Tα επτά πνεύματα Του Θεού

Στην ΑΠΟΚ.Α’4 “λέει … και από των επτά πνευμάτων, τα οποία είναι ενώπιον του θρόνου αυτού.” Τι είναι αυτό τώρα; Ο Θεός, δεν είναι ένα Πνεύμα; Τότε γιατί μας λέει, “…και από των επτά πνευμάτων…”;

Το 7 συμβολίζει πληρότητα, τελειότητα. 

Ακριβώς όπως και οι 7 εκκλησίες, αναφέρεται στην πληρότητα της εκκλησίας.

Τώρα θα δούμε αυτά τα 7 πνεύματα ποιος τα έχει :

ΑΠΟΚ.Ε’6 Και είδον και ιδού εν μέσω του θρόνου και των τεσσάρων ζώων και εν μέσω των πρεσβυτέρων Αρνίον ιστάμενον ως εσφαγμένον, έχον κέρατα επτά και οφθαλμούς επτά, οίτινες είναι τα επτά πνεύματα του Θεού τα απεσταλμένα εις πάσαν την γην.

Λέει, “…Αρνίον ιστάμενον ως εσφαγμένον…”. Αυτό που αναφέρεται; Στην Θεότητα ή στην ανθρώπινη φύση του Χριστού; 

Στην ανθρώπινη φύση, γιατί ο Θεός δεν σφάζεται, ούτε παρομοιάζεται ο Θεός με Αρνίον, αλλά ποιος είναι; Ο άνθρωπος Χριστός είναι το “…Αρνίον ιστάμενον ως εσφαγμένον…”. Ο Θεός δεν πεθαίνει, είναι αθάνατος. Ο Θεός δέχτηκε το Αρνίον, τη θυσία Του για μας.

Λέει στην ΑΠΟΚ.Ε’6 “…έχον κέρατα επτά και οφθαλμούς επτά…”. Τι είναι τώρα αυτό; Το κέρατο σε τι χρησιμεύει για το ζώο; Τι είναι το κέρατο για το ζώο; Δύναμη. 

Το κριάρι έχει όλη του τη δύναμη επάνω στο κέρατο. 

Το κέρατο, είναι σύμβολο δύναμης.

Όπου βλέπουμε μέσα στο Λόγο Του Θεού το κέρας, συμβολίζει τη δύναμη. Ακόμη και τα δέκα κέρατα επάνω στο κεφάλι του θηρίου, το έβδομο κεφάλι, συμβολίζουν 7 δυνάμεις, 7 βασιλείς.

Τα 7 κέρατα επάνω στο Χριστό, τι συμβολίζουν; Την πληρότητα της δυνάμεως. Ποιος την έχει όλη τη δύναμη; Ο Ιησούς. Τι λέει ο Ιησούς;

ΜΑΤ.ΚΗ’18 Και προσελθών ο Ιησούς, ελάλησε προς αυτούς, λέγων· Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. 

Τι λέει; “…Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία…”, όλη η δύναμη.

Όλη η πληρότητα της δύναμης, όλη η πληρότητα του πνεύματος, πού κατοικεί; 

Στον Κύριο Ιησού. Και ποιος είναι η πληρότητα της δύναμης  και του πνεύματος; Ποιος είναι το πνεύμα; Ο Πατέρας Θεός. Αυτός κατοικεί μέσα. 

Λέει στην ΑΠΟΚ.Α’4 “…τα οποία είναι ενώπιον του θρόνου αυτού.” Τι εννοεί; 

Όχι ότι είναι κάτι ξεχωριστό από το Θεό. Δηλαδή, εδώ στο σημείο Χ, ας πούμε, είναι ο Χριστός και κάπου πιο εκεί είναι τα επτά πνεύματα; Δεν εννοεί αυτό το πράγμα. Είναι η “γλώσσα” που μας μιλάει εδώ, ξέρουμε ότι είναι τυπολογική παραβολική γλώσσα. Αλλά είναι η ενέργεια του Πνεύματος του Θεού, που περιστοιχίζει το Θεό, είναι μέσα στο Θεό, είναι ο ίδιος ο Θεός που είναι παντού και είναι ενώπιον του Θρόνου.

Και κάπου εδώ θέτω μια ερώτηση: Στο Θρόνο ποιος κάθεται; Ο Θεός. 

Εάν υποθέσουμε ότι ο Θεός είναι τρία πρόσωπα, τότε στο Θρόνο δεν θα πρέπει να κάθεται ο Θεός τρία πρόσωπα; Άρα, όταν λέει, “…και από των επτά πνευμάτων, τα οποία είναι ενώπιον του θρόνου…”, πρέπει να είναι κάτι άλλο, εκτός από το Θεό τρία πρόσωπα. 

 Όταν λέμε «ο Θεός», στα μυαλά των περισσοτέρων που έχουν περάσει μέσα από την πλύση εγκεφάλου της τριάδας, τι λένε ότι είναι; Τρία πρόσωπα. Άρα λοιπόν, έχουμε το θρόνο και κάθονται τρία πρόσωπα, τα οποία είναι ο Θεός. Υποθετικά μιλάμε τώρα. Ναι, αλλά τι λέει; “…των επτά πνευμάτων, τα οποία είναι ενώπιον του θρόνου…”. Τι θα πει, “…ενώπιον…”; Θα πει, μπροστά. Άρα, μπροστά από το Θρόνο, υπάρχουν άλλα επτά πνεύματα.

Τι λέει ο Λόγος του Θεού; Θυμάστε την επτάφωτη λυχνία; Μέσα στα Άγια?………

Η σκηνή του μαρτυρίου, ήταν ως εξής :

Η σκηνή περιελάμβανε τρία κύρια μέρη. Την Σκηνή ή μάλλον το Αγιαστήριο, που ήταν κατασκευασμένο από δέρματα κριών βαμμένα κόκκινα και από δέρματα θώων (τσακαλιών) (ΕΞ.ΚΕ’5) και προφυλαγόταν από τις καιρικές συνθήκες από άλλη μεγαλύτερη σκηνή.

ΕΞ.ΚΕ’5 και δέρματα κριών κοκκινοβαφή και δέρματα θώων και ξύλον σιττίμ.

Το σχήμα της ήταν ορθογώνιο, μήκος 30 πήχεις και πλάτος και ύψος 10.

ΕΞ.ΚΣ’15-20 Και θέλεις κάμει διά την σκηνήν σανίδας εκ ξύλου σιττίμ ορθίας· 16 δέκα πηχών το μήκος της μιας σανίδος, και μιας πήχης και ημισείας το πλάτος της μιας σανίδος. 17 Δύο αγκωνίσκοι θέλουσιν είσθαι εις την μίαν σανίδα αντικρύζοντες προς αλλήλους· ούτω θέλεις κάμει εις πάσας τας σανίδας της σκηνής. 18 Και θέλεις κάμει τας σανίδας διά την σκηνήν, είκοσι σανίδας από το νότιον μέρος προς μεσημβρίαν. 19 και υποκάτω των είκοσι σανίδων θέλεις κάμει τεσσαράκοντα υποβάσια αργυρά· δύο υποβάσια υποκάτω της μιας σανίδος διά τους δύο αγκωνίσκους αυτής, και δύο υποβάσια υποκάτω της άλλης σανίδος διά τους δύο αγκωνίσκους αυτής. 20 Και διά το δεύτερον μέρος της σκηνής το προς βορράν, θέλεις κάμει είκοσι σανίδας.

ΕΞ.ΛΣ’20-30 Και έκαμε τας σανίδας διά την σκηνήν εκ ξύλου σιττίμ, ορθίας· 21 το μήκος της μιας σανίδος δέκα πηχών, και το πλάτος της μιας σανίδος μιας πήχης και ημισείας· 22 μία σανίς είχε δύο αγκωνίσκους αντικρύζοντας προς αλλήλους· ούτως έκαμε δι' όλας τας σανίδας της σκηνής. 23 Και έκαμε τας σανίδας διά την σκηνήν, είκοσι σανίδας από του νοτίου μέρους προς τα δεξιά. 24 Και τεσσαράκοντα υποβάσια αργυρά έκαμεν υποκάτω των είκοσι σανίδων· δύο υποβάσια υποκάτω της μιας σανίδος διά τους δύο αγκωνίσκους αυτής και δύο υποβάσια υποκάτω της άλλης σανίδος διά τους δύο αγκωνίσκους αυτής. 25 Και διά το δεύτερον μέρος της σκηνής, το προς βορράν, έκαμεν είκοσι σανίδας, 26 και τα τεσσαράκοντα αυτών υποβάσια αργυρά· δύο υποβάσια υποκάτω της μιας σανίδος και δύο υποβάσια υποκάτω της άλλης σανίδος. 27 Και διά τα μέρη της σκηνής τα προς δυσμάς έκαμεν εξ σανίδας. 28 Και δύο σανίδας έκαμε διά τας γωνίας της σκηνής εις τα δύο πλάγια·

29 και ηνώθησαν κάτωθεν και ηνώθησαν ομού άνωθεν διά του ενός κρίκου· ούτως έκαμε δι' αυτάς αμφοτέρας διά τας δύο γωνίας. 30 Και ήσαν οκτώ σανίδες· και τα υποβάσια αυτών δεκαέξ υποβάσια αργυρά, ανά δύο υποβάσια υποκάτω εκάστης σανίδος.

Εις τον περίβολο της σκηνής και ακριβώς έναντι της θύρας της, υπήρχε το «θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων», στη συνέχεια και μεταξύ του «θυσιαστηρίου των ολοκαυτωμάτων» και της Σκηνής του Μαρτυρίου και λίγο προς τα δεξιά υπήρχε ο νιπτήρας, όπου υπήρχε νερό για να πλένουν ο Μωυσής και ο Ααρών τα χέρια τους και τα πόδια τους καθώς θα εισέρχονταν εις το θυσιαστήριο.

Μόλις έμπαινες στη Σκηνή του Μαρτυρίου εκεί υπήρχε η «επτάφωτη χρυσή λυχνία» εις τη μία πλευρά και στην άλλη πλευρά υπήρχε η «τράπεζα με τους άρτους της προθέσεως». Και μετά,  μπροστά από την λυχνία και την τράπεζα και στο κέντρο ήταν το «θυσιαστήριο του θυμιάματος».

Μετά έμπαινες στα «Άγια των αγίων» όπου υπήρχε η Κιβωτός της Διαθήκης με τις δύο Πλάκες του Νόμου και τα δύο Χερουβείμ , που οι φτερούγες τους άγγιζαν το ένα το άλλο, το καπάκι της Κιβωτού και αυτό ονομαζόταν «ο Θρόνος». Είναι το Ιλαστήριο, το σκέπασμα. Και εδώ φανερωνόταν η δόξα του Θεού.

Και να λοιπόν η επτάφωτη λυχνία, ενώπιον του Θρόνου.

Προσέξτε, να καταλάβουμε κάτι από το πνεύμα.     

Ο Θεός, μας λέει ότι και εμείς σαν άτομα είμαστε κατ’ εικόνα Θεού. Δηλαδή, αν θέλουμε να δούμε πως περίπου είναι ο Θεός, πού θα κοιτάξουμε; Τον άνθρωπο και όχι τη μύτη και τα φρύδια και το πώς είμαστε. Γιατί και η γυναίκα και ο άνδρας, είναι κατ’ εικόνα του Θεού. Άρα, τι αναφέρεται στην εικόνα; Η εικόνα αναφέρεται περισσότερο στα κεκτημένα χαρακτηριστικά και προτερήματα του ανθρώπου. Δηλαδή, αυτά που ο άνθρωπος έχει από κατασκευής. Δηλαδή, το να έχει σώμα, το να έχει ψυχή, το να έχει πνεύμα, το να έχει λογική, το να έχει έκφραση, ομιλία, το να μπορεί να δημιουργεί, το να μπορεί να επικοινωνεί με ανθρώπους, το να μπορεί να στέκεται όρθιος, να διαφέρει τελείως από όλη την άλλη κτίση. Το να είναι πιο έξυπνο από όλα τα όντα τα οποία υπάρχουν επάνω στο πρόσωπο της γης. Όλα αυτά, τι δείχνουν; Την εικόνα του Θεού. Μέρος λοιπόν της εικόνας του Θεού, είναι το ότι είμαστε φτιαγμένοι και εμείς σαν σώμα, ψυχή και πνεύμα. Τρία διαφορετικά πράγματα έχουμε, από τα οποία αποτελείται τι; Το είναι μας, το πρόσωπό μας, ο εαυτός μας. Δεν μπορώ να πω ότι το πρόσωπό μου είναι ολοκληρωμένο μόνο με την ψυχή μου. Τι λείπει; Το πνεύμα και το σώμα. Πώς μπορεί να ξεχωρίζει κάποιος, από κάποιον; Το πρόσωπο, το εξωτερικό σχήμα είναι που δείχνει τον καθένα. Είναι απαραίτητο, είναι η έκφραση, η φανέρωση. Και ο Θεός λοιπόν, έχει φανέρωση, το σώμα. Έχει ψυχή, μας μιλάει για την ψυχή Του και έχει και Πνεύμα ο Θεός όπως και εμείς. Γι’ αυτό είμαστε κατ’ εικόνα Θεού πλασμένοι.

Ο Θεός λοιπόν, έχει φανέρωση. Ο άνθρωπος, έχει σώμα. 

Τώρα, αυτή τη στιγμή, ο Θεός έχει σώμα; 

Ο Χριστός είναι το σώμα, ένδοξο σώμα, τέτοιο θα έχουμε και εμείς.

 Ο Θεός λοιπόν, έχει σώμα, έχει ψυχή. Ο άνθρωπος έχει ψυχή, ο Θεός έχει Πνεύμα και ο άνθρωπος έχει πνεύμα.

Ο απ. Παύλος, λέει στην Α’ Κορινθίους στο Ε’ κεφάλαιο για τον πόρνο εκείνο ο οποίος έκανε όλη εκείνη την πορνεία και μίανε την εκκλησία, τη λέρωσε. Λέει,

Α’ΚΟΡ.Ε’4 “…συναχθήτε σεις και το εμόν πνεύμα…”      

Δηλαδή, μαζευτείτε εσείς, αδελφοί και το δικό μου πνεύμα.

Πού ήταν ο Παύλος όταν έγραφε την επιστολή, ξέρετε; Στην Έφεσο. Η Έφεσος, είναι στα παράλια της Μ. Ασίας. Ο Παύλος, ήταν στα παράλια της Μ. Ασίας (Τουρκία) και οι Κορίνθιοι, στην Κόρινθο. Και λέει, μαζευτείτε εσείς και το πνεύμα μου. Δηλαδή, το πνεύμα του αποστόλου Παύλου μπορούσε από τα παράλια της Μ. Ασίας να βρεθεί στην Κόρινθο. Σύμφωνοι; Ο Ιωάννης, πώς βρέθηκε μέσα στην ημέρα του Κυρίου; Με το πνεύμα.

Ο απ. Παύλος, πώς αρπάχτηκε μέχρι τρίτου ουρανού; Λέει,

Β΄ΚΟΡ.ΙΒ’2 Γνωρίζω άνθρωπον εν Χριστώ προ ετών δεκατεσσάρων, είτε εντός του σώματος δεν εξεύρω, είτε εκτός του σώματος δεν εξεύρω, ο Θεός εξεύρει· ότι ηρπάγη ο τοιούτος έως τρίτου ουρανού. 

Πώς;  Με το πνεύμα του. Έφυγε. Ο Κύριος το κάνει. Μόνο ο Κύριος μπορεί να το κάνει.

Όταν ο Κύριος άρπαξε το πνεύμα του Παύλου και τον πήγε στον τρίτο ουρανό, όταν λέει, εγώ και το πνεύμα μου και εσείς οι Κορίνθιοι να συναχτείτε και το Πνεύμα του Θεού εκεί, αυτό το πνεύμα λοιπόν ήταν ξεχωριστό πρόσωπο από τον Παύλο; Είναι άλλο πρόσωπο; ΟΧΙ.

Όταν ο Κύριος άρπαξε το πνεύμα του Παύλου, ο Παύλος πιστεύω ίσως να κοιμόταν. Ίσως να ήταν στο κρεβάτι του το σώμα, αλλά το πνεύμα του ήταν στον τρίτο ουρανό. Ήταν λοιπόν, άλλο πρόσωπο εκεί επάνω και άλλο πρόσωπο εδώ κάτω; ΟΧΙ. Είναι το ίδιο πρόσωπο σε άλλη διάσταση, σε άλλη φανέρωση.

Λέει ο Λόγος του Θεού, ότι το πνεύμα σου μπορεί να προσεύχεται με γλώσσες αγνώριστες και να λαλεί μυστήρια στο Θεό, πράγμα που ο νους σου, η ψυχή σου δεν τα ξέρει.

Α’ΚΟΡ.ΙΔ’2 Διότι ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον δεν λαλεί προς ανθρώπους, αλλά προς τον Θεόν· διότι ουδείς ακούει αυτόν, αλλά με το πνεύμα αυτού λαλεί μυστήρια·

Α’ΚΟΡ.ΙΔ’14 διότι εάν προσεύχωμαι με γλώσσαν αγνώριστον, το πνεύμά μου προσεύχεται, αλλ' ο νούς μου είναι ακαρποφόρητος.

Είναι άλλο πρόσωπο εκεί που προσεύχεσαι χώρια από σένα; Δεν είναι. Εσύ είσαι πάλι.

Το ίδιο ακριβώς πράγμα συμβαίνει με το πρόσωπο του Θεού. Ο Θεός δεν είναι Πνεύμα; Δεν μπορεί το Πνεύμα Του να το στείλει σε όλη τη γη; Πώς ο Παύλος, που είναι κατ’ εικόνα Θεού, μπορούσε να πει, “μαζευτείτε εσείς οι Κορίνθιοι, γιατί εγώ είμαι στην Έφεσο, αλλά το πνεύμα μου θα είναι κοντά σας στην Κόρινθο;” Ο Παύλος, μπορούσε να το πει αυτό και κανείς δεν τολμάει να πει ότι ήταν άλλο πρόσωπο ο Παύλος. Τότε γιατί λένε, όταν λέει ο Θεός, “Εγώ αποστέλλω το Πνεύμα Μου”. Ότι είναι άλλο πρόσωπο; Πού το στηρίζουν αυτό το πράγμα;

ΛΟΥΚ.ΚΔ’49 “…Ιδού, εγώ αποστέλλω την επαγγελίαν του Πατρός μου εφ' υμάς…”

Ο Θεός έχει αποστείλλει το Πνεύμα Του και το Πνεύμα του Θεού έχει την ικανότητα να είναι πανταχού παρών. 

Ο Θεός, είναι για παράδειγμα εδώ στη Ρόδο, στην Κρήτη, στην Αθήνα, στη Ρωσία, στην Ιαπωνία, παντού. Ο Θεός είναι στο Θρόνο Του και το Πνεύμα Του είναι ενώπιον Αυτού. Παντού, κυβερνά τα πάντα. Λέει,

Α’ΒΑΣ.Η’ 27 Αλλά θέλει αληθώς κατοικήσει Θεός επί της γης; ιδού, ο ουρανός και ο ουρανός των ουρανών δεν είναι ικανοί να σε χωρέσωσι· πόσον ολιγώτερον ο οίκος ούτος, τον οποίον ωκοδόμησα.

Β’ΧΡΟΝ.Β’6 Αλλά τις δύναται να οικοδομήση εις αυτόν οίκον, ενώ ο ουρανός και ο ουρανός των ουρανών δεν είναι ικανοί να χωρέσωσιν αυτόν; Τις δε είμαι εγώ, ώστε να οικοδομήσω οίκον εις αυτόν; ειμή μόνον διά να θυσιάζω ενώπιον αυτού;

Β’ΧΡΟΝ.Σ’18 Αλλά θέλει αληθώς κατοικήσει Θεός μετά ανθρώπου επί της γης; Ιδού, ο ουρανός, και ο ουρανός των ουρανών, δεν είναι ικανοί να σε χωρέσωσι πόσον ολιγώτερον ο οίκος ούτος, τον οποίον ωκοδόμησα;

Ο Θεός δεν είναι ποσότητα, αλλά είναι ποιότητα. 

Και σαν ποιότητα είναι παντού το Πνεύμα Του. Γι’ αυτό λέει, το Πνεύμα Του είναι ενώπιον του Θρόνου. Εργάζεται. Και σήμερα, πού εργάζεται το Πνεύμα του Θεού; Ανάμεσά μας. Γι’ αυτό λέει,

ΕΦ.Δ’6 εις Θεός και Πατήρ πάντων, ο ων επί πάντων και διά πάντων και εν πάσιν υμίν.

Γι’ αυτό λέει στην ΑΠΟΚ.Α’4 “…και από των επτά πνευμάτων, τα οποία είναι ενώπιον του θρόνου αυτού.”, την πληρότητα του Πνεύματος που είναι ο Θεός. Και το Πνεύμα του Θεού εργάζεται. Μας έστειλε το Πνεύμα το Άγιο την ημέρα της Πεντηκοστής.

ΠΡ.Β’1-4 Και ότε ήλθεν η ημέρα της Πεντηκοστής, ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν εν τω αυτώ τόπω.

2 Και εξαίφνης έγεινεν ήχος εκ του ουρανού ως ανέμου βιαίως φερομένου, και εγέμισεν όλον τον οίκον όπου ήσαν καθήμενοι· 3 και εφάνησαν εις αυτούς διαμεριζόμεναι γλώσσαι ως πυρός, και εκάθησεν επί ένα έκαστον αυτών, ιδού, εγώ αποστέλλω την επαγγελίαν του Πατρός μου εφ' υμάςιδού, εγώ αποστέλλω την επαγγελίαν του Πατρός μου εφ' υμάς 4 και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν.

Τι έγινε; Ο Θεός έμεινε χωρίς Πνεύμα όταν το έστειλε σε μας; το Πνεύμα το Άγιο, τίνος Πνεύμα ήταν; Του Πατέρα. Γι’ αυτό ονομάζεται η επαγγελία του Πατρός.

ΛΟΥΚ.ΚΔ’49 “…ιδού, εγώ αποστέλλω την επαγγελίαν του Πατρός μου εφ' υμάς…”

Ερώτηση    : Το Πνεύμα το Άγιο ερευνά τα πάντα και τα βάθη του Θεού ………………. όπως λέει στους,

Α’ΚΟΡ.Β’10 Εις ημάς δε ο Θεός απεκάλυψεν αυτά διά του Πνεύματος αυτού· επειδή το Πνεύμα ερευνά τα πάντα και τα βάθη του Θεού.

Απάντηση  :  Μέσα μας, σε μας, το πνεύμα μας, γνωρίζει τα βάθη μας. το λέει ο Λόγος του Θεού.

Α’ΚΟΡ.Β’11 Διότι τις των ανθρώπων γινώσκει τα του ανθρώπου, ειμή το πνεύμα του ανθρώπου το εν αυτώ; …”

Έτσι λοιπόν και το Πνεύμα του Θεού που είναι μέσα Του, γνωρίζει τα βάθη του Θεού. Μόνο που ο Θεός, δεν έχει το πρόβλημα που έχουμε εμείς, που δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε με το πνεύμα μας. Γι’ αυτό και χρειάζεται να μας βαπτίσει ο Κύριος, ώστε το πνεύμα μας να προσεύχεται με άλλη γλώσσα και να εκφράζει τα βάθη αυτά τα ανέκφραστα, τα μυστήρια στο Θεό, πέρα από τη λογική μας, χωρίς αυτή. Ο Θεός δεν έχει πρόβλημα. Ο Θεός, είναι Καθαρός, Άγιος, Τέλειος και έχει τέλεια σχέση με τον εαυτό Του, κάτι που εμείς δεν έχουμε. Γι’ αυτό μας βαπτίζει ο Κύριος με το Πνεύμα το Άγιο.

Η βαθύτερη φανέρωση και υπόσταση του Θεού, μπορώ να πω, είναι να Τον γνωρίσουμε ως Άγιο Πνεύμα.

Όταν λέμε, Πατέρας τι έρχεται στο νου μας; Ο μπαμπάς μας που μας γέννησε, που μας ανάθρεψε, που μας βοήθησε να μεγαλώσουμε, μας έδωσε ό,τι χρειαζόμασταν, μας συμπαραστάθηκε. Αυτή τη σχέση έχουμε με το Θεό Πατέρα. Όταν όμως λέμε, Υιός, Αρνί, ο Χριστός, ο Μεσίτης, ο Αρχιερέας, τι σχέση έχουμε εκεί; Πιο πολύ αδελφική σχέση. Ο ίδιος Θεός είναι στο πρόσωπο του Χριστού. Όταν όμως πούμε, το Πνεύμα το Άγιο, τότε πού αναφερόμαστε; Αναφερόμαστε στο ότι αρχίζουμε και γνωρίζουμε τα βάθη του Θεού, αυτό που είναι τα Άγια των αγίων, μέσα στο βάθος του Θεού. Γι’ αυτό, για να γνωρίσεις το Πνεύμα το Άγιο, πρέπει να βαπτιστείς με το Πνεύμα το Άγιο, πρέπει να λάβεις τις επαγγελίες, να  καταλάβεις, τι είναι προφητεία; Τι είναι η γλώσσα; Τι είναι η ερμηνεία; Τι είναι τα θαύματα; Τι είναι οι δυνάμεις και πώς ενεργούνται; Γιατί τα κάνει ο Θεός; Από πού βγαίνουν; Τι σκοπό έχουν αυτά τα πράγματα; Να τα γευθείς. Λέει,

ΕΒΡ.Σ’5 και γευθέντες τον καλόν λόγον του Θεού και τας δυνάμεις του μέλλοντος αιώνος.

Που είναι οι δυνάμεις, του Πνεύματος του Θεού.

Και αυτά τα γεύεσαι μόνο, όταν έρθεις σε επαφή με τον ίδιο τον Κύριο τον Ιησού Χριστό ως Πνεύμα, ως Πνεύμα Άγιο.

Και όταν τώρα, το γνώρισες ως Πνεύμα Άγιο και σου έδειξε τα βάθη Του ό,τι έχει να σου δείξει για τώρα, γιατί έχει απερίγραπτα, άπειρα βάθη, αλλά για τώρα έχει ορισμένα βάθη να σου δείξει. Ό,τι βάθη έχει ο Θεός να σου δείξει τώρα, εάν εσύ τα απορρίψεις και πεις “δεν με ενδιαφέρουν” και τα κλωτσήσεις και τα θεωρήσεις κοινά, τότε τι θα γίνει σε σένα; Τι κάνεις; Πώς ονομάζεται πρώτα απ’ όλα η πράξη αυτή; Είναι βλασφημία του Αγίου Πνεύματος. Τότε βλασφημείς το Πνεύμα το Άγιο. Γι’ αυτό και το Πνεύμα το Άγιο, πώς φανερώθηκε;

ΛΟΥΚ.Γ’22 “και κατέβη το Πνεύμα το Άγιον εν σωματική μορφή ως περιστερά επ' αυτόν…”

ΛΟΥΚ.Γ’22 (κείμενο) “καὶ καταβῆναι τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον σωματικῷ εἴδει ὡς περιστερὰν ἐπ' αὐτὸν…”  

Όχι περιστέρι, αλλά σαν το περιστέρι φανερώθηκε το Πνεύμα το Άγιο.

Λέει στο κείμενο, “…εἴδει ὡς περιστερὰν…”. Δηλαδή, με είδος περιστεράς. Και το περιστέρι, πώς είναι; Έχει νύχια αρπακτικού ή ράμφος αρπακτικού;  Πώς είναι; Είναι αγνό, ευαίσθητο, καθαρό, ευγενικό, απαλό.

Ήταν η θυσία των πτωχών το περιστέρι και τα τρυγόνια.

Έρχεσαι να γνωρίσεις την ευγενική καρδιά του Θεού, όταν ο Θεός σου ανοίγει τα πνευματικά. Και οι γλώσσες, είναι απλώς η αρχή. Όταν ο Θεός μας βαπτίζει και μιλάμε γλώσσες, είναι η αρχή. Το πρώτο βήμα δεν σημαίνει τίποτα, δηλαδή, πρακτικά δεν έγινε τίποτα. Απλώς, κατοικεί ο Θεός μέσα σου, αυτό είναι που έγινε. Αλλά από κει και πέρα, ο Θεός περιμένει να μπεις στα βάθη Του, να αρχίσεις να Τον γνωρίζεις πνευματικά και να ζεις δια Πνεύματος πλέον και όχι με τη σάρκα σου.

Όταν αρχίζεις και γνωρίζεις το Θεό και μετά στραφείς πίσω και πεις, ότι αυτά όλα είναι ψέματα, ότι είναι από το διάβολο, ότι είναι αηδίες, ανοησίες και είναι ένα σωρό άλλα, τότε τι κάνεις; Βλασφημείς το Πνεύμα το Άγιο. Αυτή είναι η βλασφημία. Δεν είναι απλά να πεις μία λέξη στο Πνεύμα το Άγιο, ή μία βρισιά. Δεν είναι αυτό. Πρέπει να τα γευθείς για να μπορείς να τα βρίσεις. 

Όταν ο Λόγος του Θεού λοιπόν μας λέει για τα επτά πνεύματα τα οποία είναι ενώπιον του Θρόνου, σε τι αναφέρεται; 

Αναφέρεται στη φανέρωση του Θεού ως Πνεύμα Άγιο που εργάζεται παντού και μέσα σε όλους, για να φέρει τους πάντες πάλι μπροστά Του, μπροστά στο Θεό. 

Είναι ο ίδιος ο Θεός, είναι το Πνεύμα του Θεού. 

Μιλάμε για το Θεό στη φανέρωσή Του ως Πνεύμα Άγιο.   

xristianikanea.blogspot.gr