Ο Χριστός- Ο ΩΝ επί πάντων ΘΕΟΣ ευλογητός

ΡΩΜ.Θ’5 
...των οποίων είναι οι πατέρες, και εκ των οποίων εγεννήθη ο Χριστός το κατά σάρκα, ο ων επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας· αμήν.

Σ`αυτό το εδάφιο, βλέπουμε τον Απόστολο Παύλο να μας αποκαλύπτει κάτι πολύ σημαντικό.
Φανερώνει τη διπλή φύση του Ιησού Χριστού και λέει ότι είναι “…ο Χριστός το κατά σάρκα…”, ο κεχρισμένος. 
Και όταν λέει κεχρισμένος, πού αναφέρεται αυτό; 
Αναφέρεται στη θεϊκή φύση του Χριστού? ή στην ανθρώπινη?
Στην ανθρώπινη φύση Του.

Τι σημαίνει κεχρισμένος?
Κεχρισμένος είναι ο Μεσσίας, αυτός που έχει χριστεί.
Ο Θεός χρίεται ή χρίει; 
Ο Θεός δεν χρίεται από κανέναν αφού είναι μόνος, είναι όμως Αυτός που χρίει.
 Άρα λοιπόν, αναφέρεται στην ανθρώπινη φύση του Χριστού, στον άνθρωπο Χριστό σαν κεχρισμένο, “…το κατά σάρκα.” “…Ο Χριστός το κατά σάρκα…”. 
Αλλά ποιός είναι στο κατά πνεύμα; 
Όσον αφορά τη Θεότητα που είναι μέσα στο Χριστό, είναι  “…ο Ων επί πάντων Θεός ευλογητός…” 
Ο Θεός που είναι πάνω από όλα και όλους.

ΕΦ.Δ’3-6 σπουδάζοντες να διατηρήτε την ενότητα του Πνεύματος διά του συνδέσμου της ειρήνης. 4 Εν σώμα και εν Πνεύμα, καθώς και προσεκλήθητε με μίαν ελπίδα της προσκλήσεώς σας· 5 εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα· 6 εις Θεός και Πατήρ πάντων, ο ων επί πάντων και διά πάντων και εν πάσιν υμίν.

Λέει στους ΕΦ.Δ’4 “Εν σώμα…”. Ποιος είναι το σώμα;
 Η εκκλησία, και είναι το σώμα του Χριστού.

Λέει στους ΕΦ.Δ’4 “…και εν Πνεύμα…”. Δηλαδή, τι εννοεί με το “…εν Πνεύμα..”; Ότι η εκκλησία όλη πρέπει να έχει ένα Πνεύμα.

Βλέπετε που όλα είναι, «εν», «εις», «μία»; Δεν έχει πουθενά τρία.

Ποιος είναι “…επί πάντων…”; Ο Πατήρ. 

Λέει στους ΕΦ.Δ’6 “εις Θεός και Πατήρ πάντων…”

Λέει στους ΕΦ.Δ’6 “…και δια πάντων…”, δια μέσω των πάντων.

Λέει στους ΕΦ.Δ’6 “…και εν πάσιν υμίν.” Τι θα πει αυτό; Μέσα σε όλους μας.

Ο Πατέρας Θεός λοιπόν, είναι «ένας», είναι πάνω απ’ όλους, δια μέσω όλων, διαπερνά τα πάντα και κατοικεί μέσα μας.

ΡΩΜ.Θ’4-5 οίτινες είναι Ισραηλίται, των οποίων είναι η υιοθεσία και η δόξα και αι διαθήκαι και η νομοθεσία και η λατρεία και αι επαγγελίαι, 5 των οποίων είναι οι πατέρες, και εκ των οποίων εγεννήθη ο Χριστός το κατά σάρκα, ο ων επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας· αμήν.

Λέει στο Θ’5 “…ο χριστός το κατά σάρκα…”. Βλέπετε πώς χωρίζει τη φύση του Χριστού ο Παύλος; 
Ο άνθρωπος Χριστός, ο Μεσίτης, ο Αρχιερέας, ο Κεχρισμένος, ο Μεσσίας.

Λέει στο Θ’5 “…ο ων επί πάντων Θεός…” Τι θα πει, “…επί πάντων…”; Πάνω σε όλα και σε όλους, τα πάντα.

Ποιος είδαμε ότι είναι “..ο ων επί πάντων Θεός…” στην ΕΦ.Δ’6; Ο Πατέρας.

Εδώ όμως στους ΡΩΜ.Θ’5, ποιος λέει ότι είναι? Ο Χριστός. 
Άρα, μέσα του ο Παύλος τι έβλεπε;
 Έβλεπε το Χριστό τον κατά σάρκα, τον Υιό του Θεού, τον άνθρωπο Χριστό. 
Αλλά μέσα του, τι άλλο έβλεπε;
Τον έβλεπε ως τον Πατέρα Θεό. Αφού είναι η φανέρωση του αοράτου Θεού.

Έτσι φανερώνεται εδώ στον Ιωάννη ο Ιησούς μας Χριστός στην Αποκάλυψη. Γι’ αυτό λέει στην, ΑΠΟΚ.Α’4 “…από του ο ων και ο ην και ο ερχόμενος…”

Πού κατοικεί “… ο ων και ο ην και ο ερχόμενος…” αυτή τη στιγμή; 
Στον Χριστό που μέσα Του κατοικεί όλη η Θεότητα. 

ΚΟΛ.Β’9-10 διότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς,

10 και είσθε πλήρεις εν αυτώ, όστις είναι η κεφαλή πάσης αρχής και εξουσίας.  

Λέει στο Β΄10 “…πλήρεις…”. Τι θα πει;
 Έχεις ένα ποτήρι και το γεμίζεις μέχρι επάνω. Θα χρειαστεί να το γεμίσεις κι’ άλλο; Όχι, αφού είναι γεμάτο, είναι “…πλήρεις…”.

Έχεις το Χριστό; Είσαι “…πλήρεις…” γιατί όλη η Θεότητα, όλη η αποκάλυψη του Θεού, όλο το μεγαλείο του Θεού, του βάθους, του πλούτου και της σοφίας και της γνώσεως, οτιδήποτε μπορείς να έχεις, οτιδήποτε θέλει ο Θεός να σου δώσει, είναι μέσα στο Χριστό. Αυτό βλέπει ο απ. Παύλος και αυτό βλέπει ο Ιωάννης εδώ στην Αποκάλυψη. Γι’ αυτό αποκαλύπτεται ο Ιησούς μας με αυτό τον τρόπο. 

ΑΠΟΚ.Α’8 Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ.

Εδώ, αυτό το εδάφιο για ποιον μιλάει; 
Για τον Ιησού Χριστό, το Θεό Χριστό. Το λέει ο Λόγος του Θεού. 

ΚΟΛ.Β’2 διά να παρηγορηθώσιν αι καρδίαι αυτών, ενωθέντων ομού εν αγάπη και εις πάντα πλούτον της πληροφορίας της συνέσεως, ώστε να γνωρίσωσι το μυστήριον του Θεού και Πατρός και του Χριστού.

Στην ΑΠΟΚ.Α’8 λέει ότι είναι “…το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ.” Και αναφέρεται στον Κύριο Ιησού Χριστό.

Κοιτάξτε τι λέει στηνΑΠΟΚ.Α’7 “Ιδού, έρχεται μετά των νεφελών, και θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός…”. Ποιος έρχεται; Και ποιον θα δει ο “…πας οφθαλμός…”; Εξ υπακούεται ότι έρχεται ο Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός.
 Αυτός είναι λέει στην ΑΠΟΚ.Α’8 “… ο ων και ο ην και ο ερχόμενος…”. Και αυτός είναι εδώ που λέει στην ΑΠΟΚ.Α’4 “…από του ο ων και ο ην και ο ερχόμενος…”. Δεν έχουμε δύο “…ο ων και ο ην και ο ερχόμενος…”. Είναι αδύνατο να είναι δύο. Λέει 

ΑΠΟΚ.ΚΒ’13 Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, ο πρώτος και ο έσχατος.

Ποιος λέει στην ΑΠΟΚ.Α’8  ότι είναι “…το Α και το Ω…”; ο Χριστός.

Και εδώ στην ΑΠΟΚ.ΚΒ’13 πάλι ο Χριστός λέει, “Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, ο πρώτος και ο έσχατος.” Εάν είναι κάποιος που είναι πρώτος, ποιος γέννησε τους πάντες και τα πάντα; Ο Πατέρας. Λέει, 

ΕΦ.Γ’15 εκ του οποίου πάσα πατριά εν ουρανοίς και επί γης ονομάζεται.

Τι θέλει να πει; Από τον Πατέρα Θεό έχει γεννηθεί κάθε πατριά. Οτιδήποτε υπάρχει, από Εκείνον βγήκε. Αλλού, λέει 

ΕΒΡ.Β’11 “Επειδή και ο αγιάζων και οι αγιαζόμενοι εξ ενός είναι πάντες…”

Τι θέλει να πει αυτό; Ποιος είναι “…ο αγιάζων…”; Ο Χριστός. Και ποιοι είναι “…οι αγιαζόμενοι…”; Εμείς. Τόσο “…ο αγιάζων…” ο Χριστός, όσο “…και οι αγιαζόμενοι…”, από ποιον έχουν βγει; Από τον Πατέρα Θεό. Τόσο ο Χριστός, όσο και εμείς, από πού βγήκαμε; Λέει, “…εξ ενός…”, από έναν, από τον Πατέρα Θεό. Άρα όταν λέει στην ΑΠΟΚ.ΚΒ’13 “…ο πρώτος…”; Ο Πατέρας. Ναι, αλλά ο Χριστός λέει, στην ΑΠΟΚ.ΚΒ’13 “Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, ο πρώτος και ο έσχατος.” Πώς μιλάει εδώ ο Χριστός; Σαν άνθρωπος ή σαν Θεός; 
Σαν Θεός. Σαν Θεός είναι “…ο πρώτος…”. Ο Πατέρας, μας μιλάει από κει, από τον Ιησού Χριστό μέσα.

ΗΣ.ΜΔ’6 Ούτω λέγει Κύριος ο Βασιλεύς του Ισραήλ και ο Λυτρωτής αυτού, ο Κύριος των δυνάμεων· Εγώ είμαι ο πρώτος και εγώ ο έσχατος· και εκτός εμού δεν υπάρχει Θεός.

Στο Εβραϊκό κείμενο, λέει, «…Ούτω λέει ο Γιάχβε…». Εδώ σ’ αυτό το εδάφιο μιλάει ο Πατέρας.

Και έρχεται ο Ιησούς Χριστός που αποκαλύπτεται στον Ιωάννη και του λέει, ΑΠΟΚ.Α’4 “… και από των επτά πνευμάτων, τα οποία είναι ενώπιον του θρόνου αυτού.” Τι είναι αυτό τώρα; Ο Θεός, δεν είναι ένα Πνεύμα; 
Τότε γιατί μας λέει, “…και από των επτά πνευμάτων…”;

Σε κάποιο άλλο άρθρο μας, θα μιλήσουμε για τα 7 πνεύματα!
 Xristianikanea.blogspot.gr