Εντάλματα ανθρώπων...

Κολ.β20- Εάν λοιπόν απεθάνετε μετά του Χριστού από των στοιχείων του κόσμου, δια τι, ως ζώντες εν τω κόσμω υπόκεισθε εις διατάγματα, 21- (Μη πιάσης, μη γευθής, μη εγγίσης× 22- τα οποία πάντα φθείρονται δια της χρήσεως×) κατά τα εντάλματα και τας διδασκαλίας των ανθρώπων;

 Κριτικό β20- Ει απεθάνετε συν Χριστώ από των στοιχείων του κόσμου, τι ως ζώντες εν κόσμω δογματίζεσθε; 21- Μη άψη μηδέ γεύση μηδέ θίγης, 22- ά εστίν πάντα εις φθοράν τη αποχρήσει, κατά τα εντάλματα και διδασκαλίας των ανθρώπων..

Εδώ αναφέρεται ο Λόγος Του Κυρίου για τον ασκητισμό των εθνικών, παράλληλα πράγματα που κάνουν σήμερα οι καλόγεροι. 

Ο ασκητισμός είναι το να αρνηθεί κάποιος τις απολαύσεις, για να κερδίσει χάρη απέναντι στον Θεό. Αυτό είναι μια λανθασμένη διδασκαλία. 

Δεν είναι δυνατόν να θανατωθεί το θηρίο της σάρκας μόνο με τα ρούχα ή την αποχή από φαγητά. Αυτά έκαναν οι ειδωλολάτρες.

Ο Θεός δεν θέλει να απαρνηθούμε όλες τις ευχαριστήσεις, όλες τις απολαύσεις. Αυτό που θέλει να αρνηθούμε είναι όλες αυτές που είναι αμαρτωλές απολαύσεις.

Να αρνηθούμε αυτές τις επιθυμίες που στρατεύονται κατά της ψυχής μας.

 Και ο Παύλος μας λέει εδώ να μην υποτάσσουμε τους εαυτούς μας σ’ αυτό το δικτατορικό πνεύμα.  

Είναι κάτι που δεν το θέλει ο Θεός.

Θέλουν την γυναίκα να είναι με μαντίλι, για να φαίνεται η υποταγής της. 

Μα η υποταγή δεν εξαρτάται από ένα πανί. Ο Θεός ποτέ δεν την εξάρτησε ή την συνδύασε με ένα πανί. 

Το μαντίλι ήταν συνήθεια της εποχής εκείνης. 

Αλλά αρέσει στον άνθρωπο ο τύπος της ταπεινοφροσύνης.

 Ο Κύριος όμως μας θέλει ελεύθερους ανθρώπους. Θέλει να ντυνόμαστε ελεύθερα, όμορφα (στα όρια που το Πνεύμα του Θεού ευαρεστείται και χαίρεται). Ο Κύριος χαίρεται στο κόσμιο, στο όμορφο, θέλει τα παιδιά Του να είναι στολισμένα, σαν γαμπροί και νύφες. Μας θέλει δροσερούς, καθαρούς, ανάλαφρους, δεν θέλει το καλογερίστικο αυτό πνεύμα, να μπαίνουμε σ’ αυτό τον δρόμο της εθελοθρησκείας που κάνουν οι άνθρωποι.

 Σε μια χριστιανική απόχρωση, τους U.P.C’s (Ενωμένες Πεντηκοστιανές Εκκλησίες) οι γυναίκες απαγορεύεται να κόψουν τα μαλλιά τους, στηριζόμενοι στο εδάφιο που λέει ότι η δόξα της γυναικός είναι η κόμη της.

 Οι γυναίκες αυτές έχουν τόσο μακριά μαλλιά που χρειάζονται μισή μέρα να τα λούσουν και να τα στεγνώσουν και την άλλη μισή για να τα πλέξουν σε πλοκάμους και να τα τυλίξουν πάνω από το κεφάλι τους σαν ένα πύργο.

 Αυτά όμως είναι πράγματα του διαβόλου επειδή θέλει να γελοιοποιεί τους χριστιανούς.

Δεν πρέπει αγαπητοί να αφήνουμε το διάβολο να μας γελοιοποιεί με αυτά τα πράγματα.

Να είμαστε ελεύθεροι και συνάμα άνθρωποι ταπεινοί, συνετοί, να ξέρουμε το κόσμιο και να το διακρίνουμε και να μη δώσουμε λόγο σε κανένα. Ούτε θέλει ο Θεός η γυναίκα να είναι βαμμένη υπερβολικά, αλλά να υπάρχει και σ’ αυτό μέτρο.

 Υπάρχουν άνθρωποι που όταν ακούν τη λέξη εκκλησία, ο νους τους πηγαίνει στις πένθιμες καμπάνες, στα κελιά, στα μαύρα ράσα, στα γένια, στις βρωμιές, στη μοναξιά. Αυτή δεν είναι η εκκλησία του Χριστού.

Δεν θα υποταχθούμε σ’ αυτά αγαπητοί μου, δεν θα γίνουμε καλόγεροι και καλόγριες, που τα βρήκαν οι άνθρωποι όλα αυτά?

Ο Κύριος δεν έπλασε τέτοια πλάσματα. Έπλασε ανθρώπους με οικογένεια, με παιδιά, με χαρές, με ομορφιές, και μας θέλει ντυμένους με χρώματα, με ζωή. Και έτσι θα είμαστε!

Ότι ο Θεός μας έδωσε να το χρησιμοποιούμε εμείς πρέπει να το χαιρόμαστε, να το απολαμβάνουμε. Οτιδήποτε και αν είναι αυτό, το σώμα μας, το φαγητό, τα ρούχα κλπ. 

Μας λέει όμως με μέτρο. Ο Κύριος μας ελευθέρωσε και ο Πατέρας χαίρεται να βλέπει τα παιδιά Του να χαίρονται, όπως κάθε πατέρας χαίρεται να δίνει στα παιδιά του, στο μέτρο που μπορεί να έχει ο καθένας. Να μην ζητάει παραπάνω από αυτά που μπορεί να έχει. Αλλιώς μπαίνουμε στην παγίδα της αλαζονείας του βίου. Και αν ο αδελφός μας έχει κάτι καλό να το χαιρόμαστε.

 Ο Θεός έπλασε τον κόσμο για να τον χαρούμε. Έκανε τη φύση, τις οικογένειες μας, έκανε άνδρα και γυναίκα, δεν έκανε μόνο άνδρες. Δεν έκανε μόνο ένα είδος, έδωσε τρομερές ευχαριστήσεις και ηδονές μέσα στο ανθρώπινο σώμα, και ο Θεός περιμένει από τον άνθρωπο, εφόσον έχει παντρευτεί και είναι καλυμμένος κάτω από τη σκέπη Του, να απολαύσει όλες τις ευχαριστήσεις που του έδωσε. Εκείνος τις έδωσε. Και θέλει και χαίρεται να βλέπει τα παιδιά του να ευχαριστιούνται και να απολαμβάνουν αυτά που ο Θεός έχει δώσει. Όταν ο άνδρας με τη γυναίκα του έχουν τη νόμιμη αυτή ευχαρίστηση του Θεού, ο Θεός χαίρεται, αγάλλεται, είναι εκεί, οι άγγελοι του Θεού είναι γύρω και στήνουν χορό. 

Γι’ αυτό λέει την κοίτη αμίαντο, να μην γίνονται πράγματα που ο Θεός δεν είπε, αλλά αυτά που Εκείνος έδωσε, να τα χαρεί και να τα ευχαριστηθεί. 

Αυτή είναι η ομορφιά του Θεού, και αυτό ζουν τα παιδιά του Θεού, που ο κόσμος δεν την ζει, επειδή έχουν κατεβεί στο επίπεδο που είναι τα ζώα.

Εκείνος τι λέει στο Λόγο Του.

Δείτε το και εσείς...

 (Ψαλ. 49:20 )
Ο άνθρωπος, που πλάστηκε με τιμή, και δεν καταλαβαίνει, εξομοιώθηκε με τα κτήνη που φθείρονται.

 Ένα άλλο δικτατορικό καθεστώς λέει να μην έρθει σε επαφή το ανδρόγυνο, παρά μόνο για να κάνουν παιδιά. 

Δηλαδή πρέπει να πραχθεί αμαρτία για να έρθει μια ζωή; Που το λέει αυτό;

 Ο απόστολος Παύλος λέει, Μη αποστερείται αλλήλους… (Α’Κορ.ζ1-6). 

 Ήταν ανύπαντρος, αλλά ήταν χρισμένος από τον Θεό και ήξερε τι έλεγε.

 Ο Θεός δεν αντιδρά με τρόπο άσχημο και μνησίκακο όταν βλέπει τους ανθρώπους να χαίρονται. Αν σκεφτόμαστε έτσι, τότε έχουμε κακές προκαταλήψεις μέσα μας.

 Σ’ αυτές τις τρεις απαγορεύσεις βλέπουμε την προοδευτική αύξηση του ασκητισμού:

 α)Μην πιάσεις, β)μην γευθείς, γ)μην αγγίξεις.

 Έχουν καθιερώσει νηστείες-δίαιτες συγκεκριμένων ημερών και φαγητών, για τις οποίες όμως ο κόσμος δεν ξέρει γιατί τις κάνει.

  Κάποιοι λένε ότι είναι το ίδιο πνεύμα της νηστείας με αυτό που λέει η Γραφή.

 Δεν είναι όμως. Γιατί;

 Έχουν διατάξει νηστεία κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή μέσα στην οποία μπορούν να φάνε του κόσμου τα φαγητά. Όμως αυτή τη νηστεία δεν τη διέταξε ο Θεός. Επίσης δεν είναι νηστεία που έχει κάποιο λόγο να γίνεται. Όταν ορίζουμε κάποια νηστεία, έχουμε και κάποιο συγκεκριμένο λόγο, υπάρχει ένα γιατί. 

Ο κόσμος όμως που ακολουθεί αυτές τις νηστείες δεν ξέρει τον λόγο για τον οποίο γίνεται η νηστεία. Απλά λένε, Δεν κάνει. Και όταν τους ρωτάς γιατί δεν κάνει, απαντούν με τα ίδια ακριβώς λόγια, Δεν κάνει, είναι αμαρτία. Γιατί είναι αμαρτία; Δεν ξέρουν!

 Όταν όμως λέμε ότι θα έχουμε, για παράδειγμα κάθε Τρίτη νηστεία για κάποιο συγκεκριμμένο λόγο, αυτό γίνεται γιατί ζητάμε απο τον Κύριο να εισακούσει την προσευχή μας και να φέρει το ποθητό αποτέλεσμα. 

Δεν μας ενδιαφέρει το φαγητό αλλά να δώσει ο Θεός έκβαση και ελευθερία. Δεν είναι θέμα ασκητισμού αλλά εκζήτησης του Θεού για να γίνει το θέλημα Του.

 Ο Κύριος μας νήστεψε, οι άγιοι του Θεού νήστεψαν, η πρώτη εκκλησία νήστευε κι εμείς νηστεύουμε.

 Οι απαγορεύσεις αυτές ήταν διατάγματα τα οποία είχαν κάνει τόσο οι Εβραίοι για να πιέσουν τον Νόμο, όσο και οι Γνωστικιστές, οι οποίοι θεωρούσαν την ύλη ακάθαρτη και έκαναν εξαντλητικές δίαιτες-νηστείες, το ίδιο που κάνει και σήμερα η ορθόδοξη εκκλησία, με τη νηστεία-δίαιτα που κάνουν και τρώνε όλες τις ακαθαρσίες, απέχοντας από αυτά που είναι υγιή και τρώνε όλα τα ακάθαρτα πράγματα. Αυτό είναι το μη πιάσεις, μη γευθείς, μην αγγίξεις. Αυτά είναι φυσιώσεις ενός ματαίου νου, σαρκικού. Ο Θεός θέλει να είμαστε ελεύθεροι από αυτά τα πράγματα.

 Είχαν λοιπόν διατάξεις δικές τους. Μέχρι και σήμερα, όπως κάτω στην Ινδία π.χ. οι γκουρού, ή οι άλλοι που έχουν αποχή από το κρέας.

 Παράδειγμα οι ασκητές, όπως ο άγιος Αντώνης ο στυλίτης, ο οποίος ζούσε πάνω σ’ ένα στύλο για να μην έχει επαφή με τίποτα. Όπως οι γκουρού που κάθονται ώρες ατελείωτες σε μία στάση.

 Οι Γνωστικιστές καλόγεροι (Θιβετιανοί, Καθολικοί, Ορθόδοξοι κλπ.) οτιδήποτε δίνει απόλαυση είναι λάθος, είναι αμαρτία.

 Μία Δομινικανή καλόγρια, η οποία πίστεψε στον Ιησού Χριστό, αναγεννήθηκε και βαπτίστηκε με το Πνεύμα το Άγιο, αφού έφυγε από το μοναστήρι, στην ομολογία της λέει ότι, το κατακαλόκαιρο σκεπαζόντουσαν με μάλλινη κουβέρτα, μέχρι το λαιμό, για να το προσφέρουν σαν θυσία για τις αμαρτίες του κόσμου. Δηλαδή, δεν φτάνει η θυσία του Χριστού, δεν είναι αρκετή. Πρέπει κι εμείς να πάθουμε, τη σάρκα μας να την περάσουμε από χίλια ξυράφια και αγκάθια για να γίνει η εξιλέωση. Ποιος είναι αυτός ο σαδιστής που τα βλέπει όλα αυτά και γελάει; 

Ο διάβολος είναι. Είναι ένα σαδομαζοχιστικό πνεύμα το οποίο χαίρεται να φέρνει την τυραννία, όταν έρχεται στον άνθρωπο. Ο ίδιος ο Λούθηρος καθόταν τρεις ολόκληρες ώρες σε σχήμα σταυρού σε παγωμένο δάπεδο. Κυλούσε τον εαυτό του πάνω σε πλαγιές που ήταν γεμάτες αγκάθια και βράχους και κατασχιζόταν.

 Ο Θεός δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτά τα πράγματα.

 Όλα όμως φθείρονται με την χρήση.  Αναφέρεται στα φαγητά, τα ποτά, τα ρούχα κλπ. Αυτά λοιπόν αφού φθείρονται δεν μπορούν να πειράξουν τον άνθρωπο. Γιατί; Επειδή δεν μπαίνουν μέσα στην ψυχή του. Ο Κύριος είπε ότι το εισερχόμενο δεν βλάπτει, το εξερχόμενο βλάπτει. Ματ.ιε17-18.

Μιλάμε για φθειρόμενα και όχι για ουράνια πράγματα. Δεν έχουν σχέση με το Πνεύμα. 

Ο Θεός μας είπε τι να τρώμε και τι όχι, μας έχει δώσει τους νόμους της ελευθερίας για να κινούμαστε μέσα σ’ αυτούς. Απαγορεύεται όμως ένας άνθρωπος να έρθει και να βάλει δεσμά πάνω σ’ αυτά που ο Θεός ο Ίδιος έχει δώσει.

xristianikanea.blogspot.gr