«Ενώ δε έρχομαι εγώ, άλλος προ εμού καταβαίνει»

Πολλά χρόνια αυτός ο άνθρωπος μόνος προσπαθούσε να συρθεί και να κατεβεί στη κολυμβήθρα, πρώτος, μετά την ταραχή του ύδατος υπό του αγγέλου.

Πάντα στη θέση του ανάμεσα σε πολλούς αρρώστους, περίμενε με υπομονή την στιγμή που θα πετύχαινε τον σκοπό του.

Στα καθημερινά προσκλητήρια ήταν παρών. Έτοιμος και πάλι για να επιχειρήσει την προσπάθειά του, την κατάλληλη στιγμή, ώστε να αποκτήσει αυτό που επιθυμούσε.

Αυτή η επιθυμία να αποκτήσει την υγεία του, του έδινε την δύναμη, το κουράγιο την υπομονή ώστε να επιμένει.

Αυτή η επιθυμία του, είχε γεννήσει μέσα στην καρδιά του την ελπίδα, πως κάποια μέρα θα εκπληρωνόνταν.

Προσμένοντας αυτό το αγαθό (την γιατρειά του) συνέχιζε να μένει στη θέση του. Δεν απέκαμε, δεν απογοητεύτηκε, δεν αποθαρρύνθηκε, δεν απελπίστηκε.  Έλπιζε. Και από την εξέλιξη του γεγονότος βλέπομε ότι η ελπίδα του αυτή,δεν τον πρόδωσε ούτε τον ντρόπιασε, αλλά αντίθετα τον δικαίωσε, τον αντάμειψε.

Πολλοί στις ημέρες μας έχουν χάσει αυτό το αγαθό που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο. Τα προβλήματα και οι δύσκολες καταστάσεις, έχουν αφαιρέσει από την καρδιά του ανθρώπου την ελπίδα και ο άνθρωπος κυριεύεται από συναισθήματα απόγνωσης και απελπισίας, με αποτέλεσμα να κάνουν κακό στους εαυτούς τους και στους γύρω τους.

`Όχι να μη αφήσουμε τέτοια συναισθήματα να μας οδηγούν και να μας επηρεάζουν.

Υπάρχει ο Χριστός, Αυτός που θα μας φέρει στη δόξα Του (Kολοσσαείς α-27).Αυτός είναι η ελπίδα του ανθρώπου. Σ` Αυτόν και μόνον, μπορεί ο κάθε άνθρωπος να στηριχθεί, να ελπίσει, γιατί είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος, για να αναπαύσει τον άνθρωπο τον κουρασμένο τον απογοητευμένο αυτόν που είναι σε αδιέξοδο χωρίς ελπίδα σωτηρίας (Ματθαίος ια-28/30).

Η ελπίδα μας στον Χριστό δεν θα μας ντροπιάσει ποτέ (Ρωμαίους ε-5 φιλιππησίους α-20).

Αυτός ανέβηκε στον σταυρό, επιφορτισμένος όλων μας τις αμαρτίες, για να τις ξεπληρώσει και τώρα ανεστημένος μεσιτεύει για όσους Τον έχουν αποδεχθεί σωτήρα τους και Κύριό τους.

Αυτός λοιπόν ο Κύριος, μας λέγει να εναποθέσουμε σ` Αυτόν κάθε μας μέριμνα και δύσκολη η εύκολη υπόθεσή μας και αυτός θα την διεκπεραιώσει (Φιλιππησίους δ-6).Η ειρήνη δε του Θεού θα γεμίσει την καρδιά μας και τον νου μας, και με ελπίδα ζωντανή εντός μας θα περιμένουμε τον ερχομό του Χριστού για να μας πάρει κοντά Του.

Έλπιζε σ` Αυτόν, έχε ειρήνη, περίμενε! Ο Χριστός ζει και σε βλέπει! Σ` αγαπάει!

Απαντά σε προσευχές!

πηγη.alleluia