``Χριστιανικά Νέα``Λυκοπάντης Γιώργος: To `Aγιο Πνεύμα (5ον μέρος)

Δύναμη του Υψίστου.

Λουκ.α35-
Και αποκριθείς ο άγγελος είπε προς αυτήν·
Πνεύμα Άγιον θέλει επέλθει επί σε, και δύναμις του Υψίστου θέλει σε επισκιάσει·
διά τούτο και το γεννώμενον εκ σου άγιον θέλει ονομασθή Υιός Θεού.

Μπορούμε να ξεχωρίσουμε την δύναμη μας από τον εαυτό μας;

Η δύναμη του Υψίστου τίνος είναι;

Είναι ο Ύψιστος, σ’ Αυτόν ανήκει, δική Του είναι.
Είναι μια εκδήλωση-έκφραση του ίδιου του εαυτού Του.

Το Πνεύμα του Υιού.

Αυτοί που έγραψαν την Καινή Διαθήκη, ναι μεν έγραψαν στα Ελληνικά αλλά εξέφρασαν Ιουδαϊκές ιδέες.
Η πίστη μας είναι Ιουδαϊκή, όχι Ελληνική.
Οι πρόγονοι μας πίστευαν στο Δωδεκάθεο και σε όλους τους μικρούς και μεγάλους θεούς-δαίμονες.

Όταν λέει το Πνεύμα του Υιού, είναι άλλο πρόσωπο από τον Υιό;

Επιτρέπεται σε οποιονδήποτε να το κάνει άλλο πρόσωπο; Όχι!

Μπορούμε να ξεχωρίσουμε τον άνθρωπο από το πνεύμα του; Όχι!

Πώς λοιπόν κάνουν το Πνεύμα του Θεού να είναι άλλο πρόσωπο από τον Θεό.

Όπως δεν έχουν δικαίωμα να ξεχωρίσουν το Πνεύμα του Υιού από τον Υιό έτσι δεν έχουν δικαίωμα να ξεχωρίσουν το Πνεύμα το Άγιο από τον Θεό.

Α’Κορ.β11- Διότι τις των ανθρώπων γινώσκει τα του ανθρώπου, ειμή το πνεύμα του ανθρώπου το εν αυτώ; Ούτω και τα του Θεού ουδείς γινώσκει ειμή το Πνεύμα του Θεού.

Το κάνουν όμως και το δικαιολογούν ως μυστήριο.

Η πίστη όμως δεν μπορεί να σταθεί πάνω σε κάτι που είναι ακατάληπτο και ασύλληπτο, μυστηριώδες, σκοτεινό, που δεν το ξέρει κανείς. Η πίστη είναι…

Εβρ.ια1- Είναι δε η πίστις ελπιζομένων πεποίθησις, βεβαίωσις πραγμάτων μη βλεπομένων.

Πρέπει να υπάρχει βεβαιότητα για τα πράγματα του Θεού. Μπορεί κάποιος να βεβαιωθεί για πράγματα που δεν ξέρει; Για πράγματα που είναι σκοτεινά, κλειστά;

Δεν μπορεί να δουλέψει έτσι η πίστη. Η πίστη δουλεύει με την αποκάλυψη.

Εφε.α17- διά να σας δώση ο Θεός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο Πατήρ της δόξης, πνεύμα σοφίας και αποκαλύψεως εις επίγνωσιν αυτού,

Έτσι ενεργοποιείται, ζωοποιείται και καρποφορεί η πίστη μας.

Το πνεύμα του ανθρώπου.

Α’Κορ.ιδ32- και τα πνεύματα των προφητών υποτάσσονται εις τους προφήτας·

Μπορούμε να ξεχωρίσουμε τον προφήτη από το πνεύμα του προφήτη;

Λουκ.α17- Και αυτός θέλει ελθεί προ προσώπου αυτού εν πνεύματι και δυνάμει Ηλίου, διά να επιστρέψη τας καρδίας των πατέρων εις τα τέκνα και τους απειθείς εις την φρόνησιν των δικαίων, διά να ετοιμάση εις τον Κύριον λαόν προδιατεθειμένον.

Έχουμε τον προφήτη Ηλία και το πνεύμα του Ηλία. Μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε και να τα κάνουμε διαφορετικά πρόσωπα;

Όλο αυτό που διδάσκουν λοιπόν για άλλα πρόσωπα, είναι άτοπο, είναι ψέμα.

Πλήρωμα

Σημαίνει, αυτό που γεμίζει, που πληροί ή αυτό με το οποίο κάτι είναι γεμάτο.

Ψλμ.κδ1- Του Κυρίου είναι η γη και το πλήρωμα αυτής· η οικουμένη και οι κατοικούντες εν αυτή.

Α’Χρον.ις32- Ας ηχή η θάλασσα και το πλήρωμα αυτής· ας χαίρωσιν αι πεδιάδες και πάντα τα εν αυταίς.

Αμως.ς8- Κύριος ο Θεός ώμοσεν εις εαυτόν, Κύριος ο Θεός των δυνάμεων λέγει, Εγώ βδελύττομαι την έπαρσιν του Ιακώβ και εμίσησα τα παλάτια αυτού· διά τούτο θέλω παραδώσει την πόλιν και το πλήρωμα αυτής.

Όταν λοιπόν λέει ο Λόγος για το πλήρωμα του Θεού, τι εννοεί;

Στο λεξικό του Vine για το πλήρωμα λέει: ο Θεός στην πληρότητα ή ολότητα της ύπαρξης Του (God in the completeness of His being).

Ο Θεός είναι το πλήρωμα.

Θα δούμε πώς αυτό φανερώνεται και ανοίγεται μέσα στις Γραφές.

Ιερ.κγ24- Δύναταί τις να κρυφθή εν κρυφίοις τόποις και εγώ να μη ίδω αυτόν; λέγει Κύριος (Γιάχουε). Δεν πληρώ εγώ τον ουρανόν και την γην; λέγει Κύριος (Γιάχουε).

Εγώ, λέει ο Κύριος. Μ’ εμένα είναι γεμάτοι ο ουρανός και η γη. Και περισσεύει κιόλας, επειδή ο Θεός είναι άπειρος.

Το πλήρωμα είναι ο Γιάχουε.

Πρξ.ιζ28- Διότι εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν, καθώς και τινές των ποιητών σας είπον· Διότι και γένος είμεθα τούτου.

Την πρώτη φράση τη λέει ο Παύλος, ενώ τη δεύτερη τη λένε οι ποιητές τους.

Λέει λοιπόν ότι ζούμε μέσα σ’ Αυτόν, κινούμαστε και υπάρχουμε. Κάθε μέρα που κινούμαστε, περπατάμε, ταξιδεύουμε, ό,τι και αν κάνουμε είμαστε μέσα στον Θεό.

Γιατί; Επειδή ο Θεός πληροί τα πάντα.

Για ποιον Θεό τους μιλάει εδώ ο Παύλος;

Πρξ.ιζ30- Τους καιρούς λοιπόν της αγνοίας παραβλέψας ο Θεός (μέσα στον οποίο ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν), τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι, 31- διότι προσδιώρισεν (ο Θεός μέσα στον οποίο ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν) ημέραν εν ή μέλλει να κρίνη την οικουμένην (ο Θεός μέσα στον οποίο ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν) εν δικαιοσύνη, διά ανδρός τον οποίον διώρισε (ο Θεός μέσα στον οποίο ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν), και έδωκεν εις πάντας βεβαίωσιν περί τούτου, αναστήσας αυτόν (ο Θεός μέσα στον οποίο ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν) εκ νεκρών.

Δι’ ανδρός. Μα κάποιοι λένε δια του θεού-Υιού.

Ο Παύλος μιλάει για έναν άντρα, τον Υιό του ανθρώπου.

Α’Βασ.η27- Αλλά θέλει αληθώς κατοικήσει Θεός επί της γης; ιδού, ο ουρανός και ο ουρανός των ουρανών δεν είναι ικανοί να σε χωρέσωσι· πόσον ολιγώτερον ο οίκος ούτος, τον οποίον ωκοδόμησα.

Αυτή την αντίληψη είχαν για τον Θεό, όχι ότι απλά είναι στο θρόνο Του κι εξουσιάζει. Ναι μεν και αυτό, αλλά ταυτόχρονα ο Θεός είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών. Αυτή είναι η γνώση των αγίων.

Εφε.δ6- είς Θεός και Πατήρ πάντων, ο ων επί πάντων και διά πάντων και εν πάσιν υμίν.

Το Άγιο Πνεύμα ήρθε μέσα στον άνθρωπο για να κατοικήσει από την Πεντηκοστή.

Εδώ όμως λέει ότι μέσα μας είναι ο Θεός και Πατέρας.

Ψλμ.ρλθ7- Πού να υπάγω από του πνεύματός σου; και από του προσώπου σου πού να φύγω;

Μας ταυτίζει το Πνεύμα, με το πρόσωπο-το πανίμ-την παρουσία.

Απάντηση…

Ψλμ.ρλθ8- Εάν αναβώ εις τον ουρανόν, είσαι εκεί· εάν πλαγιάσω εις τον άδην, ιδού, συ. 9- Εάν λάβω τας πτέρυγας της αυγής και κατοικήσω εις τα έσχατα της θαλάσσης, 10- και εκεί θέλει με οδηγήσει η χειρ σου και η δεξιά σου θέλει με κρατεί. 11- Εάν είπω, Αλλά το σκότος θέλει με σκεπάσει, και η νυξ θέλει είσθαι φως περί εμέ· 12- και αυτό το σκότος δεν σκεπάζει ουδέν από σου· και η νυξ λάμπει ως η ημέρα· εις σε το σκότος είναι ως το φως.

Λόγια αποκαλυπτικά για τον Θεό μας.

Όταν τα έγραφε αυτά ο Δαβίδ, όλα τα έθνη γύρω του πίστευαν σε θεούς (του κυνηγίου, της εστίας, της σελήνης, του ήλιου, του ανέμου, της θάλασσας…). Έρχεται λοιπόν ο Δαβίδ και λέει ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός, αυτός που πληροί τα πάντα.

Ο διάβολος θέλησε να προσβάλει αυτή τη βασικότατη, θεμελιώδη αλήθεια της Γραφής και να μας κάνει να μην ξέρουμε πού προσευχόμαστε…

Ψλμ.ρλθ13- Διότι συ εμόρφωσας τους νεφρούς μου· με περιετύλιξας εν τη κοιλία της μητρός μου…

Η μήτρα είναι ένα καταπληκτικό δημιούργημα του Δημιουργού. Έχει το μέγεθος αχλαδιού και μπορεί να μεγαλώσει 500 φορές το μέγεθος της, χωρίς να πάθει τίποτα. Είναι κατασκευασμένη για να κρατάει και να υποστηρίζει τη ζωή μέσα της.

…14- Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην· θαυμάσια είναι τα έργα σου· και η ψυχή μου κάλλιστα γνωρίζει τούτο. 15- Δεν εκρύφθησαν τα οστά μου από σου, ενώ επλαττόμην εν τω κρυπτώ και διεμορφονόμην εν τοις κατωτάτοις της γης. 16- Το αδιαμόρφωτον του σώματός μου είδον οι οφθαλμοί σου· και εν τω βιβλίω σου πάντα ταύτα ήσαν γεγραμμένα, ως και αι ημέραι καθ’ ας εσχηματίζοντο, και ενώ ουδέν εκ τούτων υπήρχε·

Ο Θεός ήξερε τα πάντα, επειδή όπως πληροί τα πάντα, πληροί και τον χρόνο. Μπορεί ταυτόχρονα να είναι στην αρχή, στο μέσο και στο τέλος. Σε οποιοδήποτε σημείο.

Όλοι οι άγιοι και ο Ιησούς προσεύχονταν στον Πατέρα.

Πώς τολμούν να χωρίζουν αυτόν τον Θεό;

Δεν μπορεί κάποιος να χωρίσει το άπειρο. Δεν χωρίζεται εξ ορισμού. Εδώ ο Θεός μας λέει ότι είναι άπειρος, πλήρωμα.

Ιωα.α15- Ο Ιωάννης μαρτυρεί περί αυτού και εφώναξε, λέγων· Ούτος ήτο περί ού είπον, Ο οπίσω μου ερχόμενος είναι ανώτερος μου, διότι ήτο πρότερός μου. 16- Και πάντες ημείς ελάβομεν εκ του πληρώματος αυτού (του Χριστού) και χάριν αντί χάριτος·

Δηλαδή ο Χριστός είχε πλήρωμα;

Ήταν πληρωμένος, γεμάτος, πλήρης. Από αυτό με το οποίο ήταν γεμάτος ο Χριστός, από το ίδιο πήραμε κι εμείς.

Κολ.α19- διότι εν αυτώ ηυδόκησεν ο Πατήρ να κατοικήση παν το πλήρωμα

Κείμενο α19- ὅτι ἐν αὐτῷ εὐδόκησεν πᾶν τὸ πλήρωμα κατοικῆσαι.

Το αυτώ αναφέρεται στον Χριστό.

Ευδόκησε. Ποιος; Το πλήρωμα! Άρα το πλήρωμα είναι πρόσωπο και κατοικεί.

Στη μετάφραση του Βάμβα όμως λέει: ο Πατήρ.

Αν δεχθείς ότι το πλήρωμα είναι πρόσωπο, συνεπάγεται ότι το πλήρωμα είναι ο Πατέρας.

Για τη διδασκαλία της Τριάδας αυτό σημαίνει ότι, αν το πλήρωμα είναι Πατήρ-Υιός-Άγιο Πνεύμα και κατοικεί μέσα στον Υιό, τότε έχουμε δύο Υιούς. Όμως τι κάνει ο Βάμβας: χωρίζει τον Πατέρα από το πλήρωμα κι έτσι η Τριάδα είναι μια χαρά!

Στο Κείμενο όμως δεν χωρίζει τον Πατέρα από το πλήρωμα. Στο Κείμενο ο Πατέρας είναι το πλήρωμα.

Σε μια νεοελληνική μετάφραση της Βιβλικής Εταιρείας (των έξι καθηγητών), λέει:

Κολ.α19- μέσα σ’ Εκείνον η θεότητα έστερξε ολάκερη να κατοικήσει.

Εδώ λέει θεότητα, ενώ στο Κείμενο λέει πλήρωμα.

Γιατί αλλάζουν τις λέξεις;

Επειδή οι λέξεις έχουν επιπτώσεις πάνω στις διδασκαλίες. Προσπαθούν να βρουν πολιτικούς τρόπους, να ξεφύγουν, ώστε να μπορέσει η μετάφραση τους να πάρει τη σφραγίδα του Πατριαρχείου, για να την αγοράσει ο κόσμος… (δεν είναι εδώ για αλήθειες, είναι για εμπόριο)…

Μια άλλη μετάφραση, πάλι της Βιβλικής Εταιρείας, των τεσσάρων καθηγητών, λέει:

Κολ.α19- διότι εις αυτόν ευαρεστήθηκε να κατοικήσει όλο το πλήρωμα του Θεού.

Πολύ σωστά.

Όλα αυτά όμως ενοχλούν και καταρρίπτουν την θεωρεία της Τριάδας, γι’ αυτό και μας αλλάζουν την Γραφή.

Κολ.β9- διότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς, 10- και είσθε πλήρεις εν αυτώ, όστις είναι η κεφαλή πάσης αρχής και εξουσίας,

Το πλήρωμα κατοικεί τώρα!

Αν λοιπόν θέλουμε να πάρουμε από το πλήρωμα, σε ποιον πρέπει να πάμε;

Ιωα.ιδ6- Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού.

Δώστε προσοχή στα παρακάτω εδάφια:

Α’Ιωα.γ24- Και όστις φυλάττει τας εντολάς αυτού (του Πατέρα) μένει εν αυτώ (ο Πατέρας), και αυτός (ο Πατέρας) εν εκείνω. Και εκ τούτου γνωρίζομεν ότι μένει εν ημίν (ο Πατέρας), εκ του Πνεύματος το οποίον έδωκεν εις ημάς.

Όταν κατοικεί το Πνεύμα του Πατέρα μέσα μας, κατοικεί ο Ίδιος ο Πατέρας επειδή είναι πλήρωμα.

Α’Ιωα.δ12- Τον Θεόν ουδείς είδε πώποτε· εάν αγαπώμεν αλλήλους, ο Θεός μένει εν ημίν, και η αγάπη αυτού είναι τετελειωμένη εν ημίν. 13- Εκ τούτου γνωρίζομεν ότι εν αυτώ μένομεν και αυτός εν ημίν, διότι εκ του Πνεύματος αυτού έδωκεν εις ημάς. 14- Και ημείς είδομεν και μαρτυρούμεν ότι ο Πατήρ απέστειλε τον Υιόν Σωτήρα του κόσμου.

Έτσι ξέρουμε ότι μέσα μας δεν μένει το τρίτο πρόσωπο της τριάδας, αλλά ο Πατέρας.

Ερώτηση: Ποιος γεννάει υιούς;

Απάντηση: Γεννήτορας είναι ο Πατέρας.

Α’Πετ.α3- Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όστις κατά το πολύ έλεος αυτού ανεγέννησεν ημάς εις ελπίδα ζώσαν διά της αναστάσεως του Ιησού Χριστού εκ νεκρών,

Ο Πατέρας, μας ξαναγέννησε δια Ιησού Χριστού.

Εβρ.ιβ5- και ελησμονήσατε την νουθεσίαν, ήτις λαλεί προς εσάς ως προς υιούς, λέγουσα· Υιέ μου, μη καταφρονής την παιδείαν του Κυρίου, μηδέ αθυμής ελεγχόμενος υπ’ αυτού. 6- Διότι όντινα αγαπά Κύριος παιδεύει και μαστιγόνει πάντα υιόν, τον οποίον παραδέχεται. 7- Εάν υπομένητε την παιδείαν, ο Θεός φέρεται προς εσάς ως προς υιούς· διότι τις υιός είναι, τον οποίον δεν παιδεύει ο πατήρ;

Ρωμ.η14- Επειδή όσοι διοικούνται υπό του Πνεύματος του Θεού, ούτοι είναι υιοί του Θεού. 15- Διότι δεν ελάβετε πνεύμα δουλείας, διά να φοβήσθε πάλιν, αλλ’ ελάβετε πνεύμα υιοθεσίας, διά του οποίου κράζομεν· Αββά, ο Πατήρ.

Γαλ.δ6- Και επειδή είσθε υιοί, εξαπέστειλεν ο Θεός το Πνεύμα του Υιού αυτού εις τας καρδίας σας, το οποίον κράζει· Αββά, ο Πατήρ.

Έχουμε δικαίωμα να ονομάζουμε τον Θεό μας, Πατέρα, επειδή μας γέννησε, μας αναγέννησε. Γεννηθήκαμε μια φορά σαρκικά πρώτα, και άλλη μια φορά πνευματικά.

Όταν ο άνθρωπος μείνει στην πρώτη γέννα (τη σαρκική), για τον Θεό είναι νεκρός. Επειδή έχει αμαρτία η οποία φέρνει νέκρα μέσα του. Γι’ αυτό ο Υιός του Θεού θυσιάστηκε, για να βγάλει την αμαρτία από μέσα μας, να φέρει ζωή, να γεννηθούμε ξανά και να ζούμε ενώπιον του Θεού.

Α’Ιωα.ε1- Πας όστις πιστεύει ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, εκ του Θεού εγεννήθη, και πας όστις αγαπά τον γεννήσαντα αγαπά και τον γεννηθέντα εξ αυτού.

Κείμενο ε1- Πᾶς ὁ πιστεύων ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς, ἐκ τοῦ θεοῦ γεγέννηται, καὶ πᾶς ὁ ἀγάπων τὸν γεννήσαντα ἀγαπᾷ τὸν γεγεννημένον ἐξ αὐτοῦ.

Κάποιοι λένε ότι δεν θέλουν να πάνε στην εκκλησία. Αν όμως δεν αγαπάνε το λαό του Θεού, δεν αγαπάνε ούτε Εκείνον που τους γέννησε.

Α’Ιωα.δ21- Και ταύτην την εντολήν έχομεν απ’ αυτού, όστις αγαπά τον Θεόν, να αγαπά και τον αδελφόν αυτού.

Α’Ιωα.ε2- Εκ τούτου γνωρίζομεν ότι αγαπώμεν τα τέκνα του Θεού, όταν τον Θεόν αγαπώμεν και τας εντολάς αυτού φυλάττωμεν.

Δεν μπορεί κανείς να τα ξεχωρίσει. Όταν κάποιος λέει ότι αγαπάει τον Θεό, αγαπάει τα τέκνα Του. Όταν αγαπάει τους αδελφούς, είναι απόδειξη ότι αγαπάει τον Θεό.

Ιωα.γ5- Απεκρίθη ο Ιησούς· Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού. 6- Το γεγεννημένον εκ της σαρκός είναι σαρξ και το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος είναι πνεύμα. 7- Μη θαυμάσης ότι σοι είπον, Πρέπει να γεννηθήτε άνωθεν. 8- Ο άνεμος όπου θέλει πνέει, και την φωνήν αυτού ακούεις, αλλά δεν εξεύρεις πόθεν έρχεται και που υπάγει· ούτως είναι πας, όστις εγεννήθη εκ του Πνεύματος.

Μας γεννάει το Πνεύμα. Αν κάνουμε εδώ το Πνεύμα τρίτο πρόσωπο, τότε ποιος είναι ο γεννήτορας, το πρώτο ή το τρίτο πρόσωπο; Υπάρχει κάποιος που μπορεί να το απαντήσει αυτό;

Έχουμε έναν Πατέρα, όχι δύο!

Το άνωθεν έχει δύο έννοιες: ξανά και από πάνω. Μιλάει για την άνωθεν γέννηση, αλλά εννοεί ακόμα ότι πρέπει να γεννηθούμε ξανά.

Σαν τον άνεμο είναι και όποιος έχει γεννηθεί από το Πνεύμα.

Ο Ιησούς μιλάει για το Άγιο Πνεύμα.

Το συνδέουμε με αυτό που διαβάσαμε πριν…

Τιτ.γ5- ουχί εξ έργων δικαιοσύνης τα οποία επράξαμεν ημείς, αλλά κατά το έλεος αυτού έσωσεν ημάς διά λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαινίσεως του Αγίου Πνεύματος,

Κείμενο γ5- οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύνῃ ἃ ἐποιήσαμεν ἡμεῖς ἀλλὰ κατὰ τὸ αὐτοῦ ἔλεος ἔσωσεν ἡμᾶς διὰ λουτροῦ παλιγγενεσίας καὶ ἀνακαινώσεως πνεύματος ἁγίου,

Εβρ.β11- Επειδή και ο αγιάζων και οι αγιαζόμενοι εξ ενός είναι πάντες· δι’ ην αιτίαν δεν επαισχύνεται να ονομάζη αυτούς αδελφούς,

Άρα ο Θεός Πατέρας είναι που μας αναγεννάει, και αυτό δεν κουνιέται με τίποτα!!!

Ματ.α18- Του δε Ιησού Χριστού η γέννησις ούτως ήτο. Αφού ηρραβωνίσθη η μήτηρ αυτού Μαρία μετά του Ιωσήφ, πριν συνέλθωσιν, ευρέθη εν γαστρί έχουσα εκ Πνεύματος Αγίου. 19- Ιωσήφ δε ο ανήρ αυτής, δίκαιος ων και μη θέλων να θεατρίση αυτήν, ηθέλησε να απολύση αυτήν κρυφίως. 20- Ενώ δε αυτός διελογίσθη ταύτα, ιδού, άγγελος Κυρίου εφάνη κατ’ όναρ εις αυτόν, λέγων· Ιωσήφ, υιέ του Δαβίδ, μη φοβηθής να παραλάβης Μαριάμ την γυναίκα σου· διότι το εν αυτή γεννηθέν είναι εκ Πνεύματος Αγίου.

Κείμενο α18- τοῦ δὲ [Ἰησοῦ] Χριστοῦ ἡ γένεσις οὕτως ἦν μνηστευθείσης τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ πνεύματος ἁγίου. 19- Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν δειγματίσαι ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν. 20- ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος κυρίου κατ' ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυὶδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαρίαν τὴν γυναῖκα σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ πνεύματος ἐστιν ἁγίου.

Ευρέθη εν γαστρί. Είναι η έκφραση του Αγίου Πνεύματος που θέλει να δείξει ότι η γυναίκα έχει συλλάβει και είναι έγκυος.

Από ποιόν βρέθηκε έγκυος; Έχουσα εκ Πνεύματος Αγίου και το εν αυτή γεννηθέν είναι εκ Πνεύματος Αγίου.

Στην ελληνική γλώσσα λέγεται ότι ο άντρας γεννά και η γυναίκα τίκτει. Λίγο παρακάτω, όταν λέει ότι η Μαριάμ γέννησε τον Ιησού, λέει:

Ματ.α25- και ουκ εγινωσκεν αυτην εως ου ετεκεν τον^τσβ υιον αυτης^τσβ τον^τσβ πρωτοτοκον^τσβ και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιησουν

Άρα ο άντρας γεννάει. Ποιος γέννησε εδώ; Ποιος είναι ο γεννήτωρ;

Το Άγιο Πνεύμα είναι ο Πατέρας του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Ο Χριστός όμως ποιον αναγνώριζε σαν γεννήτορα Του;

Τον Πατέρα.

Για άλλη μια πολλοστή φορά έχουμε ότι ο Πατέρας είναι το Άγιο Πνεύμα.

Ό,τι έκανε ο Θεός στον φυσικό χώρο είναι για να δείξει πνευματικά πράγματα.

Ο άνθρωπος γεννιέται με σπέρμα.

Πώς γεννιόμαστε πνευματικά; Ποιο είναι το πνευματικό σπέρμα;

Α’Πετ.α23- επειδή ανεγεννήθητε ουχί εκ φθαρτού σπέρματος, αλλά αφθάρτου, διά του λόγου του Θεού του ζώντος και μένοντος εις τον αιώνα.

Κείμενο α23- ἀναγεγεννημένοι οὐκ ἐκ σπορᾶς φθαρτῆς ἀλλὰ ἀφθάρτου διὰ λόγου ζῶντος θεοῦ καὶ μένοντος.

Έχουμε γεννηθεί ξανά, όχι από φθαρτό σπέρμα. Γιατί το λέει αυτό; Επειδή η πρώτη μας γέννα είχε να κάνει με φθαρτό σπέρμα, των γονέων.

Τώρα όμως έχουμε γεννηθεί ξανά από το άφθαρτο σπέρμα του Λόγου του Θεού του ζώντος και μένοντος εις τον αιώνα. Ο Λόγος είναι το σπέρμα του Θεού. Γι’ αυτό πρέπει να ακουστεί ο Λόγος. Πρέπει να κηρυχθεί ο Λόγος, για να έρθει το πνευματικό σπέρμα μέσα στον άνθρωπο, να δημιουργήσει πίστη μέσα του, για να αναγεννηθεί.

Ρωμ.ι14- Πώς λοιπόν θέλουσιν επικαλεσθή εκείνον, εις τον οποίον δεν επίστευσαν; και πώς θέλουσι πιστεύσει εις εκείνον, περί του οποίου δεν ήκουσαν; και πώς θέλουσιν ακούσει χωρίς να υπάρχη ο κηρύττων;

Ρωμ.ι17- Άρα η πίστις είναι εξ ακοής, η δε ακοή διά του λόγου του Θεού.

Ο Κύριος τους είπε:

Ιωα.ς53- Είπε λοιπόν εις αυτούς ο Ιησούς· Αληθώς, αληθώς σας λέγω, Εάν δεν φάγητε την σάρκα του υιού του ανθρώπου και πίητε το αίμα αυτού, δεν έχετε ζωήν εν εαυτοίς.

Σκανδαλίστηκαν λοιπόν οι περισσότεροι κι έφυγαν. Αλλά οι μαθητές Του έμειναν.

Ο Θεός δεν θέλει ανασφαλείς υιούς, αλλά να είμαστε ασφαλείς στην αλήθεια Του. Να ξέρουμε και να είμαστε πεπεισμένοι σ’ αυτά που πιστεύουμε.

Ψλμ.κζ3- Και αν παραταχθή εναντίον μου στράτευμα, η καρδία μου δεν θέλει φοβηθή· και αν πόλεμος σηκωθή επ’ εμέ, και τότε θέλω ελπίζει.

Τέτοια πίστη και τέτοια σταθερότητα θέλει ο Θεός να έχουμε.

Δεν έχει σημασία τι κάνουν οι πολλοί. Σημασία έχει να γνωρίζουμε τον Λόγο του Θεού μας.

Μη γένοιτο να χάσουμε αυτό που μας έδωσε ο Θεός. Είναι τα πρωτοτόκια και η ευλογία μας.

Απάντησε λοιπόν ο Πέτρος:

Ιωα.ς68- Απεκρίθη λοιπόν προς αυτόν ο Σίμων Πέτρος· Κύριε, προς τίνα θέλομεν υπάγει; λόγους ζωής αιωνίου έχεις·

Μετά, εξηγεί ο Κύριος…

Η σαρκική βρώση και πόση δεν έχουν καμία σχέση με πνευματικά πράγματα. Οι λόγοι Του πνεύμα είναι και ζωή. Αυτό βλέπουμε από την αρχή. Με τον Λόγο του Κυρίου έγιναν οι ουρανοί, με το Πνεύμα Του έγιναν οι ουρανοί, ο Θεός είναι Πνεύμα, είναι πυρ καταναλίσκον, ο Λόγος Του είναι πυρ, το Πνεύμα κατεβαίνει σαν φωτιά, οι Λόγοι του μπαίνουν μέσα μας και μας δίνουν ζωή, το Πνεύμα Του είναι η ζωή…

Τι θέλει να μας πει με όλα αυτά;

Ότι ο ίδιος ο Θεός είναι που τα ενεργεί όλα. Δεν μπορούμε να στραφούμε πουθενά αλλού.

Α’Ιωα.γ9- Πας όστις εγεννήθη εκ του Θεού αμαρτίαν δεν πράττει, διότι σπέρμα αυτού μένει εν αυτώ· και δεν δύναται να αμαρτάνη, διότι εγεννήθη εκ του Θεού.

Κείμενο α9- Πᾶς ὁ γεγεννημένος ἐκ τοῦ θεοῦ ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ, ὅτι σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει, καὶ οὐ δύναται ἁμαρτάνειν, ὅτι ἐκ τοῦ θεοῦ γεγέννηται.

Αυτό που γεννιέται από τον Θεό δεν πράττει, δεν είναι σε κατάσταση αμαρτίας. Όταν κάποιος γίνεται παιδί του Θεού, η αμαρτία κόβεται. Μπορεί να σκοντάψει κάπου, αλλά μετανοεί και σηκώνεται.

Παρ.ιδ16- διότι ο δίκαιος πίπτει επτάκις και σηκόνεται· αλλ’ οι ασεβείς θέλουσι πέσει εις όλεθρον.

Μέσα από αυτά ταπεινώνεται, μαθαίνει να μετανοεί, μαθαίνει να σηκώνει τον εαυτό του ξανά με πίστη, να επιλέγει και να ακολουθεί τον Κύριο.

Ιακ.γ2- διότι εις πολλά πταίομεν άπαντες. Εάν τις δεν πταίη εις λόγον, ούτος είναι τέλειος ανήρ, δυνατός να χαλιναγωγήση και όλον το σώμα.

Μιλάει ο Ιάκωβος, ο οποίος ονομαζόταν «Δίκαιος». Όλοι κάνουμε πταίσματα…

Όμως όποιος είναι γεννημένος από τον Θεό δεν πράττει την αμαρτία, επειδή το σπέρμα Του μένει μέσα του.

Ποιος είναι ο γεννήτωρ; Ποιος μας αναγεννάει;

Μπορούμε να δούμε καμία διαφορά του Αγίου Πνεύματος από τον Πατέρα;

Απολύτως καμία δεν υπάρχει!

Αναφέρουμε ξανά το:

Α’Ιωα.δ13- Εκ τούτου γνωρίζομεν ότι εν αυτώ μένομεν και αυτός εν ημίν, διότι εκ του Πνεύματος αυτού έδωκεν εις ημάς.

Αυτός λοιπόν που γεννά υιούς είναι ο Πατέρας δια του Αγίου Πνεύματος. Επειδή το Άγιο Πνεύμα είναι ο Πατέρας. Είναι Πνεύμα και με το Πνεύμα Του κάνει ό,τι κάνει.

Κατοικεί μέσα μας με το Πνεύμα Του, μας αναγεννάει με το Πνεύμα Του, μας πληρώνει με το Πνεύμα Του, ενεργεί τα χαρίσματα με το Πνεύμα Του… δια του Ιησού Χριστού.

Το κάνει ο Κύριος για να μπορέσει να έρθει η αλήθεια Του στους ανθρώπους. Είμαστε παιδιά Του και πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να φτάσουμε μέχρι τέλους ό,τι και αν κοστίσει. Να είμαστε αποφασισμένοι να φέρουμε εις πέρας τις επιθυμίες Του. Να είμαστε αποφασισμένοι να Του το αποδεικνύουμε καθημερινά μέσα στη ζωή μας.

Το Πνεύμα της Ανάστασης.

Το Πνεύμα που ανάστησε τον Ιησού:

Ρωμ.η11- Εάν δε κατοική εν υμίν το Πνεύμα του αναστήσαντος τον Ιησούν εκ νεκρών, ο αναστήσας τον Χριστόν εκ νεκρών θέλει ζωοποιήσει και τα θνητά σώματα υμών διά του Πνεύματος αυτού του κατοικούντος εν υμίν.

Κείμενο η11- εἰ δὲ τὸ πνεῦμα τοῦ ἐγείραντος τὸν Ἰησοῦν ἐκ νεκρῶν οἰκεῖ ἐν ὑμῖν, ὁ ἐγείρας ἐκ νεκρῶν Χριστὸν Ἰησοῦν ζῳοποιήσει [καὶ] τὰ θνητὰ σώματα ὑμῶν διὰ τοῦ ἐνοικοῦντος αὐτοῦ πνεύματος ἐν ὑμῖν.

Το Πνεύμα του αναστήσαντος τον Ιησούν εκ νεκρών

Ερώτηση: Ποιος ανάστησε τον Ιησού;

Γαλ.α1- Παύλος απόστολος ουχί από ανθρώπων, ουδέ δι’ ανθρώπου, αλλά διά Ιησού Χριστού και Θεού Πατρός του αναστήσαντος αυτόν εκ νεκρών,

Κειμενο α1- Παῦλος ἀπόστολος οὐκ ἀπ' ἀνθρώπων οὐδὲ δι' ἀνθρώπου ἀλλὰ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ θεοῦ πατρὸς τοῦ ἐγείραντος αὐτὸν ἐκ νεκρῶν,

Αυτός που έγειρε τον Ιησού είναι ο Πατέρας. Άρα το Πνεύμα αυτό είναι του Πατέρα. Είναι το Πνεύμα της ανάστασης.

Ο Πατέρας λοιπόν που ανέστησε τον Ιησού, θα ζωοποιήσει τα θνητά μας σώματα.

Πώς θα το κάνει αυτό; Δια του Πνεύματος Του που κατοικεί μέσα μας.

Επειδή όλα είναι μέσα στο Πνεύμα, τα βάθη του Θεού, το μεγαλείο, το άπειρο, τα δώρα, οι ομορφιές Του, όλα αυτά που έχει, τα άρρητα Του είναι μέσα στο Πνεύμα Του, επειδή είναι Πνεύμα και θέλει να μας τα επικοινωνήσει, θέλει να μας τα δώσει, θέλει να μας κάνει μέτοχους της φύσης Του.

Για να γίνει αυτό θα πρέπει να φύγει το άχυρο από πάνω μας, επειδή αυτό δεν μπορεί να συνυπάρξει με την φωτιά.

Χρειάζεται λοιπόν ένα μονωτικό, ένας μεσίτης, ο Ιησούς Χριστός.

Ακόμα έχουμε:

Ιωα.ε21- Επειδή καθώς ο Πατήρ εγείρει τους νεκρούς και ζωοποιεί, ούτω και ο Υιός ούστινας θέλει ζωοποιεί.

Κείμενο α21- ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἐγείρει τοὺς νεκροὺς καὶ ζῳοποιεῖ, οὕτως καὶ ὁ υἱὸς οὓς θέλει ζῳοποιεῖ.

Έδωσε στον Υιό την εξουσία Του. Ό,τι ο Θεός είναι, το έδωσε στον Υιό. Τη Φύση Του.

Αυτή είναι η δόξα του Υιού.

Γι’ αυτό η Γραφή όταν βλέπει τον Υιό σαν Θεό, δεν Τον ονομάζει θεό-Υιό, αλλά:

Ρωμ.θ5- των οποίων είναι οι πατέρες, και εκ των οποίων εγεννήθη ο Χριστός το κατά σάρκα, ο ων επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας· αμήν.

Κείμενο θ5- ὧν οἱ πατέρες καὶ ἐξ ὧν ὁ Χριστὸς τὸ κατὰ σάρκα, ὁ ὢν ἐπὶ πάντων θεὸς εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.

Τιτ.β13- προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού,

Κείμενο β13- πρεσβύτιδας ὡσαύτως ἐν καταστήματι ἱεροπρεπεῖς, μὴ διαβόλους μηδὲ οἴνῳ πολλῷ δεδουλωμένας, καλοδιδασκάλους,

Έτσι Τον ονομάζει όταν βλέπει την θεότητα Του. Δεν Τον βλέπει σαν κάποιο κατώτερο θεό (χωρίς άρθρο - όπως λένε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά).

Πρξ.β32- Τούτον τον Ιησούν ανέστησεν ο Θεός, του οποίου πάντες ημείς είμεθα μάρτυρες.

Ο Πατέρας λοιπόν ανασταίνει τους νεκρούς.

Ρωμ.ς4- Συνετάφημεν λοιπόν μετ’ αυτού διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα καθώς ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών διά της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς περιπατήσωμεν εις νέαν ζωήν.

Κείμενο ς4- συνετάφημεν οὖν αὐτῳ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δοξῆς τοῦ πατρός, οὕτως καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν.

Η δόξα του Πατέρα τον ανέστησε, δια του Πνεύματος Του.

Ιωα.ς63- το πνεύμα είναι εκείνο το οποίον ζωοποιεί, η σαρξ δεν ωφελεί ουδέν· οι λόγοι, τους οποίους εγώ λαλώ προς εσάς, πνεύμα είναι και ζωή είναι.

Κείμενο ς63- τὸ πνεῦμα ἐστιν τὸ ζῳοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λελάληκα ὑμῖν πνεῦμα ἐστιν καὶ ζωή ἐστιν.

Ζωοποιώ σημαίνει ποιώ τινά ζώντα, που σημαίνει ότι είναι νεκρός…

Ποιος ποιεί τη ζωή; Το Πνεύμα της ανάστασης

Ποιο είναι το Πνεύμα της ανάστασης; Το Άγιο Πνεύμα.

Ποιο είναι το Άγιο Πνεύμα; Το Πνεύμα του Πατρός.

Ιεζ.λζ14- Και θέλω δώσει το πνεύμά μου εις εσάς και θέλετε αναζήσει και θέλω σας θέσει εν τη γη υμών, και θέλετε γνωρίσει ότι εγώ ο Κύριος ελάλησα και εξετέλεσα, λέγει Κύριος.

Ρωμ.α4- απεδείχθη Υιός Θεού εν δυνάμει κατά το πνεύμα της αγιωσύνης διά της εκ νεκρών αναστάσεως, Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών,

Ορίστηκε Υιός Θεού εν δυνάμει κατά πνεύμα αγιοσύνης και η απόδειξη είναι ότι αναστήθηκε από τους νεκρούς. Ο Θεός δέχθηκε την προσφορά Του, αποδεικνύοντας ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού.

Εφε.α19- και τι το υπερβάλλον μέγεθος της δυνάμεως αυτού προς ημάς τους πιστεύοντας κατά την ενέργειαν του κράτους της ισχύος αυτού,

Ο άγγελος είπε στη Μαριάμ ότι η δύναμη του Υψίστου θα την επισκιάσει… που ονομάζεται Πνεύμα Άγιο και είναι ο ίδιος ο Πατέρας.

Με το Πνεύμα Του Τον γέννησε, με το Πνεύμα Του Τον ανέστησε, ξέρουμε ότι κατοικεί μέσα μας από το Πνεύμα Του που μας έδωσε…

Φλπ.γ21- όστις θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε να γείνη σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού κατά την ενέργειαν, διά της οποίας δύναται και να υποτάξη τα πάντα εις εαυτόν.

Ο Ιησούς έχει σώμα ένδοξο επειδή αναστήθηκε, αναλήφθηκε και βρίσκεται μέσα στη δόξα.

Με την ίδια δόξα θα μετασχηματίσει και το δικό μας σώμα. Θα είναι σύμμορφο με το δικό Του.

Το Πνεύμα του Θεού έχει τρομακτική ενέργεια. Είδαμε πιο πριν ότι είναι πυρ καταναλίσκον και ό,τι κάνει το κάνει με το Πνεύμα Του.

Θέλει ο Θεός να μας πληρώσει με αυτό και με αυτό να ενεργηθούν όλα τα χαρίσματα, τα ενεργήματα, τα θαύματα. Όλα αυτά ο Θεός τα ονομάζει ενεργήματα του Αγίου Πνεύματος επειδή ο Θεός είναι γεμάτος ενέργεια, είναι η ενέργεια. Με τον Λόγο και το Πνεύμα Του πληροί και κρατάει τα πάντα.

Όταν ο Λόγος του Θεού αναφέρεται στο Άγιο Πνεύμα, αναφέρεται μόνο στη σχέση που έχει με τους αγίους που έκαναν διαθήκη επί της θυσίας.

Ο Θεός δεν αποκαλύπτεται ως Άγιο Πνεύμα σε ανθρώπους που είναι έξω από τη διαθήκη. Πρέπει να ακούσουν για την θυσία, να έρθουν στο θυσιαστήριο και μετά να περάσουν μέσα στα Άγια και στα Άγια των Αγίων. Να αλλάξει ο άνθρωπος στάση, σχέση, να προχωρήσει για να του αποκαλυφθεί η δόξα του Πνεύματος.

Γι’ αυτό ονομάζεται Πνεύμα Άγιο, επειδή έχει να κάνει μόνο με αγίους.

Μιλάει ο Κύριος για το Άγιο Πνεύμα στους μαθητές, λίγο πριν αναληφθεί:

Λουκ.κδ49- Και ιδού, εγώ αποστέλλω την επαγγελίαν του Πατρός μου εφ’ υμάς· σεις δε καθήσατε εν τη πόλει Ιερουσαλήμ εωσού ενδυθήτε δύναμιν εξ ύψους.

Επαγγελία θα πει υπόσχεση.

Τι θέλει να πει με αυτό; Ότι ο Θεός είχε μια επιθυμία…

Τους μιλάει λοιπόν για την δύναμη της ανάστασης, την δύναμη εξ ύψους. Έρχεται το Πνεύμα και μας ντύνει με δύναμη, σαν να τη φοράμε. Αξίζει να βαδίζουμε δια του Πνεύματος, επειδή ταυτόχρονος στόχος με το να καταλάβουμε τον Θεό μας, το Άγιο Πνεύμα, είναι να γεμίσουμε με αυτό. Να πάρουμε τη δύναμη. Να πάψουμε να είμαστε χαλαροί χριστιανοί που ζεσταίνουν καρέκλες και χαμογελάνε…

Ο Κύριος θέλει ο Ίδιος να μπει μέσα μας και να μας ορίσει. Ν’ αρχίσει να μας δίνει διατάγματα να εκτελούμε. Να μας λέει πού να πάμε, τι να κάνουμε και να κινούμαστε δια του Πνεύματος σε τέλεια τάξη με την εκκλησία Του.

Έτσι έχει κινηθεί στο παρελθόν πάρα πολλές φορές κι έτσι θέλει να κινηθεί και τώρα!

Είμαστε όλοι διδακτοί Θεού, αλλά θέλει να μπούμε μέσα στο Πνεύμα, να μας βουτήξει μέσα σ’ αυτό. Να σκεφτόμαστε με το Πνεύμα, να ζούμε με το Πνεύμα, να ενεργούμε με το Πνεύμα…

Το παράδειγμα μας είναι ο Ιησούς…

Ιωα.ε19- Απεκρίθη λοιπόν ο Ιησούς και είπε προς αυτούς· Αληθώς, αληθώς σας λέγω, δεν δύναται ο Υιός να πράττη ουδέν αφ’ εαυτού, εάν δεν βλέπη τον Πατέρα πράττοντα τούτο· επειδή όσα εκείνος πράττει, ταύτα και ο Υιός πράττει ομοίως.

Ήταν λοιπόν στην έρημο με όλους τους πεινασμένους, 5.000 χιλιάδες άντρες, χώρια τα γυναικόπαιδα και τους γέρους. Ήταν τουλάχιστον 15.000 άνθρωποι. Κατά το Ιουδαϊκό έθιμο, η Γραφή μετράει μόνο τους άντρες, χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπολογίζει τις γυναίκες. Απλώς δεν καταγράφονται. Μετράει κεφαλές οικογενειών.

Ρώτησε τον Φίλιππο ο Κύριος πόσους άρτους θα χρειάζονταν για να τους ταΐσουν. Θα χρειάζονταν πάρα πολλά βαγόνια. Ζητάει να Του φέρουν ό,τι είχαν (πέντε άρτους και δύο ψάρια). Προσεύχεται, τα ευλογεί και τους ζητάει να μοιράσουν.

Γιατί; Από αυτό το λίγο που είχαν, έπρεπε να ενεργήσουν την πίστη τους.

Πάντα θα είμαστε με το ένα πόδι στον αέρα, δεν θα είμαστε ποτέ ασφαλείς εν σαρκί. Η σάρκα πάντα θα κινδυνεύει, για να μπορούμε να ζούμε μέσα στο Πνεύμα.

Σε μια τέτοια κατάσταση, είτε θα υπακούσουμε και θ’ αρχίσουμε να μοιράζουμε, είτε θα απιστήσουμε.

Όλα κρέμονται από αυτή μας τη στάση. Μας αναγκάζει ο Κύριος να πατήσουμε με πίστη.

Άρχισαν λοιπόν να μοιράζουν και μετά από λίγο άρχισαν να καταλαβαίνουν…

Όταν το κάνει αυτό ο Κύριος, ενώ είμαστε μέσα σ’ αυτό, δεν το καταλαβαίνουμε…

Έγινε προσευχή πάνω σε μια αδελφή στην Ουκρανία, που ήταν από 9 έως 21 χρόνων παράλυτη. Παρέλυσε μεγάλη Παρασκευή στον επιτάφιο.

Με πίστη ο Θέμης λυγίζει τα πόδια της, τα τοποθετεί κάτω, την σήκωσαν… και περπάτησε.

Ο Κύριος έδωσε πίστη. Είναι ένα παράξενο φαινόμενο…

Το Άγιο Πνεύμα δεν είναι ο Μεγάλος Άγνωστος, το Τρίτο Πρόσωπο. Είναι ο καλός Πατέρας μας και θέλει να έχει κοινωνία μαζί μας. Πώς θέλει να επικοινωνήσει…;

Α’Ιωα.α3- εκείνο, το οποίον είδομεν και ηκούσαμεν, απαγγέλλομεν προς εσάς· διά να έχητε και σεις κοινωνίαν μεθ’ ημών· και η κοινωνία δε ημών είναι μετά του Πατρός και μετά του Υιού αυτού Ιησού Χριστού.

Ο Θεός ανασταίνει τους νεκρούς, Εκείνος…

Α’Σαμ.β6- Ο Κύριος θανατόνει και ζωοποιεί· καταβιβάζει εις τον άδην και αναβιβάζει.

Ρωμ.δ17- καθώς είναι γεγραμμένον, ότι πατέρα πολλών εθνών σε κατέστησα, ενώπιον του Θεού εις τον οποίον επίστευσε, του ζωοποιούντος τους νεκρούς και καλούντος τα μη όντα ως όντα·

Εβρ.ιγ20- Ο δε Θεός της ειρήνης, όστις ανεβίβασεν εκ των νεκρών τον μέγαν ποιμένα των προβάτων διά του αίματος της αιωνίου διαθήκης, τον Κύριον ημών Ιησούν,

Κείμενο ιγ20- Ὁ δὲ θεὸς τῆς εἰρήνης, ὁ ἀναγαγὼν ἐκ νεκρῶν τὸν ποιμένα τῶν προβάτων τὸν μέγαν ἐν αἵματι διαθήκης αἰωνίου, τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν,

Α’Κορ.ς14- ο δε Θεός και τον Κύριον ανέστησε και ημάς θέλει αναστήσει διά της δυνάμεως αυτού.

Κείμενο ς14- ὁ δὲ θεὸς καὶ τὸν κύριον ἤγειρεν καὶ ἡμᾶς ἐξεγερεῖ διὰ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ.

Β’Κορ.δ14- εξεύροντες ότι ο αναστήσας τον Κύριον Ιησούν θέλει αναστήσει και ημάς διά του Ιησού και παραστήσει μεθ’ υμών.

Κείμενο δ14- εἰδότες ὅτι ὁ ἐγείρας τὸν [κύριον] Ιησοῦν καὶ ἡμᾶς σὺν Ἰησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν.

Α’Θεσ.δ14- Διότι εάν πιστεύωμεν ότι ο Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας διά του Ιησού θέλει φέρει μετ’ αυτού.

Κείμενο δ14- εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανεν καὶ ἀνέστη, οὕτως καὶ ὁ θεὸς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ.

Πρξ.ε29- Αποκριθείς δε ο Πέτρος και οι απόστολοι, είπον· Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους. 30- Ο Θεός των πατέρων ημών ανέστησε τον Ιησούν, τον οποίον σεις εθανατώσατε κρεμάσαντες επί ξύλου·

Κείμενο ε29- ἀποκριθεὶς δὲ Πέτρος καὶ οἱ ἀπόστολοι εἶπαν· πειθαρχεῖν δεῖ θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις. 30- ὁ θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν ἤγειρεν Ἰησοῦν ὃν ὑμεῖς διεχειρίσασθε κρεμάσαντες ἐπὶ ξύλου·

Πριν ακόμα φτιάξει ο Θεός οτιδήποτε, η κύρια επιθυμία Του ήταν η κατοίκηση. Να κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο για να έχει αδιάσπαστη, συνεχή κοινωνία μαζί του.

Αυτή ήταν και είναι η επιθυμία του Θεού μας.

Στην Παλαιά Διαθήκη δεν μπορούσε ο Θεός να κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο. Το Πνεύμα κατέβαινε, μιλούσαν οι προφήτες, οι άνθρωποι του Θεού έκαναν τα ανδραγαθήματα τους και μετά το Πνεύμα έφευγε, σηκωνόταν από πάνω τους. Δεν μπορούσε να μείνει.

Ο πρώτος μέσα στον οποίο κατοίκησε και έμεινε το Πνεύμα, ήταν ο Ιησούς. Γι’ αυτό λέει ότι είναι αρχή σε όλα, ήταν μέσα στη βουλή και το σχέδιο του Θεού. Αυτός ήταν ο πρώτος μέσα σε όλη την ανθρωπότητα, σε όλους τους απογόνους του Αδάμ, πρωτεύων στα πάντα. Πρωτότοκος εκ των νεκρών, πρωτότοκος πάσης κτίσεως, η αρχή της κτίσεως του Θεού…

Αυτός είναι ο πρώτος σε όλα. Αυτός λοιπόν είναι ο πρώτος στον οποίο κατοίκησε και κατοικεί μέσα Του ο Θεός, μόνιμα, και αυτό το κρατάμε ως αρχή.

Θα δούμε τώρα την ενδόξαση του Ιησού Χριστού.

Είδαμε ότι:

Ιωα.ζ37- Κατά δε την τελευταίαν ημέραν την μεγάλην της εορτής ίστατο ο Ιησούς και έκραξε λέγων· Εάν τις διψά, ας έρχηται προς εμέ και ας πίνη. 38- Όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού. 39- Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος, το οποίον έμελλον να λαμβάνωσιν οι πιστεύοντες εις αυτόν· διότι δεν ήτο έτι δεδομένον Πνεύμα Άγιον, επειδή ο Ιησούς έτι δεν εδοξάσθη.

Λέει ότι δεν είχε δοθεί το Πνεύμα.

Ερώτηση: Δεν υπήρχε το Άγιο Πνεύμα; Τι δεν είχε δοθεί από το Πνεύμα. Τι ήταν αυτό το καινούριο που έπρεπε να δοθεί μόνο εφόσον ο Χριστός θα δοξαζόταν;

Πότε δοξάστηκε ο Χριστός;

Πώς δοξάστηκε;

Γιατί, για ποιο λόγο δοξάστηκε;

Μας έχουν διδάξει ότι, ο Θεός γέννησε τον Υιό προ καταβολής κόσμου.

Μέσα στη Γραφή όμως είδαμε ότι ο Θεός είναι άπειρος. Ότι είναι Θεός που λειτουργεί με αρχές και νόμους. Είναι Άγιος. Δεν κάνει τίποτα αν δεν είναι δίκαιο. Είναι απροσωπόληπτος. Για τον Θεό είμαστε όλοι ίσοι.

Εφόσον λοιπόν είναι απροσωπόληπτος, πώς μπορεί να γεννήσει ο Θεός έναν άλλο θεό;

Στην Γραφή βλέπουμε έναν Χριστό, ο οποίος έζησε εκ πίστεως. Έπρεπε να μελετάει τις Γραφές, να προσεύχεται, να αγωνίζεται στην προσευχή, να έχει τέλεια κοινωνία με τον Πατέρα, να αντιστέκεται στην αμαρτία, να περνάει τους πειρασμούς με πίστη, να προσφέρει στον Θεό ικετηρίες με δάκρυα και ικεσίες στον δυνάμενο να σώσει αυτόν εκ του θανάτου…

Εβρ.ε7- Όστις εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη διά την ευλάβειαν αυτού,

Δεν υπάρχει η αντίληψη ενός δεύτερου προσώπου ως θεότητα, του θεού-Υιού, ο οποίος μπαίνει σε μια σάρκα και μετά αγωνίζεται στην προσευχή!

Για ποιο λόγο να αγωνιστεί στην προσευχή; Μήπως πρόκειται να πεθάνει, μήπως πρόκειται να πάει στην κόλαση; Κινδυνεύει από οτιδήποτε;

Επειδή αν κινδυνεύει, τότε χαλάει η θεότητα και αν άλλαξε το δεύτερο πρόσωπο και από θεός γίνεται άνθρωπος, πάλι χαλάει η θεότητα. Τα σκεπάζουν όλο αυτό με την κουβέρτα που λέγεται «μυστήριο». Όμως αυτό είναι άλλο ευαγγέλιο! Άλλες σκέψεις που δεν είναι του Θεού.

Ο πρώτος μέσα στον Οποίο κατοίκησε ο Θεός ήταν ο Χριστός, επειδή μόνο μέσω του Χριστού μπορεί να κατοικήσει και να αποκαλυφθεί σ’ εμάς. Μόνο μέσω του Χριστού μπορεί ο Θεός μας να έρθει και να είναι παντού, χωρίς να καούμε από το πυρ το καταναλίσκον.

Μέσα στον Χριστό αυτή την ώρα κατοικεί όλο το πλήρωμα της θεότητας σωματικώς.

Ο Χριστός έρχεται σ’ εμάς και μέσα από Αυτόν έρχεται ο Πατέρας.

Α’Ιωα.β23- Πας ο αρνούμενος τον Υιόν δεν έχει ουδέ τον Πατέρα. Όστις ομολογεί τον Υιόν έχει και τον Πατέρα.

Ιωα.ιδ6- Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού.

Μόνο έτσι έρχεται ο Θεός. Δεν μπορεί να έρθει διαφορετικά. Γι’ αυτό και λέει η Γραφή ότι:

Α’Τιμ.β5- Διότι είναι είς Θεός, είς και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Ιησούς Χριστός,

Θα έρθει ο Θεός δια του μεσίτη, μέσα από τον Χριστό.

Αυτή είναι η έννοια της κατοίκησης. Κατοίκησε μέσα Του, για να κατοικήσει και μέσα μας. Αυτός είναι ο ρόλος του Παράκλητου που θα δούμε παρακάτω.

Είδαμε λοιπόν ότι οι όροι «Θεός, Πνεύμα, το Πνεύμα του Θεού, το Άγιο Πνεύμα, το Πνεύμα του Πατρός, η παρουσία, το πρόσωπο, το πλήρωμα Του» χρησιμοποιούνται εναλλάξ στον Λόγο και σημαίνουν το ίδιο πράγμα. Ότι είναι ο Πατέρας Θεός. Αυτός και κανένας άλλος.

Όταν ο Χριστός βαπτίστηκε, κατέβηκε πάνω Του το Άγιο Πνεύμα με μορφή περιστεράς.

Ας δούμε πώς αναφέρεται η Γραφή σε αυτό το γεγονός και πώς διαπιστώνεται ξανά η ίδια αλήθεια.

Λουκ.γ21- Αφού δε εβαπτίσθη πας ο λαός, βαπτισθέντος και του Ιησού και προσευχομένου, ηνοίχθη ο ουρανός 22- και κατέβη το Πνεύμα το Άγιον εν σωματική μορφή ως περιστερά επ’ αυτόν, και έγεινε φωνή εκ του ουρανού, λέγουσα· Συ είσαι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις σε ευηρεστήθην.

Κείμενο γ21- Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ βαπτισθῆναι ἅπαντα τὸν λαὸν καὶ Ἰησοῦ βαπτισθέντος καὶ προσευχομένου ἀνεωχθῆναι τὸν οὐρανὸν. 22- καὶ καταβῆναι τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον σωματικῷ εἴδει ὡς περιστερὰν ἐπ’ αὐτὸν καὶ φωνὴν ἐξ οὐρανοῦ γενέσθαι· σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ εὐδόκησα.

Ιωα.α33- Και εγώ δεν εγνώριζον αυτόν· αλλ’ ο πέμψας με διά να βαπτίζω εν ύδατι εκείνος μοι είπεν· εις όντινα ίδης το Πνεύμα καταβαίνον και μένον επ’ αυτόν, ούτος είναι ο βαπτίζων εν Πνεύματι Αγίω.

Κείμενο α33- καγὼ οὐκ ᾕδειν αὐτόν, ἀλλ’ ὁ πέμψας με βαπτίζειν ἐν ὕδατι ἐκεῖνος μοι εἶπεν· ἐφ’ ὃν ἂν ἴδῃς τὸ πνεῦμα καταβαῖνον καὶ μένον ἐπ’ αὐτόν, οὗτος ἐστιν ὁ βαπτίζων ἐν πνεύματι ἁγίῳ.

Ο Ιωάννης δεν γνώριζε τον Ιησού. Με αποκάλυψη δια του Αγίου Πνεύματος του αποκαλύφθηκε ότι ήταν ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, ο γιος της Μαριάμ και ως ελέγετο του Ιωσήφ.

Ματ.γ16- Και βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβη ευθύς από του ύδατος· και ιδού, ηνοίχθησαν εις αυτόν οι ουρανοί, και είδε το Πνεύμα του Θεού καταβαίνον ως περιστεράν και ερχόμενον επ’ αυτόν·

Κείμενο γ16- βαπτισθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εὐθὺς ἀνέβη ἀπὸ τοῦ ὕδατος καὶ ἰδοὺ ἠνεῴχθησαν οὶ οὐρανοί, καὶ εἶδεν πνεῦμα θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν ἐρχόμενον ἐπ’ αὐτόν·

Ησα.ξα1- Πνεύμα Κυρίου του Θεού(Γιάχουε Αδονάι) είναι επ’ εμέ· διότι ο Κύριος με έχρισε διά να ευαγγελίζωμαι εις τους πτωχούς· με απέστειλε διά να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω ελευθερίαν εις τους αιχμαλώτους και άνοιξιν δεσμωτηρίου εις τους δεσμίους·

Ματ.ιβ18- Ιδού, ο δούλος μου, τον οποίον εξέλεξα, ο αγαπητός μου, εις τον οποίον η ψυχή μου ευηρεστήθη· θέλω θέσει το Πνεύμα μου επ’ αυτόν, και θέλει εξαγγείλει κρίσιν εις τα έθνη·

Κειμενο ιβ18- ἰδοὺ ὁ παῖς μου ὃν ᾑρέτισα, ὁ ἀγαπητός μου ὃν εὐδόκησεν ἡ ψυχή μου· θήσω τὸ πνεῦμα μου ἐπ’ αὐτόν, καὶ κρίσιν τοῖς ἔθνεσιν ἀπαγγελεῖ.

Μιλάει ο Πατέρας, άρα έχουμε το Πνεύμα του Πατρός.

Πρξ.ι38- πως ο Θεός έχρισε τον Ιησούν τον από Ναζαρέτ με Πνεύμα Άγιον και με δύναμιν, όστις διήλθεν ευεργετών και θεραπεύων πάντας τους καταδυναστευομένους υπό του διαβόλου, διότι ο Θεός ήτο μετ’ αυτού·

Ο Πέτρος μιλάει για τον Πατέρα.

Στο μόνο σημείο που βλέπουμε τον Θεό να κατεβαίνει μέσα στον Χριστό είναι στο βάπτισμα. Δεν υπάρχει άλλη καταγραφή μέσα στον Λόγο, κατά την οποία να φαίνεται ο Θεός να κατεβαίνει μέσα στον Χριστό.

Β’Κορ.ε19- δηλονότι ο Θεός ήτο εν τω Χριστώ διαλλάσσων τον κόσμον προς εαυτόν, μη λογαριάζων εις αυτούς τα πταίσματα αυτών, και ενεπιστεύθη εις ημάς τον λόγον της διαλλαγής.

Κείμενο ε19- ὡς ὅτι θεὸς ἦν ἐν Χριστῷ κόσμον καταλλάσσων ἑαυτῷ, μὴ λογιζόμενος αὐτοῖς τὰ παραπτώματα αὐτῶν καὶ θέμενος ἐν ἡμῖν τὸν λόγον τῆς καταλλαγῆς.

Τι έκανε; Συνδιάλλαξε τον κόσμο προς τον εαυτό Του δια μέσω του Χριστού. Βάζοντας πάνω Του την αμαρτία μας έφυγε από μέσα Του, Τον έκρινε, δόθηκε η ψυχή Του αντίλυτρο υπέρ πάντων και μετά έδωσε σ’ εμάς τον λόγο της καταλαγής-της συμφιλίωσης.