ΓΕΝΕΣΗ 3 (Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω φως και έγεινε φως) Γεν.α.3-5

 Κεφ.α3- Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω φως και έγεινε φως

 - Το και είπεν ο Θεός  είναι μεταφορικός λόγος, είναι σχήμα λόγου, ανθρωπομορφισμός. Δηλαδή, δεν ήταν κάποιος εκεί να ακούσει. Ούτε ο Θεός άνοιξε το στόμα Του και είπε τα συγκεκριμένα λόγια.

 Αναφέρεται στην έκφραση του θελήματος του Θεού 
 Ο Λόγος του Θεού, δεν αποδίδει την Δημιουργία σε αγγέλους.
 Το έκανε με τον Λόγο Του. Αλλά πρέπει να καταλάβουμε την πραγματική έννοια. Εννοεί ότι μέσα από τον Θεό βγήκε ενέργεια για να εκπληρώσει το θέλημα Του. Σαν ένα διάταγμα, θα λέγαμε, που εξήλθε και εκτελέστηκε αμέσως.

 Υπάρχουν δέκα και είπεν συνολικά, από εκεί που λέει γενηθήτω φως. 
Μάλλον επειδή είναι πιο συγκεκριμένο, το ότι αρχίζει ο Θεός να φτιάχνει το κάθε τι για τον άνθρωπο (το φως και όλα τα υπόλοιπα). Αρχίζει να έρχεται αυτή η ζωή πάνω στη γη. Γιατί το φως είναι ενέργεια ζωής, δίνει και είναι ζωή.

 Ρήματι Θεού έγιναν όλα.

 - Λέει, γενηθήτω φως. Φως στα Εβραϊκά είναι Ορ, εξ ου και Ουρίας.

 Στην κυριολεξία, στα Εβραϊκά λέει «φως γίνε και φως είναι». 
Η λέξη Ορ σημαίνει φως, φωτιά και αναφέρεται  στην ηλεκτρομαγνητική ενέργεια. 
Μια πηγή ηλεκτρομαγνητι­κής ενέργειας που ο Θεός έφτιαξε, πριν γίνει ο ήλιος,  για να θερμανθεί η γη, να γίνει μια προετοιμασία για την ύπαρξη και τη συντήρηση της σπιτικής ζωής, μέχρι να γίνει ο ήλιος.
 Ακόμη, πνευματικά, αναφέρεται στο πνευματικό φως που φέρνει τη ζωή.

 Β’Κορ.δ6- Διότι ο Θεός ο ειπών να λάμψη φως εκ του σκότους, είναι όστις έλαμψεν εν ταις καρδίαις ημών προς φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού διά του προσώπου του Ιησού Χριστού.

 Α’Ιωα.α9- Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας.

 Κεφ.α4- και είδεν ο Θεός το φως ότι ήτο καλόν× και διεχώρισεν ο Θεός το φως από του σκότους×

 - Το φως ήταν καλό και φυσικά και πνευματικά.

 - Ο Θεός το διαχώρισε από το σκοτάδι. 
Βλέπουμε ότι από την αρχή ο Θεός θέτει τυπολογικές αλήθειες, γνωρίζοντας την επικείμενη πτώση του ανθρώπου. 
Ξεχώρισε το φως από το σκοτάδι, έβαλε χώρισμα.

 Β’Κορ.ς14- Μη ομοζυγείτε με τους απίστους· διότι τίνα μετοχήν έχει η δικαιοσύνη με την ανομίαν; τίνα δε κοινωνίαν το φως προς το σκότος;

 Στον ουρανό όπου κατοικεί ο Θεός, δεν υπάρχει σκοτάδι. Είναι πάντα φως.

 Την κόλαση και την γέενα του πυρός τα αποκαλεί: το σκότος το εξώτερο. Δηλαδή το πιο πυκνό σκοτάδι που μπορεί να υπάρξει.

 Έχουμε λοιπόν τον ουρανό, που είναι φως και την γέενα του πυρός, που είναι το σκοτάδι το εξώτερο. Η γη είναι ανάμειξη και των δύο. Εκεί βλέπεις και το φως και το σκοτάδι. Ο Θεός τα έβαλε για να μπορεί ο άνθρωπος να δει και τα δυο και να διαλέξει. Για να μπορέσει να εξασκήσει την ελεύθερη βούληση του, να διαλέξει το φως ή το σκοτάδι. Γι’ αυτό και ο Θεός αφήνει τον σατανά να υπάρχει. Επειδή ο άνθρωπος διαλέγει το σκοτάδι, γι’ αυτό υπάρχει ο διάβολος.

 Με τη φυσική έννοια ο Θεός διαχωρίζοντας το φως από το σκοτάδι, μάλλον έθεσε σε κίνηση την γη γύρω από τον άξονα της, δημιουργώντας τη μέρα και την νύχτα. 
Αναφέρεται η μέρα και η νύχτα, σε σχέση με αυτό το αρχικό φως που έκανε, την πηγή αυτής της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας, από την οποία  πήρε και έκανε τον Ήλιο και τα υπόλοιπα άστρα.

 Κεφ.α5- και εκάλεσεν ο Θεός το φως, Ημέραν× το δε σκότος εκάλεσε, Νύκτα. Και έγεινεν εσπέρα, και έγεινε πρωί, ημέρα πρώτη.

 Το ημέρα πρώτη, στα Εβραϊκά είναι Γιόμ Εχάδ, δηλαδή ημέρα μία. Εδώ έχουμε λέξη με έννοια αριθμητική (πρώτος, δεύτερος, τρίτος κλπ.). 
Η λέξη μέρα είναι η Εβραϊκή γιόμ, και η ρίζα της έχει την έννοια του ζεσταίνομαι, η ζέστη της ημέρας. Δεν αναφέρεται απαραίτητα στην 24ωρη ημέρα, παρόλο που πιθανότατα ήταν ακριβώς είκοσι τέσσερις ώρες.

 Η Γραφή, την έννοια της μέρας, της γιόμ, μπορεί να την χρησιμοποιεί πλατιά. Αναφέρεται σε μια περίοδο χρόνου που μπορεί να είναι από μία μέρα μέχρι χίλια χρόνια. Δεν υπήρχε ακόμη ο ήλιος. Μπορεί κανείς να πει, ότι η μέρα εξαρτάται από την ταχύτητα της περιστροφής της Γης, γύρω από τον άξονα της. 
Αν ο Θεός την έθεσε με την ταχύτητα που έχει τώρα, εκείνη η ημέρα θα είχε 24 ώρες. 
Αν ήταν πιο αργά θα ήταν μεγαλύτερη η μέρα και βέβαια και η νύχτα.

 Ακόμα πιθανόν να αναφέρεται συμβολικά σε έξι (6) χρονικές περιόδους. 
Η ημέρα και η νύχτα, να είναι η αρχή και το τέλος της κάθε μιας. 
Λένε ορισμένοι ότι οι έξι αυτές ημέρες, είναι περίοδοι.
 Πιθανόν να είναι και αυτό, όμως η άποψη τους δεν μετράει πολύ.

 Το βλέπουμε από όλο τον ειρμό του Λόγου και επειδή αντιλαμβανόμαστε το πνεύμα της Δημιουργίας και το Πνεύμα του Θεού, το τι θέλει να κάνει. 
Ο Θεός έχει ένα αντικειμενικό σκοπό στην Δημιουργία Του. Είναι το να πάρει προς τον εαυτό Του, τη Νύμφη Του, την εκκλησία Του. 
Να ντυθεί τους αγίους και να είναι η δόξα της χάριτος Του.

 Όλοι όσοι βρίσκονται στο πλήρωμα της ηλικίας και είναι έτοιμοι να παντρευτούν, αλλά και όσοι έχουν ήδη περάσει από αυτό το στάδιο, γνωρίζουν ότι από την στιγμή που είναι έτοιμοι, ο καιρός που περνάει είναι πολύτιμος, σημαντικός. Επειδή ο άνθρωπος θέλει το ταίρι του, θέλει να παντρευτεί, να βρει κάποιον άνθρωπο, να φτιάξει την οικογένεια του, να ολοκληρωθεί η ζωή του, να έχει παιδιά, γενικά να τρέξει η ζωή του. Ακόμα κι αυτό, ο Θεός το έβαλε μέσα μας.  Αφού λοιπόν ο Θεός φτιάχνει αυτόν τον πλανήτη, για να δημιουργηθεί η εκκλησία Του και να την πάρει μαζί Του, ποιος ο λόγος να περιμένει τόσο μεγάλες περιόδους, από εκατομμύρια και δισεκατομμύρια χρόνια που λένε αυτοί, για να φτιαχτεί κάτι που μπορεί ο Θεός να το κάνει σε μια στιγμή.

 Ποιος ο λόγος; 
Δεν υπάρχει κανένας λόγος και θα δούμε ότι όλα αυτά που λένε για μεγάλες χρονικές περιόδους και τα λοιπά, είναι απλά εικασίες και τίποτε άλλο. Άλλωστε δεν στέκουν κιόλας.

 Ο Θεός έβαλε την Γη, μια κι έξω, να γυρίζει με την ίδια περιστροφή και όταν λέει μέρα - νύχτα αναφέρεται σε 24 ώρες.

 Επιπλέον, ορισμένα από τα φυτά (πρώτα έφτιαξε το φυτικό και μετά το ζωικό βασίλειο), δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς τα έντομα, τα οποία τα γονιμοποιούν παίρνοντας την γύρη και μεταφέροντας την.

 Υπάρχει το Γιoυκα-φυτό και το Γιουκα-έντομο. 
Το ένα ζει μαζί με το άλλο. Αν βγάλεις το ένα από το άλλο, πεθαίνουν και τα δυο. Αυτό δείχνει ότι δεν πρέπει να ήταν τεράστιες οι χρονικές περίοδοι του ενός από το άλλο. Πρέπει να ήταν πολύ σύντομη χρονική περίοδος, για να μπορέσουν τα φυτά  να αναπτυχθούν με τα έντομα μαζί. Άρα δεν πρέπει να υπήρχε μεγάλο διάστημα από τότε που ο Θεός είπε να βλαστήσει η γη (που ήταν την 3^η ημέρα) με τότε που είπε να γίνουν όλα τα ζώα κλπ (που ήταν την 5^η ημέρα).

 Η χρήση της μέρας στην Γραφή, είναι:

 Γεν.β4- Αύτη είναι η γένεσις του ουρανού και της γης, ότε εκτίσθησαν αυτά, καθ’ ην ημέραν εποίησε Κύριος ο Θεός γην και ουρανόν. 

 Ζαχ.ιδ7- αλλά θέλει είσθαι μία ημέρα, ήτις είναι γνωστή εις τον Κύριον, ούτε ημέρα, ούτε νυξ× και προς την  εσπέραν θέλει είσθαι φως. 8- Και εν τη ημέρα εκείνη ύδατα ζώντα θέλουσιν εξέλθει εξ Ιερουσαλήμ× το ήμισυ αυτών προς την θάλασσαν την ανατολικήν, και το ήμισυ αυτών προς την θάλασσαν την δυτικήν× εν θέρει και εν χειμώνι θέλει είσθαι ούτω. 9- Και ο Κύριος θέλει είσθαι βασιλεύς εφ όλην την γην× εν τη ημέρα εκείνη θέλει είσθαι Κύριος είς, και το όνομα αυτού έν.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Χristianikanea.blogspot.gr
 Απο:Κουλουρη Θεμη 
  Γένεση Κανε κλικ εδω για τα προηγουμενα αρθρα