Η πανοπλία Του Χριστιανού

Εφεσ. ς 10- Το λοιπόν, αδελφοί μου, ενδυναμούσθε εν Κυρίω, και εν τω κράτει της ισχύος αυτού

 Έχουμε τρεις λέξεις που έχουν να κάνουν με δύναμη. ΔΥΝΑΜΗ, ΚΡΑΤΟΣ, ΙΣΧΥΣ. 

Τριπλή έμφαση.

Γιατί χρειαζόμαστε να ενδυναμωθούμε με το κράτος της ισχύος;

Επειδή έχει να μας πει ορισμένα πολύ σοβαρά πράγματα εδώ.

Επίσης μας λέει στην  Α’Κορ.ις13 Αγρυπνείτε! Μένετε σταθεροί στην πίστη. Να οπλίζεστε συνεχώς με θάρρος! Να είστε δυνατοί.

 Ποιο κάτω θα δούμε τον τρόπο με τον οποίο θα επιτύχουμε το σκοπό αυτό.

 Εφ.ς11- ενδύθητε την πανοπλίαν του Θεού, δια να δυνηθήτε να σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του διαβόλου.

Για να μπορέσουμε να σταθούμε αγαπητοί ενάντια στον εχθρό της ψυχής μας, δεν υπάρχει άλλος τρόπος, από το να βάλουμε ένα ένδυμα πνευματικό, γιατί οι μάχη μας είναι πνευματική, και το ένδυμα αυτό το ονομάζει πανοπλία.

 Η πανοπλία για την οποία μας μιλάει εδώ, είναι η πανοπλία ενός Ρωμαίου ή Έλληνα αρχαίου στρατιώτη. 

Από αυτά που είχε ο Παύλος γύρω του, από αυτά πήρε για να μας διδάξει.

Πιθανότατα είναι η πανοπλία ενός αρχαίου Ρωμαίου στρατιώτη, επειδή ήταν στη Ρώμη όταν έγραφε την επιστολή.

 Βλέπουμε εδώ ότι ο διάβολος δεν έρχεται όπως λάχει. Έρχεται με μεθοδία. Είναι ένα πνεύμα που δουλεύει μεθοδικά εναντίον του ανθρώπου.

 Η μέθοδος έχει να κάνει: α)με τάξη, β)σύστημα, γ)υπομονή  δ)επιμονή.

 Μεθοδία σημαίνει ότι μέσα της έχει σχέδιο. Έχει τάξη επειδή θέλει να μας καταστρέψει. Σε ό,τι αφορά την καταστροφή, κάνει ότι μπορεί καλύτερο για να το καταφέρει.

 Ο Κύριος λέει, «γίνεται φρόνιμοι ως οι όφεις, και απλοί ως οι περιστερές». Υπάρχει κάτι από τον διάβολο, που μπορούμε να μιμηθούμε κι εμείς. Αυτό είναι η μεθοδία του. Είναι μεθοδικός. Δεν αφήνει τίποτα στην τύχη ή ανεκμετάλλευτο. Πάει εκεί και επιμένει, βάζει όλη την τέχνη και την πανουργία του, να καταφέρει κάτι.

Και ο Παύλος λέει, «κι εγώ πανούργος ων, με δόλο σας έπιασα». Άρα είναι κάτι που κι εμείς πρέπει να μάθουμε. Θέλει να πάρουμε την πανουργία αυτή, την μεθοδία, την εξυπνάδα. Όχι την πονηριά αλλά την εξυπνάδα Για να κατορθώσουμε πράγματα μπροστά.

Αλλά για να κατακτήσουμε όλα αυτά που θέλουμε, δεν θα γίνει έτσι απλά, κρατώντας που λένε το μαγικό ραβδάκι, και κτυπώντας το θα γίνονται. όχι.

Θα χρειαστεί να κάνουμε μάχες, να παλέψουμε.

Δείτε τι μας λέει Ο Λόγος Του Κυρίου.

 Κεφ.ς12- διότι δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ’ εναντίον εις τα αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις.

 Μας μιλάει για πάλη. 

Ο χριστιανός παλεύει. 

Από τη στιγμή που ερχόμαστε στο Χριστό, αρχίζει μια πάλη, που δεν είναι ενάντια σε σάρκα και αίμα, ώστε να δυναμώσουμε το σώμα μας. 

Καλό είναι, λέει ο απόστολος Παύλος, να έχουμε γυμνασμένο το σώμα μας, επειδή αυτό ωφελεί, αλλά εδώ μιλάμε για την πνευματική γυμνασία, που είναι η ευσέβεια και είναι προς πάντα ωφέλιμος. 

 Μας δείχνει εδώ ένα σύμπλεγμα. Εξουσίες. 

Λέει «αρχάς» και όχι αρχή, επειδή είναι πολλών ειδών αρχές. 

Μιλάει για πολλά πράγματα.

 Αρχές πολλές φορές είναι η πολιτική εξουσία που έχει γίνει εχθρός της εκκλησίας.               

    Η θρησκευτική εξουσία έχει γίνει εχθρός της εκκλησίας. 

Ο διάβολος τις έχει χρησιμοποιήσει εναντίον της εκκλησίας.

Επίσης και η στρατιωτική εξουσία έχει χρησιμοποιηθεί εναντίον της εκκλησίας. 

Αρχές. 

Οι γονείς, σαν αρχή μέσα στο σπίτι, έχουν χρησιμοποιηθεί εναντίον των πιστών.

Κάθε αρχή, κάθε εξουσία που υπάρχει έχει χρησιμοποιηθεί από τον διάβολο, εναντίον του χριστιανού.

 Τι άλλο εννοεί; Εννοεί τις αρχές των δυνάμεων του σκότους.

Είναι ο διάβολος, ο οποίος έχει διαιρέσει τον κόσμο, με την πυραμιδοειδή του εξουσία.       

   Για παράδειγμα,  στην Κρήτη έχουν τον Μινώταυρο, στην Ρόδο είναι ο Απόλλων, στην Κύπρο είναι η Αφροδίτη, στην Αθήνα είναι η θεά του σκότους η Αθηνά και ο Διόνυσος.Όταν λοιπόν εμείς θέλουμε να κηρύξουμε το Λόγο Του Θεού με ποιόν  ερχόμαστε αντιμέτωποι? Με αυτές τις αρχές. Και όπου υπάρχει αρχή, υπάρχει και εξουσία.

 Οι κοσμοκράτορες του σκότους, αναφέρεται κατά πρώτον στους δαίμονες αυτούς που έχουν εξουσία πάνω στον κόσμο, ακόμα όμως αναφέρεται και σε ανθρώπους οι οποίοι είναι κοσμοκράτορες, όπως για παράδειγμα, την εποχή του Παύλου ήταν ο καίσαρας. 

Οι  οποίοι, είναι τύποι τους αντίχριστου, μικροί αντίχριστοι. 

Εξουσίαζε και εξουσιάζει μέσω αυτών. Είναι ο διάβολος, κοσμοκράτορας του σκότους, αλλά είναι και άλλοι άνθρωποι, οι οποίοι σήμερα εξουσιάζουν. Για παράδειγμα, αν όχι κοσμοκράτορας, τουλάχιστον τοποκράτορας, ο Σαντάμ Χουσεΐν. Έχει σφάξει πάρα πολλούς ανθρώπους, έχει σφάξει πάρα πολλούς χριστιανούς. Κατά κύριο όμως λόγο, αναφέρεται σ’ αυτούς τους δέκα βασιλείς που λέει ο Λόγος του Θεού στην Αποκάλυψη. Οι οποίοι θα δώσουν τη δύναμη τους στον αντίχριστο και θα βασιλεύσουν μαζί του. Τα δέκα κέρατα που λέει ο Λόγος του Θεού και θα βασιλεύσουν μαζί με τον διάβολο.

 Εν τοις επουρανίοις βρίσκεται ο διάβολος, κατηγορώντας τους ανθρώπους. Πηγαίνει στην παρουσία του Θεού και το κάνει. Είναι εκεί συνέχεια και μας κατηγορεί. 

Πώς τα ξέρει όλα; 

Παίρνει συνέχεια αναφορές από κάτω. Γι’ αυτό τον λέει άρχοντα του αέρος. Μέρα και νύχτα, ακατάπαυστα έρχονται πληροφορίες για το τι κάνει ο καθένας και υπάρχει συνέχεια αυτή η μάχη στον ουρανό. Όχι ότι ο Θεός κουράζεται ποτέ! Τα πνεύματα δεν κουράζονται, μπορούν να επικοινωνούν πληροφορίες χωρίς καμία κούραση και να μετακινούν όγκους τρομερούς από πληροφορίες. Θα μπορούσε να υπήρχαν χίλιοι πλανήτες σαν τη γη και με εκατόν πενήντα χιλιάδες φορές περισσότερους ανθρώπους και είχαν αυτή την επικοινωνία πληροφοριών. Δεν έχουν πρόβλημα. Εμείς πρέπει να το καταλάβουμε αυτό και να καλυφθούμε κάτω από τον Χριστό. Κι ας κάνει ό,τι θέλει ο διάβολος, δεν μας ενδιαφέρει.

 Στο μεσουράνημα βρίσκονται τα πνεύματα, είναι ο τόπος που περιφέρονται και από εκεί επιτίθενται στον άνθρωπο. Ακόμα ο τόπος αυτός είναι δικός τους και είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που τους τον έχει δώσει.

 Υπάρχουν πολλών ειδών πνεύματα, τα οποία αποστέλλει ο διάβολος.

Δεν έρχεται ο ίδιος. Που να πρωτοπάει; Δεν έχει την πανταχουπαρουσία.

 Ας έρθουμε όμως λίγο στη θέση του εχθρού. Στη θέση αυτού του δαίμονα που θέλει να κρατήσει έναν τόπο στο σκοτάδι και στην αμαρτία και να πάνε όλοι οι άνθρωποι στην κόλαση. Τι θα κάναμε;

 Ο εχθρός σ’ αυτή την περίπτωση είναι ο Χριστός, ο Λόγος.                                                           Για να αποτραπούν οι άνθρωποι από το ευαγγέλιο τι θα έπρεπε να κάνουμε; 

Αιρέσεις, είδωλα, θα δίναμε έναν θεό για να δικαιολογούν το φόβο τους και θα τους αφήναμε εκεί μέσα να πλανώνται. Ακριβώς ό,τι έκανε και ο διάβολος.

 Κάποια στιγμή όμως κάποιοι ξυπνάνε! Παίρνουν τον Λόγο του Θεού, μελετάνε και προσεύχονται. Πώς θα τους πολεμήσουμε αυτούς; Πού είναι η δύναμη τους; Όταν θέλει κάποιος που επιτίθεται να ανακόψει τον εχθρό του, βρίσκει από ποιους δρόμους περνάνε τα αυτοκίνητα που φέρνουν τον ανεφοδιασμό, τρόφιμα και όπλα. Αν κόψει τον ανεφοδιασμό, τελείωσε ο εχθρός. Πόσο θα αντέξει ο στρατός, χωρίς τρόφιμα, νερό και όπλα;

 Ο διάβολος το πρώτο πράγμα που χτυπάει είναι το σημείο του ανεφοδιασμού. Από εκεί που παίρνουμε δύναμη και εφόδια για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. 

Ποιο είναι αυτό; 

Είναι η μελέτη, η προσευχή, η ακοή του Λόγου, η διδασκαλία, η κοινωνία που είναι στήριγμα. Γι’ αυτό θα έρθει κατ’ ευθείαν εκεί και θα προσπαθήσει να μας ανακόψει. Τι θα κάνουμε;

Πάλη.

Και πώς θα παλέψουμε τον διάβολο που έρχεται στην προσευχή;

 Πού έρχεται και μας πειράζει; 

Στη διάνοια. 

Τι πανοπλία έχουμε για εκεί; 

Την περικεφαλαία. 

Βλέπουμε ότι ο Θεός για κάθε τι, έχει προβλέψει για το αντίδοτο. Μας έχει προφυλάξει. 

Μας έχει φροντίσει.

 Μ’ αυτούς εμείς έχουμε να κάνουμε μάχες, πάλη. Και γι’ αυτό, χρειαζόμαστε την πανοπλία. Δες Ιωβ.α6-7,  Αποκ.ιβ9-10.

 Εφ.ς13- Δια τούτο αναλάβετε την πανοπλίαν του Θεού, δια να δυνηθήτε να αντισταθήτε εν τη ημέρα τη πονηρά, και αφού καταπολεμήσητε τα πάντα, να σταθήτε.

 Εχουμε να κάνουμε τις μάχες μας με τους κοσμοκράτορες, τις αρχές και τις εξουσίες, και αυτά είναι που δεσπόζουν πάνω στη γη και είναι ενάντια στο θέλημα του Θεού.

 Αυτός που θα αποφασίσει να ακολουθήσει τον Κύριο και το πει, έχει να αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες που θα αρχίσουν ξαφνικά να έρχονται. Δεν είναι εύκολο.

 Γι’ αυτό πρέπει να ντυθούμε την πανοπλία του Θεού και να αντισταθούμε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και να νικήσουμε.

 Ο απόστολος Παύλος, έχει υπόψη του και μιλάει για την πανοπλία ενός Ρωμαίου στρατιώτη. Δεν πρέπει να φοράμε την πανοπλία αμυντικά αλλά και επιθετικά, για να καταπολεμήσουμε  τους κοσμοκράτορες του κόσμου τούτου.

 Στους Εβραίους στο εδάφιο.ια, λέει ότι καταπολέμησαν εξουσίες, έριξαν οχυρώματα με όπλα πνευματικά και όχι στρατιωτικά, και νίκησαν!!! Έτσι κι εμείς να είμαστε με την πανοπλία του Κυρίου και να σταθούμε! Ησα.νθ19.

 Λέει λοιπόν η Αγία Γραφή.

 Κεφ.ς14- Σταθήτε λοιπόν περιεζωσμένοι την οσφύν σας με αλήθειαν, και ενδεδυμένοι τον θώρακα της δικαιοσύνης,

 Βλέπουμε ότι το πρώτο πράγμα που αναφέρει είναι η οσφύ, η μέση. 
Πρέπει να ζωστούμε την αλήθεια. 
Η μέση είναι η έδρα της δύναμης. Αν έχουμε γερή μέση, έχουμε δύναμη!

 Όλες οι κινήσεις ξεκινούν από την μέση. Κρατάνε τον κορμό σταθερό. Πρέπει να έχουμε ισορροπία σταθερή, να είμαστε κοντραρισμένοι σωστά…

                                                                                                                          Στη μέση ήταν που ενωνόταν ο θώρακας. Φορούσαν πέτσινη ζώνη που κύκλωνε τη μέση, από ειδικό πετσί που δεν το διαπερνούσε το σπαθί.

 Γι’ αυτό μας λέει να περιζώσουμε την οσφύ μας με αλήθεια. Η αλήθεια μας κρατά σφιγμένους και προστατευμένους καλά, επειδή η αλήθεια μας βοηθάει να σταθούμε. Αν δεν έχουμε την αλήθεια, η οποία είναι το επίκεντρο, δεν μπορούμε να απολαύσουμε τον Ιησού Χριστό.

 Η αποκάλυψη της αλήθειας μέσα στην καρδιά, που μας έχει δοθεί, είναι απαραίτητη. Πρέπει να είμαστε δεμένοι μ’ αυτήν. Μας δίνει σταθερότητα, και μας αποκαλύπτει πράγματα, ώστε να ξέρουμε να σταθούμε.

 Ο θώρακας,, προστατεύει την καρδιά, τα πνευμόνια, όργανα ζωτικά και ευαίσθητα.

 Η αληθινή δικαιοσύνη και η καθαρότητα της καρδιάς, μας προστατεύει από την θανατηφόρα απάτη της καρδιάς.

 Καταφεύγουμε στην δικαιοσύνη και όταν αγαπάμε την δικαιοσύνη του Κυρίου δεν μπορούμε να φύγουμε. Ό,τι και να γίνει μετά, ο Κύριος μας φυλάει. Α’Θεσ.ε8,  Ησα.ια5,  νθ17.

 Κεφ.ς15- και έχοντες υποδεδημένους τους πόδας με την ετοιμασίαν του ευαγγελίου της ειρήνης

 Οι Ρωμαίοι στρατιώτες, είχαν ειδικά υποδήματα, τα οποία είχαν χοντρή σόλα, και από κάτω τους είχαν βάλει ειδικά καρφιά για να μπορούν να γραπώνουν. Όπως αυτά των δρομέων αθλητών, τα οποία έχουν από κάτω τέσσερα-πέντε καρφιά για να πιάνουν καλά στο έδαφος. Είναι παράξενα παπούτσια και κάνουν μόνο για τροχάδι.

 Αυτά τους έκαναν να πατάνε σταθερά. Μπορούσαν να πατάνε πάνω σε βράχους και πέτρες και να μην μπορούν να κλονιστούν.

 Έχει μεγάλη σημασία στην ζωή μας την πνευματική η υπόδηση, και αυτό το ονομάζει «ετοιμασία του ευαγγελίου της ειρήνης».

 Βαδίζουμε έχοντας ειρήνη προς τον Θεό. Έχουμε τον Θεό μαζί μας. Δεν πάμε να βαδίσουμε εκεί που δεν πρέπει. Βαδίζουμε εκεί που ο Κύριος μας θέλει, και έχουμε ειρήνη, και έτσι ο Θεός μας προστατεύει. Να προσέξουμε που βαδίζουμε, τι κάνουμε και που πατάμε. Ο Κύριος θέλει, προκειμένου να νικήσουμε, να είμαστε υποδεδημένοι τους πόδας με την ετοιμασία του ευαγγελίου της ειρήνης.

 Το περπάτημα έχει να κάνει με την πνευματική μας ζωή, τον ευαγγελισμό και την προσευχή. Αν βαδίζουμε με τα υποδήματα  του ευαγγελίου της ειρήνης, θα είμαστε γεμάτοι από προσευχή, γεμάτοι από λόγο ευαγγελισμού, όπου και να πάμε θα φέρνουμε το ευαγγέλιο μαζί μας.

 Και αυτό χρειάζεται προετοιμασία. Μπορεί ανά πάσα στιγμή ο Θεός να μας χρησιμοποιήσει, να ανοιχτεί μια θύρα. Δεν έχει σημασία σε τι κατάσταση θα είμαστε σωματικά ή όπως άλλως, ο Θεός θα μας χρησιμοποιήσει και θα κάνει θαυμαστά πράγματα.

 Τα καλά παπούτσια μας βοηθούν να τρέχουμε καλά. Να τρέχουμε, να κυνηγάμε τον εχθρό και να ελευθερώνουμε και τους αιχμαλώτους. Όχι ψηλό τακούνι, δεν θέλει κοσμικότητα. Θέλει καλό και σταθερό παπούτσι. Ησα.νβ7.

 Κεφ.ς16- επί πάσι δε, αναλάβετε την ασπίδα της πίστεως, δια της οποίας θέλετε δυνηθή να σβέσητε πάντα τα βέλη του πονηρού τα πεπυρωμένα

 Μέχρι τώρα όλα τα όπλα αφορούν την άμυνα.

 Ένα άλλο αμυντικό όπλο είναι η ασπίδα της πίστης. Η Ρωμαϊκή ασπίδα, ήταν ορθογώνια παραλληλόγραμμη, περίπου 75 πόντους φάρδος, επί 130 πόντους μήκος. Μεγάλη ασπίδα. Ήταν φτιαγμένη από ξύλο ή πλεκτή λυγαριά. Συνήθως ήταν καλυμμένη με μέταλλο, χαλκό. Την κρατούσαν με το αριστερό χέρι και με το δεξί κρατούσαν το ξίφος.

 Μας μιλάει ο Παύλος για βέλη πεπυρωμένα. Τι είναι αυτά; Συνήθως όταν γινόταν πολιορκία, αυτός που πολιορκούσε, είχε πολιορκητικές μηχανές, ξύλινες. Είχαν ρόδες, τις κυλούσαν και τις πήγαιναν κοντά στα τείχη και είχαν από μέσα σκάλες, από τις οποίες ανέβαιναν στρατιώτες, άνοιγαν τις πόρτες, και έμπαινε μέσα ο στρατός και κατακτούσε. Ήταν σαν ένα κινητό κλιμακοστάσιο.

 Οι πολιορκούμενοι τώρα, είχαν βέλη, στα οποία τύλιγαν πανιά, στουπιά, τα βουτούσαν σε κάτι σαν πίσσα, ένα εύφλεκτο υγρό, άναβαν φωτιά και το έριχναν πάνω σ’ αυτές τις μηχανές. Μάλιστα είχαν ειδικά τόξα, πολύ μεγάλα και βαριά, με βέλη μεγάλα, και έβαζαν μεγάλη ποσότητα πάνω, ώστε όταν πέσει αυτό πάνω στη μηχανή, η οποία συνήθως ήταν φτιαγμένη από ξερά ξύλα, να σκορπίσει το υγρό και να αρπάξει φωτιά.

 Αν λοιπόν μας πετύχαινε ένα τέτοιο βέλος και είχαμε το θώρακα της δικαιοσύνης, αλλά είχαμε κάτω την ασπίδα, τι θα μας έκανε; Το βέλος αυτό θα τρυπούσε το θώρακα, και η φωτιά αυτή θα μας έκαιγε. Δεν θα τη γλιτώναμε. Ο διάβολος έχει τέτοια πυρωμένα βέλη που δεν μπορούμε να ξεφύγουμε, αν δεν έχουμε την πίστη να τα αποκρούσουμε. Και πολλοί ίσως να έχουμε καεί από τέτοια βέλη πυρωμένα. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε την πίστη. Όταν λοιπόν βλέπουμε το πυρωμένο βέλος να έρχεται, η μόνη σωτηρία που έχουμε είναι να χρησιμοποιήσουμε την πίστη μας. Την ασπίδα. Την κρατάμε τη στερεώνουμε κάτω και είμαστε αβλαβείς. Αυτή είναι η δουλειά της πίστης, μας προφυλάσσει. Είναι κάποιες φορές που μπορεί να ακούσουμε λόγια, φήμες, κουτσομπολιά και ένα σωρό κακά πράγματα που να καταστρέφουν την ψυχή μας και να νοιώθουμε ότι μας σφάζουν που τα ακούμε, αλλά εκεί πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την πίστη μας στον Κύριο και να πούμε ότι αυτό θα το περάσουμε με πίστη. Και θα το περάσουμε! Μόλις ενεργοποιηθεί η πίστη, τέλείωσε, δεν έχουμε πρόβλημα μετά. Αν δεν έχουμε την πίστη αυτή, να την κρατήσουμε ψηλά, μας έφαγε ο διάβολος.

 Αν πιστεύουμε στις επαγγελίες του Θεού με πίστη και εμπιστευόμαστε στη χάρη του Θεού, τότε δεν μπορεί να μας καταστρέψει κανένας πειρασμός, κανένα διανόημα από έξω. Η πίστη μας προστατεύει από έξω.

 Από μέσα τι μας προστατεύει; Ο διάβολος βαράει από έξω αλλά βαράει και από μέσα.

 Πού είναι αυτό το μέσα;

Το από μέσα, όπου γίνεται  η μάχη η μεγάλη, είναι στη διάνοια.

 Κεφ.ς17α- και λάβετε την περικεφαλαίαν της σωτηρίας,

 Εδώ έχουμε ένα άλλο αμυντικό όπλο, την περικεφαλαία. Έρχονται μάχες από έξω αλλά και από μέσα. Μιλάμε σε πνευματικό επίπεδο περισσότερο και όχι τόσο πάνω στην πανοπλία του στρατιώτη. Αν και ο βασιλιάς Αλέξανδρος γλίτωσε επειδή είχε καλό κράνος. Την έφαγε το κράνος και πληγώθηκε ελαφρά. Αν δεν είχε το κράνος θα ήταν νεκρός πριν την ώρα του. Το κράνος μας προστατεύει, η περικεφαλαία.

 Στον μοντέρνο πόλεμο τώρα, παίρνουμε τα αγγλικά κράνη που είναι σαν ταψιά, γύρω-γύρω. Ο λόγος που τα έφτιαξαν έτσι είναι ότι, όταν πολεμάς, το κεφάλι είναι σκυφτό και αυτός ο κύκλος γύρω από το κράνος, προστατεύει και τους ώμους. Όταν χτυπήσει πάνω εκεί η σφαίρα, αλλάζει πορεία και φεύγει. Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τα ελληνικά κράνη, ήταν κομμένα τριγύρω, γι’ αυτό και οι περισσότεροι  Έλληνες στρατιώτες ήταν πληγωμένοι στους ώμους. Το κράνος μπορεί να προστάτευε το κεφάλι, αλλά επειδή δεν ήταν φτιαγμένο σωστά, η σφαίρα έσπαγε στον ώμο. Ακόμα ήταν πάρα πολλοί πληγωμένοι, εξ αιτίας του όπλου, καθώς κάνοντας την κίνηση να σηκώσουν το όπλο, σηκωνόταν ο ώμος τους και ερχόταν η σφαίρα.

 Το ίδιο είναι και με τα πνευματικά. Πρέπει να προσέχουμε να έχουμε καλό κράνος και να το φοράμε πάντα.

 Ποτέ να μην τη βγάζουμε. Γιατί;

 Την λέει «περικεφαλαία της σωτηρίας». Να αποκτήσουμε τη συνείδηση ότι είμαστε σωσμένοι. Δεν είμαστε σαν τον κόσμο εμείς. Δεν είμαστε σαν τους άλλους. Δεν έχουμε τους ίδιους νόμους με τους άλλους, δεν έχουμε τον ίδιο κύριο με τους άλλους, δεν ζούμε όπως οι άλλοι. Είμαστε του Κυρίου παιδία, είμαστε του Κυρίου άνθρωποι. Έχουμε άλλες σκέψεις, άλλο τρόπο ζωής, άλλο τρόπο συμπεριφοράς. Αυτά όλα είναι αναγκαία να τα γνωρίζουμε για να προστατεύεται η διάνοια μας από τα  διανοήματα του σατανά. Γι΄ αυτό λέει ο απόστολος Παύλος, αιχμαλωτίζουμε κάθε διανόημα στην υπακοή. Όταν είμαστε ντυμένοι με την περικεφαλαία δεν μπορεί ο διάβολος να μας πειράξει από μέσα. Είμαστε σωσμένοι και κρατάμε την πορεία μας σταθερά. Κρατάμε ησυχία μέσα στο κεφάλι μας.

 Όταν το κεφάλι είναι προστατευμένο και το σώμα είναι ασφαλές. Το πιο ευαίσθητο σημείο του ανθρώπου είναι το κεφάλι. Αν χτυπηθεί το χέρι, έχουμε το άλλο. Αν χτυπηθεί το πόδι, έχουμε το άλλο. Σιγά-σιγά θα τα καταφέρουμε. Αν όμως χτυπηθούμε στο κεφάλι, δεν έχουμε άλλο. Και ο διάβολος το κεφάλι σημαδεύει, επειδή εκεί είναι ο Χριστός.

 Η κεφαλή είναι ο Χριστός. Αν μας κλέψει τον Χριστό μέσα από το κεφάλι μας, μας κατέστρεψε.

 Κεφ.ς17β- και την μάχαιραν του Πνεύματος, ήτις είναι ο λόγος του Θεού×

 Μέχρι εδώ μιλήσαμε σαν τον αμυντικό οπλισμό.

 Τώρα έχουμε ένα επιθετικό όπλο. Το μόνο επιθετικό όπλο που έχουμε. Τίποτα άλλο. Και αυτό είναι η μάχαιρα του Πνεύματος.

 Η μάχαιρα του Πνεύματος καταστρέφει τα ψεύδη του σατανά και ελευθερώνει τους αιχμαλώτους. Όταν ξέρουμε να χειριζόμαστε την ρομφαία του Θεού, τον Λόγο του Θεού σωστά, μπαίνει μέσα, καταστρέφει τα έργα του σατανά, και ελευθερώνουμε τους ανθρώπους και τους φέρνουμε στον Κύριο. Κι έτσι κάνουμε ζημιά στον διάβολο.

 Αυτή είναι η επίθεση μας. Να χρησιμοποιήσουμε τον Λόγο. Να μην φοβόμαστε. Το μόνο που μπορεί να καταστρέψει τον διάβολο, είναι ο Λόγος του Θεού. Ο άνθρωπος ζει μέσα στη σκοτεινιά του και στο ψέμα. Όμως η αλήθεια νικάει το ψέμα και έτσι ελευθερώνεται ο άνθρωπος. Γι’ αυτό ο διάβολος φοβάται τον Λόγο.

 «Η μάχαιρα του Πνεύματος». Ο Λόγος και το Πνεύμα μαζί. Γιατί;

 Ο Λόγος, μόνος, σαν γράμμα, θανατώνει. Το Πνεύμα ζωοποιεί. Μιλάμε λοιπόν για τον Λόγο που είναι ενεργοποιημένος από το Πνεύμα, για να φέρει ζωή. Έτσι πρέπει να ζούμε και να βαδίζουμε.

 Ο Λόγος αναφέρεται πιο πολύ στο ρήμα, στον λόγο που λαλούμε, το κήρυγμα που κηρύττουμε, λέει ο απόστολος Παύλος. Αυτό είναι που φέρνει την καταστροφή στον διάβολο και την ελευθερία στους ανθρώπους.

 Οι στρατιώτες, κατανάλωναν πολλές ώρες να μάθουν να χειρίζονται την μάχαιρα. Όλη η εκπαίδευση, εκτός από αυτήν  που είχαν για να μάθουν στην κακουχία, ήταν για την στιγμή που θα έρχονταν πια σε μάχη σώμα με σώμα, όταν θα πολεμούσαν με τα σπαθιά. Κάθε μέρα οι στρατιώτες έπρεπε να ασκούνται στη μάχαιρα.

 Το ίδιο κάνουμε κι εμείς. Και όχι μόνο ασκούμαστε σ’ αυτήν, αλλά την μεγαλώνουμε κιόλας. Την κάνουμε πιο μακριά. Και την ακονίζουμε και από την μία πλευρά και από την άλλη. Είναι δίστομη. Έχει δυο κόψεις. Εβρ.δ12.

 Προσοχή!! Μπροστά στον Λόγο του Θεού δεν είναι τίποτα αφανές. Ο Λόγος τα ανακρίνει όλα και τα κρίνει όλα. Τα λύνει όλα. Δεν υπάρχει κανένα διανόημα, καμιά φιλοσοφία, κάποιο σκοτεινό αίνιγμα που να μην μπορεί ο Λόγος του Θεού να δώσει τη λύση.

 Γιατί; Επειδή ο Λόγος του Θεού τα έφτιαξε όλα, και είναι το κλειδί για το κάθε τι!

 Η μάχαιρα αναφέρεται σ’ αυτή την θρακική σπάθα, την μεγάλη. Οι Θράκες, είχαν αυτές τις περίφημες μάχαιρες, οι οποίες ήταν μεγάλες, πλατιές και μακριές, και όταν ήξερε κάποιος να τις χρησιμοποιήσει, δεν μπορούσε ο αντίπαλος να αμυνθεί με ένα μικρό σπαθί. Δεν μπορούσε ούτε καν να πλησιάσει, πόσο μάλλον να τον αγγίξει. Γι’ αυτή τη μάχαιρα μιλάει ο Λόγος του Θεού.

 Πρέπει λοιπόν να φροντίσουμε η μάχαιρά μας να είναι μακριά. Πριν έρθει ο διάβολος να τον χτυπάμε κατευθείαν στο κεφάλι.

Κεφ.ς18- προσευχόμενοι εν παντί καιρώ μετά πάσης προσευχής και δεήσεως δια του Πνεύματος, και εις αυτό τούτο αγρυπνούντες με πάσαν προσκαρτέρησιν και δέησιν υπέρ πάντων των αγίων.

 Τι εννοεί δεήσεως δια του Πνεύματος; Εννοεί να προσευχόμαστε σε γλώσσες.

 Εδώ σταματάει την πανοπλία και μας μιλάει για ουσιαστικά πράγματα. Για την προσευχή. Πώς να αντιμετωπίσουμε τον διάβολο. Με προσευχή και αγρυπνία. Αν μας αδυνατίσει την προσευχή, μας έφαγε, μας κατάστρεψε. Δεν μπορούμε να σταθούμε. Γινόμαστε εγκεφαλικός χριστιανός και δεν υπάρχει κάτι πιο επικίνδυνο από έναν εγκεφαλικό χριστιανό, χωρίς προσευχή. Είναι πάρα πολύ επικίνδυνο.

xristianikanea.blogspot.gr