Το Πνεύμα του Γιάχουε, το Πνεύμα της Προφητείας.
Ο Κύριος μιλούσε: Τάδε λέγει ο Γιάχουε…
Όταν ο Ιησούς ήταν στην συναγωγή της Ναζαρέτ, αφού βαπτίστηκε, του έδωσαν να διαβάσει από το βιβλίο του Ησαΐα και το γύρισε στο 1ο εδάφιο του 61ου κεφαλαίου.
Λουκ.δ18- Πνεύμα Κυρίου είναι επ’ εμέ, διά τούτο με έχρισε· με απέστειλε διά να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, διά να ιατρεύσω τους συτετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, 19- διά να κηρύξω ευπρόσδεκτον Κυρίου ενιαυτόν. Στα Εβραϊκά λέει: Το ρουάχ του Γιάχουε είναι επ’ εμέ…
Ο Λουκάς το ρουάχ του Γιάχουε, το ονομάζει Άγιο Πνεύμα.
Λουκ.γ22- και κατέβη το Πνεύμα το Άγιον εν σωματική μορφή ως περιστερά επ’ αυτόν, και έγεινε φωνή εκ του ουρανού, λέγουσα· Συ είσαι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις σε ευηρεστήθην.
Αυτή είναι η στιγμή της εκπλήρωσης της προφητείας του Ησαΐα.
Ο Ματθαίος αναφερόμενος στο ίδιο γεγονός (στη βάπτιση του Χριστού)…
Ματ.γ16- Και βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβη ευθύς από του ύδατος· και ιδού, ηνοίχθησαν εις αυτόν οι ουρανοί, και είδε το Πνεύμα του Θεού καταβαίνον ως περιστεράν και ερχόμενον επ’ αυτόν·
Ανακεφαλαιώνουμε:
Ο Κύριος είπε: Πνεύμα Κυρίου είναι επ’ εμέ
Ο Ησαΐας είπε: Πνεύμα του Γιάχουε
Ο Λουκάς είπε: Πνεύμα το Άγιον
Ο Ματθαίος είπε: Πνεύμα του Θεού
Υπάρχει διαφορά;
Το Πνεύμα του Γιάχουε είναι το Πνεύμα της Διαθήκης.
Αυτό κατέβαινε πάνω στους προφήτες, αυτό ήταν που μιλούσε μέσα από το στόμα τους,
μ’ αυτό έκανε ο Θεός διαθήκη στον Αβραάμ… Το Πνεύμα του Γιάχουε ήρθε πάνω στον Χριστό και το ίδιο Πνεύμα έρχεται να βαπτίσει κι εμάς!
Αυτό κατέβαινε πάνω στους προφήτες, αυτό ήταν που μιλούσε μέσα από το στόμα τους,
μ’ αυτό έκανε ο Θεός διαθήκη στον Αβραάμ… Το Πνεύμα του Γιάχουε ήρθε πάνω στον Χριστό και το ίδιο Πνεύμα έρχεται να βαπτίσει κι εμάς!
Ο Ησαΐας αναφερόμενος στη βάπτιση του Κυρίου, μιλάει για τα επτά πνεύματα.
Το επτά είναι συμβολικός αριθμός και συμβολίζει την πληρότητα του Πνεύματος.
Ησα.ια1- Και θέλει εξέλθει ράβδος εκ του κορμού του Ιεσσαί, και κλάδος θέλει αναβή εκ των ριζών αυτού· 2- και το πνεύμα του Κυρίου θέλει αναπαυθή επ’ αυτόν, πνεύμα σοφίας και συνέσεως, πνεύμα βουλής και δυνάμεως, πνεύμα γνώσεως και φόβου του Κυρίου·
Ο Κύριος είπε στον Μωυσή να φτιάξει την επτάφωτη λυχνία, με κορμό και κλαδιά, δηλαδή ένα δέντρο χρυσό (αμυγδαλιά). Διάλεξε την αμυγδαλιά επειδή είναι το πρώτο δέντρο που ανθίζει τον χειμώνα και αναφέρεται στο δέντρο της ζωής, στο δέντρο της ανάστασης.
Ο καρπός του δέντρου της ζωής είναι το φως της ζωής.
Ο καρπός του δέντρου της ζωής είναι το φως της ζωής.
Είχε τον κορμό, από τον οποίο φυτρώνουν άλλα έξι κλαδιά.
Το έξι είναι ο αριθμός του ανθρώπου.
Έρχεται ο Θεός και μας βαπτίζει με το Άγιο Πνεύμα, το ίδιο Πνεύμα της Διαθήκης που κατέβαινε τους προφήτες και τους έχριε, το ίδιο που ήρθε στον Χριστό.
Έρχεται ο Θεός και μας βαπτίζει με το Άγιο Πνεύμα, το ίδιο Πνεύμα της Διαθήκης που κατέβαινε τους προφήτες και τους έχριε, το ίδιο που ήρθε στον Χριστό.
Μπαίνει μέσα μας, αλλά έχει έναν στόχο.
Οι άνθρωποι σκαλώνουν στα φαινόμενα και δεν καταλαβαίνουν την ουσία.
Γιατί ο Κύριος μας βάπτισε με το Πνεύμα Του; Τι θέλει να κάνει;
Γιατί ο Κύριος μας βάπτισε με το Πνεύμα Του; Τι θέλει να κάνει;
Θέλει τον καρπό, που είναι το φως της ζωής.
Ιωα.α4- Εν αυτώ ήτο ζωή, και η ζωή ήτο το φως των ανθρώπων.
Ιωα.η12- Πάλιν λοιπόν ο Ιησούς ελάλησε προς αυτούς λέγων· Εγώ είμαι το φως του κόσμου· όστις ακολουθεί εμέ δεν θέλει περιπατήσει εις το σκότος, αλλά θέλει έχει το φως της ζωής.
Ιωα.ια25- Είπε προς αυτήν ο Ιησούς· Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή· ο πιστεύων εις εμέ, και αν αποθάνη, θέλει ζήσει·
Ο Λόγος είναι το μέσο δια του οποίου φανερώνεται η ζωή. Ήταν μέσα στον Λόγο, μέσα στη σκέψη, μέσα στη βουλή του Θεού, σε όλα αυτά που ο Θεός ήθελε να εκφράσει από τον εαυτό Του για μας, για να Τον καταλάβουμε!
Όλο αυτό το εξέφρασε, καθώς ο Λόγος έγινε σαρξ.
Έρχεται λοιπόν το Άγιο Πνεύμα μέσα μας με στόχο να κάνει καρπούς. Οι καρποί βγαίνουν στα κλαδιά: πνεύμα σοφίας και συνέσεως, πνεύμα βουλής και δυνάμεως, πνεύμα γνώσεως και φόβου του Κυρίου·
Και στα έξι αυτά πνεύματα βγαίνει το φως της ζωής, ο καρπός της ζωής.
Πρξ.α16- Άνδρες αδελφοί, έπρεπε να πληρωθή η γραφή αύτη, την οποίαν προείπε το Πνεύμα το Άγιον διά στόματος του Δαβίδ περί του Ιούδα, όστις έγεινεν οδηγός εις τους συλλαβόντας τον Ιησούν,
Πρξ.κη25- Ασύμφωνοι δε όντες προς αλλήλους ανεχώρουν, αφού ο Παύλος είπεν ένα λόγον, ότι καλώς ελάλησε το Πνεύμα το Άγιον προς τους πατέρας ημών διά Ησαΐου του προφήτου,
Εβρ.α1- Ο Θεός, αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών διά των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως, 2- εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς διά του Υιού, τον οποίον έθεσε κληρονόμον πάντων, δι’ ού έκαμε και τους αιώνας·
Ο Παύλος μας λέει στις Πράξεις ότι λάλησε το Άγιο Πνεύμα, ενώ στους Εβραίους μας λέει ότι λάλησε ο Θεός, ο Πατέρας. Άρα όταν λαλεί το Άγιο Πνεύμα ποιος λαλεί;
Ο Θεός Πατέρας!
Ο Λόγος είναι καθαρός και κοφτερός και χωρίζει: είτε από τη μία πλευρά θα πάει κάποιος, είτε από την άλλη. Είτε το δέχεται κάποιος, είτε το αφήνει. Ο Θεός το καταλαβαίνει αυτό πολύ καλύτερα παρά να αρχίσει κάποιος να παίζει με τον Λόγο Του που είναι φωτιά…
Βλέπουμε την αντίληψη που είχαν οι μαθητές σχετικά με τον Θεό και το Πνεύμα Του.
Μρκ.ια11- Όταν δε σας φέρωσι διά να σας παραδώσωσι, μη προμεριμνάτε τι θέλετε λαλήσει, μηδέ μελετάτε, αλλ’ ό,τι δοθή εις εσάς εν εκείνη τη ώρα, τούτο λαλείτε· διότι δεν είσθε σεις οι λαλούντες, αλλά το Πνεύμα το Άγιον.
Ματ.ι19- Όταν δε σας παραδίδωσι, μη μεριμνήσητε πώς ή τι θέλετε λαλήσει· διότι θέλει σας δοθή εν εκείνη τη ώρα τι πρέπει να λαλήσητε. 20- Επειδή σεις δεν είσθε οι λαλούντες, αλλά το Πνεύμα του Πατρός σας, το οποίον λαλεί εν υμίν.
Μπορούμε να χωρίσουμε το Πνεύμα του Πατέρα από το Άγιο Πνεύμα;
Όχι.
Eπειδή είναι ένα και το αυτό!
Eπειδή είναι ένα και το αυτό!
Πνεύμα πυρός.
Είναι μια άλλη έκφραση για το Άγιο Πνεύμα, που μας δίνει ο Λόγος, παρομοιάζοντας το με τη φωτιά.
Όταν ο Θεός έκανε διαθήκη με τον Αβραάμ έφτιαξε έναν δρόμο για να γίνει η διαθήκη.
Οι Εβραίοι λένε καράθ χαμπερίθ, πρέπει να κοπεί η διαθήκη.
Για να ισχύει χρειάζεται χώρισμα, κόψιμο. Η διαθήκη φέρνει χωρισμό: το φως από το σκοτάδι, τον κόσμο από την εκκλησία, τον Κύριο από τον διάβολο, τον ουρανό από την κόλαση…
Οι Εβραίοι λένε καράθ χαμπερίθ, πρέπει να κοπεί η διαθήκη.
Για να ισχύει χρειάζεται χώρισμα, κόψιμο. Η διαθήκη φέρνει χωρισμό: το φως από το σκοτάδι, τον κόσμο από την εκκλησία, τον Κύριο από τον διάβολο, τον ουρανό από την κόλαση…
Μπορεί να γίνει διαθήκη μόνο πάνω στον χωρισμό, όταν έχουμε ξεχωρίσει από τον κόσμο.
Ας μη ξεγελάει κανείς τον εαυτό του ότι είναι παιδί του Θεού, αν δεν έχει ξεχωρίσει από τον κόσμο. Ο Κύριος μας θέλει δικούς Του 100%. Μόνο τότε ισχύει η διαθήκη αυτή…
Ας μη ξεγελάει κανείς τον εαυτό του ότι είναι παιδί του Θεού, αν δεν έχει ξεχωρίσει από τον κόσμο. Ο Κύριος μας θέλει δικούς Του 100%. Μόνο τότε ισχύει η διαθήκη αυτή…
Γεν.ιε9- Και είπε προς αυτόν, Λάβε μοι δάμαλιν τριών ετών, και αίγα τριών ετών, και κριόν τριών ετών, και τρυγόνα, και περιστεράν. 10- Και έλαβεν εις αυτόν πάντα ταύτα, και διέσχισεν αυτά εις το μέσον, και έθεσεν έκαστον τμήμα απέναντι του ομοίου αυτού· τα πτηνά όμως δεν διέσχισε. 11- Κατέβησαν δε όρνεα επί τα πτώματα, και ο Άβραμ εδίωξεν αυτά… 17- Ότε δε ο ήλιος έδυσε και έγεινε πυκνόν σκότος, ιδού, κάμινος καπνίζουσα και λαμπάς πυρός ήτις διεπέρασε μεταξύ των διχοτομημάτων τούτων. 18- Την ημέραν εκείνην έκαμε διαθήκην ο Κύριος προς τον Άβραμ, λέγων, εις το σπέρμα σου έδωκα την γην ταύτην, από του ποταμού της Αιγύπτου έως του ποταμού του μεγάλου, του ποταμού Ευφράτου· Λέει λοιπόν στον Αβραάμ, ότι εφόσον μένει μαζί Του, θα τον φυλάξει.
Ήρθαν όμως τα όρνια να χαλάσουν τη θυσία και τη διαθήκη, αλλά ο Αβραάμ τα έδιωξε.
Θα έρθει ο διάβολος να μας χαλάσει τη διαθήκη.
Θα έρθει να μας διαβάλει, αυτή είναι η δουλειά του, απ’ αρχής είναι ψεύτης και ανθρωποκτόνος.
Θα έρθει ο διάβολος να μας χαλάσει τη διαθήκη.
Θα έρθει να μας διαβάλει, αυτή είναι η δουλειά του, απ’ αρχής είναι ψεύτης και ανθρωποκτόνος.
Όμως εμείς τι θα κάνουμε, ως Αβραάμ, ως γιος ή κόρη του Θεού;
Θα τα διώξουμε… (Ύπαγε οπίσω μου σατανά, θα μείνω στο γραμμένο…)
Όταν λοιπόν ήρθε το βράδυ, ήρθε το Πνεύμα του Γιάχουε, το Πνεύμα της Διαθήκης, που φανερώθηκε σαν φωτιά!
Εδώ έχουμε τη μία λαμπάδα πυρός, που είναι το Πνεύμα του Γιάχουε, το Πνεύμα της Διαθήκης.
Αυτό είναι που γεννάει τα υπόλοιπα, αυτό δημιουργεί τα υπόλοιπα πνεύματα μέσα μας, φέρνει την πληρότητα του Πνεύματος.
Αυτό είναι που γεννάει τα υπόλοιπα, αυτό δημιουργεί τα υπόλοιπα πνεύματα μέσα μας, φέρνει την πληρότητα του Πνεύματος.
Ο Παύλος λέει: πληρούσθε.
Δεν είναι κάτι που γίνεται μία φορά και τέλος, αλλά πρέπει να γεμίζουμε συνέχεια κι έτσι βαδίζουμε από πίστη σε πίστη, από δόξα σε δόξα…
Εφε.ε18- Και μη μεθύσκεσθε με οίνον, εις τον οποίον είναι ασωτία, αλλά πληρούσθε διά του Πνεύματος,
Β’Κορ.γ18- Ημείς δε πάντες βλέποντες ως εν κατόπτρω την δόξαν του Κυρίου με ανακεκαλυμμένον πρόσωπον, μεταμορφούμεθα εις την αυτήν εικόνα από δόξης εις δόξαν, καθώς από του Πνεύματος του Κυρίου.
Γίνεται μια συνεχής μεταμόρφωση…
Είδαμε ότι δια της πνοής (ρουάχ) του Παντοδυνάμου έγιναν όλα.
Ησα.λ33- Διότι ο Τοφέθ είναι προ καιρού παρεσκευασμένος· ναι, διά τον βασιλέα ητοιμασμένος· αυτός έκαμεν αυτόν βαθύν και πλατύν· η πυρά αυτού είναι πυρ και ξύλα πολλά· η πνοή του Κυρίου ως ρεύμα θείου θέλει εξάψει αυτήν.
Η ίδια πνοή που δημιουργεί ζωή και αποκατάσταση, η ίδια φανερώνεται ως πνοή θείου, που εξέρχεται προς κρίση.
Με αυτό, θέλει ο Θεός να μας δώσει να καταλάβουμε ότι θέλει να μας καθαρίσει. Θέλει να φυσήξει από μέσα μας όλη τη σκουριά. Το χρυσό και το αργύριο καθαρίζουν μέσα στη φωτιά. Όλοι έχουμε μέσα μας χρυσό, αλλά έχουμε και κράματα. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να ξεχωρίσει αυτό το χρυσάφι μέσα μας.
Ας μη ξεχνάμε ότι είμαστε σε μια διαθήκη χωρισμού.
Όταν δεν χωρίζουμε εύκολα, μας χωρίζει ο Θεός με το ζόρι, γι’ αυτό μας δίνει το Πνεύμα του πυρός. Γι’ αυτό την ημέρα της Πεντηκοστής κατέβηκαν γλώσσες πυρός. Επειδή ο στόχος του Πνεύματος που έρχεται πάνω μας είναι να μας καθαρίσει, να μας κάνει άγιους.
Β.Σαμ.κβ9- Καπνός ανέβαινεν εκ των μυκτήρων αυτού, και πυρ κατατρώγον εκ του στόματος αυτού· άνθρακες ανήφθησαν απ’ αυτού.
Περιγράφει τη στιγμή που ο Θεός κατέβηκε πάνω στο όρος Σινά. Το όρος πήρε όλο φωτιά. Οι Εβραίοι έβλεπαν μια φυσική φωτιά.
Ο Θεός είναι Θεός κρίσης, το Πνεύμα της κρίσεως.
Οι άνθρακες πάντα αναφέρονται στην κρίση.
Ησα.λ27- Ιδού, το όνομα του Κυρίου έρχεται μακρόθεν· φλογερός είναι ο θυμός αυτού και το φορτίον βαρύ· τα χείλη αυτού είναι πλήρη αγανακτήσεως και η γλώσσα αυτού ως πυρ κατατρώγον·
Μας παραπέμπει στις γλώσσες την ημέρα της Πεντηκοστής.
Γιατί φανερώθηκε σαν γλώσσες και όχι σαν κάτι άλλο; Επειδή εξαρτά την τελειότητα από την γλώσσα.
Ιακ.γ2- διότι εις πολλά πταίομεν άπαντες. Εάν τις δεν πταίη εις λόγον, ούτος είναι τέλειος ανήρ, δυνατός να χαλιναγωγήση και όλον το σώμα.
Έρχεται το Άγιο Πνεύμα, μας βαπτίζει ο Κύριος, κι έρχεται η πύρινη γλώσσα του Πνεύματος του Θεού. Βάζει ο Θεός τη δική Του γλώσσα μέσα μας. Τον Λόγο Του, το Πνεύμα Του, τη φωτιά Του, τη δική Του αντίληψη, τη δική Του σκέψη… Έρχεται για να καθαρίσει τη γλώσσα μας και όταν η γλώσσα είναι καθαρή, τότε όλο το σώμα μας είναι καθαρό. Γινόμαστε τέλειοι…
Αυτός είναι ο στόχος του βαπτίσματος: η τελειότητα!
Επειδή από τη γλώσσα περνά η κόλαση και φλογίζεται από την γέενα, δημιουργώντας μια αντίδραση, όπως το ηφαίστειο με την λάβα που καταστρέφει ό,τι βρει στο πέρασμα της.
Ο Θεός όμως θέλει να μας απαλλάξει!
Το σφράγισμα του Αγίου Πνεύματος είναι ότι τα παιδιά του Θεού υποτάσσονται και υπακούν σ’ Αυτόν και όχι στην καρδιά τους. Σ’ αυτούς δίνει ο Θεός το Πνεύμα Του.
Πρξ.ε32- Και ημείς είμεθα μάρτυρες αυτού περί των λόγων τούτων, και το Πνεύμα δε το Άγιον, το οποίον έδωκεν ο Θεός εις τους πειθαρχούντας εις αυτόν.
Ιερ.κγ29- Δεν είναι ο λόγος μου ως πυρ; λέγει ο Κύριος· και ως σφύρα κατασυντρίβουσα τον βράχον;
Έννοιες παράλληλες: Ο Λόγος και το Πνεύμα.
Φωτιά ο Λόγος – Φωτιά το Πνεύμα.
Ζωή ο Λόγος – Ζωή το Πνεύμα.
Ο ίδιος Θεός – Το ίδιο το Πνεύμα.
Δευτ.δ24- Διότι Κύριος ο Θεός σου είναι πυρ καταναλίσκον, Θεός ζηλότυπος.
Είδαμε ότι το Άγιο Πνεύμα είναι πυρ. Εδώ βλέπουμε ότι ο Θεός είναι πυρ καταναλίσκον και αναφέρεται στον Πατέρα.
Είναι συνώνυμοι όροι που αναφέρονται στο ίδιο πρόσωπο. Στον Θεό μας, στο Πνεύμα του Θεού μας. Το Πνεύμα Του είναι πυρ κατατρώγων, η πνοή Του είναι πυρ κατατρώγων, ο Λόγος Του είναι πυρ κατατρώγων, ό,τι έχει να κάνει με τον Θεό είναι πυρ κατατρώγων.
Είναι αξιοπρόσεκτο το πώς χρησιμοποιούνται αυτοί οι όροι.
Ιερ.ε14- Διά τούτο ούτω λέγει Κύριος ο Θεός των δυνάμεων· Επειδή λαλείτε τον λόγον τούτον, ιδού, εγώ θέλω κάμει τους λόγους μου εν τω στόματί σου πυρ και τον λαόν τούτον ξύλα και θέλει καταφάγει αυτούς.
Ο Ιησούς είπε ότι οι λόγοι Του πνεύμα είναι και ζωή.
Εβρ.ιβ29- Διότι ο Θεός ημών είναι πυρ καταναλίσκον.
Το Άγιο Πνεύμα, ο Θεός είναι πυρ καταναλίσκον. Είναι ένα και το αυτό!
Στην Αποκάλυψη, μιλώντας για το Άγιο Πνεύμα…
Αποκ.κβ1- Και μοι έδειξε καθαρόν ποταμόν ύδατος της ζωής λαμπρόν ως κρύσταλλον, εξερχόμενον εκ του θρόνου του Θεού και του Αρνίου.
Μιλάει συμβολικά.
Ιωα.ζ37- Κατά δε την τελευταίαν ημέραν την μεγάλην της εορτής ίστατο ο Ιησούς και έκραξε λέγων· Εάν τις διψά, ας έρχηται προς εμέ και ας πίνη. 38- Όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού. 39- Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος, το οποίον έμελλον να λαμβάνωσιν οι πιστεύοντες εις αυτόν· διότι δεν ήτο έτι δεδομένον Πνεύμα Άγιον, επειδή ο Ιησούς έτι δεν εδοξάσθη.
Έχουμε το ποτάμι ύδατος ζωής από το θρόνο στην Αποκάλυψη και τον Ιησού που λέει ότι όποιος πιει από Εκείνον, από την κοιλιά Του θα βγουν ποταμοί ύδατος ζώντος.
Πόσοι ποταμοί;
Στη Γένεση βλέπουμε έναν ποταμό να χωρίζεται, να σκίζεται σε τέσσερεις ποταμούς, στον κήπο της Εδέμ. Το τέσσερα συμβολίζει την παγκοσμιότητα. Μιλάει για το Άγιο Πνεύμα που εκχέεται πάνω σε όλη τη γη.
Ο Κύριος λέει ότι όποιος πιει, θα ρεύσουν από την κοιλιά του τα ποτάμια του Πνεύματος.
Βλέπουμε το ποτάμι καθαρό σαν κρύσταλλο.
Δαν.ζ10- Ποταμός πυρός εξήρχετο και διεχέετο απ’ έμπροσθεν αυτού· χίλιαι χιλιάδες υπηρέτουν εις αυτόν και μύριαι μυριάδες παρίσταντο ενώπιον αυτού· το κριτήριον εκάθησε και τα βιβλία ανεώχθησαν.
Αυτή η σκηνή μας συνδέει με την μεγάλη κρίση, την κρίση του Λευκού Θρόνου.
Βλέπουμε το ποτάμι σαν φωτιά, επειδή συμβολίζει την κρίση. Όταν ο Θεός κάθεται να κρίνει, το Πνεύμα Του εξέρχεται πύρινο, για να καθαρίσει.
Η κρίση του Θεού για τους ασεβείς είναι αιώνιος όλεθρος, ενώ για τους δίκαιους αιώνια σωτηρία. Ο άγγελος που ήρθε και πάταξε τα πρωτότοκα στην Αίγυπτο, το έκανε για να σώσει τον λαό της διαθήκης. Ο ίδιος άγγελος που ήρθε να κρίνει τους Αιγύπτιους, έφερε σωτηρία στον Ισραήλ, το Πάσχα.
Ψλμ.ρδ32- ο επιβλέπων επί την γην και κάμνων αυτήν να τρέμη· εγγίζει τα όρη, και καπνίζουσι.
Εξ.κδ17- Και η θέα της δόξης του Κυρίου ήτο, εις τους οφθαλμούς των υιών Ισραήλ, ως πυρ κατατρώγον επί της κορυφής του όρους.
Γιατί φανερώθηκε έτσι ο Κύριος;
Επειδή ήρθε να δώσει τον Νόμο και ο Νόμος είναι κρίση. Κρίση κατά της αμαρτίας, γι’ αυτό και κατέβηκε με φωτιά.
Ψλμ.ν3- Θέλει ελθεί ο Θεός ημών και δεν θέλει σιωπήσει· πυρ κατατρώγον θέλει είσθαι έμπροσθεν αυτού και πέριξ αυτού σφοδρά ανεμοζάλη,
Έτσι είναι ο Θεός για τους ασεβείς, για τους υπερήφανους, αυτούς που έχουν αψηφήσει τον Θεό και ζουν μέσα στο ψέμα της αμαρτίας και της φαντασίας τους. Κάθε πράξη και κάθε σκέψη τους θα κριθεί.
Εμάς ο Θεός μας κρίνει τώρα. Γι’ αυτό μας έδωσε το πνεύμα της κρίσης, τη φωτιά μέσα μας. Λεπτύνει τη συνείδηση μας ο Κύριος τόσο πολύ, ώστε να μας ενοχλεί η αμαρτία ακόμα και στο παραμικρό της. Κρίνει τώρα την αμαρτία μέσα μας, για να μην κριθούμε στην αιώνια κρίση. Θέλει να βγάλει και να πετάξει από πάνω μας την αμαρτία, ώστε το Άγιο Πνεύμα να είναι μέσα μας ως νερό. Το νερό δροσίζει και ξεδιψάει. Όπου περνάει η γη βλαστάνει και δίνει καρπό. Ας αφήσουμε λοιπόν τον Κύριο να κάνει τέλειο έργο μέσα μας, να κάψει ό,τι κάψει, για να έρθει η καρποφορία και η ευλογία.
Το Πνεύμα του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη, φέρνει την κρίση σε όλους εκείνους που έκαναν κάτι που ανάγκασαν τον Θεό να το κρίνει. Υπάρχει μια φράση που επαναλαμβάνεται στον Λόγο του Κυρίου, δυστυχώς πάρα πολύ τακτικά:
Λευι.ι1- Και λαβόντες οι υιοί του Ααρών, Ναδάβ και Αβιούδ, έκαστος το θυμιατήριον αυτού, έβαλον πυρ εις αυτό, και επ’ αυτό έβαλον θυμίαμα και προσέφεραν ενώπιον του Κυρίου πυρ ξένον, το οποίον δεν προσέταξεν εις αυτούς. 2- Και εξήλθε πυρ παρά του Κυρίου και κατέφαγεν αυτούς· και απέθανον έμπροσθεν του Κυρίου.
Το θυμίαμα συμβολίζει τον Χριστό, αλλά ο Κύριος θυσιάστηκε μόνο στα κάρβουνα της κρίσης από το Άγιο θυσιαστήριο (το χάλκινο), που συμβολίζουν την κρίση του Θεού.
Από την κρίση και τον θάνατο του Ιησού δημιουργήθηκε οσμή ευωδίας, ο Θεός ικανοποιήθηκε και ήρθε το έλεος και η χάρη πάνω μας. Αυτός όμως που Τον έκρινε ήταν ο Θεός. Το πυρ που κατέφαγε τους δύο ιερείς ήταν το ίδιο Πνεύμα.
Αποκ.δ5- Και εκ του θρόνου εξήρχοντο αστραπαί και βρονταί και φωναί· και ήσαν επτά λαμπάδες πυρός καιόμεναι έμπροσθεν του θρόνου, αίτινες είναι τα επτά πνεύματα του Θεού·
Εδώ είναι η αρχή της Αποκάλυψης. Διαβάσαμε στο τελευταίο κεφάλαιο και δεν είδαμε μπροστά στον θρόνο τις εφτά λαμπάδες.
Τι έγιναν; Γιατί δεν τις αναφέρει καθόλου;
Τι έγιναν; Γιατί δεν τις αναφέρει καθόλου;
Επειδή δεν υπάρχει πλέον κρίση. Ο Θεός έκρινε, ξεχώρισε το διάβολο και τους δαίμονες του, τους έριξε στη λίμνη τους πυρρός, μαζί με όλους όσους τους ακολούθησαν.
Έτσι μέσα στην παρουσία Του είναι όλοι όσοι δέχθηκαν το αίμα του Αμνού και δεν υπάρχει κρίση. Βλέπουμε μόνο το καθαρό ποτάμι της ζωής, και το δέντρο της ζωής να δίνει τον καρπό και τα φύλλα για θεραπεία των εθνών.
Ο Κύριος μιλάει για την παρουσία Του και όλοι ποθούμε αυτή την παρουσία.
Όταν μιλάμε για την παρουσία Του, αναφερόμαστε στο Πνεύμα Του.
Ας δούμε μια γνώση που είχαν οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης, στο τι έλεγαν όταν αναφέρονταν στην παρουσία του Κυρίου.
Η λέξη παρουσία στα Εβραϊκά είναι πανίμ που σημαίνει πρόσωπο. Όταν λοιπόν έλεγαν πρόσωπο εννοούσαν την παρουσία.
Το πανίμ είναι στον πληθυντικό, αλλά έχει την έννοια του ενικού όταν συντάσσεται με ενικού αριθμού κατηγορούμενα.
Γεν.με3- Και είπεν ο Ιωσήφ προς τους αδελφούς αυτού, Εγώ είμαι ο Ιωσήφ· ο πατήρ μου έτι ζη; Και δεν ηδύναντο οι αδελφοί αυτού να αποκριθώσι προς αυτόν· διότι εταράχθησαν εκ της παρουσίας (πανίμ-το πρόσωπο) αυτού.
Γεν.κγ11- Ουχί, κύριέ μου, άκουσόν μου· σοι δίδω τον αγρόν, σοι δίδω και το σπήλαιον το εν αυτώ· επί παρουσία (πανίμ-το πρόσωπο) των υιών του λαού μου δίδω αυτά εις σε· θάψον τον νεκρόν σου.
Κριτ.ε5- Τα όρη ετάκησαν υπό της παρουσίας του Κυρίου· αυτό το Σινά από της παρουσίας (πανίμ-το πρόσωπο) Κυρίου του Θεού του Ισραήλ.
Ναι, αλλά τι κατέβαινε; Το Πνεύμα!
Το Άγιο Πνεύμα είναι το πρόσωπο του Θεού.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά λένε ότι το Άγιο Πνεύμα είναι η ενεργός δύναμη του Θεού.
Το Άγιο Πνεύμα έχει δύναμη, αλλά δεν είναι απλά μια ενεργός δύναμη και τίποτε παραπάνω.
Είναι ο Θεός!!! Είναι αυτό από το οποίο αποτελείται ο Θεός, η φύση Του, το είναι Του. Είναι ο ίδιος ο Θεός. Δεν αναφέρονταν σε μια άλλη προσωπικότητα, αλλά στον ίδιο τον Θεό
Οι Εβραίοι έτσι εκφράζονταν. Όταν έλεγαν το Πνεύμα του Θεού, αναφέρονταν στον ίδιο τον Θεό.
Η Εβραϊκή ποίηση έχει να κάνει με παράλληλες ιδέες. Δηλαδή λένε το ίδιο πράγμα χρησιμοποιώντας διαφορετικές λέξεις.
Ο Δαβίδ εξισώνει την παρουσία του Θεού με το Πνεύμα του Θεού:
Ψλμ.να10- Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, Θεέ· και πνεύμα ευθές ανανέωσον εντός μου. 11- Μη με απορρίψης από του προσώπου σου· και το πνεύμα το άγιόν σου μη αφαιρέσης απ’ εμού.
Αν ο Θεός απορρίψει κάποιον από το πρόσωπο Του, τότε θα αφαιρέσει το Άγιο Πνεύμα Του από αυτόν.
Ψλμ.ρλθ7- Πού να υπάγω από του πνεύματός σου; και από του προσώπου σου πού να φύγω;
Εβρ.θ24- Διότι ο Χριστός δεν εισήλθεν εις χειροποίητα άγια, αντίτυπα των αληθινών, αλλ’ εις αυτόν τον ουρανόν, διά να εμφανισθή τώρα ενώπιον του Θεού υπέρ ημών·
Κείμενο θ24- οὐ γὰρ εἰς χειροποίητα εἰσῆλθεν ἅγια Χριστὸς, ἀντίτυπα τῶν ἀληθινῶν, ἀλλ' εἰς αὐτὸν τὸν οὐρανόν, νῦν ἐμφανισθῆναι τῷ προσώπῳ τοῦ θεοῦ ὑπὲρ ἡμῶν·
Γράφει ο Παύλος (Εβραίος) στους Εβραίους, για Εβραίους. Για τους Εβραίους το πρόσωπο του Θεού σήμαινε την παρουσία Του, που είδαμε ότι είναι το Άγιο Πνεύμα.
Αυτή ήταν η αντίληψη των αγίων.
Μια διδασκαλία λέει ότι, ο Χριστός αναλήφθηκε και βρίσκεται πάνω περιμένοντας την 2η Έλευση. Τώρα υπάρχει ένα άλλο (τρίτο) πρόσωπο εδώ κάτω, το οποίο ενεργεί και κάνει τα έργα.
Αυτό και αν είναι πλάνη!!!
Ο Χριστός είπε:
Ματ.ιη20- Διότι όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών.
Αποκ.γ20- Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού.
Ματ.κη20- διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος.
Ματ.α23- Ιδού, η παρθένος θέλει συλλάβει και θέλει γεννήσει υιόν, και θέλουσι καλέσει το όνομα αυτού Εμμανουήλ, το οποίον μεθερμηνευόμενον είναι, Μεθ’ ημών ο Θεός.
Για ποιο τρίτο πρόσωπο μιλάνε;;;
Ο μόνος τρόπος που μπορεί κάποιος να πάρει Πνεύμα Άγιο, είναι από αυτό που θα του δώσει ο Ιησούς.
Ματ.γ11- Εγώ μεν σας βαπτίζω εν ύδατι εις μετάνοιαν· ο δε οπίσω μου ερχόμενος είναι ισχυρότερός μου, του οποίου δεν είμαι άξιος να βαστάσω τα υποδήματα· αυτός θέλει σας βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και πυρί.
Αυτός βαπτίζει με το Άγιο Πνεύμα, Αυτός κατέβηκε την ημέρα της Πεντηκοστής και έδωσε το Πνεύμα, όπως είπε ο Πέτρος.
Πρξ.γ33- Αφού λοιπόν υψώθη διά της δεξιάς του Θεού και έλαβε παρά του Πατρός την επαγγελίαν του Αγίου Πνεύματος, εξέχεε τούτο, το οποίον τώρα σεις βλέπετε και ακούετε.
Το πήρε και το εξέχεε. Αυτό που εκχέεται είναι υγρό, νερό ή υγρό πυρ.
Η βάπτιση έχει δύο εικόνες.
Η μία είναι αυτή που ο Κύριος μας παίρνει και μας βουτάει μέσα στο Πνεύμα, όπως κάνουμε στη βάπτιση στο νερό.
Η άλλη είναι η πλήρωση με το Άγιο Πνεύμα. Έρχεται ο Κύριος κι εκχέει μέσα στις υδρίες μας το νερό Του μέχρι να πληρωθούμε (να γεμίσουμε).
Όταν γίνεται αυτό τότε έρχονται και τα σημεία.
Πρξ.ιθ6- Και αφού ο Παύλος επέθηκεν επ’ αυτών τας χείρας, ήλθε το Πνεύμα το Άγιον επ’ αυτούς, και ελάλουν γλώσσας και προεφήτευον.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου