H ιστορία του Ιωήφ στην Αίγυπτο Νο2

Κεφ.λθ1- Ο δε Ιωσήφ κατεβιβάσθη εις Αίγυπτον× και ο Πετεφρής ο αυλικός του Φαραώ, ο άρχων των σωματοφυλάκων, άνθρωπος Αιγύπτιος, ηγόρασεν αυτόν εκ των χειρών των Ισμαηλιτών, οίτινες κατεβίβασαν αυτόν εκεί. 2- Και ήτο ο Κύριος μετά του Ιωσήφ, και ήτο άνθρωπος ευοδούμενος× και ευρίσκετο εν τω οίκω του κυρίου αυτού Αιγυπτίου.

 - Είναι θλιβερό να σε απορρίπτουν τα αδέλφια σου, αλλά είναι ωραίο πράγμα να είναι ο Κύριος μετά σου.

 Χτίζει μέσα στην καρδιά υπομονή, καρτερία, ταπείνωση, συντριβή.

 Ο Ιωσήφ
παραδόθηκε στην προστασία του Κυρίου. Δεν είχε ούτε πατέρα, ούτε αδέλφια, ούτε φίλους. Ήταν ένας δούλος και μπορούσε ο καθένας να τον κάνει ό,τι ήθελε.

 Αλλά ο Κύριος ήταν μαζί του.

 Να φροντίσουμε κι εμείς να είναι ο Κύριος μαζί μας, αντί να γκρινιάζουμε για δυσκολίες και προβλήματα. Ας μη φοβόμαστε.

 Είναι φοβερή η ομολογία του Ιωσήφ. Πώς ο Κύριος τον ύψωσε. Το ίδιο θα κάνει και με μας.

 - Στο εβραϊκό κείμενο λέει:  Ο Γιάχουε ήταν μαζί του. Ο Θεός της διαθήκης.

 Ακόμα και σε ξένη γη ο Θεός κρατάει την διαθήκη Του με τον Ιωσήφ.

 Είναι πάντα εκεί: Γιάχουε Σάμα.

 Κεφ.λθ3- Και είδεν ο κύριος αυτού, ότι ο Κύριος ήτο μετ’ αυτού, και ευώδονεν ο Κύριος εις τας χείρας αυτού πάντα όσα έκαμνε.

 - Ο Πετεφρής το παρατήρησε επειδή ό,τι έκανε ήταν καλώς καμωμένο και ευλογημένο.

 - Στο εβραϊκό λέει, Ο Γιάχουε. Το ίδιο έκανε ο Πατέρας με τον Υιό. Ευλογούσε τα πάντα, ό,τι έκανε ο Χριστός ήταν ευλογημένο: θαύματα, δυνάμεις, ευλογία.

 - Οπωσδήποτε θα είχαν ακούσει για τον Γιάχουε στην Αίγυπτο. Υπήρχαν άνθρωποι σαν τον Μελχισεδέκ, τον Ιοθόρ, τον Αβραάμ που είχε περάσει από κει…

 - Αυτό που παρατήρησε ο Πετεφρής ήταν ότι ο Θεός ευώδωνε. Ψλμ.α1-3, Ησα.νβ13.

 Ο Θεός επιθυμεί να κάνει το ίδιο στον καθένα από εμάς.

 Κεφ.λθ4- Και εύρηκεν ο Ιωσήφ χάριν έμπροσθεν αυτού, και υπηρέτει αυτόν× και κατέστησεν αυτόν επιστάτην επί του οίκου αυτού× και πάντα όσα είχε, παρέδωκεν εις τας χείρας αυτού.

 - Ο Ιωσήφ βρήκε χάρη επειδή υπηρετούσε. Όπως υπηρέτησε ο Χριστός, γι’ αυτό και υψώθηκε.

 Στην βασιλεία του Θεού, όποιος θέλει να υψωθεί θα πρέπει να γίνει δούλος. Έτσι και ο Κύριος μας έκανε πάντα το αρεστό στον Πατέρα, πάντοτε το αρεστό στα μάτια του Θεού.

 Κεφ.λθ5- Και εξ εκείνου του καιρού, αφού κατέστησεν αυτόν επιστάτην επί του οίκου αυτού, και επί πάντων όσα είχεν, ευλόγησεν ο Κύριος τον οίκον του Αιγυπτίου εξ αιτίας του Ιωσήφ× και ήτο η ευλογία του Κυρίου επί πάντα όσα είχεν,  εν τω οίκω και εν τοις αγροίς.

 - Οπωσδήποτε ο Πετεφρής δεν ήταν κάποιος ανόητος. Για να έχει την θέση που του είχε δώσει ο Φαραώ είχε γνώσεις, παρατηρητικότητα. Και είδε ότι από τότε που ήρθε ο Ιωσήφ, τα πράγματα άλλαξαν μέσα το σπίτι του. Ίσως σύγκρινε με παλιότερους καιρούς, με ξηρασίες, αρρώστιες, άσχημες σοδιές και άσχημες καταστάσεις μέσα στο σπίτι. Και ξαφνικά όλα να είναι ευλογημένα, επειδή ο Ιωσήφ ήταν εκεί. Το πρόσεξε!

 Όπως ευλογήθηκε ο οίκος του Λάβαν.

 Αυτή είναι η διαθήκη του Θεού. Όταν ένα παιδί του πηγαίνει με αγάπη για να ευλογήσει (όχι να πάρει, αλλά να δώσει), η ευλογία θα έρθει στο σπίτι που το φιλοξενεί.

 Έτσι τώρα όπως ο οίκος του αιγυπτίου ευλογείται εξ αιτίας του Ιωσήφ και ο Θεός ευλογεί τον κόσμο εξ αιτίας του Χριστού.

 Κεφ.λθ6- Και παρέδωκε πάντα όσα είχεν εις τας χείρας του Ιωσήφ× και δεν ήξευρεν εκ των υπαρχόντων αυτού ουδέν, πλην του άρτου τον οποίον έτρωγεν. Ήτο δε ο Ιωσήφ ευειδής και ωραίος την όψιν.

 - Ο Ιωσήφ ήταν άνθρωπος που ενέπνεε εμπιστοσύνη. Ήταν ειλικρινής, δίκαιος, χωρίς πονηριά.

 - Ο Πετεφρής νοιαζόταν μόνο για τον άρτο του. Αυτό γιατί οι αιγύπτιοι δεν έτρωγαν ποτέ φαγητό φτιαγμένο και σχεδιασμένο από εβραίο. Ήταν γι’ αυτούς βδέλυγμα.

 Γεν.μγ32- Έπειτα νίψας το πρόσωπον αυτού, εξήλθε, και κρατών εαυτόν, είπε, Βάλετε άρτον.

 Το ίδιο κάνει ο κόσμος με μας σήμερα. Αρνούνται να φάνε μαζί μας άρτο – από τον Λόγο.

 Ο λόγος ήταν ότι οι εβραίοι έσφαζαν ζώα για θυσία, αυτά που για τους αιγυπτίους ήταν ιερά.

 Γεν.μς33- Εάν λοιπόν σας καλέση ο Φαραώ, και είπη, Ποίον το επιτήδευμα σας; 34- θέλετε ειπεί, Άνδρες, κτηνοτρόφοι είμεθα οι δούλοι σου εκ νεότητος ημών έως του νυν, και ημείς και οι πατέρες ημών× δια να κατοικήσητε εν τη γη Γεσέν× διότι είναι βδέλυγμα εις του Αιγυπτίους πας ποιμήν προβάτων.

 Κεφ.λθ7- ΚΑΙ μετά τα πράγματα ταύτα, η γυνή του κυρίου αυτού έρριψε τους οφθαλμούς αυτής επί τον Ιωσήφ×  και είπε, Κοιμήθητι μετ’ εμού. 8- Αλλ’ εκείνος δεν ήθελε, και είπε προς την γυναίκα του κυρίου αυτού, Ιδού, ο κύριος μου δεν γνωρίζει ουδέν εκ των όσα είναι μετ’ εμού εν τω οίκω× και πάντα όσα έχει, παρέδωκεν εις τας χείρας μου× 9- δεν είναι εν τω οίκω τούτο ουδείς μεγαλύτερος μου, ούτε είναι απηγορευμένον εις εμέ άλλο τι πλην σου, διότι είσαι η γυνή αυτού× και πώς να πράξω τούτο το μέγα κακόν, και να αμαρτήσω εναντίον του Θεού;

 - Βλέπουμε την καρδιά του Ιωσήφ. Ήταν άνθρωπος τιμής. Πάνω απ’ όλα ζούσε κάτω από την συνεχή αίσθηση της παρουσίας του Θεού, ότι ο Θεός τον έβλεπε και έκρινε τις πράξεις του.

 Η αγάπη του Ιωσήφ για τον Κύριο ήταν μεγαλύτερη από τον πειρασμό. Να προσευχόμαστε κι εμείς γι’ αυτό. Να έρχεται ο πειρασμός και η αγάπη του Θεού να τα νικάει όλα. Πάνω απ’ όλα ο Κύριος, ό,τι πει Εκείνος, ό,τι θέλει Εκείνος.

 - Ο Ιωσήφ αρνήθηκε για δύο λόγους:

 1) Ευγνωμοσύνη για τον κύριο του, για την εμπιστοσύνη που του έδειξε.

 2) Ο φόβος του Θεού, μήπως δυσαρεστήσει τον Θεό, εάν αμάρτανε εναντίον του.

 Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ιωσήφ δεν πειραζόταν, αλλά νικούσε τον πειρασμό.

 Είναι τύπος του Χριστού, Πειρασθής κατά πάντα ευρέθη τέλειος…

 Κεφ.λθ10- Αν και ελάλει προς τον Ιωσήφ καθ’ εκάστην ημέραν, ούτος όμως δεν υπήκουσεν εις αυτήν να κοιμηθή μετ’ αυτής, δια να συνευρεθή μετ’ αυτής.

 - Ο σατανάς προσπαθεί να μας κουράσει, ώστε να χάσουμε την αφιέρωση και την αφοσίωση μας. Να μας τσακώσει ξαφνικά. Να κουραστούμε και να πέσουμε σε παγίδα.

 Ο Θεός να μας φυλάει.

 Κεφ.λθ11- Και ημέραν τινά εισήλθεν ο Ιωσήφ εις την οικίαν δια να κάμη τα έργα αυτού, και ουδείς εκ των ανθρώπων του οίκου ήτο εκεί εν τω οίκω.

 - Είναι παράξενο το πώς έγινε να μην είναι κανένας μέσα στο σπίτι…

 Απλά η γυναίκα αυτή είχε στήσει την παγίδα της.

 Κεφ.λθ12- Και εκείνη ήρπασεν αυτόν από του ιματίου αυτού, λέγουσα, Κοιμήθητι μετ’ εμού× αλλ’ εκείνος αφήσας το ιμάτιον αυτού εις τας χείρας αυτής, έφυγε, και εξήλθεν, έξω.

 - Μπράβο Ιωσήφ!!!

 Ξέφυγε από τον πειρασμό. Α’Κορ.ς18, Β’Τιμ.β22.

 Κεφ.λθ13- Και ως είδεν, ό,τι αφήκε το ιμάτιον αυτού εις τας χείρας αυτής, και έφυγεν έξω, 14- εβόησε προς τους ανθρώπους της οικίας αυτής, και ελάλησε προς αυτούς, λέγουσα, Ίδετε, έφερεν εις ημάς άνθρωπον Εβραίον, δια να μας εμπαίξη× εισήλθε προς εμέ δια να κοιμηθή μετ’ εμού, και εγώ εβόησα μετά φωνής μεγάλης× 15- και ως ήκουσεν ότι ύψωσα την φωνήν μου και εβόησα, αφήσας το ιμάτιον αυτού παρ’ εμοί έφυγε, και εξήλθεν έξω. 16- Και απέθεσε το ιμάτιον αυτού παρ’ αυτή, εωσού ήλθεν ο κύριος αυτού εις τον οίκον αυτού. 17- Και είπε προς αυτόν κατά τους λόγους τούτους, λέγουσα, Ο δούλος ο Εβραίος, τον οποίον έφερες εις ημάς, εισήλθε προς εμέ δια να με εμπαίξη× 18- και ως ύψωσα την φωνήν μου και εβόησα, αφήσας το ιμάτιον αυτού παρ’ εμοί, έφυγεν έξω.

 - Πληγώθηκε η υπερηφάνεια της από την απόρριψη του Ιωσήφ, που εκτός των άλλων ήταν και δούλος. Έτσι προσπαθεί να πάρει εκδίκηση.

 - Το να υπακούσουμε τον Θεό και να κάνουμε το θέλημα Του σ’ αυτόν τον αμαρτωλό κόσμο,  συχνά μας φέρνει σε κακουχίες και δεινά υπέρ του Χριστού. Μπορεί ο Θεός να επιτρέπει να περάσουμε τέτοια πράγματα. Όμως η υπακοή στον Θεό, αξίζει. Και ο Θεός θα το ανταμείψει και εδώ αλλά και πολύ περισσότερο στην παρουσία Του.

  - Εδώ ο Ιωσήφ κατηγορείται ψευδώς, όπως ο Χριστός. Ματ.κς59-60.

 Κεφ.λθ19- Και ως ήκουσεν ο κύριος αυτού τους λόγους της γυναικός αυτού, τους οποίους ελάλησε προς αυτόν, λέγουσα, Ούτω μοι έκαμεν ο δούλος σου, εξήφθη η οργή αυτού.

- Ο Ιωσήφ εδώ τιμωρείται σαν αμαρτωλός. Ησα.νγ6-7.

 Ο Πετεφρής τον έβαλε στην φυλακή. Αν όμως πραγματικά πίστευε την γυναίκα του, ότι αυτός ο δούλος πρόσβαλε την γυναίκα του, σίγουρα δεν θα τον άφηνε να ζήσει. Πρέπει όμως να κατάλαβε τι είχε γίνει. Γνώριζε τον Ιωσήφ καιρό, τον είχε δει, γι’ αυτό και του είχε εμπιστευθεί τα πάντα. Αλλά για να καλύψει την γυναίκα του και τις ψευδείς κατηγορίες, τον έβαλε στην φυλακή. Ο Πετεφρής ήταν σε δύσκολη θέση.

 Κάτι ανάλογο έγινε και με τον Πιλάτο. Δεν βρήκε κακό στον Χριστό, αλλά τον έστειλε στον σταυρό.

 - Στην Αίγυπτο δούλοι και βοσκοί δεν πήγαιναν ποτέ για μάρτυρες.

Κεφ.λθ20- Και λαβών ο κύριος του Ιωσήφ αυτόν, έβαλεν αυτόν εις την οχυράν φυλακήν, εις τον τόπον όπου οι δέσμιοι του βασιλέως ήσαν πεφυλακισμένοι× και έμενεν εκεί εν τη οχυρά φυλακή.

 - Ο Ιωσήφ μπήκε στην φυλακή, που ήταν κάτω από την δικαιοδοσία του Πετεφρή, για να φυλάξει την ζωή του.

 * Ίσως ο θυμός του να οφειλόταν στο ότι έχανε όλη αυτή την ευλογία που ήρθε στο σπίτι του και ότι διαταράχθηκε η ζωή του.

 - Ο Ιωσήφ ήταν δεμένος με σίδερα μέσα στην φυλακή. Το διαβάζουμε:

 Ψλμ.ρε17- Απέστειλεν έμπροσθεν αυτών άνθρωπον, Ιωσήφ, τον πωληθέντα ως δούλον× 18- του οποίου τους πόδας έσφυγξαν εν δεσμοίς× έβαλον αυτόν εις τα σίδηρα× 19- εωσού έλθη ο λόγος αυτού× ο λόγος του Κυρίου εδοκίμασεν αυτόν. 20- Απέστειλεν ο βασιλεύς, και έλυσεν αυτόν× ο άρχων των λαών, και ηλευθέρωσεν αυτόν.

 Συμβολίζει ότι ο Χριστός κατέβηκε στα κατώτερα μέρη, στην φυλακή των πνευμάτων, στην Σιόλ. Αυτό ήταν το κέντημα στην φτέρνα, το ότι θανατώθηκε. Αλλά δεν συντρίφτηκε η κεφαλή Του.

 - Ο Ιωσήφ υπέφερε. Ο Λόγος του Θεού λέει: εδοκίμασεν αυτόν…

 Όμως το αποτέλεσμα ήταν ευλογία. Πολλές φορές ο Θεός μας περνάει από τα ίδια, για να γίνουμε «κοινωνοί των παθημάτων του Χριστού». Και όταν υπομένουμε με αγάπη και υπομονή, τότε είναι που έρχεται το καλό αποτέλεσμα.

 Πρέπει να κάνουμε κάθε θλίψη, μια πρόκληση για διέγερση πίστης. Όταν έρχεται μια θλίψη, να την βάλουμε να εργαστεί μέσα μας υπομονή και ελπίδα. Να είναι μια πρόκληση, ένα αδιέξοδο, μια πρόκληση για την πίστη μας. Για να δούμε τον Θεό να εργάζεται, επειδή γι’ αυτό τα επιτρέπει. Για να εργαστεί μέσα μας και να γίνουμε αγιότεροι.

 Ένα μέρος του σχεδίου του Θεού για μας, περιέχει θλίψεις. Δεν υπάρχει άγιος που να μην έχει περάσει από αυτό. Ο Ιωνάς μέσα στην κοιλιά του κήτους, ο Νώε μέσα στην κιβωτό και γύρω του καταρράκτες νερού, ο Ιωσήφ στην φυλακή, ο Δαυίδ μέσα στην σπηλιά με τον Σαούλ να τον καταδιώκει χρόνια ολόκληρα, ο Παύλος διώχθηκε από πόλεις, λιθοβολήθηκε.

 Γίνεται το ίδιο σε μας και σήμερα. Μας συκοφαντούν, μας απειλούν, κάποιοι χριστιανοί δέρνονται, άλλους τους σκοτώνουν.

 Οι θλίψεις σημαίνουν ότι ο διάβολος μας μισεί.

 Πρέπει να αφήνουμε τις θλίψεις να εργάζεται το καλό, όπως ο Ιωσήφ που εξήλθε με νίκη και θρίαμβο.

 Κεφ.λθ21- Αλλ’ ο Κύριος ήτο μετά του Ιωσήφ, και επέχεεν εις αυτόν έλεος, και έδωκεν χάριν εις αυτόν έμπροσθεν του αρχιδεσμοφύλακος.

 - Και μέσα στην φυλακή, ο Κύριος του έκανε έλεος. Όχι μετά την θλίψη, αλλά μέσα και δια μέσου της θλίψης. Και μέσα σ’ αυτήν ο Θεός μας δίνει χάρη και μας χρησιμοποιεί.

 Όταν περνάμε μέσα από θλίψη ο Θεός θα μας κάνει έλεος. Θα το δούμε, θα μας το δείξει. Με αυτό είναι που μας δίνει δύναμη να περάσουμε την θλίψη.

 Λουκ.κγ47- Ιδών δε ο εκατόνταρχος το γενόμενον εδόξασε τον Θεόν, λέγων, Όντως ο άνθρωπος ούτος ήτο δίκαιος.

 Κριτικό κγ47- Ιδών δε ο εκατόνταρχος το γενόμενον εδόξαζεν τον θεόν λέγων, Όντως ο άνθρωπος ούτος δίκαιος ήν.

  Ακόμη και ο εκατόνταρχος είδε την ώρα εκείνη ότι ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού.

 Κεφ.λθ22- Και παρέδωκεν ο αρχιδεσμοφύλαξ εις τας χείρας του Ιωσήφ πάντας τους δεσμίους, τους εν τη οχυρά φυλακή× και πάντα όσα επράττοντο εκεί, αυτός έκαμνεν αυτά.

 - Δεν χρειάζεται να είμαστε στο ωραιότερο περιβάλλον για να φανεί η χριστιανική μας ζωή.

 Αν η ψυχή μας είναι καλή και αγαθή και αγαπάμε τον Κύριο, αυτό θα έρθει στην επιφάνεια. Όπως ένα ελαφρύ υλικό επιπλέει στο νερό. Αν κάτι το κρατάει αιχμάλωτο από κάτω, ο Κύριος θα ελευθερώσει και θα επιπλεύσει.

 Α’Πετ.γ19- δια του οποίου πορευθείς εκήρυξε και προς τα πνεύματα τα εν τη φυλακή, 20- τα οποία ηπείθησαν ποτέ, ότε η μακροθυμία του Θεού επρόσμενε ποτέ αυτούς εν ταις ημέραις του Νώε, ενώ κατεσκευάζετο η κιβωτός, εις ην ολίγαι (τουτέστιν οκτώ) ψυχαί διεσώθησαν δι’ ύδατος×

 Κριτικό γ19- εν ώ και τοις εν φυλακή πνεύμασιν πορευθείς εκήρυξεν, 20- απειθήσασιν ποτέ ότε επεξεδέχετο η του θεού μακροθυμία εν ημέραις Νώε κατασκευαζομένης κιβωτού εις ήν ολίγοι, τουτ’ έστιν οκτώ ψυχαί, διεσώθησαν δι’ ύδατος.

 - Ο Ιωσήφ ήταν στην φυλακή και χωρίς να το καταλαβαίνει, εκπλήρωνε τύπους του Χριστού.

 1) Ο Κύριος θα πήγαινε στα πνεύματα τα εν τη φυλακή…

 Εφε.δ8- Δια τούτο λέγει, «Αναβάς εις ύψος, ηχμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν, και έδωκε χαρίσματα εις τους ανθρώπους». 9- Το δε, ανέβη, τι είναι, ειμή ότι και κατέβη πρώτον εις τα κατώτερα μέρη της γης; 10- Ο καταβάς, αυτός είναι και ο αναβάς υπεράνω πάντων των ουρανών, δια να πληρώση τα πάντα.

 Κριτικό δ8- διό λέγει, Αναβάς εις ύψος ηχμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν, έδωκεν δόματα τοις ανθρώποις. 9- το δε Ανέβη τι εστιν, ει μη ότι και κατέβη εις τα κατώτερα [μέρη] της γης; 10- ο καταβάς αυτός εστιν και ο αναβάς υπεράνω πάντων των ουρανών, ίνα πληρώση τα πάντα.

 Οι ψυχές ήταν αιχμάλωτες στην Σιόρ.

 2) Ο Ιωσήφ μπήκε στην φυλακή, για να βγει από εκεί ως κυβερνήτης πάνω απ’ όλη την Αίγυπτο. Και ο Ιησούς κατέβηκε στον θάνατο για να εξουσιάσει πάνω απ’ όλους και απ’ όλα, στα δεξιά του Θεού. Ησα.μβ6-7,  ξα1.

 Πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Ιωσήφ έχει εξουσία, ακόμη και μέσα στις θλίψεις. Ο Θεός θέλει κι εμείς να έχουμε εξουσία πάντοτε. Εξουσία κατά της αμαρτίας. Είμαστε αυτό που είμαστε κάτω από οποιεσδήποτε καταστάσεις. Είμαστε παιδιά του Θεού, γιοι και θυγατέρες Του κάτω από οτιδήποτε και αν περνάμε, και αυτό θέλει ο Θεός να φανεί.

 3) Ο Ιωσήφ ήταν ένας δούλος στην Αίγυπτο αλλά ο Θεός τον ύψωσε. Και ο Ιησούς ήρθε σαν δούλος στον κόσμος αλλά ο Θεός τον ύψωσε.

 Φλπ.β5- Το αυτό δε φρόνημα έστω εν υμίν το οποίον ήτο και εν τω Χριστώ Ιησού× 6- όστις εν μορφή Θεού υπάρχων, δεν ενόμισεν αρπαγήν το να ήναι ίσα με τον Θεόν× 7- αλλ’ εαυτόν εκένωσε, λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους× 8- και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος εταπείνωσεν εαυτόν, γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού. 9- Δια τούτο και ο Θεός υπερήψωσεν αυτόν, και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα× 10- δια να κλινη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων× 11- και πάσα η γλώσσα να ομολογήση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος, εις δόξαν Θεού Πατρός.

 Κριτικό β5- τούτο φρονείτε εν υμίν ό και εν Χριστώ Ιησού. 6- ός εν μορφή θεού υπάρχων ουχ αρπαγμόν ηγήσατο το είναι ίσα θεώ, 7- αλλά εαυτόν εκένωσεν μορφήν δούλου λαβών, εν ομοιώματι ανθρώπων γενόμενος× και σχήματι ευρεθείς ως άνθρωπος 8- εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού. 9- διό και ο θεός αυτόν υπερύψωσεν και εχαρίσατο αυτώ το όνομα το υπέρ παν όνομα, 10- ίνα εν τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψη επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων 11- και πάσα γλώσσα εξομολογήσηται ότι κύριος Ιησούς Χριστός εις δόξαν θεού πατρός.

 Κεφ.λθ23- Ο δε αρχιδεσμοφύλαξ δεν εθεώρει ουδέν εκ των όσα ήσαν εις τας χείρας αυτού× διότι ο Κύριος ήτο μετ’ αυτού× και ο Κύριος ευώδονεν όσα αυτός έκαμνε.

 - Στο σπίτι του Πετεφρή ο Κύριος τον ευώδωνε αλλά βλέπουμε ότι έκανε το ίδιο και μέσα στην φυλακή.

 Να προσευχόμαστε και να ζητάμε να απελευθερωθεί το χρίσμα αυτό της ευλογίας μέσα στην ζωή μας, ώστε ό,τι κάνουμε να ευωδώνεται. Είτε είμαστε στο σπίτι, είτε στην δουλειά, είτε στην εκκλησία, είτε στην διακονία, σε ό,τι κάνουμε ο Κύριος θέλει να μας δώσει από το ίδιο χρίσμα της ευώδωσης.

 Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει εμείς κάτι να κάνουμε. Αν δεν κάνουμε τίποτα τι να ευωδώσει ο Κύριος! Να δίνουμε στον Κύριο, να κάνουμε πράγματα και ο Θεός θα τα ευωδώσει Καθώς προχωράμε με πίστη σ’ Αυτόν μας στηρίζει με δύναμη και μας ευωδώνει.

 Καθώς πεθαίνουμε ως προς τα στοιχεία της ζωής. Ο Ιωσήφ πέθανε. Μέσα στην φυλακή ήταν σαν νεκρός. Όμως ο Θεός του έδωσε ζωή. Έτσι δίνει και σε μας και Τον ευχαριστούμε.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ..
Xritianikanea.blogspot.gr 
H ιστορία του Ιωσήφ στην Αίγυπτο No1
 Η ιστορία του Ιωσήφ στην Αίγυπτο Νο3
 Η ιστορία του Iωσήφ στην Αίγυπτο (Νο4)
H ιστορία του Ιωσήφ στην Αίγυπτο No5
H ιστορία του Ιωσήφ στην Αίγυπτο No6