σφραγίσθηκαν στο κεφ. ζ’: 3,4

...3 λέγων, Μη βλάψητε την γην, μήτε την θάλασσαν, μήτε τα δένδρα, εωσού σφραγίσωμεν τους δούλους του Θεού ήμων επί των μετώπων αυτών. 4 Και ήκουσα τον αριθμόν των εσφραγισμένων΄ εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ήσαν εσφραγισμένοι εκ πάσης φυλής των υιών Ισραήλ. πρέπει να ήταν οπωσδήποτε στη γη γιατί τους βλέπουμε πάλι στο θ’:4 πάνω στη γη άρα δεν έχουν καμία θέση στον ουρανό.

8^ο επιχείρημα:

Ποτέ ο λόγος του Θεού δεν αποκάλεσε τις φυλές του Ισραήλ, έθνη. Λένε ότι οι 24 πρεσβύτεροι=144.000. Αλλά οι 24 πρεσβύτεροι και τα 4 ζώα είναι αγορασμένοι, λέει από κάθε γλώσσα, λαό, και έθνος. Οι 144.000 όμως λέει ότι είναι από τις 12 φυλές του Ισραήλ και για να τα κάνουν το ίδιο λένε ότι επειδή οι Ισραηλίτες δεν δέχθηκαν το Χριστό, ο Θεός τούς απέρριψε και πήρε τα έθνη. ΡΩΜ. ια’ Πάλι όμως η γραφή αν ήταν οι 144.000 εθνικοί και όχι Ισραηλίτες, θα το διευκρίνιζε. Αλλά όμως εδώ λέει στο ζ’: 4 Και ήκουσα τον αριθμόν των εσφραγισμένων΄ εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ήσαν εσφραγισμένοι εκ πάσης φυλής των υιών Ισραήλ. Εσφραγισμένων σημαίνει ότι έχει γίνει ήδη το σφράγισμα. Είναι τετελεσμένο γεγονός. Από κάθε φυλή των Ισραήλ. Από τις 12 φυλές που δίνει τώρα εδώ λείπει μια φυλή, η φυλή του Δαν.

Ο Ιωσήφ είχε δυο παιδιά, τον Εφραίμ και τον Μαναδή. Ο Εφραίμ αν και ήταν ο 2^ος γιος του Ιωσήφ πήρε την ευλογία από τον Ιακώβ όταν αυτός σταύρωσε τα χέρια του και έβαλε το δεξί χέρι στον Εφραίμ. Έτσι ο Εφραίμ πήρε την ευλογία του πρωτότοκου ο οποίος αντιπροσώπευε τον Ιωσήφ τον πατέρα του. Ο Ιακώβ τώρα επειδή υπολόγισε τον Ιωσήφ σαν το πρωτότοκου γιο του, επειδή αυτός ήταν από την αγαπημένη του Ραχήλ, υπολόγισε τη διπλή μερίδα του πρωτότοκου στον Ιωσήφ και όχι στον Ρουβίν ο οποίος ήταν πραγματικά πρώτος αλλά από τη Λεία ( τη γυναίκα που ο Λάβαν του έδωσε με κομπίνα).

Στο ΑΠΟΚ. ζ’: 8 ... εκ φυλής του Ζαβουλών, δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι’ εκ φυλής Ιωσήφ, δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι’ εκ φυλής Βενιαμίν δώδεκα χιλιάδες εσφραγισμένοι.

Αναφέρει τη φυλή Ιωσήφ και στο : 6 τη Μανασή και δεν αναφέρει τον Εφραίμ. Γιατί ο Εφραίμ πήρε τη μερίδα του πατέρα του του Ιωσήφ και έτσι σύμφωνα με τους όρους της Π.Δ. μπορείς να ονομάζεις το γιο με το όνομα του πατέρα του. Έτσι πήρε ο Εφραίμ την ευλογία του Ιωσήφ. Στην ουσία λοιπόν αν και οι φυλές ήταν 12 η φυλή Μανασή και Εφραίμ, μια φυλή του Ιωσήφ, εδώ ο λόγος του Θεού τις ξεχωρίζει και τις κάνει δυο και βγάζει έξω τον Δαν. Γιατί όταν ο γιος του Σολόμωντα ο Ροβοάμ φέρθηκε σκληρά στους Ισραηλίτες, ο Θεός είχε πει στον Ιεροβοάμ ο οποίος ήταν δούλος του Σολόμωντα ότι θα του έδινε το βασιλεία στις 10 φυλές. Ο Ιεροβοάμ νομίζοντας ότι θα του φεύγανε αυτές οι φυλές μόλις πήρε εξουσία και έγινε βασιλιάς στις 10 φυλές, έκανε δυο προσκυνήματα. Αντί ο λαός να πηγαίνει στην Ιερουσαλήμ, έκανε ένα χρυσό μόσκο στη γη του Βενιαμίν και ένα πάνω στο Δαν. Οι Δανοίτες ήταν πάρα πολύ φανατισμένοι στη λατρεία του μόσχου και ο Θεός είχε εναντιωθεί πάρα πολύ σ’ αυτή τη λατρεία. Κάπου σ΄ ένα εδάφιο (Γεν.μθ:17) λέγει ότι ο Δαν είναι σαν τον όφη που δάκνει τον ίππων και ρίπτει τον αναβάτη αυτού.

Απ΄ ότι φαίνεται τώρα ο Θεός έχει απορρίψει τον Δαν σαν φυλή γιατί αφ’ ενός μεν έφυγαν, σκόρπισαν, αλλά κανένας απ΄ αυτούς δεν έμειναν στην πίστη κοντά στον Θεό και κατά τα φαινόμενα όταν ο Θεός σφράγισε με το Πνεύμα του (αυτή είναι η σφραγίδα) τις 144.000 δεν υπήρχαν από τη φυλή Δαν άνθρωποι πιστοί να τους σφραγίσει.

9 ^ο επιχείρημα

Η υπόθεση των ΜΤΙ είναι ότι η εκκλησία είναι μόνο 144.000 και μόνο αυτοί θα πάνε στο ουρανό.

Συνεπώς αν αποδείξουμε ότι υπάρχουν κι άλλα γκρουπ στον ουρανό τότε κατ’ ευθείαν απορρίπτεται το επιχείρημα.

Αποκάλυψις ζ:9

Μετά ταύτα είδον, και ιδού, όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών.

Εδώ βλέπουμε ένα όχλο πολύ τον οποίον ουδείς ηδυνατο να αριθμήσει και αυτοί είναι από κάθε έθνος, φυλή, λαό και γλώσσα.

• 1^η παρατήρηση στο ΑΠΟΚ. ζ’: 4

4 Και ήκουσα τον αριθμόν των εσφραγισμένων΄ εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ήσαν εσφραγισμένοι εκ πάσης φυλής των υιών Ισραήλ.

Μας λέει ότι οι 144.000 είναι από κάθε φυλή των υιών Ισραήλ και μας αριθμεί τις φυλές, δυο εδάφια πιο κάτω μας λέει για ένα άλλο όχλο που είναι από κάθε έθνος, φυλή, λαό και γλώσσα, που σημαίνει ότι: αν ο Θεός ήθελε να μας πει ότι οι 144.000 είναι από κάθε έθνος, φυλή, λαό και γλώσσα, δεν θα μας το έλεγε; Οι ΜΤΙ εδώ λένε ότι ο Θεός προόριζε Ισραηλίτες γα’ αυτή τη θέση, άλλα επειδή αυτοί αρνήθηκαν τον Ιησού Χριστό ο Θεός στράφηκε στα έθνη και κάλεσε τους εθνικούς. Ο Θεός απέρριψε τους Ισραηλίτες και πήγε στους εθνικούς στα πρώτα χρόνια της εκκλησίας π.χ. ο Πέτρος και ο Κορνήλιος, ο Θεός στέλνει τον Παύλο να κηρύξει στα έθνη. Και ο Παύλος πέθανε το 70μ.χ. ο Ιωάννης βλέπει την όραση το 90μ.χ. 20 χρόνια αργότερα αφού ο Θεός είχε καλέσει ήδη τους εθνικούς. Συνεπώς ήταν μια κατάσταση που ήταν ήδη γνωστή και την γνώριζε και ο Ιωάννης. Γιατί ο Θεός να του δώσει τα ονόματα των σφραγισμένων 144.000 από κάθε φυλή του Ισραήλ αφού ήδη ο Θεός τους είχε απορρίψει τους Ισραηλίτες, και από κάθε έθνος, φυλή, λαό και γλώσσα.

• 2^η παρατήρηση

Αυτόν το πολύ όχλο λέει ότι δεν μπορούσε να αριθμήσει κανείς. Άρα είναι άλλοι από τους 144.000 γιατί αυτοί είναι αριθμημένοι. Και αυτοί τώρα στέκονται ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνιών. Και ο θρόνος είναι στον ουρανό γιατί στο δ’:2 λέει: θρόνος έκειτο εις τον ουρανό. Αυτός ο όχλος τώρα είναι απέναντι απ’ τον θρόνο, δηλ. είναι και αυτοί στο ουρανό. Δεν μας λέει ότι οι 24 πρεσβύτεροι και τα 4 ζώα είναι οι 144.000. Τα 4 ζώα και 24 πρεσβύτεροι είναι μέσα στο θρόνο του Θεού και απέναντι από τον θρόνο είναι ο πολύς όχλος. Άρα έχουμε δύο διαφορετικά σύνολα. Και αν ακόμα δεχθούμε ότι τα 4 ζώα και οι 24 πρεσβύτεροι είναι οι 144.000 βλέπομε ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. Οι ΜΤΙ λένε ότι ο πολύς όχλος είναι οι Ιωναδάβ. Οι εργάτες, οι υπηρέτες και αυτοί είναι κάτω στη γη.

Στο Αποκάλυψις ζ:14

Και είπα προς αυτόν· Κύριε, συ εξεύρεις. Και είπε προς εμέ· Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης, και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου.

Διαβάζουμε ότι αυτοί είναι οι ερχόμενοι από τη μεγάλη θλίψη η οποία γίνεται στη γη και όχι στον ουρανό . στο ζ’: 15 έχουμε ένα άλλο πρόβλημα . οι ΜΤΙ λένε ότι ο καθήμενος επί του θρόνου θα κατασκηνώσει στον πολύ όχλο. Μπορεί να πουν οι ΜΤΙ τώρα ότι αυτό που λέει στο ζ’: 9 «οιτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου» το ενώπιον το εννοεί πνευματικά. Δηλαδή όπως λέμε ότι τώρα εμείς ήμαστε ενώπιον του Θεού.

Αλλά ας πάμε στο Αποκάλυψις ιδ:1

Και είδον, και ιδού Αρνίον ιστάμενον επί το όρος Σιών, και μετ' αυτού εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, έχουσαι το όνομα του Πατρός αυτού γεγραμμένον επί των μετώπων αυτών.

Εδώ αν θέλουμε να χρησιμοποιήσομε τη δική τους λογική μπορούμε να τους πούμε ότι το «μετ΄ αυτού» δεν σημαίνει ότι είναι στη παρουσία τον Θεό. Αφού κι εμείς είμαστε μαζί Του αυτή τη στιγμή. Κάτι τώρα για τις λευκές στολές που φορούν στο ζ’: 9

Πάμε στο ΑΠΟΚ. ιθ’: 8

Και εδόθη εις αυτήν να ενδυθή βύσσινον καθαρόν και λαμπερόν διότι το βύσσινον είναι τα δικαιώματα των αγίων.

Βύσσινον είναι λευκον. Η νύμφη παίρνει λευκή στολή που είναι δικαιώματα των άγιων.

10^ο επιχείρημα

ΑΠΟΚ. ς’: 9,10

9και ότε ήνοιξε την πέμπτην σφραγίδα, είδον υποκάτω του θυσιαστηρίου τας ψυχάς των εσφαγμένων δια τον λόγον του Θεού, και δια την μαρτυρίαν την οποίον είχον΄ 10 και έκραξον μετά φωνής μεγάλης, λέγοντας «Εως ποτε, ω Δέσποτα άγιε και αληθινέ, δεν κρίνεις και εκδικείς το αίμα ημών από των κατοικούντων επί της γης;

Αυτοί τώρα που φωνάζουν είναι απομακρυσμένοι από τους κατοικούντας επί της γης. Και μας λέει ότι τους είδε κάτω από το θυσιαστήριο του ναού του ουρανού. Άρα και αυτοί είναι στον ουρανό. Και εδώ πάλι δίδονται λευκές στολές. Και αυτοί είναι στον ουρανό πριν να σφραγισθούν οι 144.000, πριν να δούμε τον πολύ όχλο. Είναι οι ψυχές των πεπελεκυσμένων δια την μαρτυρία που είχαν.

• Παρατήρηση: Ας δούμε το ΑΠΟΚ. κ’: 4

Και είδον θρόνους΄ και εκάθισαν επ’ αυτών, και κρίσις εδόθη εις αυτούς’ και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων δια την μαρτυρίαν του Ιησού, και δια τον λογόν του Θεού, και οίτινες δεν προσεκύνησαν το θηρίον, ούτε την εικόνα αυτού΄ και δεν έλαβον το χάραγμα επί το μέτωπον αυτών και επί την χείρα αυτών’ και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια έτη.

Λένε τώρα ότι αυτοί σ’ αυτό το εδάφιο που βασίλευσαν μετά του Χριστού είναι οι 144.000 γιατί μόνο αυτοί βασιλεύουν με το Χριστό. Βλέπουμε στο ζ’: 1

Και μετά ταύτα είδον τέσσαρας αγγέλους ισταμένους επί τας τέσσαρας γωνίας της γης, κρατούντας τους τέσσαρας ανέμους της γης, δια να μη πνέη άνεμος επι της γης, μήτε επί της θαλάσσης, μήτε επί παν δένδρον.

Λέει : μετά ταύτα είδον... δηλαδή μετά την 6,5,4,3,2,1 σφραγίδα. Η σφραγίδα που βλέπουμε στο ς’: 9 είναι η 5^η που σημαίνει ότι το σφράγισμα γίνεται μετά από αυτές τις σφραγίδες που σημαίνει ότι ήδη υπάρχουν οι ψυχές στο θυσιαστήριο πριν ακόμα σφραγισθούν.

Και ξαναρχόμαστε στο ζ’: 3

...3 λέγων, Μη βλάψητε την γην, μήτε την θάλασσαν, μήτε τα δένδρα, εωσού σφραγίσωμεν τους δούλους του Θεού ήμων επί των μετώπων αυτών.

Και συνδεόμενο αυτό με το θ’: 4 σημαίνει ότι τους σφράγισε ο Θεός για να μην βλαφθούν. Εδώ όμως τους βλέπουμε εμείς ότι τους έχουν πελεκήσει, τους σκότωσαν. Άρα άλλοι είναι αυτοί στο ς’: 9

9και ότε ήνοιξε την πέμπτην σφραγίδα, είδον υποκάτω του θυσιαστηρίου τας ψυχάς των εσφαγμένων δια τον λόγον του Θεού, και δια την μαρτυρίαν την οποίον είχον ...

οι πεπελεκησμένοι κι άλλοι αυτοί που σφραγίσθηκαν για να μην πελεκηθούν.

11^ο επιχείρημα

ΙΟΥΔ. : 14

Προεφήτευσε δε περί τούτων και ο Ενώχ έβδομος από Αδάμ, λέγων, «Ίδου, ήλθεν ο Κύριος με μυριάδας αγίων αυτού,…

Ο Κύριος θα έλθει με τις μυριάδες στην αρπαγή και στη δεύτερη έλευση Του. Οι ΜΤΙ λένε ότι αυτές οι μυριάδες είναι οι 144.000. 1 μυριάδα=10.000 Ας το δεχθούμε (14μυριάδες=144.000). ΔΕΥΤΕΡ. λγ’: 2 είναι το κύκνειο άσμα του Μωυσή. Η ευλογία που έδωσε στους Ισραηλίτες πριν πεθάνει.

ΔΑΝΙΗΛ ζ’: 10

Ποταμός πυρός εξήρχετο και διεχίετο απ’ έμπροσθεν αυτού χίλιαι χιλιάδες υπηρέτουν εις αυτόν, και μύριαι μυριάδες παρίσταντο ενώπιον αυτού΄ το κριτήριον εκάθισε, και τα βιβλία ηνεώχθησαν.

Ο λόγος του Θεού μας λέει ότι οι 24 πρεσβύτεροι και τα 4 ζώα είναι αυτοί που παρίστανται στο θρόνο του Θεού. Στο ζ: 22μας λέει ότι οι άγιοι έλαβαν τη βασιλεία και στο ζ: 18 οι άγιοι θέλουσι παραλάβει την βασιλείαν. Άρα δεν είναι άγγελοι οι μυριάδες μυριάδων.

ΨΑΛΜ. ξη’: 17

Αι άμαξια του Θεού είναι δισμύριαι χιλιάδες χιλιάδων΄ ο Κύριος είναι μεταξύ αυτών ως εν Σινά, εν τω άγιω τόπω.

Εδώ βλέπουμε ότι οι άμαξες του Θεού είναι δισμύριαι χιλιάδες χιλιάδων. Αριθμός που είναι συμβολικό και σημαίνει άπειρο, αναρίθμητο. Αν αυτό συνδεθεί με το ΔΕΥΤΕΡ. λδ’: 2 βλέπουμε ότι οι μυριάδες αγίων είναι δισμύριαι χιλιάδες χιλιάδων. Άρα ο λαός του Θεού στον ουρανό δεν θα είναι μόνο 144.000 αλλά δισμύριαι χιλιάδες χιλιάδων.

12^ο επιχείρημα Οι 144.000 δεν είναι η εκκλησία αλλά είναι οι πρώτοι καρποί από τον λαό Ισραήλ. Δηλ. είναι αυτοί που πρώτοι θα έρθουν στο Χριστό, πριν όλο το έθνος Ισραήλ έρθει στο Χριστό. Οι ΜΤΙ δεν πιστεύουν ότι οι Ισραηλίτες θα επανέλθουν στο Χριστό.

Ας δούμε Ρωμαίους ια:13-25

Διότι προς εσάς τα έθνη λέγω, Εφ' όσον μεν είμαι εγώ απόστολος των εθνών, την διακονίαν μου δοξάζω,

ίσως κινήσω εις ζηλοτυπίαν αυτούς, οίτινες είναι σαρξ μου και σώσω τινάς εξ αυτών.

Διότι εάν η αποβολή αυτών ήναι φιλίωσις του κόσμου, τι θέλει είσθαι η πρόσληψις αυτών ειμή ζωή εκ νεκρών;

Και εάν η ζύμη ήναι αγία, είναι και το φύραμα· και εάν η ρίζα ήναι αγία, είναι και οι κλάδοι.

Αλλ' εάν τινές των κλάδων απεκόπησαν, συ δε αγριελαία ούσα ενεκεντρίσθης μεταξύ αυτών και έγεινες συγκοινωνός της ρίζης και της παχύτητος της ελαιας

μη κατακαυχάσαι εναντίον των κλάδων· εάν δε κατακαυχάσαι, συ δεν βαστάζεις την ρίζαν, αλλ' η ρίζα σε.

Θέλεις ειπεί λοιπόν· Απεκόπησαν οι κλάδοι, διά να εγκεντρισθώ εγώ.

Καλώς· διά την απιστίαν απεκόπησαν, συ δε διά της πίστεως ίστασαι· μη υψηλοφρόνει, αλλά φοβού·

διότι εάν ο Θεός δεν εφείσθη τους φυσικούς κλάδους, πρόσεχε μήπως δεν φεισθή μηδέ σε.

Ιδέ λοιπόν την χρηστότητα και την αυστηρότητα του Θεού, επί μεν τους πεσόντας την αυστηρότητα, επί σε δε την χρηστότητα, εάν επιμείνης εις την χρηστότητα· διότι άλλως και συ θέλεις αποκοπή.

Και εκείνοι δε, εάν δεν επιμείνωσιν εις την απιστίαν, θέλουσιν εγκεντρισθή· διότι δυνατός είναι ο Θεός πάλιν να εγκεντρίση αυτούς.

Επειδή εάν συ απεκόπης από της φυσικής αγριελαίας και παρά φύσιν ενεκεντρίσθης εις καλλιελαίαν, πόσω μάλλον ούτοι οι φυσικοί θέλουσιν εγκεντρισθή εις την ιδίαν αυτών ελαίαν.

Διότι δεν θέλω να αγνοήτε, αδελφοί, το μυστήριον τούτο, διά να μη υψηλοφρονήτε, ότι τύφλωσις κατά μέρος έγεινεν εις τον Ισραήλ, εωσού εισέλθη το πλήρωμα των εθνών,

13

Εδώ σάρκα του Παύλου είναι οι Ισραηλίτες και παρακάτω μιλάει για πρόσληψη. Η ρίζες του είναι ο λαός Ισραήλ με τους πατέρες και τα έθνη είναι οι κλάδοι. Στο εδ.25 λέει ότι έχει γίνει τύφλωση στον Ισραήλ ΕΩΣΟΥ μπει το πλήρωμα των εθνών. Όταν όμως μπει το πλήρωμα των εθνών, βλέπομε στο :26 ...και ούτο πας Ισραήλ θέλει σωθή,... ότι ο Θεός θα σώσει το Ισραήλ. Θα αφαιρέσει τις αμαρτίες τους, γιατί, λέει ο Ζαχαρίας, θα δουν αυτόν οποίον του εξεκέντησαν, και θα μετανοήσουν. Κι αφού θα ξανάρθει ο λαός Ισραήλ, ο Θεός πριν τους φέρει, πάντα έχει τους πρώτους καρπούς τα πρωτογεννήματα. Και αυτοί είναι οι 144.000 γι’ αυτό και σφραγίζονται.

ΙΕΖΕΚ. λθ’: 22

Και θέλει γνωρίσει ο οίκος Ισραήλ ότι εγώ είμαι Κύριος ο Θεός αυτών, από της ημέρας ταύτης και εις το εξής.

Στο λθ’ κεφ. μιλάει για τη μάχη του Αρμαγεδώνα και λέει τώρα στο :22 ότι από την ημέρα αυτή και εις το εξής δηλ. από την ημέρα που θα μετανοήσουν στο :25,στο :27

25 Δια τούτο ούτω λέγει Κύριος ο Θεός’ Τώρα θέλω επιστρέψει την αιχμαλωσίαν του Ιακώβ, και ελεήσει απαντα τον οίκον Ισραήλ, και θέλω είσθαι ζηλότυπος δια το όνομα μου άγιον,...

27Όταν επαναφέρω αυτούς εκ των λαών, και συνάξω αυτούς εκ των τόπων των εχθρών αυτών, και αγιασθώ εν αυτοίς ενώπιον εθνών πολλών ,...

Όμως οι Ισραηλίτες είναι ήδη σκορπισμένοι όπως είπε ο Θεός 600 χρόνια πριν Χριστό, έτσι και θα τους μαζέψει στις μέρες μας.

13^ο επιχείρημα Για το ότι οι 144.000 δεν είναι η εκκλησία του Θεού και ότι δεν είναι οι μόνοι που θα πάνε στον ουρανό. Αν ρωτήσαμε ένα ΜΤΙ, πότε βγήκε αυτή η διδασκαλία των 144.000 ότι αυτοί είναι οι νύμφη του Χριστού, γιατί σε κανένα βιβλίο της Κ.Δ. δεν βλέπομε να μιλάει ο λόγος του Θεού για 144.000 αλλά μιλάει για ένα σύνολο ανθρώπων, μιλάει για αγίους, για πιστούς, για εκλεκτούς, του Χριστού για την εκκλησία του Χριστού χωρίς να κάνει διάκριση όπως λένε οι ΜΤΙ 144.000- και ο πολύς όχλος (Μαροδοχαίος/ Ναομί/ Ιωναδάβ).

Ο Θεός δεν έκανε τάξεις στην Κ.Δ. Δεν υπάρχει λέει Ιουδαίος ούτε Έλληνας ούτε Σκύθης ούτε ελεύθερος ούτε δούλος ούτε άρσεν ούτε θήλυ. Είναι όλοι εν Χριστό Ιησού.

Αν ρωτήσομε τώρα πότε βγήκε αυτή η διδασκαλία, αφού την πήρε ο Ιωάννης το 90μ.χ. λένε ότι τότε αποκάλυψε ο Θεός τον αριθμό. Και λένε ότι ο αριθμός της εκκλησίας είναι 144.000. Αν όντως ο Θεός αποκάλυψε στον Ιωάννη ότι ήταν μόνο 144.000 τότε ο Πέτρος, ο Παύλος ο ίδιος ο Ιωάννης και όλη η πρώτη εκκλησία έλεγαν ψέματα στους πιστούς ότι είναι νύμφη του Χριστού εφ΄ όσον ήταν μόνο 144.000. Όταν ο Παύλος έφυγε από την Αντιόχεια και πήγε στα Λίστρα στο Ικόνιο στη Δέρβη στην Τροία στη Θεσ/νίκη στη Βέροια στην Έφεσο έλεγε σ’ όλους ότι είναι εκκλησία του Θεού και το βλέπουμε ότι σε΄ όλες τις επιστολές του, πώς αναφέρεται στις εκκλησίες. Βλέπουμε ότι οι απόστολοι όπου πήγαιναν δεν ίδρυαν «αίθουσες βασιλείας» αλλά εκκλησίες. Βλέπουμε ότι για όλους υπήρχε και υπάρχει μια κλήση η άνω και ένα βραβείο (η βασιλεία του Θεού)

14^ο επιχείρημα Αλλά ας υποθέσουμε πάλι ότι ο Θεός ήθελε να πει αυτό στον Ιωάννη, ότι η εκκλησία είναι 144.000. Δεν θα έπρεπε αυτό το πράγμα η εκκλησία να το καταλάβει; Παίρνουμε τώρα τους πρώτους πατέρες π.χ. τον Χρυσόστομο που ήταν μαθητής του Ιωάννη ο οποίος πουθενά δεν αναφέρει διδασκαλία για 144.000. Μα και κανείς από τους πατέρες. Και αν εξετάσουμε την ιστορία της εκκλησίας δεν βλέπουμε κανένα να αναφέρει κάτι για 144.000 μέχρι τότε που βγήκε ο ΡΩΣΣΕΛ. Ο Παύλος λέει ότι πήρε το ευαγγέλιο δι’ αποκαλύψεως. Αλλά και όλοι οι απόστολοι δίδασκαν και οδηγούσαν τον κόσμο στο ουρανό. Άρα οι ΜΤΙ βγάζουν ψευδή τον λόγο του Θεού ψεύτες τους αποστόλους αλλά και αυτό το Πνεύμα το Άγιο. Ο λόγος του Θεού λέει : τόσο αγάπησε ο Θεός ...,...δια να μην απολεσθεί ΠΑΣ ο πιστεύων...

Ο Θεός δεν έσχιζε το παραπέτασμα για να μπουν μόνο οι 144.000 αλλά για να είναι ελευθέρα η είσοδος τώρα για όλους.

15^ο επιχείρημα

Στην ΑΠΟΚ. ιθ: 11

Και είδον τον ουρανόν ανεωγμένον, και ίδου , ιππος λευκός, και ο καθήμενος επ αυτόν εκαλείτο Πιστός και Αληθινός, και κρίνει και πολεμεί εν δικαιοσύνη.

Βλέπουμε τον ερχομό του Χριστού στη γη. Τα στρατεύματα αυτά είναι οι άγιοι και φοράνε το βύσσινο (λευκό). Τώρα πως είναι δυνατόν τα στρατεύματα αυτά να είναι μόνο 144.000;

16^ο επιχείρημα

ΕΒΡ. ια: 13

Εν πίστει απέθανον ούτοι πάντες, μη λαβόντες τας επαγγελίας, αλλά μακρόθεν ιδόντες αυτάς, και πεισθέντες, και εγκολπωθέντες, και ομολογήσαντες ότι είναι ξένοι και παρεπίδημοι επί της γης.

Εδώ αποδεικνύεται ότι και οι άγιοι της Π.Δ. είναι μέρος της εκκλησίας. Και ο Θεός τόσα

χρόνια δεν μπόρεσε να μαζέψει 144.000; Δηλαδή τόσους λίγους να πάρει ο Θεός; Τότε που είναι ο θρίαμβος του Θεού;

ΕΒΡ. ια: 40

...διότι ο Θεός προέβλεψε καλήτερον τι περί ήμων, δια να μη λάβωσι την τελειότητα χωρίς ήμων.

Εδώ βλέπουμε ότι οι άγιοι της Κ.Δ. να λάβουν την τελειότητα. Και την τελειότητα δεν την λαμβάνουν αυτοί που θα μείνουν κάτω στη γη και το ξέρουν αυτό οι ΜΤΙ. Το δέχονται.

Η Ανάσταση του Χριστού!

Δεν παίρνουμε την ανάσταση γενικά αλλά την ανάσταση του Χριστού. Οι ΜΤΙ λένε ότι ο Χριστός δεν αναστήθηκε με το φυσικό του σώμα. Λένε ότι το σώμα του Χριστού μετατράπηκε σε αέρια και εξαφανίστηκε. Και αυτό που είδε η Μαρία και όλοι οι μαθητές ήταν μια οπτασία. Χρησιμοποιούν γι αυτό τις κάτωθι γραφές:

Πέτρου Α' γ:18

Επειδή και ο Χριστός άπαξ έπαθε διά τας αμαρτίας, ο δίκαιος υπέρ των αδίκων, διά να φέρη ημάς προς τον Θεόν, θανατωθείς μεν κατά την σάρκα, ζωοποιηθείς δε διά του πνεύματος·

Οι ΜΤΙ δεν το διαβάζουν όλο αλλά σταματούν εκεί που λέει... ζωοποιηθείς δε δια του Πνεύματος

1^ο επιχείρημα

Πέτρου Α' γ:18-20

Επειδή και ο Χριστός άπαξ έπαθε διά τας αμαρτίας, ο δίκαιος υπέρ των αδίκων, διά να φέρη ημάς προς τον Θεόν, θανατωθείς μεν κατά την σάρκα, ζωοποιηθείς δε διά του πνεύματος·

διά του οποίου πορευθείς εκήρυξε και προς τα πνεύματα τα εν τη φυλακή,

τα οποία ηπείθησάν ποτέ, ότε η μακροθυμία του Θεού επρόσμενέ ποτέ αυτούς εν ταις ημέραις του Νώε, ενώ κατεσκευάζετο η κιβωτός, εις ην ολίγαι, τουτέστιν οκτώ, ψυχαί διεσώθησαν δι' ύδατος

Δεν αναφέρεται στην ανάσταση του Χριστού, αλλά στο τι έγινε αφού πέθανε ο Χριστός. Τι έγινε το διάστημα των 3 ημερών που ο Χριστός ήταν στο Άδη. Το πνεύμα δεν πεθαίνει ποτέ. Η σάρκα Του ήταν στον τάφο και με το πνεύμα Του πορεύθηκε και κήρυξε στα πνεύματα τα εν τη φυλακή, (ο Άδης)

2^ο επιχείρημα Στο :19 λέει ότι ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ πήγε στα πνεύματα. Γιατί ρωτάνε οι ΜΤΙ, πως πήγε εκεί;

Α’ ΠΕΤΡ. δ’: 6

Επειδή δια τούτο εκηρύχθη το ευαγγέλιον και προς τους νεκρούς, δια να κριθώσι μεν κατά ανθρώπους εν σαρκί, να ζώσι δε κατά Θεόν εν πνεύματι.

Ο Χριστός πήγε στον Άδη για να κηρύξει, γιατί όλοι οι νεκροί παρ’ όλο που ήταν δίκαιοι δεν είχαν την ιδίαν γνώση όσον αφορά τα πράγματα του Θεού. Και έρχεται ο Χριστός να τους διαβεβαιώσει ότι όλες οι θυσίες και οι ραντισμοί που έκαναν δια πίστεως, αποβλέποντας στο πρόσωπο του Χριστού, εκπληρώθηκαν. Ο Χριστός θυσιάστηκε, πλήρωσε γι αυτούς και τους αγόρασε. Αυτό που λέει και σε μας σήμερα. Και όλοι οι δίκαιοι νεκροί δεν είχαν την ίδια γνώση του ευαγγελίου, ίσως επειδή σώθηκαν (πίστεψαν) την τελευταία στιγμή (κατακλυσμός) δίχως να ξέρουν τίποτα από τα μεγαλεία του Θεού. Σ’ αυτούς κήρυξε ο Χριστός. Δεν κήρυξε για μετάνοια αλλά για να τους προετοιμάσει για την παρουσία του Θεού.

Έχουμε ένα άλλο εδάφιο το οποίο μας μιλάει για το σώμα του Χριστού μέσα στον τάφο.

ΠΡΑΞ. β’: 24

...τον οποίον ο Θεός τον ανέστησε, λύσσας τας ωδίνας του θανάτου, διότι δεν ήτο δυνατόν να κρατείται υπ’ αυτού.

Όταν λέμε θάνατος εννοούμε τον αποχωρισμό του πνεύματος από το σώμα

ΙΑΚ. β’: 26

Διότι καθώς το σώμα χωρίς πνεύματος είναι νεκρόν, ούτω και η πίστις χωρίς τον έργων είναι νεκρά.

Κι όταν λέει ότι έλυσε τις οδύνες του θανάτου, σημαίνει ότι επανήλθε το πνεύμα στο σώμα. Και παρακάτω λέει (μιλάει ο Χριστός μέσω του Δαβίδ προφητικά) ότι η σάρκα που θέλει αναπαυθεί με ελπίδα. Την ελπίδα της αναστάσεως ... και δεν θέλεις αφήσει τον όσιον σου να ιδεί διαφθορά. Αυτό που φθείρεται όμως είναι το σώμα.

ΠΡΑΞ. β’: 30,31 Επειδή λοιπόν ήτο προφήτης και ήξευρεν ότι μεθ' όρκου ώμοσε προς αυτόν ο Θεός, ότι εκ του καρπού της οσφύος αυτού θέλει αναστήσει κατά σάρκα τον Χριστόν διά να καθίση αυτόν επί του θρόνου αυτού,

προϊδών ελάλησε περί της αναστάσεως του Χριστού ότι δεν εγκατελείφθη η ψυχή αυτού εν τω άδη ουδέ η σαρξ αυτού είδε διαφθοράν.

Εδώ μιλάει για σάρκα και λέει ότι δεν είδε διαφθορά. Αν λοιπόν ο Χριστός αναστήθηκε σαν πνεύμα, η σάρκα πρέπει να διέλυσε. Εδώ όμως λέει το αντίθετο. Για τους ΜΤΙ η ψυχή είναι η ζωή. Δεν πιστεύουν στην υπόσταση αυτή του ανθρώπου που λέγεται ψυχή.

3^ο επιχείρημα

Ιώβ ιθ:26 και αφού μετά το δέρμα μου το σώμα τούτο φθαρή, πάλιν με την σάρκα μου θέλω ιδή τον Θεόν·

τώρα αν αυτό είναι προφητεία για τον Χριστό σημαίνει ότι ο Χριστός όταν αναστήθηκε, αναστήθηκε με τη σάρκα του.

4^ο επιχείρημα

Ιωάννης β:18-21 Απεκρίθησαν λοιπόν οι Ιουδαίοι και είπον προς αυτόν· Τι σημείον δεικνύεις εις ημάς, διότι κάμνεις ταύτα;

(19 ) Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτούς· Χαλάσατε τον ναόν τούτον, και διά τριών ημερών θέλω εγείρει αυτόν.

( 20) Και οι Ιουδαίοι είπον· Εις τεσσαράκοντα και εξ έτη ωκοδομήθη ο ναός ούτος, και συ θέλεις εγείρει αυτόν εις τρεις ημέρας;

(21) Εκείνος όμως έλεγε περί του ναού του σώματος αυτού.

Ακριβώς αυτό που δεν κατάλαβαν τότε οι Ισραηλίτες, δεν καταλαβαίνουν οι ΜΤΙ. Εδώ ο Χριστός λέγει ότι εγώ θα αναστήσω το ναό, και ναός είναι το σώμα. Ο άνθρωπος είναι σώμα, ψυχή και πνεύμα. Ο Θεός τώρα όταν έρχεται στον άνθρωπο κατοικεί παντού, και στο σώμα και στην ψυχή και στο πνεύμα.

Η δεύτερη γραφή που χρησιμοποιούν οι ΜΤΙ είναι:

(Κορινθίους Α' ιε:42-45 ) Ούτω και η ανάστασις των νεκρών. Σπείρεται εν φθορά, ανίσταται εν αφθαρσία·

(43) σπείρεται εν ατιμία, ανίσταται εν δόξη· σπείρεται εν ασθενεία, ανίσταται εν δυνάμει·

( 44) σπείρεται σώμα ζωϊκόν, ανίσταται σώμα πνευματικόν. Είναι σώμα ζωϊκόν, και είναι σώμα πνευματικόν.

(45) Ούτως είναι και γεγραμμένον· Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ έγεινεν εις ψυχήν ζώσαν· ο έσχατος Αδάμ εις πνεύμα ζωοποιούν.

Το κείμενο εδώ μιλάει για την ανάσταση της εκκλησίας την ώρα της αρπαγής. Δεν μιλάει άμεσα για την ανάσταση του Χριστού. Αλλά ας δούμε μια λεπτομέρεια και την διευκρίνηση που κάνει γι’ αυτό το εδάφιο. το:51 Ιδού μυστήριον΄ λέγω προς εσάς’ πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή,... λέει πάντες θέλουμε μεταμορφωθεί (τη στιγμή της αρπαγής) Και όσον αφορά τους ζωντανούς, έχουν το σώμα το οποίο θα μεταμορφωθεί. Οι νεκροί όμως που έχουν λειώσει; Τι γίνεται; Πρέπει το σώμα που έχει λειώσει να ανά-σταθεί να επανέλθει; Στην κανονική του μορφή, και όλοι μαζί εν ριπή οφθαλμού να μεταμορφωθούν. Η διαφορά με την ανάσταση του Χριστού είναι, ότι ο Χριστός αναστήθηκε κανονικά σαν άνθρωπος με τα χνάρια από τα καρφιά και την λόγχη αλλά η μεταμόρφωση του έγινε στην ανάληψη. Εκεί ντύθηκε η σάρκα την αφθαρσία. Μεταμορφώνομαι σημαίνει ότι αλλάζω από μία μορφή σε μια άλλη. Τώρα αν αναστηθώ σαν πνεύμα, που είναι η μια μορφή και που η άλλη; Ένας ωραίος τύπος είναι τα χερουβείμ στο ναό του Σολόμωντας τα οποία ήταν από ξύλο ντυμένα με χρυσό. Οι σανίδες που έκλειναν γύρω-γύρω τα Αγια των Αγίων ήταν από κέδρο ντυμένες με χρυσό. Το ξύλο συμβολίζει την ανθρώπινη φύση, και αυτό το ξύλο το ντύνει ο Θεός με ένα χρυσό περίβλημα που είναι άφθαρτο, που είναι η θεότητα.

Έτσι στο :44 που λέει ανίσταται σώμα πνευματικό, το λέει για την εκκλησία γιατί θα γίνει αυτό σε μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού. Αλλά πάλι μιλάει για ΣΩΜΑ ζωικό και πνευματικό και το πνευματικό σώμα που παίρνει η εκκλησία έχει τη βάση και την υπόσταση του στο σώμα που υπήρχε πριν. Γι’ αυτό ο θεός θέλησε να παίρνουμε σώματα. Θα μπορούμε να ήμασταν μαγνητικά κύματα στον αέρα η φώτα. Ο θεός όμως θέλησε να μας δώσει ένα σώμα να μπούμε να εκφραστούμε μέσα απ’ αυτό. Και βλέπουμε ότι ο Θεός έκανε ιστορία για το σώμα του Μωυσή .

Ιούδα α:9 Ο δε Μιχαήλ ο αρχάγγελος, ότε αγωνιζόμενος με τον διάβολον εφιλονείκει περί του σώματος του Μωϋσέως, δεν ετόλμησε να επιφέρη εναντίον αυτού κατηγορίαν βλάσφημον, αλλ' είπεν, Ο Κύριος να σε επιτιμήση.

Ο Μιχαήλ φιλονίκησε για το σώμα του Μωυσή γιατί το ήθελε ο Θεός και ο Μωυσής αναστήθηκε, μεταμορφώθηκε και είναι στην παρουσία του Θεού και τον βλέπουμε να μιλάει με τον Χριστό στο όρος της μεταμορφώσεως μαζί με τον Ηλία. Και συμβολίζει τους νεκρούς εν Χριστώ ο Μωυσής και ο Ηλίας τους ζωντανούς που έχουν μεταμορφωθεί και είναι στην παρουσία του Θεού.

ΜΩΥΣΗΣ...=ΝΟΜΟΣ

ΗΛΙΑΣ..=.ΠΡΟΦΗΤΕΣ

ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ...=Κ.Δ.

ΠΡΑΞ. α: 3

...εις τους οποίους και εφανέρωσεν εαυτόν ζώντα, μετά το πάθος αυτού δια πολλών τεκμηρίων, εμφανιζόμεωος εις αυτούς τεσσαράκοντα ημέρας, και λέγων τα περί της βασιλείας του Θεού.

Φανέρωσε τον εαυτό του ζωντανό.

Το πνεύμα δεν πεθαίνει :9

Και αφού είπε ταύτα. Βλεπόντων αυτών ανελήφθη, και νεφέλη υπέλαβεν αυτόν από των οφθαλμών αυτών.

Εδώ ο Ιησούς Χριστός ανελήφθη και πήρε την αφθαρσία και ήρθε μετά την ημέρα της Πεντηκοστής σαν Πνεύμα. Δεν παύει όμως ο Χριστός να έχει σώμα ουράνιο, όχι επίγειο πια.

Α’ ΚΟΡ. ιε: 51 εκεί που ο Βάμβας λέει μεταμορφωθεί στο κείμενο λέει: αλλαγησόμεθα.

Αλλάζω στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει έχω ένα σώμα και παίρνω ένα άλλο. Όταν δεν έχω σώμα δεν αλλάζω, αλλά απλώς παίρνω ένα σώμα. Όταν όμως έχεις ένα σώμα επίγειο αλλάζεις και παίρνεις ένα σώμα επουράνιο.

Μια άλλη γραφή που χρησιμοποιούν οι ΜΤΙ

Είναι η ημέρα που πήγε η Μαρία στον τάφο και είδε ότι έλειπε το σώμα του Χριστού και καθόταν και έκλαιγε.

Λένε τώρα οι ΜΤΙ ότι για να μη γνωρίζει η Μαρία τον Χριστό, άρα ο Χριστός δεν είχε σώμα. Δεν ήταν όπως ήτανε πριν.

ΙΩΑΝ. κ: 11-16

11 Η δε Μαρία ίστατο πλησίον του μνημείου κλαίουσα έξω’ ενώ λοιπόν έκλαιεν, έκυψεν εις το μνημείον’12 και βλέπει δύο αγγέλους με λευκά ιμάτια καθημένους, ένα προς την κεφαλήν, και ένα προς τους πόδας, εκεί όπου είκειτο το σώμα του Ιησού.13 Και λέγουσι προς αυτήν εκείνοι, Γύναι, τί κλαίεις;

Λέγει προς αυτούς, Διότι εσήκωσαν τον Κύριον μου, και δεν εξεύρω που τον έθεσαν αυτόν.

14 Και αφού είπε ταύτα, εστράφη εις τα οπίσω, και θεωρεί τον Ιησού να εστάμενον, και δεν ήξευρεν ότι είναι ο Ιησούς.15 Λέγει προς αυτήν ο Ιησούς , Γύναι, τί κλαίεις; τίνα ζητείς;

Εκείνη νομίζουσα ότι είναι ο κηπουρός, λέγει προς αυτόν, Κύριε, έαν συ εσήκωσας αυτόν, είπε μοι που έθεσας αυτόν, και εγώ θέλω σηκώσει αυτόν.

16 Λέγει προς αυτήν ο Ιησούς ,Μαρία.

Εκείνη στράφείσα, λέγει προς αυτόν, Ραββουνί! (που σημαίνει Δάσκαλε).

1^η απάντηση: Αν γνώριζες ότι κάποιος πέθανε, τον είδες με τα μάτια σου, ότι τον θάψανε και μετά βλέπεις κάποιον θα ήσουν προγραμματισμένη να σκεφθείς ότι είναι αυτός που πέθανε; Ο εγκέφαλος αυτό που κάνει είναι να πει ότι κάποιος άλλος είναι αφού ο άλλος πέθανε, είναι μέσα στον τάφο. Ο σαρκικός νους δεν μπορεί δεχθεί το να δει να σε θάβουν και να σε δει και ζωντανό μετά.

Στο :14 λέει ότι δεν ήξερε ότι είναι ο Ιησούς. Αλλά γιατί δεν ήξερε ότι είναι ο Ιησούς μας το λέει παρακάτω στο :15 ...Εκείνη νομίζουσα ότι είναι ο κηπουρός, που σημαίνει ότι κάποιον με κανονικό σώμα είδε, με σάρκα και οστά και ρούχα κι όχι ένα πνεύμα. Στο :14 λέει: ... εστράφη εις τα οπίσω, και θεωρεί τον Ιησού ιστάμενον , και μετά πάλι στο :16 ... Εκείνη στραφείσα, Δηλαδή η Μαρία δεν κοίταζε συνέχεια προς τον κηπουρό, αλλά προς το μνήμα. Μετά δεν ξέρουμε αν όταν ο Χριστός της μιλούσε την κοίταξε στα μάτια η ήταν αλλού στραμμένος. Μετά η Μαρία έκλαιγε, κι όταν κλαις τα μάτια είναι βρεγμένα και βλέπεις θαμπά.

Μετά λέει ότι ήταν όρθρος βαθύς, μισοσκόταδο, και το λέει στο κ’: 1

Την δε πρώτην της εβδομάδας, Μαρία η Μαγδαληνή έρχεται εις μνημείον το πρωί , ενώ ήτο σκότος...

Μετά κάτι άλλο που δεν γνωρίζουμε είναι, πόσο μακριά ήταν ο Χριστός από την Μαρία;

-Μετά της λέει ο Χριστός στο :17 ... Μη μου άπτου’ Αν ήταν πνεύμα, γιατί να της πει, μη μου άπου. Αυτό που πήγε να κάνει η Μαρία ήταν να αγκαλιάσει τον Χριστό και να προσκολληθεί επάνω Του. Και ο Χριστός της λέει: Μην προσκολλάσαι. (απτό-αγγίζω αλλά και προσκολλάμε) γιατί δεν ήθελε ο Χριστός να προσκολληθεί στον άνθρωπο Χριστό αλλά στον ένδοξο, στο Πνεύμα, στον Ιησού σαν Θεό. Γιατί της λέγει: δεν ανέβην έτι προς τον Πατέρα μου. Και ο Παύλος λέει... διότι δεν γνωρίζομεν πλέον αυτόν κατάσάρκα...γιατί ανέβηκε στην παρουσία του Θεού και είναι τώρα ανάμεσά μας σαν πνεύμα.

5^ο επιχείρημα

Χρησιμοποιούν οι ΜΤΙ το ΛΟΥΚ. κδ’: 13-16

13 Και ιδού, δύο εξ αυτών επορεύοντο εν αυτή τη ημέρα εις κώμην, ονομαζομένην Εμμαούς, απέχουσαν εξήκοντα στάδια από Ιερουσαλήμ’14 και αυτοί ωμίλουν προς αλλήλους περί πάντων των συμβεβηκότων τουτών.15 Και ενώ ωμιλουν και συνδιελέγοντο, πλησιάσαν και αυτός ο Ιησούς επορεύτο μετ’ αυτών.16 Αλλ’ οι οφθαλμοί αυτών εκρατούντο δια να μη γνωρίσωσιν αυτόν.

Είναι η αφήγηση της ιστορίας που ο Χριστός πήγαινε προς τους Εμμαούς και συνάντησε τους δύο μαθητές. Λένε τώρα οι ΜΤΙ το εξής: ο Χριστός περπάτησε μαζί τους, τους μίλησε, και δεν κατάλαβαν ότι ήταν ο Χριστός. Άρα δεν πρέπει να ήταν ο Χριστός έτσι όπως τον ήξεραν, γιατί αν ήταν θα τον γνώριζαν.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Στο εδάφιο :16 λέει: ... Αλλ’ οι οφθαλμοί αυτών εκρατούντο δια να μη γνωρίσωσιν αυτόν . Ο Θεός τους έκανε να μην τον γνωρίσουν, όχι ότι ο Χριστός δεν ήταν ο ίδιος.

Στο εδάφιο :31

Αυτών δε διηνοίχθησαν οι οφθαλμοί, και εγνώρισαν αυτόν’ και αυτός έγεινεν άφαντος απ’ αυτών.

Διαβάζουμε τώρα στο

ΛΟΥΚ. κδ’ :36-39

36 Ενώ δε ελάλουν ταύτα, αυτός ο Ιησούς εστάθη εν μέσω αυτών, και λέγει προς αυτούς, Ειρήνη υμίν.37 Εκείνοι δε εκπλαγέντες και έμφοβοι γενόμενοι, ενόμιζον ότι έβλεπον πνεύμα.38 Και είπε προς αυτούς, Δια τί είσθε τεταραγμένοι; και δια τί αναβαίνουσιν εις τας καρδίας σας διαλογισμοί;39 ίδέτε τας χείρας μου και τους πόδας μου, ότι αυτός εγώ είμαι’ ψηλαφήστε με και ιδέτε’ διότι πνεύμα σάρκα και όστέα δεν έχει, καθώς εμέ θεωρείτε εχοντα.

Οι μαθητές όταν είδαν τον Χριστό, γέμισαν από φόβο, ότι έβλεπαν πνεύμα. Ενώ οι ΜΤΙ λένε ότι ο Χριστός εδώ ήταν πνεύμα. Αλλά επειδή ο Χριστός ήξερε τι σκεπτόταν τους εξηγεί στο :39 ... ιδέτε τας χείρας μου ένα πνεύμα δεν σε στρέφει στα χέρια του και στα πόδια του. Αλλά ο Χριστός τους λέει αυτό γιατί οι πληγές από τα καρφιά φαίνονταν ακόμα.

ψηλαφήστε με και ιδέτε’ διότι πνεύμα σάρκα και όστέα δεν έχει,

Εδώ λένε οι ΜΤΙ πώς ο Θεός φανερώθηκε με τους αγγέλους Του στον Αβραάμ και έφαγαν. Έτσι έγινε κι εδώ.

Όμως δεν είναι η ίδια περίπτωση. Ο Χριστός εδώ τους λέει: ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΝΕΥΜΑ γιατί το πνεύμα δεν έχει σάρκα.

Πώς έγινε τώρα αυτό με τους αγγέλους; Αφού ο Χριστός λέει ότι το πνεύμα δεν έχει σάρκα και οστά, ούτε και η άγγελοι είχαν αλλά φαινόταν σαν τέλειοι άνθρωποι.

6^ο επιχείρημα

ΙΩΑΝ. κ’: 19,20

19 Το εσπέρας λοιπόν της ημέρας εκείνης, της πρώτης της εβδομάδος, ενώ αι θύραι ήσαν κεκλεισμέναι, όπου οι μαθηταί ήσαν συνηγμένοι δια τον φόβον των Ιουδαίων, ήλθεν ο Ιησούς, και εστάθη εις το μέσον, και λέγει προς αυτούς, Ειρήνη υμίν.20 Και τούτο είπών, έδειξεν εις αυτούς τας χέιρας και την πλευράν αυτού. Εχάρησαν λοιπόν οι μαθηταί ίδόντες τον Κύριον.

Λένε τώρα οι ΜΤΙ. Ήταν οι πόρτες κλειστές; Ήταν γύρω-γύρω τοίχοι; Πως μπορούσε να μπει ο Χριστός αν ήτανε σάρκα; Άρα ήταν πνεύμα.

Ακριβώς επειδή δεν έχουν γευθεί, δεν γνωρίζουν τη δόξα του Θεού.

Πως ο Φίλιππος ενώ ευαγγέλιζε τον ευνούχο τον παίρνει το Πνεύμα του Θεού και τον φέρνει στην Άζωτο; Πως ο Χριστός με τον Πέτρο βάδιζαν πάνω στα κύματα της θάλασσας; Με την ίδια δύναμη που έγιναν όλα αυτά, μέσα στο λόγο του Θεού, με την ίδια δύναμη που στάθηκε ο ήλιος και η σελήνη με την ίδια δύναμη που ο Μωυσής σήκωνε τα χέρια του νικούσαν οι Ισραηλίτες με την ίδια δύναμη που ο Ησαΐας προφήτευε και γύρισε η γη 7 βαθμίδες στο ρολόι, με την ίδια δύναμη ο Χριστός πέρασε μέσα απ’ τον τοίχο. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Άνοιξε η ερυθρά θάλασσα.

Μπορεί οι ΜΤΙ να διαβάσουν το Ιωαν κ: 19-20 αυτό όμως είναι το ίδιο με το ΛΟΥΚ. κδ: 36 και εδώ ο Χριστός αποδεικνύει στους μαθητές του ότι είναι ο ίδιος και δεν είναι πνεύμα. Ο Λουκάς είναι πιο λεπτολόγος στις αφηγήσεις του.

Στο ΛΟΥΚ. κδ: 6,7

6Δεν είναι εδώ, αλλ’ ανέστη. Ευθυμήθητε πως ελάλησε προς εσάς, ενώ έτι εν τη Γαλιλαία,7 λέγων, Ότι πρέπει ο Υιός του άνθρωπου να παραδοθή εις χείρας ανθρώπων αμαρτωλών, και να σταυρωθή, και την τρίτην ημέρας να αναταθή.

Είναι τα λόγια που είπαν οι 2 άγγελοι στις γυναίκες, και λένε ότι αναστήθηκε, όχι ότι εξαφανίστηκε.

Στο ΙΩΑΝ κ: 24,25

24 Θωμάς δε, εις εκτων δώδεκα, ο λεγόμενος Δίδυμος, δεν ήτο μετ’ αυτών ότε ήλθεν ο Ιησούς.25 Έλεγον λοιπόν προς αυτόν οι άλλοι μαθηταί, Είδομεν τον Κύριον.

Ο δε είπε προς αυτούς, Εάν δεν ίδω εν τας χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων, και βάλω τον δάχτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων, και βάλω την χείρά μου εις την πλευράν αυτού, δεν θέλω πιστέυσει.

Όταν ο Χριστός την πρώτη μέρα της ανάστασής Του πέρασε από τον τοίχο και παρουσιάστηκε στους μαθητές, ο Θωμάς δεν ήταν εκεί. Και διαβάζουμε στο :25 ο Θωμάς λέει ότι αν δεν βάλει το χέρι του δεν πιστεύει γιατί μόνο ένας σταυρωμένος μπορούσε να έχει σημάδια στα χέρια και στα πόδια από τέτοια καρφιά. Και μάλλον θα είχε τις αμφιβολίες του αν οι άλλοι είχαν δει πραγματικά τον Χριστό, η κανένα πνεύμα.

Και παρακάτω διαβάζουμε ότι ο ίδιος ο Χριστός πριν κανείς του πει τίποτα, ζητά από τον Θωμά να τον αγγίξει με το χέρι του και να μη γίνει άπιστος αλλά πιστός.

Τώρα να σημειώσουμε μερικά εδάφια που μιλάει για την Ανάσταση του Χριστού:

Α’ ΚΟΡ. ιε: 17

Αλλ’ εάν ο Χριστός δεν ανέστή, ματαία η πίστις σας΄ ‘ετι είσθε εν ταίς αμαρτίαις ύμων.

Εδώ χτίζει ένα επιχείρημα ο απόστολος Παύλος.

Ρωμ. ι: 9

...ότι εάν όμολογήσης δια του στόματος σου τον Κύριον Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών, θέλεις σωθή.

δεν έχεις σωτηρία αν δεν δεχθείς την Ανάσταση του Χριστού.

ΜΑΤΘ. ις: 21

Από τότε ήρχισεν ο Ιησούς να δεικνύη εις τους μαθητάς αυτού, ότι πρέπει να υπάγη εις Ιεροσόλυμα, και να πάθη πολλά από των πρεσβυτέρων και τους αρχιερέων και γραμματέων, και να θανατωθή, και την τρίτην ημέραν να αναστηθή.

ΜΑΤΘ. κς’: 32

... αφού δε αναστηθώ, θέλω υπάγει πρότερον εις την Γαλιλαίαν.

ΜΑΤΘ. κη’: 5-7

5 Αποκριθείς δε ο άγγελος, είπε προς τας γυναίκας, Μη φοβείσθε σείς’ διότι, εξεύρω, ότι Ιησούν τον εσταυρωμένον ζητείτε’ 6 δεν είναι εδώ διότι ανέστή, καθώς είπεν’ έλθετε, ίδετε τον τόπον όπου έκειτο ο Κύριος’7 και υπάγετε ταχέως, και είπατε προς τους μαθητάς αυτού, ότι ανέστη εκ των νεκρών’ και ίδου, υπαγει πρότερον υμών εις την Γαλιλαίαν εκεί θέλετε ιδεί’αυτόν’ ιδού , σας το είπον.

ΜΑΡΚ. θ’: 9

Ενώ δε κατέβαινον από του όρους, παρήγγειλεν εις αυτούς να μη διηγηθώσιν εις μηδένα όσα είδον, όταν ο Υιός του ανθρώπου αναστηθή εκ νεκρών.

ΠΡΑΞ. β’: 24

...τον οποίον ο Θεός ανέστησε, λύσας τας ωδίνας του θανάτου, διότι δεν ήτο δυνατόν να κρατήται υπ’ αυτού.

ΠΡΑΞ. ιγ’: 29-38

29 ‘Αφού δε ετελείωσαν πάντα τα περί αυτού γεγραμμένα, καταβιβάσαντες αυτόν από του ξύλου, έθεσαν εις μνημείον.30 Ο Θεός όμως ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών’31 όστις εφάνη επί πολλάς ημέρας, εις τους μετ’ αυτού ανάβάντας από της Γαλιλαίας εις Ιερουσαλήμ, οίτινες είναι μάρτυρες αυτού προς τον λαόν.32 Και ημείς ευαγγελιζόμεθα προς εσάς την γενομένην εις τους Πατέρας, επαγγελίαν, ότι ταύτην ο Θεός εξεπλήρωσεν εις ημάς τα τέκνα αυτών, αναστήσας τον Ιησούν.33 Ώς είναι γεγραμμένον και εν τω Ψαλμώ το δευτέρω, «Υιός μου είσαι σύ εγώ σήμερον σε εγέννησα».34 Ότι δε ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών, μη μλλοντα πλέον να υποστρέψη εις την διαφθοράν, λέγει ούτως, Ότι θέλω σας δώσει τα ελέη του Δαβίδ τα πιστά».35 Δια΄ τούτο και εν άλλω Ψαλμώ λέγει «Δεν θέλεις αφήσει τον όσιόν σου να ίδη διαφθοράν».36 Διότι ο μεν Δαβίδ αφού υπηρέτησε την βουλήν του Θεού εν τη γενεά αυτού, εκοιμήθη, και προσετέθη εις τους πατέρας αυτού, και είδε διαφθοράν.37 Εκείνος όμως τον οποίον ο Θεός ανέστησε, δεν είδε διαφθοράν.38 Έστω λοιπόν γνωστόν εις εσάς, άνδρες αδελφοί, ότι δια τούτο κηρύττεται προς εσάς άφεσις αμαρτιών’.

ΠΡΑΞ. ι’: 39,40

39Και ημείς είμεθα μάρτυρες πάντων όσα έκαμε και εν τη γη των Ιουδαίων και εν Ιερουσαλήμ’ τον οποίον εφόνευσαν κρέμασαντες επί ξύλου’40 τούτον ο Θεός τον ανέστησε την τρίτην ημέραν, και έκαμεν αυτόν να εμφανισθή.

Ρωμ. σ: 9

...γινώσκοντες ότι ο Χριστός αναστάς εκ νεκρών, δεν αποθνήσκει πλέον’ θάνατος αυτόν δεν κυριεύει πλέον.

7^ο επιχείρημα

Λένε στην ΑΠΟΚ. κ’: 4

Και είδον θρόνους΄ και εκάθισαν επ’ αυτών, και κρίσις΄ εδόθη εις αυτούς’ και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων δια την μαρτυρίαν του Ιησού, και δια τον λόγον του Θεού, και οίτινες δεν προσκύνησαν το θηρίον, ούτε την εικόνα αυτού΄ και δεν έλαβον το χάραγμα επί το μέτωπον αυτών και επί την χείρα αυτών και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια έτη.

Αυτό που λέει: οι δε λοιποί των νεκρών (?) που

Βάζουν μέσα και τον Χριστό. Ότι ο Χριστός σαν άνθρωπος δεν αναστήθηκε. Επίσης λένε ότι όπως έγινε η 1^η ανάσταση και αυτοί που αναστηθήκανε είναι οι 144.000, λένε ότι αυτοί οι οποίοι αναστήθηκαν στην 1^η ανάσταση (δηλ. οι 144.000) και οι οποίοι είναι στο ουρανό είναι εκεί με άυλα σώματα. Και αφού ο Χριστός (λένε) αναστήθηκε και αυτός, σαν πνεύμα αναστήθηκε.

Κυκλική σκέψη. Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει. Τώρα για να ξεκαθαρίσουμε αυτό το πράγμα πρέπει να δείξουμε ότι στη 1^η ανάσταση υπάγεται όλη η εκκλησία, υπάγονται οι άγιοι της θλίψης, που σημαίνει ότι θα ανατρέξουμε στις 144.000 (ότι ανάσταση υπάρχει πριν την 1.000τηρίδα είναι 1^η ανάσταση).

Το δεύτερο που πρέπει να δείξουμε είναι ότι η 1^η ανάσταση έγινε ως εξής:

ΦΙΛ. γ’: 21

...όστις θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημων, ώστε να γείνη σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού, κατά την ενέργειαν δια της οποίας δύναται και να υποτάξη τα πάντα εις εαυτόν.

Εδώ βλέπουμε δύο σώματα. Ένα της ταπεινώσεως μας, το οποίο δεν λέει ότι θα το εξαφανίσει ότι θα το διάλυση, ότι δεν θα υπάρχει, λέει ότι θα το μετασχηματίσει. Θα αλλάξει σχήμα στο σώμα αυτό. Που σημαίνει ότι για να μετασχηματισθεί το σώμα αυτών που έχει πεθάνει πρέπει πρώτα να αναστηθεί το σώμα.

ΑΠΟΚ. κ’: 13

Και έδωκεν η θάλασσα τους νεκρούς...

Τι δουλεία έχει η θάλασσα να δώσει τους νεκρούς της; Αφού έτσι κι αλλιώς, το σώμα αυτό δεν χρειάζεται πια, θα σταθούν σαν πνεύματα μπροστά στο Θεό, να τους κρίνει. Δεν είναι έτσι. Η θάλασσα θα αποδώσει τα σώματα για να μετασχηματισθούν και να πάνε στη δόξα του Θεού για να κριθούν. Και αυτοί που θα πάνε στη γέενα του πυρός και αυτοί θα αλλάξουν σώμα. Και αυτοί θα πάρουν αυλό σώμα το οποίο όμως θα είναι για τη γέενα του πυρός, για καταστροφή. Είναι τρομερό να σκεφθεί κάνεις ότι, ο άνθρωπος από ορισμένες κακοήθειες, ανυπάκουες, θα χάση την ευλογία της παρουσίας του Θεού, και θα είναι συνέχεια μακριά από τον Θεό.

Συνεπώς όταν ενώσουμε τώρα αυτά τα δύο λέει ότι θα μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως και θα γίνει σύμμορφο με το σώμα της δόξας του Θεού. Που σημαίνει ότι και εκεί θα έχουμε σώματα. Τα σώματα αυτά μετασχηματισμένα, δεν ξέρουμε πως θα είμαστε, λέει ο Ιωάννης, μόνο που θα είναι τόσο ένδοξο που ούτε και μπορούμε να το σκεφτούμε, να το φανταστούμε γιατί δεν έχουμε περιγραφή, δεν έχουμε στοιχεία για να το περιγράψουμε.

Οι ΜΤΙ δεν πιστεύουν ότι ο Χριστός έχει σώμα αυτή τη στιγμή.

Μπορούμε να τους γυρίσουμε στην ΚΟΛΟΣ. β’ : 9

Διότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς.

Σωματικά...Μέσα στο σώμα του Χριστού. Και δεν λέει κατοικούσε αλλά κατοικεί. Και την ώρα που τα γράφει ο Παύλος ο Χριστός είχε ήδη αναληφθεί, και ήταν ανάμεσα στην εκκλησία του ως πνεύμα. Συνεπώς ο Χριστός έχει σώμα. Το σώμα του Χριστού το αποτελούμε και εμείς πνευματικά, αλλά ο ίδιος ο Χριστός έχει σώμα.

Τι λένε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για την θεραπεία;

Γενικά ισχυρίζονται ότι δεν πρέπει να προσευχόμαστε για θεραπεία. Δεν θέλει ο Θεός να προσευχόμαστε για θεραπεία γιατί δεν θέλει να θεραπευόμαστε.

Χρησιμοποιούν τις ΠΡΑΞ. η’: 18-20

18 Ιδών δε ο Σίμων, ότι δια της επίθεσεως των χειρών των αποστόλων δίδεται το Πνεύμα το Άγιον, προσέφερεν εις αυτούς χρήματα .19 λέγων, Δότε και εις εμέ την εξουσίαν ταύτην, ώστε εις όντινα επιθέσω τας χείρας, να λαμβάνη Πνεύμα Άγιον.20 Και ο Πέτρος είπεπρος αυτόν, Το αργύριον σου ας ήναι μετά σου εις απώλειαν, δίοτι ενόμισας ότι η δωρεά του Θεού αποκτάται δια χρημάτων.

Είναι τότε που ο Φίλιππος κατέβηκε στη Σαμάρια και κήρυξε στους Σαμαρείτες, και πίστεψαν στη Σαμάρεια και μετά ο Φίλιππος στέλνει στην Ιερουσαλήμ και καλεί τον Πέτρο και των Ιωάννη, για να λάβουν, αυτοί οι οποίοι πίστεψαν, Πνεύμα Άγιο. Και πράγματι επέθεταν τας χείρας-λέγει στο :17 και λαμβάνον Πνεύμα Άγιο.

Λένε τώρα οι ΜΤΙ ότι τα χαρίσματα υπήρξαν μόνο όσο ζούσαν οι απόστολοι. Και εδώ κάποιος προσφέρει χρήματα για να αποκτήσει τα χαρίσματα αυτά, και οι απόστολοι του το αρνήθηκαν. Γιατί; Λένε οι ΜΤΙ. Γιατί δεν ήταν για κανέναν άλλον αλλά για τους αποστόλους.

-Εδώ ο Σιμών νόμισε ότι μπορούσε να αποκτήσει τη δωρεά του Θεού με χρήματα. Αυτό που κάνουν σήμερα όλοι αυτοί που αυτοαποκαλούνται ιερείς, που δωροδοκούν για να πάρουν μια θέση η ακόμα το ότι δέχονται χρήματα για βαπτίσεις και γάμους, είναι κάτι παρόμοιο.

Η δωρεά του Θεού δεν εξαγοράζεται με χρήματα. Και τον επέπληζε γι’ αυτό. Γιατί λέει παρακάτω στο :21 ...διότι η καρδιά σου δεν είναι ευθεία ενώπιον του Θεού... που σημαίνει ότι αν ήταν θα είχε την δωρεά.

Γιατί στις ΠΡΑΞ. β’: 38

Και ο Πέτρος είπε προς αυτούς, Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού Χριστού, εις άφεσιν αμαρτιών’ και θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος’...

Λέει ο Πέτρος, προς εσάς είναι η επαγγελία και προς τα τέκνα σας και προς πάντες τους εις μακράν, όσους αν καλέσει ο Κύριος. Βλέπουμε πόσο διαστρεβλώνουνε τα εδάφια.

Λένε τώρα ότι εφ’ όσον οι μαθητές δεν έδωσαν το δικαίωμα αυτό, άρα σταμάτησε. Άρα δεν υπάρχει σήμερα. Άρα όσοι λένε ότι έχουν είναι από τον σατανά.

Λένε ακόμα ότι εδώ στη Σαμάρεια φώναξαν τον Πέτρο και τον Ιωάννη επειδή αυτοί ήταν απόστολοι και αυτοί είχαν μόνο την δύναμη.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο Θεός σήκωσε τον Ανανία. Κάποιον μαθητή και του λέει να πάει να βρει τον Παύλο, και να επίθεση τα χέρια του για να θεραπευθεί και να λάβει Πνεύμα Άγιο.

Αλλά και αργότερα βλέπουμε ότι και οι Κορίνθιοι είχαν χαρίσματα, που δεν ήταν όλοι απόστολοι. Μόνο πίστευαν στον Θεό.

Χρησιμοποιούν ακόμα το ΠΡΑΞ. ι’: 44

Ενώ έτι ελάλει ο Πέτρος τους λόγους τούτους, επήλθε το Πνεύμα το Άγιον επί πάντας τους άκούοντας τον λόγον.

Λένε τώρα οι ΜΤΙ ότι όπου γίνεται θαύμα, είναι υπερφυσική ενέργεια πνεύματος, είναι αναγκαίο να υπάρχουν απόστολοι, γιατί μόνο μέσω αυτών ερχόταν η δωρεά πάνω στην εκκλησία.

Αυτό τώρα γίνεται επειδή θέλουν να προσβάλλουν τα 9 χαρίσματα επειδή δεν τα έχουν.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ...

Τα δύο εδάφια που μας φέρνουν δεν αναφέρονται για θεραπεία αλλά για βάπτισμα με Πνεύμα Άγιο.

Στο ΜΑΡΚ. ις’: 15

Και είπε προς αυτούς, Υπάγετε εις όλον τον κόσμον, και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσιν.

Οι μαθητές πρόλαβαν να πάνε σ’ όλο τον κόσμο; Κόσμος δεν υπάρχει και σήμερα. Και οι μαθητές του Χριστού πηγαίνουν και σήμερα; Μιλάει λοιπόν σε όλους τους πιστούς, κι όχι μόνο στους μαθητές. Και εμείς αποστελλόμεθα από τον Κύριο να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο. Κάθε πιστός. Σημεία δε εις τους πιστεύοντας... Και θέλουσι ιατρεύεσθαι.

Αυτά τα σημεία δεν είναι για τους αποστόλους, αλλά γι’ αυτούς που θα πιστέψουν.

ΙΑΚ.ε’: 14

14 Ασθενεί τις μεταξύ σας; ας προκαλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθώσιν επ’ αυτόν, αλείψαντες αυτόν με έλαιον εν τω ονόματι του Κυρίου.

Ο Ιάκωβος απευθύνεται σ’ όλους τους πιστούς.

Η επιστολή είναι καθολική. Το λάδι είναι τύπος του Αγίου Πνεύματος. Επίσκοπος είναι ο πρεσβύτερο; ο ποιμένας. Εδώ δεν λέει να καλέσει τους αποστόλους, αλλά τους πρεσβύτερους της εκκλησίας. Οι απόστολοι ήταν 12, δεν μπορούσαν να είναι σε όλες τις εκκλησίας συνέχεια.

Στο ΙΩΑΝ. ιδ’: 12

Αληθώς, αληθώς σας λέγω, όστις πιστεύει εις εμέ, τα έργα τα οποία κάμνω, και εκείνος θέλει κάμει , και μεγαλήτερα τούτων θέλει κάμει’ δοίτι εγώ υπάγω προς τον Πατέρα μου.

Ο Χριστός λέει όποιος πιστέψει, όχι μόνο οι απόστολοι. Και στο σύνολό της η εκκλησία έχει κάνει μεγαλύτερα απ’ ότι έκανε ο Χριστός σαν άτομο. Ο Χριστός εδώ μιλάει για όλους τους πιστούς, δεν βάζει χωρίσματα

Α’ ΚΟΡ. ιβ’:1-9

1 ΠΕΡΙ δε των πνευματικών, αδελφοί, δεν θέλω να αγνοήτε.2 ΄Εξεύρετε ότι ήσθε εθνικοί, συρόμενοι όπως εσύρεσθε προς τα είδωλα τα άφωνα.3 Δια τούτο σας γνωστοποιώ, ότι, ούδείς λαλών δια Πνεύματος Θεού, λέγει ανάθεμα τον Ιησούν και ούδείς δύναται να είπη Κύριον Ιησούν, είμή δια Πνεύματος Αγίου.4 Είναι δε διαιρέσεις χαρισμάτων, το Πνεύμα όμως το αυτό’ 5 είναι και διαιρέσεις διακονιών, ο Κύριος όμως ο αυτός’6 είναι και διαιρέσεις ενεργημάτων, ο Θεός όμως είναι ο αυτός, ο ενεργών τα πάντα εν πάσι. 7 Δίδεται δε εις έκαστον η φανέρωσις του Πνεύματος προς το συμφέρον.8 Διότι εις άλλον μεν δίδεται δια του Πνεύματος λόγος σοφίας, εις άλλον δε λόγος γνώσεως, κατά το αυτό Πνεύμα’9 εις άλλον δε πίστις, δια του αυτού Πνεύμα’ εις άλλον δε χαρίσματα ίαμάτων, δια του αυτού Πνεύματος...

Εδώ ο απόστολος Παύλος γράφει το 55-58μ.χ.

Εδώ μιλάει στην εκκλησία των Κορινθίων και όχι στους αποστόλους, και τους λέει να μην αγνοούν τα πνευματικά, και για τα χαρίσματα. Αν τώρα τα χαρίσματα είχαν σταματήσει στους αποστόλους γιατί ο απόστολος Παύλος τους προτρέπει να μην αγνοούν τα χαρίσματα; Γιατί ήταν ανάγκη για την εκκλησία να έχει.

...δίδεται δε εις έκαστων...στον καθένα, όχι μόνο στους αποστόλους. Εδώ εννοείται ότι οι Κορίνθιοι ήταν βαπτισμένοι με το Άγιο Πνεύμα όταν τους γράφει.

Γιατί αυτό το παίρνουν και οι ευαγγελικοί και λένε, ότι να, που το Πνεύμα το παίρνεις με την αναγέννηση. Ο Παύλος κήρυξε την αναγέννηση αλλά επέθετε τα χέρια και έπαιρναν Πνεύμα Άγιο η ερχόταν το Πνεύμα και τους βάπτιζε. Δύο ξεχωριστές εμπειρίες. Και εφ’ όσον ήταν μέσα στα πνευματικά και το ξέρουμε αυτό γιατί το λέει παρακάτω στο ιδ’ κεφ. ότι ήταν βαπτισμένοι, μιλούσαν γλώσσες, είχαν χαρίσματα, γι’ αυτό και τους μιλάει γι’ αυτά, δεν τα λέει σε μια εκκλησία που δεν πιστεύει στη βάπτιση με το Πνεύμα το Άγιο.

Παρακάτω μιλάει για χαρίσματα ιαμάτων και θαυμάτων. Και δεν μιλάει εδώ στους αποστόλους αλλά εις εν έκαστων.

Στο ιβ’: 26 λέει... για θαύματα και χαρίσματα ιαμάτων. Πολλά χαρίσματα (ιαμάτων) γιατί είναι πολλές ασθένειες.

Τα χαρίσματα βοηθείας είναι αυτά που δίνει ο Θεός μέσα στην εκκλησία σε άτομα, ώστε να μπορούν να βοηθήσουν στις ανάγκες του παρουσιάζονται. π.χ. αρρώστιες, συμπαράσταση.

ΕΦΕΣ. δ’: 11-14

11Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και δασκάλους,12 προς την τελειοποίησιν των άγίων, δια το έργον της διακονίας, δια την οίκοδομήν του σώματος του Χριστού’13 έωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως, και της έπιγνωσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού’14 δια να μη ήμαθε πλέον νήπιοι, κυματιζόμενοι και περιφερόμενοι με πάντα άνεμον της διδασκαλίας, δια της δολιότητος των ανθρώπων, δια της πανουργίας εις το μεθόδευεσθαι την πλάνην’...

Διαβάζουμε εδώ για τα χαρίσματα. Το επιχείρημα είναι το εξής: ότι ο Χριστός έδωσε τόσο τα χαρίσματα της διακονίας όσο και τα άλλα 9 χαρίσματα, όπως διαβάζομε στο 12 εδάφιο προς την τελειοποίηση των αγίων δεν είναι κάτι που έλαβε χώρα τότε και τώρα δεν χρειάζεται. Και φυσικά η θεραπεία είναι κι αυτό ένα χάρισμα που βοηθά να έλθει ο λαός του Θεού σ’ αυτό το οποίο της τελειότητας.

Ένα δεύτερο επιχείρημα που παρουσιάζουν οι ΜΤΙ είναι το εξής:

ΚΟΛΟΣ. δ’: 14

Σας ασπάζεται Λουκάς ο ιατρός, ο αγαπητός, και ο Δημάς.

και Α’ ΤΙΜ. ε’: 23

Μη υδροπότει πλέον, αλλά να μεταχειρίζου ολίγον οίνον δια τον στόμαχόν σου και τας συχνάς σου άσθενείας.

Λένε τώρα οι ΜΤΙ ότι ο Λουκάς ήταν γιατρός, που σημαίνει ότι οι πρώτοι χριστιανοί είχαν γιατρούς και πήγαιναν στους γιατρούς, άρα δεν προσευχόταν για θεραπεία, και στο άλλο ο απόστολος Παύλος στην Α’ ΤΙΜ. ε’: 23 δηλ. ενώ είχε ασθένειες ο Τιμόθεος δεν του είπε ο Παύλος να προσεύχεται αλλά του λέει να πίνει κρασί.

Άρα ο απόστολος Παύλος δεν έλεγε στον κόσμο να ζητά θεραπεία αλλά κατέφευγαν στα φάρμακα και σε άλλους τρόπους θεραπείας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ...

Ξέρουμε ότι ο Λουκάς που φυσικά ήταν γιατρός ήταν μαζί με τον Παύλο. Ήταν γιατρός αλλά δεν υπάρχει απόδειξη ότι ο Λουκάς συνέχιζε να εξασκεί το επάγγελμα του και ούτε ακόμη ο Λουκάς π.χ. θεράπευε τον Παύλο. Ο Παύλος είχε συνεχή εξάρτηση από τον Θεό και ζητούσε θεραπεία από τον Κύριο.

Ο Πέτρος ήταν ψαράς, ο Ιάκωβος ήταν μαραγκός, ο Παύλος επιστήμων, αλλά κανείς απ’ αυτούς δεν συνέχισε το επάγγελμά του για να συντηρείται. Ο Λουκάς ήταν μαζί με τον Παύλο στη Μίλητο. Όταν εξόκειλε το πλοίο καθώς πήγαινε ο Παύλος στη Ρώμη στη 4^η περιοδεία, εξόκειλαν στη νήσο Μίλητο.

Και όταν τον δάγκωσε το φίδι τον Παύλο, ο Λουκάς δεν βλέπουμε να προσπάθησε να τον γιατρέψει, αλλά ο Παύλος τίναξε το χέρι του και πέταξε το φίδι και τα υπόλοιπα τ’ άφησε στον Θεό. ΜΑΡΚ. ις’: 16.

Μια από τις υποσχέσεις του Χριστού στους πιστούς του.

Ο Παύλος έπιασε κατά λάθος το φίδι, το οποίο μάλλον θα τον δάγκωσε. Η υπόσχεση όμως του Χριστού εκπληρώνεται εδώ, και ο Λουκάς δεν κάνει τίποτα για να τον θεραπεύσει. Ένα άλλο περιστατικό είναι όταν ο Παύλος μιλούσε σ’ εκείνο το σπίτι αργά τη νύχτα και ο Εύτυχος έπεσε από το παράθυρο και έμεινε νεκρός, ήταν και ο Λουκάς εκεί. Αλλά δεν τον βλέπουμε να κάνη τίποτα να εφαρμόσει τις γνώσεις του σαν γιατρός. Πήγε όμως ο Παύλος με την εξουσία που είχε από τον Θεό. Με το χάρισμα της θεραπείας. Και αναστήθηκε το παιδί. Βλέπουμε λοιπόν ότι δεν μπορούμε να στηρίζουμε πουθενά ότι ο Λουκάς εξασκούσε το επάγγελμά του ανάμεσα στους χριστιανούς. Γιατί όπως ο Παύλος ήταν τέλεια αφιερωμένος και δοσμένος στον Κύριο, και άφηνε σ’ Αυτόν να είναι απόλυτα υπεύθυνος για την υγεία του, το ίδιο ακριβώς έκανε και ο Λουκάς.

-Όσον αφορά τώρα το κρασί που είπε ο Παύλος στον Τιμόθεο να πίνει. Ξέρουμε ότι το κρασί δεν είναι καλό για τις ασθένειες του στομάχου. Δεν είναι δηλ. φάρμακο, ούτε μπορούμε να πούμε ότι το συνιστούσαν τότε οι γιατροί για να θεραπεύουν το στομάχι. Αλλά λέει στο Α Τιμ. Ε’: 23 μη υδροπότει πλέον. Γιατί υπήρχε πρόβλημα στο νερό εκεί που ήταν ο Τιμόθεος στην Έφεσο. Το νερό ήταν βαρύ εκεί και τον πείραξε στο στομάχι. Και του λέει αντί για νερό να πίνεις κρασί. Δεν του συνιστά το κρασί σαν φάρμακο αλλά αντί νερό.

Αλλού λέει ο λόγος του Θεού ότι ο άνθρωπος του Θεού, δεν πρέπει να δίδεται εις τον πολύ οίνων.

Δεν μπορεί λοιπόν ο Παύλος να λέει από την μια μεριά έτσι, κι από την άλλη να συμβουλεύει τον Τιμόθεο να κρασοπίνει.

Βλέπουμε ότι ο Παύλος μιλάει για επίθεση χειρών, μιλάει για θεραπεία, μιλάει για χαρίσματα και είναι αδύνατον να μην δίδασκε τα ίδια πράγματα στον Τιμόθεο και είναι αδύνατον να μην δίδασκε τα ίδια ο Τιμόθεος.

Β’ ΚΟΡ. ιβ’: 7-9

7 Και δια να μην υπεραίρωμαι δια την υπερβολήν των αποκαλύψεων, μοί εδόθη σκόλοψ εις την σάρκα, άγγελος σατάν, δια να με ραπίζη, δια να μη υπεραίρωμαι.8 Περί τούτου τρις παρεκάλεσα τον Κύριον, δια να απομακρυνθή απ’ εμού’9 και μοί είπεν, Αρκεί εις σε α η χάρις μου’ διότι η δύναμίς μου εν αδυναμία δεικνύεται τελεία Με ΄κραν λοιπόν ευχαρίστησιν, θέλω καυχηθή μάλλον εις τας αδυναμίας μου, δια να κατοικήση εν εμοί η δύναμις του Χριστού.

Ο Παύλος είχε ένα σκόλοπα στη σάρκα του. Μια αρρώστια, που ήταν ένας άγγελος του σατανά. Και το επέτρεψε αυτό ο Θεός γιατί, ίσως έβλεπε ότι ο Παύλος θα υπερηφανευόταν. Και του λέει Παύλε κοίτα, η χάρις μου είναι πάνω σου. Έτσι και την πάρω λίγο, ιδού ο σατανάς. Έτσι ο Θεός ταπείνωνε τον Παύλο, του έδειχνε ότι είναι ατελής και ότι πρέπει να εμπιστεύεται στον Θεό, και ότι ο Θεός είναι αυτός που το κάνει όλα.

Οι ΜΤΙ λένε τώρα ότι ο Θεός είπε στον Παύλο, μη προσεύχεσαι γι’ αυτό σ’ αρκεί η χάρης μου. Άρα ο Θεός δεν θέλει να προσευχόμαστε για θεραπεία.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ...

Όταν οι ΜΤΙ είναι άρρωστοι πηγαίνουν στο νοσοκομείο. Αν ο Παύλος είχε ασθένεια επάνω του και ο Θεός το καταλόγιζε σαν αμαρτία να του ζητήσει θεραπεία, δεν είναι το ίδιο αμαρτία το να πας στους γιατρούς να στην θεραπεύσουνε;

Αφού η χάρις του Θεού αρκεί για τον Παύλο, δεν αρκεί και για τους ΜΤΙ;

Ο Παύλος δεν προσπάθησε να θεραπεύσει τον εαυτό του μόνος του αλλά με την δύναμη του Θεού. Ζήτησε την δύναμη του Θεού να έλθει πάνω του, που σημαίνει ότι ήξερε ο Παύλος ότι από τον Θεό έρχεται η θεραπεία. Εκείνος θεραπεύει. Αυτό ήταν το σωστό και το δεκτό ανάμεσα σε χριστιανούς. Όταν είχε πεθάνει η Δορκάδα, δεν τρέξανε να φωνάζουν γιατρό, αλλά πήγαν στον Πέτρο. Έτσι σκέφτονταν οι χριστιανοί. Δεν πήγαν να φωνάζουν τον Λουκά.

Επομένως η πίστη των πρώτων χριστιανών ήταν να ζητάνε θεραπεία από τον Κύριο.

ΙΑΚ. ε’: 14,15

14 Ασθενεί τις μεταξύ σας; ας προκαλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθώσιν επ’ αυτόν, αλείψαντες αυτόν με έλαιον εν τω ονόματι του Κυρίου.15 Και η μετά πίστεως ευχή θέλει εγείρει αυτόν’ και αμαρτίας αν έπραξε, θέλουσι συγχωρηθή εις αυτόν.

Αυτό είναι ένα άλλο εδάφιο, που χρησιμοποιούν οι ΜΤΙ και διαβάζουν μόνο το εδάφιο :14. δεν διαβάζουν παρακάτω. Και λένε ότι εδώ μιλάει για πνευματική ασθένεια.

Αν κάποιος είναι πνευματικά άρρωστος, να φωνάξει τους πρεσβυτέρους, να προσευχηθούν και να τον αλείψουν με λάδι στο όνομα του Κυρίου.

Διαβάζοντας όμως και στο :15 εδάφιο, βλέπουμε ότι ξεχωρίζει την σωματική και πνευματική αρρώστια. Λέει ότι αν ασθενείς και έλθουν οι πρεσβύτεροι και σε αλείψουν με λάδι και αφού προσευχηθούν με πίστη, θα σωθείς και αν έχεις αμαρτίες, θα συγχωρεθούν και αυτές.

Α’ ΤΙΜ. ε’:23

Μη υδροπότει πλέον, αλλά να μεταχειρίζου ολίγον οίνον δια τον στόμαχόν σου και τας συχνάς σου άσθενείας.

Λένε ότι ο Παύλος δεν είπε στον Τιμόθεο να προσευχηθεί και να ζήτηση θεραπεία, αλλά του έδωσε φάρμακο.

ΛΟΥΚ. δ’: 23,24

23Και είπε προς αυτούς, βεβαίως θέλετε με είπεί την παραβολήν τούτην, Ιατρέ, θεράπευσον’ όσα ηκούσαμεν ότι έγειναν εν τη Καπερναούμ, κάμε και εδώ εν τη πατρίδι σου.24 Είπε δε Αληθώς σας λέγω, ότι ούδείς προφήτης είναι δεκτός εν τη πατρίδι αυτού.

Λένε εδώ ότι να, ο Χριστός δεν θεράπευσε τον εαυτό του, δεν ζήτηση θεραπεία. Χρησιμοποιούν πάλι αυτά τα δύο εδάφια, για να υποστηρίζουν ότι οι χριστιανοί, αλλά κι ο Χριστός δεν ζητούσαν θεραπεία.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ...

ΕΞΟΔ. ιε’: 26

και είπεν, Εάν ακούσης επιμελώς την φωνήν Κυρίου του Θεού σου, και πράττης το αρεστόν εις τους οφθαλμούς αυτού, και δώσης ακρόασιν εις τας εντολάς αυτού, και φυλάξης πάντα τα προστάγματα αυτού, δεν θέλω φέρει επί σε ούδεμίαν εκ των νόσων, τας οποίας έφερα κατά των Αιγυπτίων’ διότι εγώ είμαι ο Κύριος θεραπεύων σε.

... ο Κύριος ο Θεραπεύων σε. Και λέει εδώ ότι αν φυλάξει κανείς ΠΑΝΤΑ όσα ο Κύριος προστάξει, θα τον φυλάξει από αρρώστιες. Τώρα αν ακόμα υπάρχουν αρρώστιες στο σώμα στο Χριστού, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ακόμα αμαρτία, ότι δεν έχουμε δοθεί τελείως στον Χριστό. Και όχι μόνο ατομικά αλλά και σαν σύνολο. Να λοιπόν μια υπόσχεση του Θεού εδώ, είναι ο Γιάχβε ο θεραπεύων.

ΔΕΥΤ. ζ’: 15

Και θέλει αφαιρέσει ο Κύριος από σου πάσαν ασθένειαν, και δεν θέλει βάλει επί σεούδεμίαν των κακών νόσων της Αιγύπτον, τας οποίας γνωρίζεις’ αλλά, θέλει βάλει αυτάς επί πάντας τους μισούντάς σε.

Είναι υπόσχεση του Θεού, ότι αν τηρούμε τον λόγο του δεν θα επιτρέψει να μας βρουν ασθένειες, όπως τους Αιγυπτίους.

ΨΑΛΜ. ργ’: 2.3

2 Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον, και μη λησμονης πάσας τας ευεργεσίας αυτού’

3 τον συγχωρούντας πάσας τας ανομίας σου’ τον ιατρεύοντα πάσας τας αρρωστίας σου’

... γιατρεύει όλες τις αρρώστιες...

ΗΣ. λη’: 1-5

1 ΚΑΤ’ εκείνας ημέρας, ηρρώστησεν ο Εζεκίας εις θάνατον και ήλθε προς αυτόν Ησαΐας ο προφήτης, ο υιός του Αμώς, και είπε προς αυτόν, Ούτω λέγει Κύριος’ Διάταξον περί του οίκου σου επειδή αποθνήσκεις, και δεν θέλεισ ζήσει.

2 Τότε, έστρεψεν ο Εζεκίας το πρόσωπόν αυτού τον τοίχον, και προσηυχήθη εις τον Κύριο.3 και είπε, Δέυμαι, Κύριε, ενθυμήθητε τώρα, πώς περιεπάτησα ενώπιόν σου εν αληθεία, και εν καρδία τελεία, και έπραξα το αρεστόν ενώπιόν σου. Και έκλαυσεν ο Εζεκίας κλαυθμόν μέγαν.

4 Τότε, έγεινε λόγος Κυρίου προς τον Ησαΐαν, λέγων,5 Υπαγε, και είπε προς τον Εζεκίαν, Ούτω λέγει Κύριον ο Θεός του Δαβίδ του πατρός σου’ Ηκουσα την προσευχήν σου, είδον τα δάκρυα σου’ ιδού, θέλω προσθέσει εις τας ημέρας σου δεκαπέντε έτη’...

Τότε οι άγιοι δεν πήγαιναν στην παρουσία του Θεού αλλά στον Άδη. Γι΄ αυτό έκλαιγε ο Εζεκίας. Ο Θεός θεράπευσε εδώ τον Εζεκία και έζησε 15 χρόνια ακόμα.

ΙΩΑΝ. ιδ’: 13.14

Και ο, τι αν ζητήσητε εν τω ονόματι μου, θέλω κάμει τούτο, δια να δοξασθή ο Πατήρ εν τω Υιώ. Εάν ζητήσητέ τι εν τω ονόματι μου, εγ΄ψ θέλω κάμει αυτό.

Δυστυχώς πολλοί Ευαγγελικοί, αλλά και διαμαρτυρόμενοι δεν πιστεύουν στη θεραπεία σήμερα και φέρνουν τα ίδια επιχειρήματα που φέρουν και οι ΜΤΙ στο θέμα αυτό. Αλλά όταν έχεις μικρή πίστη μικρά θα δεις, όταν έχεις μεγάλη πίστη θα δεις μεγάλα πράγματα.

Ο λόγος του Θεού είναι αλήθεια. Άρα αν ζήτησης θεραπεία ο Κύριος θα το κάνει.

ΗΣ. νγ’: 4

Αυτός τωόντι τας ασθένειέας ημώς εβάστασε, και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού, και τεταλαιπωρημένον.

... αυτός βάσταξε τις ασθένειές μας...

ΨΑΛΜ. ς’: 2,3

2 Ελέησόν με Κύριε, διότι είμαι αδύνατος ιάτρευσόν με, Κύριε, διότι εταράχθησαν τα οστά μου.

3 Και η ψυχή μου εταράχθη σφόδρα’ αλλά, συ, Κύριε, έως πότε.

ΛΟΥΚ. θ’: 11

Οι δε όχλοι νοήσαντες, ηκολούθησαν αυτόν και δεχθείς αυτούς, ελάλει προς αυτούς περί της βασιλείας του Θεού, και τους που έχοντας χρείαν θεραπείας τους ιάτρευεν.

Ο Χριστός έδινε θεραπεία.

Α’ ΚΟΡ. ιγ’: 8-11

8 Η αγάπη δεν ουδέποτε εκπίπτει’ τα άλλα, όμως, είτε προφητείαι είναι, θέλουσι καταργηθή’ είτε γλώσσαι, θέλουσι παύσει’ είτε γνώσις, θέλει καταργηθή’9 Διότι, κατά μέρος γινώσκομεν, και κατά μέρος’ προφητεύομεν 10 όταν, όμως έλθη το τέλειον, τότε το κατά μέρος θέλει καταργηθή.11 Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος εσυλλογιζόμην’, ότε, όμως, έγειναν άνήρ, κατήργησα τα του νηπίου’.

Αυτό είναι ένα εδάφιο που το χρησιμοποιούν όλοι όσοι δεν πιστεύουν στα χαρίσματα, στο Πνεύμα το Άγιο, στις γλώσσες, προφητείες. Αυτό είναι το κύριο επιχειρήματα τους. Αλλά αυτό στρέφεται εναντίον τους. Ρωτάνε λοιπόν τώρα. Οι προφητείες είναι χάρισμα; Οι γλώσσες, η θεραπεία, ΝΑΙ.

Μα εδώ λέει ότι θέλει καταργηθεί. Διότι κατά μέρος γινώσκομεν... και λένε τώρα. Ποιο είναι το τέλειο; Όταν τα έγραφε αυτά ο Παύλος δεν είχε γραφεί όλος ο λόγος του Θεού. Έτσι οι χριστιανοί είχαν ελλιπή γνώση. Δεν είχαν όλη την γνώση που έχουμε εμείς σήμερα, γιατί λέει κατά μέρος γιγνώσκομεν. Αλλά όταν έλθει το τέλειο, συμπληρωθεί ο λόγος του Θεού, τότε το κατά μέρος ήμουν νήπιο και χρειαζόμουν τα χαρίσματα, για να μπορέσω να σταθεροποιηθώ. Το ίδιο και η εκκλησία σαν σύνολο. Από την στιγμή όμως που έγινε ανήρ, λέει ο Παύλος, δεν χρειαζόμουν τα του νήπιο. Δεν χρειάζομαι να μιλάω γλώσσες , δεν χρειάζομαι θεραπεία, προφητείες. Τώρα βλέπομε αινιγματωδώς, τότε σε πρόσωπον προς πρόσωπον. Το τότε το εννοούν όταν γράφτηκε η Αποκάλυψη και συμπληρώθηκε ο λόγος του Θεού. Και εδώ είναι ο τάφος αυτής της διδασκαλίας. Και σου λένε: πίστη, ελπίδα, αγάπη. Αυτό είναι. Άρα έχεις αυτά δεν σου χρειάζονται χαρίσματα, προφητείες, γλώσσες, θεραπείες.

Λένε τώρα οι ΜΤΙ ότι η θεραπεία σταμάτησε εκείνη την εποχή. Και από την στιγμή που τελειοποιήθηκε ο λόγος του Θεού δεν υπάρχει πια θεραπεία.

Λένε ότι τα χαρίσματα ήταν οι πατερίτσες τον πρώτων χριστιανών.

Αλλά τώρα ας βλέπουμε τον λόγο του Θεού στη θέση του.

α) Εδώ δεν μιλάει για θεραπεία. Μιλάει για προφητείες και γνώση. Οπότε δεν έχεις βάση να στηριχθείς σ’ αυτό.

β) Ο Παύλος λέει στο :8 εδάφιο ... είτε γνώσης θέλει καταργηθεί.

Και αυτή την στιγμή έχει καταργηθεί η γνώσης; Άρα αφού δεν καταργήθηκε η γνώσης, δεν καταργήθηκε ούτε η προφητείες, ούτε οι γλώσσες και ούτε συνέπεια τα άλλα χαρίσματα.

Το θέμα είναι πότε θα καταργηθούν όλα αυτά. Όταν ο Παύλος έγραψε αυτά (περίπου 60μ.Χ.) όλα αυτά ήταν μέσα στην εκκλησία.

Τώρα πιο είναι το τέλειο που λέει στο :10 εδάφιο. Οι ΜΤΙ λένε ότι είναι ο λόγος του Θεού. Αλλά δεν είναι. Γιατί αν ήταν έτσι πάει να πει, ότι η εκκλησία με το που γράφτηκε η Αποκάλυψη, είχε όλη τη γνώση.

Σημαίνει δηλ. ότι, σήμερα εσύ ΜΤΙ έχεις πλήρη γνώση του λόγο του Θεού;

Ποιος μπορεί να πει ναι;

Άρα δεν έχει έλθει το τέλειο ακόμη, για να καταργηθεί το κατά μέρος.

Στο :12 εδάφιο, αν το τότε που λέει ο Παύλος είναι το τώρα, θέλεις να πεις ότι βλέπεις τον Θεό, πρόσωπο προς πρόσωπο; Κανένας δεν βλέπει τον Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο. Δια πίστεως και δια κατόπτρου αινιγματωδώς βλέπουμε τον Θεό.

...τότε θέλω γνωρίσει, όπως γνωρίζομαι από τον Θεό. Και πως μας γνωρίζει ο Θεός; Τέλεια! Αν εκείνο το τότε είναι το τώρα, έχεις αυτή την τέλεια γνώση του Θεού, ποιος τολμά να πει κάτι τέτοιο;

Άρα το τέλειο δεν είναι ο λόγος του Θεού που τελειοποιήθηκε, αλλά είναι όταν θα δούμε τον Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο.

Και λέει αλλού ο Ιωάννης ... όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιο με Αυτόν, και θέλομεν ιδεί Αυτόν καθώς είναι... πότε; Όταν πάμε στη παρουσία Του. Εκεί είναι η τελειότητα. Όσο έχομε αυτή τη σάρκα δεν μπορούμε να πούμε αυτό το πράγμα, που σημαίνει ότι πρέπει να έλθει ο Χριστός να μας πάρει κοντά Του.

Τότε γιατί να προφητεύεις; Αφού θα γνωρίζεις τα πάντα. Να έχεις γνώσης, γιατί; Δεν θα χρειάζεται η θεραπεία γιατί τότε δεν θα υπάρχει ούτε πόνος, ούτε δάκρυ, ούτε τίποτε.

Η προφητεία, οι γλώσσες,, η θεραπεία, είναι βοηθήματα που μας τα δίνει ο Θεός για να μπορέσομε να αυξηθούμε στην πνευματικότητά μας και φυσικά στην αγάπη.

Μπορεί να έχεις όλα τα χαρίσματα αλλά αν μέσα σου δεν υπάρχει ο καρπός της αγάπης, ο καρπός τον πνεύματος, ο οποίος θα σε πάει στην παρουσία του Θεού, και αυτό δεν εκπίπτει, τότε ο Θεός δεν θα σε πάει στην παρουσία του Θεού, και αυτό δεν εκπίπτει, τότε ο Θεός δεν θα σε πάρει γιατί θα είσαι χλιαρός. Και θέλει να τους δείξει μια υπερέχουσα όσο όπως λέει στο ιβ’: 31 Ζητείτε δε μετά ζήλου τα καλήτερα χαρίσματα’ και ετι πολύ υπερέχουσαν οδόν σας δεικνύω. Δεν μας λέει εδώ να αφήσομε τις προφητείες και τις γλώσσες και όλα τα χαρίσματα του Θεού στην άκρη, όπως λένε οι Ευαγγελικοί, αλλά μας λέει να τα ζητάμε με ζήλο, αλλά υπάρχει μια μεγαλύτερη οδός η ΑΓΑΠΗ.

Πρώτα η αγάπη και μετά τα χαρίσματα με την αγάπη. Τότε είναι που σε ανταμείβει ο Θεός. Τότε η πίστη σου είναι ζωντανή. Γιατί η πίστη είναι ζωντανή και νεκρή. Και η διαφορά είναι η αγάπη.

Το τέλειο λοιπόν είναι ο ερχομός του Χριστού, άρα δεν μπορούν να ισχυριστούν αυτό το οποίο θέλουν, γιατί δεν βλέπομε πρόσωπο προς πρόσωπο, δεν γνωρίζομε τέλεια, άρα χρειαζόμαστε ακόμα τα χαρίσματα.

Εκτός όμως αυτού, αν ήταν αυτό που ήθελε να πει ο Παύλος, τότε γιατί στο ιδ’: 1

Ακολουθείτε την αγάπην’ και ζητείτε μετά ζήλου τα πνευματικά, μάλλον δε το να προφητεύητε’.

Λέει να ζητούν μετά ζήλου τα πνευματικά, μάλλον δε το να προφητεύουν. Και λέει στο :3 εδάφιο γιατί προφητεύει ο προφητεύων. Γιατί να μην έχουμε λοιπόν αυτή την οικοδομή, την προτροπή μέσα στην εκκλησία;

Όταν λέει ζητήστε μετά ζήλου τα καλύτερα χαρίσματα, δεν εννοεί ότι υπάρχουν καλά και κακά χαρίσματα, αλλά ότι ανάλογα με το άτομο είναι και χαρίσματα που είναι καλύτερα για το άτομο, ανάλογα με τον χαρακτήρα.

ΜΑΤΘ. ζ’: 21-23

21 Δεν θέλει είσελθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ,Κύριε, Κύριε’ αλλ’ ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς.22 Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε δεν προφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά;23 Και, τότε, θέλω ομολογήσει προς αυτούς, Ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα’ φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν.

Λένε εδώ οι ΜΤΙ ότι ο Θεός θα πει σ’ αυτούς που έκαναν τα θαύματα «δεν σας γνωρίζω» και την θεραπεία που είναι θαύμα, δεν την θέλει ο Θεός. Δεν θέλει να τα ζητάμε. Δηλ. εδώ θέλουν να μας πουν ότι είναι κακό να ζητάς θεραπεία. Αλλά ο απόστολος Παύλος βλέπουμε ότι ζητούσε θεραπεία. Και κατά την θεωρία τους είναι στις 144.000. Ναι αλλά ζητούσε θεραπεία, αμάρτανε και δεν πρέπει να είναι μέσα στις 144.000.

Πράξεις κη:8-9 Συνέβη δε να ήναι κατάκειτος ο πατήρ του Ποπλίου, πάσχων πυρετόν και δυσεντερίαν· προς τον οποίον εισελθών ο Παύλος και προσευχηθείς, επέθεσεν επ' αυτόν τας χείρας και ιάτρευσεν αυτόν.

9 )Τούτου λοιπόν γενομένου και οι λοιποί, όσοι είχον ασθενείας εν τη νήσω, προσήρχοντο και εθεραπεύοντο·

Εδώ βλέπουμε ότι ο Παύλος ζητούσε θεραπεία και την έπαιρνε από τον Θεό.

Στο ΜΑΤΘ. ζ’: 21-23 ο Χριστός αναφέρεται στους αποστάτες ή σ’ αυτούς που έχουν χάσει την αγάπη, την επαφή με τον Θεό και έχει μείνει μόνο ένας τυπικισμός. Δεν αναφέρεται στον Παύλο και στους πιστούς.

ΨΑΛΜ. ργ’: 2.3

2 Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον, και μη λησμονης πάσας τας ευεργεσίας αυτού’

3 τον συγχωρούντας πάσας τας ανομίας σου’ τον ιατρεύοντα πάσας τας αρρωστίας σου.

Ο Δαβίδ εδώ διδάσκει την ψυχή του να μην λησμονεί τις ευεργεσίες του Θεού και μια από αυτές είναι η θεραπεία των ασθενειών.

-Όταν πιέσεις τους ΜΤΙ σ’ αυτά τα εδάφια λένε:

Ναι ο Θεός θεραπεύει αλλά πρέπει να προσέχουμε. Και γυρνούν στην Β’ΘΕΣ. β’

Λένε τώρα ότι, να που λέει ο λόγος του Θεού, ότι θα έλθει ο σατανάς και θα κάνει θαύματα. Όταν τώρα εσύ είσαι μαθημένος στα θαύματα, εύκολα θα πέσεις στην παγίδα του και θα καταστραφείς. Γι’ αυτό καλύτερα μη δέχεσαι κανένα θαύμα.

Το εδάφιο όμως αυτό μιλάει για τον αντίχριστο που θα ξεγελάσει τους ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ όχι αυτούς που έχουν γευθεί την αλήθεια της αγάπης. Ο σατανάς θα έλθει με σημεία και τέρατα για να πλανήσει. Αυτό σημαίνει, ότι τα σημεία και τα τέρατα διεγείρουν την ψυχή του ανθρώπου. Και αυτός θα έλθει σαν ΑΝΤΙ-ΧΡΙΣΤΟΣ.

Ο Χριστός έκανε σημεία και τέρατα. Ο αντίχριστος τώρα θα προσπαθήσει να μιμηθεί, να φέρει το αντίθετο, που σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει το σωστό.

Άρα υπάρχουν σημεία και τέρατα αληθινά. Που αυτά ζητάμε και θέλουμε να ενεργούνται ανάμεσα μας, για να τα δει ο κόσμος και να πιστέψει στον Ιησού Χριστό.

Για κάποιον που δεν ξέρει, όταν δει κάτι το αφύσικο η υπερφυσικό, εύκολα λυγίζει τα γόνατα και το προσκυνάει, λατρεύει.

Ο Χριστός χρησιμοποίησε πάντα σωστά σημεία. Δεν έκανε τον κόσμο να λατρεύει τα σημεία, αλλά έστρεψε πάντα τον κόσμο στον Θεό. Ένα θαύμα που δεν στρέψει τον άνθρώπο στον Θεό, δεν είναι από το Θεό.

Λένε ακόμα οι ΜΤΙ ότι η έλλειψη της πίστης δεν ενοχλεί, από το να γίνουν θαύματα. Δηλ. δεν είναι τίποτα τα θαύματα, ούτε η θεραπεία .

Χρησιμοποιούν το ΙΩΑΝ. ε’: 5

Ήτο δε εκεί άνθρωπός τις τριάκοντα οκτώ έτη πάσχων ασθένειαν.

Και λένε ότι αυτός ο άνθρωπος πίστευε στο νερό όχι στον Χριστό. Κι όμως, ο Χριστός τον θεράπευσε, δίχως πίστη. Ο Χριστός τον ρώτησε: Θέλεις να γίνεις υγιής; Και αυτός είπε ότι θέλει. Άρα πίστευε ότι μπορεί να γίνει.

ΜΑΤΘ. η’: 13

Και είπεν ο Ιησούς προς τον εκατόνταρχο, Υπαγε, και ως επίστευσας ας γίνη εις σε. Και ιατρεύθη ο δούλος αυτού εν τη ώρα εκείνη.

Εδώ βλέπουμε ότι ο Χριστός θεωρεί αναγκαία την πίστη για τα θαύματα.

Πως λες εσύ λοιπόν άλλα;

ΜΑΤΘ. ις’: 17

Και αποκριθείς ο Ιησούς είπε προς αυτόν, Μακάριος είσαι, Σίμων υιέ του Ιωνά, διότι σαρξ και αίμα δεν σοί απεκάλυψε τούτο, αλλ’ ο Πατήρ μου ο εν τοις ουρανοίς.

Εδώ ο Χριστός μάλωσε γιατί οι μαθητές δεν είχαν πίστη, και δεν μπόρεσαν να κάνουν καλά του δαιμονιζόμενο.

ΙΑΚ. α’: 6

Ας ζητή όμως, μετά πίστεως, χωρίς να διστάζη’ παντελώς’ διότι ο διστάζων ομοιάζει με κύμα θάλασσης κινούμενον υπό ανέμων και συνταραττομενον.

Εδώ μας λέει πως να ζητάμε. Και λέει ότι μόνο δια πίστεως παίρνεις οτιδήποτε.

Τι λένε οι ΜΤΙ για τις Γλωσσες;

Λένε οι ΜΤΙ ότι οι γλώσσες δεν είναι για σήμερα, γιατί δεν έχουν Πνεύμα Άγιο.

ΙΩΑΝ. ιγ’: 34

Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε άλλήλους’ καθώς εγώ σας αγάπησα, και σείς να αγαπάτε άλλήλους.

Λένε τώρα οι ΜΤΙ, ότι η αγάπη είναι το σημείο ότι είσαι μαθητής του Χριστού κι όχι οι γλώσσες. Επίσης χρησιμοποιούν την...

Α’ ΚΟΡ. ιγ’: 8

Η αγάπη ούδεποτε’ εκπίπτει’ τα άλλα, όμως, είτε προφητείαι είναι, θέλουσι καταργηθή’ είτε γνώσις, θέλει καταργηθή’.

Και λένε οι γλώσσες και οι προφητείες θα πάψουν, κι αυτό που θέλει ο Θεός είναι η αγάπη.

Το ότι ο λόγος του Θεού λέγει ότι από την αγάπη θα καταλαβαίνουν ότι είσαι μαθητές μου, δεν αναιρεί το ότι θα μιλάμε γλώσσες, γιατί το είπε ο Χριστός. Επίσης η αγάπη δεν είναι το σημείο ότι έχεις λάβει το Πνεύμα το Άγιο. Αγάπη έχεις από τη στιγμή που γνωρίζεις τον Ιησού Χριστό.

ΠΡΑΞ. η’: 14,15

14 Ακούσαντες δε οι απόστολοι εν Ιεροσολύμοις ότι η Σαμάρεια εδέχθη τον λόγον του Θεού, απεστειλαν προς αυτούς τον Πέτρο και Ιωάννη’15 οϊτινες και καταβάντες προσηυχήθησαν περί αυτών, δια να λάβωσι Πνεύμα Άγιο.

Λένε ότι ένα από τα χαρακτηριστικά δείγματα ότι παίρνεις το Πνεύμα το Άγιο είναι η χαρά και η αγάπη. Εδώ όμως βλέπουμε ότι αν και είχαν χαρά μεγάλη, δεν είχαν Πνεύμα Άγιο. Ο Χριστός είπε να αγαπάνε αλλήλους, και πρέπει η αγάπη να είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα κάθε χριστιανού.

-Η αντίκρουσης του Α’ ΚΟΡ. ιγ’ που φέρνουν οι ΜΤΙ είναι η ίδια με όσο αφορά τη θεραπεία.

Λένε τώρα οι ΜΤΙ αλλά και οι Ευαγγελικοί ότι: μέχρις ότου έλθει το πλήρωμα του λόγου του Θεού, που ήλθε το 90μ.χ. με την Αποκάλυψη (σύμφωνα μα το δικό τους πνεύμα) η εκκλησία βρισκόταν σε νηπιακή κατάσταση γιατί δεν είχε έλθει το τέλειο.

Έτσι η εκκλησία χρειαζόταν τα χαρίσματα αυτά για να τελειοποιηθεί μέχρι να έλθει ο λόγος του Θεού.

-Δηλαδή ο Παύλος, ο Πέτρος, ο Ιωάννης και οι πρώτοι χριστιανοί ήταν νήπια, συγκρινόμενοι με την σημερινά εκκλησία; Ήταν ατελείς και είμαστε εμείς τέλειοι;

Αν δεχθείς ότι το τέλειο είναι ο λόγος του Θεού, σημαίνει ότι ο απόστολος Παύλος δεν ήξερε όλο το λόγο του Θεού συνεπώς δεν μπορούσε να είναι τέλειος, οπότε ούτε στη νύμφη του Χριστού θα είναι, που είναι οι 144.000 όπως ισχυρίζονται οι ΜΤΙ.

Ο Χριστός είπε ότι και οι κλέφτες έχουν αγάπη μεταξύ τους. Αλλά δεν είναι του Θεού. Και όλοι όσοι σχηματίζουν ένα σύνολο αγαπιούνται μεταξύ τους. Συνεπώς ο Χριστός μιλάει εδώ για μια ιδιαίτερη αγάπη για ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα που είναι αγάπη του Θεού. Που για να έχεις αυτή την αγάπη πρέπει να είσαι πλήρης Πνεύματος, γεμάτος με τη χάρη του Θεού. Να εκπληρώνεις την πρώτη εντολή που είναι ν’ αγαπάς Κύριον τον Θεό σου μέσα απ’ όλα την ψυχή σου, από όλη τη διάνοιά σου, με όλη τη δύναμή σου, και να περισσέψει μετά ν’ αγαπάς και τον πλησίον σου.

Δεν μιλάει για την αγάπη που έχουν μεταξύ τους οι ΜΤΙ. Δεν είναι αυτό γνώρισμα ότι κάποιος έχει λάβει Πνεύμα Άγιο. Το γνώρισμα είναι οι γλώσσες.

Ένα άλλο επιχείρημα που φέρνουν οι ΜΤΙ ότι οι γλώσσες δεν είναι γνώρισμα ότι έλαβες το Πνεύμα το Άγιο, είναι στην Α’ ΚΟΡ. ιβ’:29,30

29Μή πάντες είναι απόστολοι; μή πάντες προφήται; μή πάντες διδάσκαλοι; μή πάντες ενεργούσι θαύματα;30 μή πάντες έχουσε χαρίσματα ιαμάτων; μή πάντες λαλούσι γλώσσας; μή διερμηνεύουσι;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Η απάντηση εδώ είναι πολύ απλή, αν καταλάβουμε την διαφορά του σημείου από τα χαρίσματα.

Ο λόγος του Θεού μας μιλάει για γλώσσες και τις τοποθετεί σε 3 διαφορετικά ενεργήματα μέσα στην εκκλησία.

1) Όταν λαμβάνει κανείς το Πνεύμα το Άγιο. Εδώ δεν χρειάζεται μετάφραση. Όταν ο Κορνήλιος έλαβε το Πνεύμα το Άγιο μίλησαν γλώσσες αλλά κανείς δεν ζήτησε τη μετάφραση γιατί ήταν σημείο οι γλώσσες.

2) Χάρισμα μέσα στην εκκλησία Α’ ΚΟΡ. ιδ’: 5

Θέλω δε πάντες, να λαλήτε γλώσσας, μάλλον δε να προφητεύητε’ διότι, ο προφητεύων είναι μεγαλήτερος παρά ο λαλών γλώσσας, εκτός εάν διερμηνεύη, δια να λάβη οικοδομήν η εκκλησία.

Όταν λέει ότι θέλει να μιλάμε γλώσσες εννοεί προσευχή, και αυτό είναι στο :3 εδάφιο.

Στο ιβ’: 30 εννοεί τη γλώσσα που έρχεται σαν μήνυμα μέσα στην εκκλησία και χρειάζεται ερμηνεία, την οποίαν δεν έχουν όλοι.

ΠΡΑΞ. β’:4

Και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Άγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν.

Λένε εδώ οι ΜΤΙ ότι οι γλώσσες αυτές δόθηκαν τη μέρα της Πεντηκοστής μόνο και μόνο για να κηρυχθεί ο λόγος του Θεού σ’ αυτούς που ήταν εκεί.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ...

Ο λαός που ήταν εκεί, πίστεψε και ήρθε σε κατάνυξη από το μήνυμα του Πέτρου και όχι από τις γλώσσες. Οι γλώσσες που ακούστηκαν τότε δεν ήταν παρά μόνο σημείο , αλλά δεν ήταν ο λόγος που τους έστρεψε στο Χριστό. Δεν κηρύχθηκε με γλώσσες ο Ιησούς Χριστός αλλά μας λέει στο :14

Σταθείς δε ο Πέτρος μετά των ένδεκα, ύψωσε την φωνήν αυτού. Και ελάλησε προς αυτούς, Άνδρες Ιουδαίοι και πάντες οι κατοικούντες την Ιερουσαλήμ, τούτο ας ήναι γνωστόν εις εσάς, και ακούσατε τους λόγους μου.

Δηλ. στα Αραμαϊικά. Στο β’: 37

Αφού δε ήκουσαν ταύτα, ήλθεν εις κατάνυξιν η καρδία αυτών, και είπον προς τον Πέτρον και τους λοιπούς αποστόλους, Τι πρέπει να κάμωμεν, άνδρες αδελφοί;

λέει ότι αφού άκουσαν αυτά που είπε ο Πέτρος, τότε ήρθε σε κατάνυξη η καρδιά τους και όχι πριν.

Μάρκος ΙΣ:17-18 Σημεία δε εις τους πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί ταύτα, Εν τω ονόματί μου θέλουσιν εκβάλλει δαιμόνια· θέλουσι λαλεί νέας γλώσσας·

18) όφεις θέλουσι πιάνει· και εάν θανάσιμόν τι πίωσι, δεν θέλει βλάψει αυτούς· επί αρρώστους θέλουσιν επιθέσει τας χείρας, και θέλουσιν ιατρεύεσθαι.

Λένε εδώ οι ΜΤΙ: αφού είναι να μιλάμε γλώσσες, τότε πρέπει να πιάνουμε φίδια. Θα πρέπει να πίνουμε και δηλητήρια, για να δείξουμε ότι είμαστε πιστοί. Το ίδιο ισχυρίζονται και όλοι όσοι δεν πιστεύουν στο Πνεύμα το Άγιο.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Σ’ΑΥΤΟ

-Φυσικά εδώ εννοεί ότι αν κατά λάθος πιάσεις ένα φίδι και σε δαγκάσει, π.χ. ο Παύλος, μη φοβάσαι. Όχι ότι μόλις βλέπεις φίδι να πηγαίνεις να το πιάσεις. Η κάποιος με κακό σκοπό σου ρίξει δηλητήριο μέσα στο φαγητό, μη φοβάσαι. Ο Θεός θα σε φυλάξει.

Α’ ΚΟΡ. ιγ’: 11

Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος’εσυλλογιζόμην ότε όμως, έγεινα άνήρ,κατήργησα τα του νήπιου.

Λένε τώρα ότι η εκκλησία φεύγει από το νηπιακό στάδιο και ανδρίζεται με τον ερχομό του τέλειου δηλ. του λόγου του Θεού. Και λένε ότι τώρα που ανδρωθήκαμε και μάθαμε τον λόγο του Θεού δεν χρειαζόμαστε πια τα υπόλοιπα (χαρίσματα) που είχαμε ανάγκη όσο ήμασταν νήπια. Βγάζουν δηλ. τον απόστολο Παύλο νήπιο αφού δεν είχε προλάβει το τέλειο (τη συμπλήρωση του λόγου του Θεού το 90μ.χ.) ενώ ο ίδιος λέει ότι έγινε ανήρ.

Κατά το σκεπτικό των ΜΤΙ όλη η πρώτη εκκλησία δεν είναι μέσα στις 144.000 αφού δεν είχαν την τελειότητα που είχε η εκκλησία μετά το 100μ.χ. περίπου.

Τι λένε οι ΜΤΙ για την μετάγγιση αίματος

Χρησιμοποιούν τους ΑΡΙΘΜ. λε’: 33

Και δεν θέλετε μολύνει την γην εις την οποίαν κατοικείτε’ διότι, το αίμα, αυτό μολύνει την γην‘ και η γη δεν δύναταί να καθαρισθή από του αίματος του εκχυθέντος επ αυτής, ειμή δια του αίματος εκείνου όστις έχυσεν αυτό.

Αυτό το ενώνουν με την Α’ ΠΕΤΡ. α’:19

...αλλά δια του τιμίου αίματος του Χριστού, ως αμνού άμωμου και άσπιλου.

Και λένε ότι το αίμα μολύνει τη γη.

- Βέβαια εδώ δύσκολα καταλαβαίνει κανείς κάτι. Σχετικά με τους ΑΡΙΘΜΟΥΣ αν διαβάσουμε στο : 30 βλέπουμε ότι μιλάει για φόνο. Και λέει ότι μολύνεται η γη από το αίμα εκείνου που σκοτώθηκε αν δεν χυθεί το αίμα εκείνου που σκότωσε. Άλλο λοιπόν, η μετάγγιση και άλλο αυτό εδώ.

ΛΕΥΙΤ. ζ’:26

Παρομοίως δεν θέλετε τρώγει ουδέν αίμα, είτε πτηνού είτε ζώου, εν ουδεμία εκ των κατοίκων σας.

Το συνδέουν αυτό με τις ΠΡΑΞ. ιε’:19

Όθεν εγώ κρίνω να μη παρενχλώμεν τους από των εθνών επιστρέφοντας εις το Θέον.

Λένε λοιπόν, ότι το λέει ο λόγος του Θεού ότι δεν πρέπει να τρώμε αίμα. Και το να πάρης αίμα είναι σαν να το τρως.

-Εδώ όμως λέει να μην φας ή πιεις αίμα κι όχι να μην πάρεις για να ζήσεις. Πουθενά δεν λέει ο Θεός να μην γίνεται μετάγγιση όταν υπάρχει ανάγκη. Δεν μιλάει για ανθρώπινο αίμα αλλά για αίμα ζώου. Γιατί τα έθνη είχαν τη συνήθεια να σκοτώνουν το ζώο και να πίνουν το αίμα του για να πάρουν τη δύναμη του και τη ζωή του. Και ο Θεός λέγει ότι η ζωή είναι εν τω αίματι. Αν πάρεις από κάποιον όλο το αίμα και πεθάνει, για να ζήσεις, τότε πρόκειται περί φόνου. Αλλά όταν δίνεις μερικά γραμμάρια για να σώσεις κάποιον άλλον τότε δεν υπάρχει πρόβλημα.

Την μεγαλύτερη μετάγγιση αίματος-πνευματικά την έκανε ο Χριστός. Δια του αίματός του εμείς πήραμε ίασιν και σωθήκαμε.

Α’ ΧΡΟΝ. ια’:18

Και οι τρεις διασχίσαντες το στρατοπέδων των Φιλισταίων, ήντλησαν ύδωρ εκ του φρέατος της Βηθλεέμ του εν τη πύλη, και λαβόντες έφεραν προς τον Δαβίδ΄ πλην ο Δαβίδ δεν ηθέλησε να πίη αυτό, αλλ έκαμεν αυτό σποδήν εις τον Κύριον, ...

Λένε τώρα εδώ οι ΜΤΙ ότι ο Δαβίδ δεν θέλησε να πιει αίμα.

Μα εδώ είναι σχήμα λόγου, είναι μεταφορική έννοια.

ΜΑΤΘ. ις’:25

Διότι, όστις θέλει να σώση την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν’ και όστις απολέση την ζωήν αυτού, ένεκεν εμού,, θέλει ευρεί αυτήν.

Ένα εδάφιο στη γένεση λέγει ότι η ζωή είναι εν τω αίματι. Και λένε ότι ψυχή ίσον ζωή. Στο λόγο του Θεού η λέξη ψυχή αναφέρεται σαν ζωή αλλά και σαν την υπόσταση αυτή του ανθρώπου που λέγεται ψυχή.

Λένε τώρα αφού η ζωή είναι στο αίμα, πως εσύ θα βρεις ζωή αφού τη χάσεις δίδοντας αίμα;

Εδώ όμως λέει ν’ απολέσεις τη ζωή σου ένεκεν του Ιησού και όχι επειδή θα δώσεις αίμα. Αυτοί όμως το χρησιμοποιούν έτσι εδώ.

Εκεί που ο λόγος του Θεού κατηγορεί τους ΜΤΙ είναι στο ότι ενώ ξέρουν ότι με το να δώσουν ή να πάρουν αίμα, σώζουν μια ζωή, όταν δεν το κάνουν ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ ή κάνουν ΦΟΝΟ.

Ο λόγος του Θεού λέγει να μην πίνουμε αίμα, κάτι που ήταν ολόκληρη τελετουργία των ειδώλων.

Τι λένε οι ΜΤΙ για τον Άδη;

Χρησιμοποιούν τον ΕΚΚΛ. θ’: 5-10

5Διότι, οι ζώντες γνωρίζουσιν ότι θέλουσιν αποθάνει’ αλλ οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ουδέν, ουδέ έχουσι πλέον απόλαυσιν’ επειδή, το μνημόσυνον αυτών ελησμονήθη.6 Έτι και η αγάπη αυτών, και το μίσος αυτών, και ο φθόνος αυτών, ήδη εχάθη’ και δεν θέλουσιν έχει πλέον εις τον αιώνα μερίδα εις πάντα όσα γίνονται υπό τον ήλιον.7 Υπάγε, φάγε τον άρτον σου εν ευφροσύνη, και πιε τον οινον σου εν εύθυμω καρδία’ διότι, ήδη ο Θεός ευαρεστείται εις τα έργα σου.8 ¨Εν παντί καιρώ ας ήναι λευκά τα ιμάτιά σου ΄ και έλαιων ας μη εκλείψη από της κεφαλής σου.9 Χαίρον ζωήν μετά της γυναικός την οποίαν ήγάπησας, πάσας τας ημέρας της ζωής της ματαιότητός σου, αίτινες σοι εδόθησαν υπό τον ήλιον, πάσας τας ημέρας της ματαιότητός σου’ διότι, τούτο είναι η μερίς σου εν τη ζωή, και εν τω μόχθω σου, τον οποίον μοχθείς υπό τον ήλιον.10 πάντα όσα εύρη η χείρ σου να κάμη, κάμε κατά την δύναμιν σου’ διότι, δεν είναι πράξις, ούτε λογισμός, ούτε γνώσις, ούτε σοφία, εν τω άδη όπου υπάγεις.

Εδώ στηρίζονται οι ΜΤΙ και λένε ότι η ψυχή, όταν πεθάνει ο άνθρωπος, χάνεται μέσα στον τάφο.

-Δεν βλέπουν την άλλη έννοια που μας είπε ο Χριστός, την κόλαση, αλλά βλέπουν μόνο τον τάφο. Όταν οι ΜΤΙ λένε Άδη, εννοούν τον τάφο. Δεν βλέπουν ότι ο Άδης ήταν τόπος των πνευμάτων και των ψυχών όλων των δικαίων αλλά και των αμαρτωλών της Π.Δ. και των σημερινών (αμαρτωλών) . Δεν είναι όμως πλέον τόπος για τις ψυχές και τα πνεύματα των αγίων, γιατί ο Χριστός όταν πέθανε και αναστήθηκε, κατέβηκε, κήρυξε και πήρε μαζί Του τους δίκαιους και από τότε τα πνεύματα των δικαίων όταν πεθάνουν πηγαίνουν κατ’ ευθείαν στην παρουσία του Θεού. (αναβάς εις ύψος ηχμαλώτευσε αιχμαλωσία) . Δεν, βλέπουν οι ΜΤΙ την αιώνια κόλαση. Στην παραβολή του Χριστού για τον Λάζαρο και τον πλούσιο δεν παραδέχονται τίποτε, ότι ο πλούσιος βασανιζόταν, αλλά λέγουν ότι είναι μεταφορικές έννοιες. Δεν πιστεύουν ότι υπάρχει αιώνια κρίση και ότι οι ψυχές θα βασανίζονται ημέρα και νύκτα. Πιστεύουν ότι όταν ένας αμαρτωλός, θα τον κρίνει ο Θεός και μετά θα τον εξαφανίσει.

Χρησιμοποιούν ακόμα τον ΨΑΛΜ. ρμς’:3

Μη πεποίθιτε επ’ άρχοντας, επί υιόν ανθρώπου, εκ του οποίου δεν είναι σωτηρία.

Λένε ότι να, το πνεύμα εξέρχεται, επιστρέφει αυτός στη γη και οι διαλογισμοί του σταματούν.

ΨΑΛΜ. λα’:17

Κύριε, ας μη κατεσχυνθώ, διότι σε επεκαλέσθην’...

Λένε ότι άρα στον Άδη υπάρχει σιωπή, ησυχία, δεν υπάρχει τίποτα.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ...

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να καταλάβουμε εδώ είναι το εξής:

Ο Σολομών αυτό που θέλει να μας δείξει στον Εκκλησιαστή, δεν είναι το τι συμβαίνει κάτω στον Άδη. Είναι το τι συμβαίνει επάνω σ’ αυτήν την γη, όμως λέει: υπό τον ήλιο. Εκκλησιαστής σημαίνει κήρυκας. Αυτός που συνάζει και κηρύττει.

Ο Σολομών που ήταν ο πιο σοφός άνθρωπος της εποχής εκείνης, κάθισε με τον λογικό νου και με το σαρκικό μάτι και είδε και κατέγραφε τα γεγονότα που γίνονται πάνω στη γη. Χωρίς να έχει το βάθος και την αποκάλυψη και την πίστη, και την ομορφιά αυτή του Πνεύματος του Θεού.

Όμως βλέπουμε να καταλήγει να λέει ...ματαιότης ματαιοτήτων...

φόβου τον Θεό. Γιατί κάποια μέρα θα αποδώσεις λόγο σ’ Αυτόν.

Ο θεός τώρα επέτρεψε να γραφτή αυτό το βιβλίο, όπως γράφτηκε, για να δούμε την διαφορά, πως βλέπει ο άνθρωπος τα πράγματα και πώς ο Θεός. Βλέπουμε ότι μιλάει συνέχεια για σαρκικά πράγματα και απολαύσεις της σαρκός. ΕΚΚΛ. α’: 12, : 17, β’: 1

Το βιβλίο του Ιώβ είναι θεόπνευστο. Αλλά δεν μιλάνε μόνο ο Ιώβ και ο Θεός, αλλά και οι παρηγορητές, οι οποίοι λένε πράγματα που δεν είναι σωστά. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τον εκκλησιαστή.

ΕΚΚΛ. θ’: 9,10

9 Χαίρου ζωήν μετά της γυναικός την οποίαν ηγάπησας, πάσας τας ημέρας της ζωής της ματαιότητός σου, αίτινες σοι εδόθησαν ύπο τον ήλιον, πάσας τας ημέρας της ματαιότητός σου’ διότι, τουτό είναι η μερίς σου εν τη ζωή, και εν τω μόχθω σου, τον οποίον μοχθείς υπό των ήλιον.10 Πάντα όσα ευρη η χείρ σου να κάμη, κάμε κατά την δύναμιν σου’ διότι, δεν πράξις, ούτε λογισμός, ούτε γνώσις, ούτε σοφία, εν το άδη όπου υπάγεις.

Μιλάει ο Σολομών πάντοτε ως προς τα γήινα και λέγει ότι για τους ζωντανούς, οι νεκροί δεν υπάρχουν. Και λέει παρακάτω, ότι δεν θα έχουν μερίδα εις πάντα όσα γίνονται υπό τον ήλιο. Δεν μας λέει τι γίνεται κάτω στην κόλαση, στον Άδη. Αλλά τι γίνεται κάτω στην γη. Και πως ο άνθρωπος βλέπει τους νεκρούς. Το μνημόσυνο τους που λέει ότι λησμονήθηκε, λησμονήθηκε από τους ζωντανούς.

Δεν σημαίνει ότι αυτοί δεν θυμούνται εμάς.

ΑΠΟΚ. ς’: 9-11

9 Και ότε ήνοιξε την πέμπτην σφραγίδα, είδον από υπκάτω του θυσιαστηρίου τας ψυχάς των εσφαγμένων δια τον λόγου του Θεού, και δια την μαρτυρίαν την οποίαν είχον΄ 10 και έκραξον μετ μεγάλη φωνής μεγάλης λέγοντες ¨ Έως πότε, ω Δέσποτα άγιε και αληθινέ, δεν κρίνεις και εκδικείς το αίμα ημών από των κατοικούντων εις στη γη;11 Και εδόθησαν εις έκαστον στολαί λευκαί, και ερρέθησαν εις προς αυτούς να αναπαυθώσιν έτι ολίγον καιρόν, εωσού συμπληρωθώσι και οι σύνδουλοι αυτών και οι αδελφοί αυτών, οι μέλλοντες να φονευθώσιν ως και αυτοί.

Εδώ είναι οι ψυχές κάτω από το θυσιαστήριο. Εδώ είναι ένα κομμάτι του λόγου του Θεού που μας λέει τι κάνουν οι εσφαγμένοι. Αν δεχτούμε αυτό που πιστεύουν οι ΜΤΙ, θα έπρεπε αυτοί που εσφάγησαν να έχουν εξαφανιστεί και να υπάρχουν μόνο το πνεύματά τους στην παρουσία του Θεού. Εδώ όμως ο Ιωάννης δεν μας λέει ότι βλέπει πνεύματα, αλλά ψυχές που κράζουν με μεγάλη φωνή. Και θυμότανε τι έγινε κάτω στη γη και ξέρανε ότι ο Θεός θα κάνη κρίση.

ΛΟΥΚ. ις’: 19

Ήτο δε άνθρωπος τις πλούσιος, και ενεδύετο πορφύραν, και στολήν βύσσινην, ευφραινόμενος κάθ’ ημέραν μεγαλοπρεπώς.

Και ΕΚΚΛ. θ’: 5

5 Διοτί οι ζώντες γνωρίζουσιν ότι θέλουσιν αποθάνει’ Αλλ’ οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ούδεν, ούδε έχουσι πλέον απόλαυσιν’ επειδή, το μνημόσυνον αυτών ελησμονήθη.

Συγκρίνοντας αυτά τα δύο κομμάτια του λόγου του Θεού, βλέπουμε καθαρά, ότι το πρώτο είναι αυτό που ασχολείται με την μετά θάνατο ζωή. Άρα εδώ πρέπει να στηριχθούμε.

Στο :23 λέει ...και εν τω Άδη... Οι ΜΤΙ λένε ότι Άδης είναι ο τάφος. Κι από κει και πέρα, τίποτα.

Ο Χριστός εδώ μας λέει ότι ο πλούσιος ήταν μέσα στον Άδη, και βασανιζόταν. Το τι βασανισμός είναι, δεν μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα, γιατί δεν ξέρουμε. Οπωσδήποτε δεν υπάρχουν φλόγες, γιατί η φλόγα μπορεί να κάψει μόνο ύλη, η ύλη όμως μένει στον τάφο. Αυτό όμως που θέλει να μας δήξει ο Χριστός είναι ότι υπάρχει βασανισμός. Υπάρχει χωρισμός, οι δίκαιοι από τη μια, και οι άδικοι από την άλλη.

-Και λένε οι ΜΤΙ εδώ: Καλά, πιστεύεις ότι ο Αβραάμ και όλοι οι Δίκαιοι, θα κάθονται και θα βλέπουν τους άλλους να βασανίζονται; Ή πιστεύεις ότι αν του έβαζε λίγο νεράκι στη γλώσσα θα δροσίζονταν;

-Η έκφραση «να βάψη το άκρο του δακτύλου» είναι Εβραϊσμός. Κι είναι το ίδιο με το «να μου φέρει ένα ποτήρι νερό». Άλλωστε εκεί δεν υπάρχει νερό, γιατί η ψυχή δεν διψάει. Το σώμα διψάει. Δείχνει όμως εδώ, ότι είναι σε μια ταλαιπωρία. Καίγεται, και χρησιμοποιεί τη φωτιά ο Θεός, για να μας δήξει.

Όλα αυτά τώρα οι ΜΤΙ λένε ότι είναι παραβολικά. Αλλά και αν είναι παραβολικά, τι θέλει να μας πει; Ότι μετά το θάνατο δεν υπάρχει τίποτα. Βλέπουμε ότι αυτοί που πεθαίνουν εν πίστη έχουν παρηγοριά.

Ενώ αυτοί που παθαίνουν σε απιστία βασανίζονται.

ΜΑΡΚ θ’: 43-45

43 Και εάν σε σκανδαλίζει η χείρ σου, απόκοψων αυτήν καλύτερόν σου είναι να εισέλθης εις την ζωήν κουλλός ,παρά έχων τας δύο χείρας να απέλθης εις την γέεννα, 44 όπου ο σκώλήξ αυτών δεν τελευτά και το πυρ δεν σβύνεται.45 Και εάν ο πούς σου σε σκανδαλίζη, απόκοψων αυτόν’ καλύτερόν σου είναι να εισέλθης εις την ζωήν χωλός, παρά έχων τας δύο πόδας να ριφθής εις την γέεννα, εις το πυρ το άσβεστον’...

Έξω από την Ιερουσαλήμ ήταν ένας τόπος που καίγανε τα σκουπίδια. Και όλη την μέρα καιγόταν σκουπίδια και κάπνιζαν μέρα και νύκτα. Ένα παιδί από την στιγμή που μεγάλωνε έβλεπε εκεί να καπνίζει, να καπνίζει συνέχεια. Αυτή ήταν η γέεννα.

Λένε τώρα οι ΜΤΙ ότι όπως όταν ρίχνεις κάτι μέσα στη φωτιά καίγεται, το ίδιο θα συμβεί και στις ψυχές που θα ριχθούν στη λίμνη του πυρός. Θα καούν και θα εξαφανιστούν.

Στο :44 όμως μας λέει, ότι σκώληξ δεν τελευτά και το πυρ δεν σβήνεται. Όταν ο Θεός ρίξει τους άδικους μέσα στη φωτιά και καούν, η φωτιά μη έχοντας τίποτε άλλο να κάψει θα σβήσει. Όταν ένα σκουλήκι φάει-φάει μέχρι να τελείωση αυτό που τρώει, μετά μη έχοντας τίποτε άλλο να φάει θα ψοφήσει.

Εδώ όμως λέει ότι το πυρ δεν σβήνεται και ο σκώληξ δεν τελευτά.

Μας δείχνει μια συνεχή κατάσταση. Η λίμνη του πυρός ετοιμάστηκε για τον σατανά και τους αγγέλους του. Και όσους τους ακολουθούν. Αλλά ο σατανάς και οι άγγελοι του δεν είναι ύλη. Άρα δεν μιλάει για υλική φωτιά, αλλά για κάτι άλλο.

-Εδώ βέβαια ο Χριστός χρησιμοποιεί μια υπερβολή, αλλά θέλει να δείξει, ότι αν και είναι οδυνηρό να κόψης το χέρι σου ή να βγάλεις το μάτι σου σ’ συμφέρει να το κάνης παρά να πας στην κόλαση όπου θα είναι περισσότερο οδύνη, αιών που είναι ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, άρα και το αιώνιος έχει ένα ορισμένο χρονικό διάστημα.

Ο λόγος του Θεού όμως δεν παίζει κι όλα αυτά τα αντιμετωπίζει.

ΜΑΤΘ. κε’: 46

Και θελουσιν απέλθει αυτοί μεν εις κόλασιν αιώνιων’ οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον.

Ρωτάμε τώρα τους ΜΤΙ: η αιώνια ζωή που εσείς, λέτε να κληρονομήσετε είναι αιώνια ή ορισμένου χρόνου;

ΡΩΜ. ις’: 26

... φανερωθέντος δε τώρα δια προφητικών γραφών κατ’ επιταγήν του αιωνίου Θεού, και γνωρίσθεντος εις πάντα τα έθνη, προς υπακοήν πίστεως’...

Ο Θεός είναι αιώνιος χωρίς αρχή και χωρίς τέλος.

ΙΩΑΝ. ε’: 29

Και θάλουσι εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν κρίισεως

Εδώ μας μιλά για τρομερή κρίση. Ο θάνατος δεν είναι τρομερή κρίσης ο αιώνιος θάνατος όμως είναι. Το ίδιο και ο αιώνιος βασανισμός.

ΑΠΟΚ. κ’: 10

Και ο διάβολος ο πλανών ατούς ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός την καιομένην με το θείον, όπου είναι το θηρίον και ο ψευδοπρφήτης’ και θέλουσι βασανίζεσθαι ημέραν και νύκτα εις του αιώνας των αιώνων.

ΑΠΟΚ. ιθ’: 20

Και επιάσθη το θηρίον, και μετά τούτου ο ψευδοπρφήτης όστις έκαμε τα σημεία ενώσιον αυτού, μ τα οποία επλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα του θηρίου, και τους προσκυνούντας την εικόνα αυτού’ ζώντες ερρίφθησαν εις την λίμνην του πυρός την καιομένην με το θείον.

Βλέπουμε να ρίχνεται στο θηρίο και ο ψευδοπροφήτης ζώντος (δηλ. με το σώμα τους) στη λίμνη του πυρός απ’ αυτό μεσολαβούν 1,000 χρόνια. Διαβάζουμε τώρα στο κ’: 10 ότι μετά από 1,000 χρόνια που ρίχνεται ο διάβολος στη λίμνη του πυρός , το θηρίο και ο ψευδοπροφήτης είναι εκεί και να βασανίζονται εις τους αιώνας των αιώνων.

ΗΣ. ιδ’: 9

Ο άδης κάτωθεν εκινήθη δια σε’, δια να υπαντήση την έλευσιν σου δια σε’ εξήγειρε τους νεκρούς, πάντας τους ηγεμόνας της γης’ εσήκωσεν εκ των θρόνων αυτών πάντας του βασιλείς των εθνών.

Μιλάει για τον σατανά εδώ. Και αυτά που συμβαίνουν, συμβαίνουν στον τόπο της βασάνου. Και βλέπουμε ότι οι άδικοι καταλαβαίνουν ότι κατεβαίνει και ο σατανάς και του μιλάνε. Η λέξη τάφος είναι ο Άδης. Και αυτό γιατί η Εβραϊκά λέξη για τον τάφο και τον Άδη είναι ΣΙΩΛ. Είναι ταυτόσημες, δηλ. οι δύο λέξεις. Στην Κ.Δ. ποτέ ο Άδης δεν είναι τάφος.

ΕΚΚΛ. β: 14

Του σοφού οι οφθαλμοί είναι εν τη κεφαλή αυτού, ο δε άφρων περιπατεί εν τω σκότει΄πλήν εγώ εγνώρισα έτι ότι εν συνάντημα θέλει συναντήσει εις πάντας τούτους.

Λένε οι ΜΤΙ ότι να, και ο σοφός και ο άφρων, όλοι στον τάφο πάνε. Και δεν υπάρχει Άδης κι όλα τ’ αλλά.

Εδώ ο Σολόμων μας λέει ότι και οι δύο πεθαίνουν δεν μας λέει που πάει ο καθένας.

ΑΠΟΚ. ιδ’: 9-11

9 και τρίτος άγγελος ηκλούθησεν αυτούς, λέγων μετά φωνής μεγάλης, Όστις προσκυνεί το θηρίον και την εικόνα αυτού, και λαμβάνει χάραγμα επί του μετώπου αυτού η επί της χειρός αυτού,10 και αυτός θέλει πίει εκ του οίνου του θυμού του Θεού, του κεκερασμένου ακράτου εν τω ποτηριώ της οργής αυτού και θέλει βασανισθή με πυρ και θείον ενώποιον των Αρνίου.

Οι γραφές εδώ είναι καθαρότατες: δεν έχει ανάπαυση ημέρα και νύκτα όποιος προσκυνήσει το θηρίο και πάει στη λίμνη του πύρος.

ΜΑΤΘ. η’: 31,32

31Και οι δαίμονες παρεκάλουν αυτόν, λέγοντες, Εάν μας εκβάλης, επίτρεψον εις ημάς να απελθωμεν εις την αγέλην των χοίρων.32 Και είπε προς αυτούς,Υπάγετε. Και εκείνοι εξελθόντες υπήγαν εις την αγέλην των χοίρων, και ιδού, ώρμησε πάσα η αγέλη των χοίρων κατά του κρημνού εις την θάλασσαν, και απέθανον εν τοις ύδασιν.

Αν είναι εξαφάνιση ή καταδίκη, που είναι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων;

Ματθαίος 13:40-50

40) Καθώς λοιπόν συλλέγονται τα ζιζάνια και κατακαίονται εν πυρί, ούτω θέλει είσθαι εν τη συντελεία του αιώνος τούτου.

41) Θέλει αποστείλει ο Υιός του ανθρώπου τους αγγέλους αυτού, και θέλουσι συλλέξει εκ της βασιλείας αυτού πάντα τα σκάνδαλα και τους πράττοντας την ανομίαν,

42) και θέλουσι ρίψει αυτούς εις την κάμινον του πυρός· εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων.

43) Τότε οι δίκαιοι θέλουσιν εκλάμψει ως ο ήλιος εν τη βασιλεία του Πατρός αυτών. Ο έχων ώτα διά να ακούη ας ακούη.

44) Πάλιν ομοία είναι η βασιλεία των ουρανών με θησαυρόν κεκρυμμένον εν τω αγρώ, τον οποίον ευρών άνθρωπος έκρυψε, και από της χαράς αυτού υπάγει και πωλεί πάντα όσα έχει και αγοράζει τον αγρόν εκείνον.

45) Πάλιν ομοία είναι η βασιλεία των ουρανών με άνθρωπον έμπορον ζητούντα καλούς μαργαρίτας·

46) όστις ευρών ένα πολύτιμον μαργαρίτην, υπήγε και επώλησε πάντα όσα είχε και ηγόρασεν αυτόν.

47) Πάλιν ομοία είναι η βασιλεία των ουρανών με δίκτυον, το οποίον ερρίφθη εις την θάλασσαν και συνήγαγεν από παντός είδους·

48) το οποίον, αφού εγεμίσθη, ανεβίβασαν επί τον αιγιαλόν και καθήσαντες συνέλεξαν τα καλά εις αγγεία, τα δε αχρεία έρριψαν έξω.

49) Ούτω θέλει είσθαι εν τη συντελεία του αιώνος. Θέλουσιν εξέλθει οι άγγελοι και θέλουσιν αποχωρίσει τους πονηρούς εκ μέσου των δικαίων,

50) και θέλουσι ρίψει αυτούς εις την κάμινον του πυρός· εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων.

ΜΑΤΘ. κβ’: 13

Τότε είπεν ο βασιλεύς προς τους υπηρέτας, Δέσαντες αυτού πόδας και χείρας, σηκώσατε αυτόν, και ρίψατε εις το σκότος το εξώτερον’ εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων.

Β’ ΠΕΤΡ. β’: 17

Ούτοι είναι πηγαί άνυδροι, νεφέλαι υπό ανεμοστροβίλου ελαυνόμεναι, δια δια τους οποίους το ζοφερόν σκότος φυλάττεται εις των αιώνα,

ΙΟΥΔ. : 13

... κύματα άγρια θαλασσής, επαφρίζοντα τας ιδίας αυτών αίσχυνας’ πλάνηται, δια τους οποίους το ζοφερόν σκότος είναι τετηρημένον εις τον αιώνα.

ΜΑΤΘ. ι’: 28

Αλλ’ έαν εγώ δια Πνεύματος Θεού εκβάλλω τα δαιμόνια, άρα έφθασεν εις εσάς η βασιλεία, του Θεού.

Λένε εδώ οι ΜΤΙ, ότι εδώ λέει, ότι και την ψυχή και το σώμα θα τα απολέσει στην γέενα. Η απάντηση εδώ είναι στη λέξη απολλύομε ή απολλύω. Ας δούμε πως χρησιμοποιείται η λέξη αυτή μέσα στον λόγο του Θεού και μετά να βγάλομε συμπέρασμα.

ΜΑΤΘ. θ’: 17

Ουδέ βάλλουσιν οίνον νέον εις ασκούς παλαιούς’ ει δε μη , σχίζονται οι ασκοί, και ο οίνος εκχέεται, κι οι ασκοί φθείρονται’ αλλά βάλλουσιν οίνον νέον εις ασκούς νέους, και αμφότερα διατηρούνται.

Εκεί που λέει φθείρονται, η λέξη στο κρητικό κείμενο είναι απολύονται, δηλαδή δεν διατηρούν μια σωστή κατάσταση. Οι ασκοί δεν χάθηκαν, δεν εξαφανίστηκαν απλώς ήταν άχρηστοι.

ΜΑΤΘ. ι’: 6

...υπάγετε δε μάλλον προς τα πρόβατα τα απολωλότα του οίκου ‘Ισραήλ.

Το απολωλός πρόβατο δεν έπαψε να υπάρχει. Υπήρχε, αλλά όχι στη θέση που έπρεπε να είναι, μαζί με τ’ άλλα πρόβατα. Το απόλλυμαι λοιπόν σημαίνει χάνω και όχι παύω να υπάρχω.

ΜΑΤΘ. ι’: 39

Όστις εύρη την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν και όστις απολέση την ζωήν αυτού δι εμέ, θέλει εύρει αυτήν.

Και ΜΑΤΘ. ιβ: 14

Οι δε φαρισαίοι εξεκθόντες, συνεβουλεύθησαν κατ’ αυτού, δια να απολέσωσιν αυτόν.

Οι Φαρισαίοι απώλεσαν τον Χριστό σταυρώνοντάς τον...

Χάθηκε ο Χριστός από τους ζωντανούς, όχι όμως ότι έπαψε να υπάρχει.

Βλέπουμε τώρα ότι εκεί που λέει για τον δυνάμενο να απωλέσθη και το σώμα και την ψυχή στη, γέενα, σημαίνει να χάσης την θέση σου από την παρουσία του Θεού.

ΛΟΥΚ. ιε’: 27

Ό δε είπε προς αυτόν, ότι ο αδελφός σου ήλθε’ και έσφαξεν ο πατήρ σου τον μόσχον τον σιτευτόν, διότι απήλαυσεν αυτόν υγιαίνοντα.

Αν εδώ το απωλέσθη σημαίνει ότι εξαφανίστηκαν, γιατί τους βλέπουμε στην Α’ ΠΕΤΡ. γ: 19

...δια του οποίου πορευθείς εκήρυξε και προς τα πνεύματα τα εν τη φυλακή,...

Αυτά τα πνεύματα τα εν τη φυλακή είναι αυτοί που στον ΛΟΥΚ. ιε’: 27 λέει ότι απωλέσθηκαν.

ΜΑΤΘ. κε’: 45

Τότε θέλει αποκριθή προς αυτούς, λέγων, Αληθώς σας λέγω, καθ’ όσον δεν εκάμετε εις ένα τούτων των ελαχίστων, ουδέ εις εμέ εκάμετε.

Αυτό το εδάφιο κατακεραυνώνει όλη αυτή την διδασκαλία χωρίς πολλά λογια.

Η πλάνη των ΜΤΙ: Ότι η γη θα μένει εις τον αιώνα

Λένε ότι ο Θεός από την αρχή ήθελε να κάνη τον Αδάμ να ζει όμορφα σε τέλειες γήινες συνθήκες. Αλλά επειδή ο Αδάμ αμάρτησε ο παράδεισος αυτός χάθηκε, μπήκε η αμαρτία, χάλασε η γη, χαλάσανε όλα, όμως ο Θεός θα αποκαταστήσει τη γη αυτή, και ο άνθρωπος ξανά εφ’ όσον πιστεύει στον Ιεχωβά και είναι μέλος της οργάνωσης των ΜΤΙ, θα μπόρεση ν’ απολαύσει τον παράδεισο κι όλη αυτή την αιωνιότητα πάνω στη γη.

Χρησιμοποιούν γι’ αυτό:

ΕΚΚΛ. α’: 4

Γενεά υπάγει, και γενεά έρχεται’ η δε γη διαμένει εις τον αιώνα.

ΨΑΛΜ. οη’: 69

Και ωκοδόμησεν ως υψηλά παλάτια το αγιαστήριον αυτού, ως την γην την οποίαν εθεμελίωσεν εις τον αιώνα.

ΨΑΛΜ. ρδ’:5

Ο θεμελιών την γην επί την βάσιν αυτής, δια να μη συλευθή εις τον αιώνα του αιώνος.

ΙωΒ. λη’: 4-7

4 Που ήσο ότε εθεμελίονον την γην; απάγγειλον, εάν έχης σύνεσιν.

5 Τις έθεσε τα μέτρα αυτής, εάν εξεύρης; η τις ήπλωσε στάθμην επ’ αυτήν;

6 ‘Επί τίνος είναι εστηριγμένα τα θεμέλια αυτής; η τις έθεσε τον ακρογωνιαίον λίθον αυτής,

7 ότε τα άστρα της αυγής έψαλλον ομού, και πάντες οι υιοί του Θεού ηλάλαζον;

ΨΑΛΜ. λζ’: 29

Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ’ αυτής θέλουσι κατοίκει εις τοναιώνα.

Και λένε τώρα ότι αφού η γη μένει εις τον αιώνα, αυτή η γη είναι που βλέπουμε στη χιλιετή βασιλεία και στο διηνεκές.

Ο λόγος του Θεού όμως μιλάει για δύο ειδών γη, και για δύο ειδών ουρανούς. Μας λέει για την πρώτη γη και τον πρώτο ουρανό που κτίστηκαν για να εξυπηρετήσουν ένα σκοπό. Να ζήσουν οι άνθρωποι, να κάνουν την εκλογή τους τι θέλουν ν’ ακολουθήσουν και να φύγουν από το πρόσωπο της γης. Και όταν φθάσει το πλήρωμα των χρόνων που ο ίδιος ο Θεός με την εξουσία που έχει, έθεσε, τότε αυτή η γη δεν εξυπηρετεί πλέον τον σκοπό του Θεού, χρειάζεται μια άλλη γη, για τη νέα κτίση που ετοιμάζει ο Θεός.

ΨΑΛΜ. ρβ’: 25

Κατ’ αρχάς συ Κύριε, την γην εθεμελίωσας, και έργα των χειρών σου είναι οι ουρανοί...

ΗΣ. λδ’:4

Και πάσα η στρατιά του ουρανού θέλει λυώσει, και οι ουρανοί θέλουσι περιτυλιχθή ως βιβλίον, και πάσα η στρατιά αυτών θέλει πέσει, καθώς πίπτει το φύλλον από της αμπέλου, και καθώς πίπστουσι τα φύλλα από της συκής.

Όταν μιλάμε για την καταστροφή αυτής της γης και του ουρανού, οι ΜΤΙ λένε ότι δεν εννοεί αυτό, αλλά με γη εννοεί τις κυβερνήσεις των ανθρώπων θα αλλάζουν. Και ουρανό εννοεί την κυβέρνηση του σατανά.

Στο ρβ’: 25 όμως που λέει ...κατ’ αρχάς Συ Κύριε την γην εθεμελίωσας,

Μιλάει γι’ αυτή τη γη και λέει...και έργα των χειρών σου είναι οι ουρανοί...

Δηλ. έργα των χειρών του Θεού είναι οι κυβερνήσεις των ανθρώπων;

Ή η κυβέρνηση του σατανά στον ουρανό;

Ο Θεός δεν ήθελε να κάνη τέτοια πράγματα.

Αυτά είναι αποτέλεσμα της επαναστατικότητας και της αμαρτωλότητας των ανθρώπων και της ανυπακοής και της υπερηφάνειας του σατανά. Άρα μιλάει γι’ αυτούς τους ουρανούς και τη γη και λέει ότι θα χαθούν. Δεν ξέρουμε βέβαια τι ακριβώς θα κάνη ο Θεός. Αλλά γεγονός είναι ότι όλα θα αλλαχθούν. Και όπως όλα είναι ενέργεια, ο Θεός μπορεί ν’ αλλάξει την ενέργεια από μια μορφή σε άλλη.

ΗΣ. να’:6

Υψώστε τούς οφθαλμούς σας εις τους ουρανούς, και βλέψατε εις την γην κάτω’ διότι οι ουρανοί θέλουσι διαλυθή ως καπνός, και η γη θέλει παλαιωθή ως ιμάτιον, και οι κατοικούντες εν αυτή θέλουσιν αποθάνει εξίσου’ αλλ’ η σωτηρία μου θέλει είσθαι εις τον αιώνα, και η δικαιοσύνη μου δεν θέλει εκλείψει.

Εδώ μας λέει ότι όλοι οι άνθρωποι πάνω στη γη θα πεθάνουν. Κι’ αυτό ταιριάζει με το

ΑΠΟΚ. κ’:7

Και όταν πληρωθώσι τα χίλια έτη, θέλεις λυθή ο σατανάς εκ της φυλακής αυτού.

Εδώ είναι μετά τη χιλιετηρίδα. Εδώ είναι που οι ΜΤΙ κάνουν το τρομερό λάθος να μη βλέπουν την καταστροφή της γης.

Στο : 9

Και ανέβησαν επι το πλάτος της γης, και περιεκύκλωσαν το στρατόπεδον των αγίων, και την πόλιν την ηγαπημένην και κατέβη πυρ από του Θεού εκ του ουρανού, και κατέφαγεν αυτούς.

Μας λέει ότι κατέβηκε πυρ εκ του ουρανού και κατάφαγε αυτούς. Και συνεχίζει τώρα σαν το επόμενο γεγονός απ’ αυτό που διαβάζουμε.

Στο :11

ΚΑΙ είδον θρόνον λευκόν μέγαν, και τον καθήμενον επ’ αυτού, από προσώπου του όποιου έφυγεν η γη και ο ουρανός και δεν ευρέθη τόπος δι’ αυτά’...

Αμέσως μετά που κατακαίγεται η γη. Βλέπουμε όλους τους νεκρούς μικρούς και μεγάλους, στη παρουσία του Θεού να κρίνονται.

Στο κα΄: 1

ΚΑΙ είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είχε το κλειδίον της αβύσσου, και άλυσιν μεγάλην εν τη χειρί αυτού.

Μας συγκρίνει την παλαιά γη που παρήλθε, με τη νέα και λέει ότι εδώ δεν υπάρχει θάλασσα.

ΗΣ. ξε’: 17

‘Επειδή, ιδού, νέους ουρανούς κτίζω, και νέαν γην και δεν θέλει είσθαι μνήμη των προτέρων, ουδέ θέλουσιν έλθει εις τον νουν.

Εδώ ο Θεός δίνει μια υπόσχεση. Ένας ωραίος παραλληλισμός είναι το έξης: ο Θεός δεν έκανε τη σκηνή του μαρτυρίου για να χαλάσει και να καταστραφεί, αλλά για να μένη και να βλέπουν οι άνθρωποι τη δόξα του Θεού, να φανερώνεται εκεί. Αλλά επειδή μπήκε η αμαρτία και επειδή οι άνθρωποι απίστησαν στους τόπους αυτούς και στη διαθήκη αυτή που έκανε ο Θεός μαζί τους και δεν έβλεπαν πλέον στο Θεό, η σκηνή έμεινε, πάλιωσε, κι ο Θεός την κατέστρεψε. Έκανε όμως κάτι καινούργιο. Τον ναό του Σολόμωντα, και είπε ότι εδώ θα κατοικώ.

Α’ ΒΑΣ. η’: 12

Τότε έλάλησεν ο Σολομών, ‘Ο Κύριος είπεν ότι θέλει κατοικεί εν γνόφω...

Σήμερα όμως δεν υπάρχει ναός. Αλλά ο Θεός απέβλεπε στον αληθινό ναό, που είναι το σώμα του Χριστού. Έτσι ακριβώς ο Θεός έκανε αυτή τη γη, αλλά δεν απέβλεπε σ’ αυτήν. Και μεν η γη μένει αιωνίως, αλλά μέχρι να εκπληρωθεί η βουλή του Θεού, όποτε ο Θεός θα κάνη τη νέα γη, αυτή που πραγματικά ήθελε να φτιάξη από την αρχή. Αλλά έπρεπε να φτιάξη αυτή τη γη, να περάσουμε από πάνω εμείς, να διαλέξουμε αυτό που να ακολουθήσουμε, για να μας δώσει μετά την καινούργια γη.

ΗΣ. ξς’: 22

Διότι ως οι νέοι ουρανοί και η νέα γη, τα οποία εγώ θέλω κάμει, θέλουσι διαμένει ενώπιόν μου, λέγει Κύριος, ούτω θέλει διαμένει το σπέρμα σας και το όνομά σας.

Μιλάει για νέο ουρανό και νέα γη από τον καιρό του Ησαΐα.

ΜΑΤΘ. κδ’: 35

Ο ουρανός και η γη θελουσι παρέλθει’ οι δε λόγοι μου δεν θελουσι παρέλθει.

ΜΑΡΚ. ιγ’: 31

Ο ουρανός και η γη θελουσι παρέλθει’ οι δε λόγοι μου δεν θελουσι παρέλθει.

ΛΟΥΚ. κα’: 33

Ο ουρανός και η γη θελουσι παρέλθει’ οι δε λόγοι μου δεν θελουσι παρέλθει.

ΕΒΡ. α’:10

Και’ Συ κατ’ αρχάς, Κύριε, την γην έθεμελίωσας, και έργα των χειρών σου είναι οι ουρανοί.

Έργα των χειρών του Θεού είναι η κυβέρνηση του σατανά και των ανθρώπων: Αλλά εδώ μιλάει για τη γη και τους ουρανούς που έφτιαξε ο Θεός

Β’ ΠΕΤΡ. γ’:3

...τούτο πρώτον γνωρίζοντες, ότι θέλουσιν ελθεί εν τοις εσχάτιας ήμεραις εμπαίκται, περιπατούντες κατά τας ίδίας αυτών έπιθυμίας’...

Μιλάει εδώ για την τότε γη και ουρανού πριν τον κατακλυσμό

Με τα σημερινά, που σημαίνει, ότι έχουμε και ουρανούς και γη.

Τον καιρό του Νώε ήταν άλλος ουρανός. Ήταν το στερέωμα. Οι συνθήκες ζωής ήταν διαφορετικές . Η γη ήταν ολοστρόγγυλη, δεν υπήρχαν οι 4 εποχές. Δεν υπήρχε βροχή, δεν υπήρχε ο υδρολογικός κύκλος. Και λέει ο Θεός, λόγος που τους δημιούργησε, για τον ίδιο λόγο είναι αποτεταμιευμένοι’ δια το πυρ. Μη νομίζει κανείς ότι ο Θεός δεν μπορεί να τα διάλυση όλα τώρα, αλλά περιμένει. Μακροθυμεί, για να σωθούν κι άλλοι. Στοιχεία, εννοεί τα στοιχεία της ύλης, τα οποία πυρακτούμενα, όπως γίνεται στις ατομικές βόμβες. Θα διαλυθούν. Οι ΜΤΙ λένε ότι μόνο τα εν αυτή (τη γη) έργα θα κατακαούν. Εδώ όμως μας λέει, ότι και η γη και τα εν αυτή έργα θα κατακαούν. Λένε τι του φταίει του Θεού η γη το χώμα.

Όταν αμάρτησαν τα Σόδομα και τα Γόμορρα ο Θεός έκαψε τα πάντα, γιατί μολύνονται από την αμαρτία. Εδώ που λέει ...θέλουσι κατακαεί... στο κείμενο λέει... θέλουσι ευρεθεί ... αλλά δεν υπάρχει ομοφωνία στις μαρτυρίες και είναι αμφίβολο. Άλλες μαρτυρίες λένε ευρεθεί και άλλες κατακαεί.

Στο Β’ ΠΕΤΡ. γ: 11

‘Επειδή λοιπόν πάντα ταύτα διαλύονται, οποίοι πρέπει να ήσθε σείς εις πολίτευμα άγιον και ευσέβειαν, ...

Λέει... επειδή πάντα ταύτα διαλύονται... δεν λέει ευρεθήσονται. Και αμέσως παρακάτω βλέπουμε ότι χρησιμοποιεί πάλι το κατακαεί. Η όραση για τους νέους ουρανούς δόθηκε στον Ησαΐα και γι’ αυτήν πάλι μιλάει ο Πέτρος εδώ. Που είναι η νέα πνευματική δημιουργία του Θεού για τους δικαίους που βλέπουμε στην Αποκάλυψη.

Οι ΜΤΙ δεν χαιρετούν την σημαία γιατί λέει είναι σαν είδωλο.

Πιστεύουν ότι οι 10 εντολές δεν υπάρχουν τώρα όπως και όλος ο νόμος. Γι’ αυτό δεν τους νοιάζει και πολύ να τις παραβαίνουν και να λένε ένα σωρό ψέματα. Ο Χριστός είπε ότι δεν ήρθε να καταλυθεί τον νόμο αλλά να τον εκπληρώσει.

Δεν βλέπουν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ανάμεσα μας, τώρα σαν πνεύμα. Λένε ότι πριν τον κατακλυσμό άγγελοι ήταν αυτοί που ήρθαν σε επαφή με γυναίκες και έγιναν οι γίγαντες. Νεφελίμ. Αν είναι δυνατόν θα μπορούσε και ο σατανάς γιατί κι αυτός άγγελος (του κακού) είναι να ανακατευθούμε με το σπέρμα των ανθρώπων.

Εκεί που ο λόγος του Θεού αναφέρει, υιοί Θεού, ναι μεν είναι και οι άγγελοι υιοί του Θεού, αλλά είναι και τα παιδιά του Θεού, οι πιστοί. Στην ΓΕΝΕΣΗ δεν μιλάει γι’ αυτά, δεν αναφέρει για τους αγγέλους σαν υιοί του Θεού, αλλά για τους ανθρώπους. Και έχουμε δύο γενιές. Τη γενιά του Σήθ με το όνομα του Θεού, και τη γενιά του Κάιν. Και οι μεν αγαπούσαν το Θεό οι δε ήσαν εναντίον του. Και ο θεός ονομάζει αυτούς που κρατούν την διαθήκη του, υιούς του Θεού και τους άλλους τους λέει υιούς η θυγατέρες των ανθρώπων.

Η λέξη γίγαντες στα εβραίικα είναι Νεφελίμ χωρίς να πει αυτό 100% γίγαντας σημαίνει και άξιος ονομαστός. Όπως π.χ. ο Ναπολέων ο μ. Αλέξανδρος.