Είναι η πίστη σου αδύνατη;
Είσαι μπερδεμένος επειδή η πίστη σου δεν φαίνεται να είναι αποτελεσματική;
Έχεις προσευχηθεί με επιμέλεια για ένα αίτημα, που να το πίστεψες με όλη σου την καρδιά και να μην συνέβη;
Ακόμα χειρότερα, συνέβη το ακριβώς αντίθετο;
Ένα αγαπημένο πρόσωπο δεν θεραπεύθηκε. Η επιθυμία της καρδιάς σου δεν σου δόθηκε - τουλάχιστον, όχι προς την ικανοποίησή σου. Το θαύμα που χρειάζεσαι δεν έχει έρθει ακόμα. Ο χρόνος περνάει, και τα προβλήματα είναι ακόμα εκεί.
Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι ο Λόγος του Θεού σε δοκιμάζει σε τέτοιους καιρούς. Διαβάζεις όλες τις λαμπρές υποσχέσεις: "Όλα τα πράγματα είναι δυνατά σε όσους πιστεύουν" "Ζητάτε, χωρίς δισταγμό, και θα σας γίνει." "Ότι ζητήσετε με πίστη, θα το έχετε." Αρχίζεις λοιπόν να διεκδικείς εκείνες τις υποσχέσεις.
Ξέρεις ότι ο Θεός δεν είναι ψεύτης, και ότι δεν θα σε πείραζε με στόχους που δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν. Ακόμα, ενώ προσπαθείς όπως μπορείς να πιστεύεις - πραγματικά, αληθινά να πιστεύεις - συχνά μένεις μπερδεμένος, επειδή η απάντηση είτε καθυστερεί είτε δεν την βλέπεις.
Σύμφωνα με τη θεολογία μερικών.................. υπάρχουν μόνο δύο λόγοι για τους οποίους δεν πήρες ό,τι ζήτησες. Είτε η πίστη σου είναι ελαττωματική είτε υπάρχει αμαρτία στη ζωή σου.
Σε έκαναν να πιστεύεις ότι ο Θεός έπρεπε να σου αρνηθεί την απάντησή του, έως ότου η πίστη σου βελτιωθεί αρκετά ώστε να τον ικανοποιεί. Είτε η ποιότητα είτε η ποσότητα της πίστης σου δεν ικανοποιεί τα κριτήρια του Θεού για μια απαντημένη προσευχή.
Σε κάνουν να πιστεύεις ότι ο Θεός υποχρεώνεται από το Λόγο του να απαντήσει σε κάθε αίτημα - τη στιγμή που φθάνεις στο αποκορύφωμα της πίστης. Αυτό περιλαμβάνει την αφαίρεση από το λεξιλόγιό σου οποιωνδήποτε αρνητικών σκέψεων, λέξεων, ή ομολογιών. Βλέπεις, δεν θα τολμούσες να προσβάλεις το Θεό. Μπορεί να ήταν σχεδόν έτοιμος να χορηγήσει την επιθυμία σου - αλλά, τσάφ! Έκανες μια αρνητική ομολογία. Είπες τις λάθος λέξεις, έτσι ο Θεός να τα παίρνει όλα πίσω! Τώρα το έχεις - τώρα όχι!
Φίλοι μου, αυτό το είδος θεολογίας είναι ανόητο, και αυτό είναι ένα ράπισμα στο πρόσωπο ενός πάνσοφου Ουράνιου Πατέρα που μας αγαπάει. Όπου πηγαίνω σήμερα, συναντώ Χριστιανούς που ζουν με το φόβο του να πουν κάτι λάθος και με αυτόν τον τρόπο να μπλοκάρουν τη ροή των ευλογιών - λες κι ο Θεός να κρέμεται από κάθε λέξη που λένε τα παιδιά του, ψάχνοντας να τιμωρήσει καθέναν που μιλά εκτός της δογματικής τους γραμμής.
Συναντώ Χριστιανούς σε όλο το έθνος μας των οποίων η πίστη ναυάγησε επειδή είναι απογοητευμένοι και πληγωμένοι.
Ήρθαν από μια διδασκαλία "πίστης" που τους έκανε να πιστεύουν ότι το να πάρουν κάθε επιθυμία της καρδιάς τους, εξαρτάται απλά από το να ακολουθήσουν τις σωστές συνταγές. Προκλήθηκαν να ριχτούν με ορμή στο Θεό για ευημερία, για τέλεια υγεία, και για οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να συλλάβει το μυαλό τους. "Συλλάβετε, και μετά πιστέψτε," τους έλεγαν. Ενθαρρύνθηκαν να διαγράψουν από τη σκέψη τους όλες τις σκέψεις για παθήματα, πόνο, φτώχεια - ή οτιδήποτε αρνητικό. Παρασύρθηκαν από τις μαρτυρίες εκείνων γύρω τους που έπαιρναν νέα αυτοκίνητα, σπίτια, εργασίες, γούνινα παλτά , διαμαντένια δαχτυλίδια - οτιδήποτε οι καρδιές τους επιθύμησαν - όλα μέσω της θετικής πίστης.
Αλλά όταν τίποτε απ’ αυτά δεν τους συνέβη - όταν, αντί ευημερίας, άρχισαν να μαζεύονται λογαριασμοί - όταν, αντί θεραπείας, ήρθε ένας καιρός δοκιμασίας, δάκρυα, θλίψη - κατέληξαν σε σύγχυση!
Τι συνέβη; Λειτούργησε για το διδάσκαλο. Λειτούργησε για τον ευαγγελιστή. Αυτός ευημερεί. Παίρνει οτιδήποτε θέλει - ακριβώς όταν το θέλει. Κατόπιν έρχονται οι ερωτήσεις, "Λειτουργεί για άλλους , γιατί όχι για μένα;" "Τι κάνω λάθος; Πρέπει να είναι σε μένα η πίστη μου αδύνατη, ατελής. Πρέπει να υπάρχει μια κρυφή αμαρτία που εμποδίζει την απάντηση."
Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας μερικές πολύ θεραπευτικές σκέψεις για την πίστη και την αγάπη.
Πιστεύω ότι ο Θεός κάνει θαύματα σε απάντηση της προσευχής της πίστης.
Πιστεύω κάθε υπόσχεση στο Λόγο του Θεού όπως είναι! Αλλά, μέσω πολλών παθημάτων και δακρύων, έχω ανακαλύψει κάτι θαυμάσιο για τον τρόπο που εργάζεται ο Θεός. Αυτό που πρόκειται να διαβάσεις πρέπει να σε βοηθήσει να ανανεώσεις την εμπιστοσύνη σου στον Κύριο και να σε απαλλάξει από τη δουλεία της προσπάθειας να «μετρήσει» η πίστη σου.
Μάθημα Πρώτο:
Ο Θεός δεν παρακινείται για να ενεργήσει για μας ως αποτέλεσμα της πίστης μας μόνο.
Ο Θεός είναι αγάπη, και αυτή είναι ό,τι τον παρακινεί για να ενεργήσει.
Ας υποθέσουμε ότι ο γιος μου Greg πιάνεται σε μια παγίδα στο δάσος κοντά στο σπίτι μας. Ακούω την κραυγή του για βοήθεια. Είναι πληγωμένος, αιμορραγεί, και με καλεί με όλη του την δύναμη.
Σαν πατέρας του, σταματώ πρώτα για να αναλύσω την ποιότητα της πίστης του; Αναρωτιέμαι, " πιστεύει ο Greg ότι θα του απαντήσω ; Έχει αρκετή πίστη σε μένα ότι θα πάω να τον σώσω;"
Όχι! Χίλιες φορές όχι!
Ποιος επίγειος πατέρας θα άφηνε το πληγωμένο του παιδί να αιμορραγεί στο δάσος απλά και μόνον γιατί το παιδί δεν εξέφρασε κάποια πίστη σε αυτόν; Και ο Θεός δεν θα αφήσει ποτέ μόνο κανένα από τα παιδιά του να υποφέρει. Δεν θα κλείσει ποτέ το αυτί του στην κραυγή τους - απλά επειδή η πίστη τους σε Αυτόν είναι αδύναμη. ΕΑΝ ΑΠΙΣΤΩΜΕΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΕΝΕΙ ΠΙΣΤΟΣ. ΝΑ ΑΡΝΗΘΗ ΕΑΥΤΟΝ ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑΙ (Β’ Τιμόθεο 2:13).
Η πίστη μου, η πίστη σας, κάθε πίστη - πρέπει να στηρίζεται στην αγάπη, την καλοσύνη και το ενδιαφέρον του Ουράνιου Πατέρα μας. Έχουμε εντολή να καυχιόμαστε στην αγάπη και την αιώνια καλοσύνη του Πατέρα μας. ΑΛΛ’ Ο ΚΑΥΧΩΜΕΝΟΣ ΑΣ ΚΑΥΧΑΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΤΟ ΟΤΙ ΕΝΝΟΕΙ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΕΜΕ, ΟΤΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ Ο ΠΟΙΩΝ ΕΛΕΟΣ ΚΡΙΣΙΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣ ΤΑΥΤΑ ΕΥΑΡΕΣΤΟΥΜΑΙ… (Ιερεμίας 9:23).
Ο Θεός έτσι αγαπάει τα παιδιά του, ώστε ακούει προτού να καλέσουν, όπως μια μητέρα που προλαβαίνει το κλάμα του μωρού της. Γι’ αυτό ο Δαβίδ προσευχήθηκε, «Χάρη στην ευσπλαχνία σου άκουσε, Κύριε τη φωνή μου, σύμφωνα με τη κρίση σου δώσε μου τη ζωή» (Ψαλμός 119:149, ΝΜΒ).
Με αγαπά και έρχεται να με σώσει όταν η πίστη μου είναι αδύνατη, όταν δεν αξίζω οποιαδήποτε απάντηση από Αυτόν, μόνο χάρη στην τρυφερότητα και στη καλοσύνη Του. ΟΙΚΤΙΡΜΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΗΜΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΚΡΟΘΥΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΕΛΕΟΣ. ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΔΙΚΟΛΟΓΕΙ ΔΙΑΠΑΝΤΟΣ ΟΥΔΕ ΘΕΛΕΙ ΦΥΛΑΤΤΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗΝ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ (Ψαλμός 103:8,9).
Η μεγαλύτερη ειρήνη έχει πλημμυρίσει τη ζωή μου από τότε που πείστηκα ότι ο Θεός με αγαπά. Τόσο πολύ, ώστε Αυτός θα έρθει να με σώσει και θα κάνει αυτό που είναι σωστό σε κάθε κατάσταση της ζωής μου. Αδύνατη πίστη ή όχι, Αυτός με αγαπά ακόμα και τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει αυτήν την αγάπη.
Μάθημα δεύτερο:
Η σωστή ομολογία δεν είναι εγγύηση μιας απάντησης -
Η λανθασμένη ομολογία μόνο δεν εμποδίζει μια απάντηση!
Ένας θεολόγος αναρωτήθηκε, "γιατί ο Θεός δεν πήρε τη σύζυγό του, όπως πήρε από τον Ιώβ όλα τα άλλα;" Διαβάστε σχεδόν οποιοδήποτε σχολιολόγιο και θα βρείτε την ίδια έλλειψη σεβασμού για τη σύζυγο του Ιώβ. Αλλά πρόσφατα είχα μια νέα εκτίμηση για αυτήν την βασανισμένη γυναίκα. Σκέφτομαι ότι ήμασταν πάρα πολύ σκληροί μ’ αυτήν. Τελικά, εκείνα τα δέκα παιδιά που σκοτώθηκαν ήταν δικά της, επίσης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κλονίστηκε η πίστη αυτής της γυναίκας.
Ο διάβολος δεν στράφηκε εναντίον της, κι όμως υπέφερε πολύ, περισσότερο από τον Ιώβ. Μια γυναίκα υποφέρει συνήθως περισσότερο από έναν άνδρα για το θάνατο των παιδιών τους. Είχε την πρόσθετη θλίψη να βλέπει το σύζυγό της να αργοπεθαίνει εξαιτίας της ελεφαντίασης, μια θανατηφόρα ασθένεια.
Η σύζυγος του Ιώβ είχε σταθεί πάνω από δέκα φέρετρα - το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο. Τέρμα τα εγγονάκια. Τέρμα οι διακοπές όλοι μαζί σαν μια οικογένεια. Η μόνη οικογένεια που της έμεινε τώρα ήταν ο Ιώβ, κι αυτός, πέθαινε. Η ελεφαντίαση περιγράφεται ως ασθένεια που προκαλεί έντονη θερμότητα, κάψιμο, πρήξιμο από τα έλκη, και καρκινώδεις πληγές που καλύπτουν το δέρμα, και μοιάζει με το δέρμα ενός ελέφαντα. Η ασθένεια σταδιακά χειροτερεύει και έχει επιπτώσεις στα γεννητικά όργανα. Αυτό σήμαινε ότι ο Ιώβ δεν θα μπορούσε να έχει άλλα παιδιά, όσο θα ήταν άρρωστος. Η σύζυγός του δεν θα μπορούσε να προσμένει ακόμη και να αναθρέψει μια νέα οικογένεια. Τι απελπισία πρέπει να είχε έρθει πάνω της. Είμαι βέβαιος ότι έχασε κάθε ελπίδα. Έπρεπε να ήταν έξαλλη με τον Θεό. Δεν δικαιολογώ ό,τι είπε, και σκέφτομαι ότι είναι τραγικό ότι δεν παραδόθηκε στην αγάπη του Θεού και δεν διατήρησε την πίστη της. Αλλά μπορώ να καταλάβω το είδος της θλίψης και του πόνου που την κλόνισε έτσι. Μπορώ να καταλάβω πώς, στην ανθρώπινη θλίψη της, δεν θα μπορούσε να αντιληφθεί ό,τι συνέβαινε. Το μόνο που γνώριζε, ήταν ότι όλα χάθηκαν. Σκέφτηκε ότι δεν υπήρχε τίποτα που να της απομένει για να ζήσει πια. Και γι’ αυτό πρότεινε στον Ιώβ να αυτοκτονήσει και να εγκαταλείψει την πίστη του στο Θεό.
Μήπως ο Θεός κράτησε μνησικακία εναντίον της;
Αφότου τα προβλήματα πέρασαν, και ο Ιώβ θεραπεύθηκε, μήπως ο Θεός κράτησε εναντίον της τη λανθασμένη ομολογία της; Μήπως της στέρησε οποιαδήποτε ευλογία εξαιτίας του πολύ ανθρώπινου ξεσπάσματος του φόβου της; Όχι! Ο Θεός ευλόγησε αυτή τη γυναίκα! Πιστεύω ότι ο Θεός την κατάλαβε. Ήξερε ότι δεν εννοούσε ό,τι είπε! Κοίταξε πέρα από την αδυναμία της και είδε την κραυγή της καρδιάς της και την ευλόγησε. ΕΑΝ ΚΥΡΙΕ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ ΚΥΡΙΕ ΤΙΣ ΘΕΛΕΙ ΔΥΝΗΘΗ ΝΑ ΣΤΑΘΗ; ΠΑΡΑ ΣΟΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ ΔΙΑ ΝΑ ΣΕ ΦΟΒΩΝΤΑΙ (Ψαλμός 130:3,4).
ΔΕΝ ΕΚΑΜΕΝ ΕΙΣ ΗΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΗΜΩΝ… ΚΑΘΩΣ ΣΠΛΑΓΧΝΙΖΕΤΑΙ Ο ΠΑΤΗΡ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΟΥΤΩΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΠΛΑΓΧΝΙΖΕΤΑΙ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΥΤΟΝ… ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΛΑΣΙΝ ΗΜΩΝ ΕΝΘΥΜΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΕΘΑ ΧΩΜΑ (Ψαλμός 103:10, 13-14).
ΗΚΟΥΣΑΤΕ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗΝ ΤΟΥ ΙΩΒ ΚΑΙ ΕΙΔΕΤΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΕΥΣΠΛΑΓΧΝΟΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΤΙΡΜΩΝ (Ιάκωβος 5:11).
ΘΕΛΕΙ ΕΛΕΗΣΕΙ ΤΟΝ ΠΤΩΧΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΝΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΤΩΝ ΠΕΝΗΤΩΝ ΘΕΛΕΙ ΣΩΣΕΙ (Ψαλμός 72:13).
Δεν καταδικάζεσαι ποτέ από τα πράγματα που είπες βιαστικά ή από φόβο. Υπηρετούμε έναν Πατέρα που συγχωρεί και ξεχνά κάθε αμφισβήτηση, ή φοβισμένο λόγο που ειπώθηκε σε μια στιγμή απελπισίας. Να είσαι ειλικρινής με το Θεό. Η σύζυγος του Ιώβ ήταν. Μην προσποιείσαι. Εάν δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί οι προσευχές σου δεν απαντιούνται, ή γιατί πρέπει να υποφέρεις, εάν η καρδιά σου είναι γεμάτη ερωτήσεις, φόβους, και σύγχυση, πες το στο Θεό! Εξωτερίκευσε τα ενδότερα συναισθήματά σου, είτε αρνητικά είναι αυτά είτε όχι. Ο Πατέρας μας θα σ’ αφήσει να τα βγάλεις όλα έξω, ακούγοντας υπομονετικά τα παράπονα και τους φόβους σου, και ούτε μια φορά δεν θα σε καταδικάσει γι αυτό.
Το μόνο που χρειάζεσαι είναι να στραφείς σ’ Αυτόν με αγάπη και να φωνάξεις, "Τώρα Κύριε, θεράπευσε την απιστία μου. Διώξε τους φόβους μου και τη σύγχυσή μου. Φανέρωσέ μου την αγάπη Σου, τώρα που τόσο πολύ την χρειάζομαι. Βοήθησέ με να παραδοθώ." Ο Θεός που υπηρετώ δεν κρατά καμία μνησικακία. Kαι μην το ξεχνάς,
να στραφείς σ’ Αυτόν, Σ`ΑΥΤΟΝΝΝΝ
Μάθημα τρίτο:
Εάν έχεις ομολογήσει και εγκαταλείψει τις αμαρτίες σου
δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να εμποδίσουν το έργο του Θεού στη ζωή σου.
Λένε κάποιοι, "Έχεις αμαρτία στη ζωή σου, επομένως ο Θεός κρύβεται από σένα." Τι έξυπνο σατανικό εργαλείο για να κρατήσει τους ανθρώπους του Θεού στο φόβο και τη δουλεία! Και τελικά, πλήθη αγαπητών παιδιών του Θεού έχουν πειστεί ότι ο Θεός είτε είναι κακός μαζί τους και κρύβεται απ’ αυτούς, είτε εμποδίζει τις απαντήσεις στην προσευχή - λόγω της αμαρτίας.
Δεν λέει η Βίβλος ότι, "Οι αμαρτίες σας σάς έχουν χωρίσει από το Θεό, και τον έχουν αναγκάσει να κρύψει το πρόσωπό του από σας"; Ναι! Στην Παλαιά Διαθήκη, πριν από το σταυρό, πριν ο Χριστός χύσει το αίμα του για την δωρεάν συγχώρηση όλων των αμαρτιών του κόσμου.
Πώς μπορεί ο Θεός να κρύβεται από τις αμαρτίες που πληρώθηκαν ήδη από το αίμα του Υιού Του;
Και, εάν κάποιος αμαρτήσει , ο Χριστός ο συνήγορός μας, θα συγχωρήσει όλες τις αμαρτίες του και θα τον καθαρίσει από κάθε αδικία.
Εάν έχεις ομολογήσει ειλικρινά τις αμαρτίες του χθες, είναι συγχωρημένες, κάτω από το αίμα, και δεν υπολογίζονται πλέον εναντίον σου!
Για το Χριστιανό του οποίου οι αμαρτίες σβήστηκαν, οι απαντήσεις που καθυστερούν, τα παθήματα, οι θλίψεις και οι δοκιμασίες, είναι συνήθως το αποτέλεσμα της αγαπητικής παιδαγωγίας και όχι αμαρτία.
Η Βίβλος λέει, Ο ΦΕΙΔΟΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΡΑΒΔΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΙΣΕΙ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΥΤΟΥ, ΑΛΛ’ Ο ΑΓΑΠΩΝ ΑΥΤΟΝ ΠΑΙΔΕΥΕΙ ΑΥΤΟΝ ΕΝ ΚΑΙΡΩ (Παροιμίες 13:24,ΝΜΒ).
Και μη ξεχνάς τον ενθαρρυντικό λόγο που είπε ο Θεός σε σένα, το παιδί του: ΥΙΕ ΜΟΥ ΜΗ ΚΑΤΑΦΡΟΝΗΣ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΗΔΕ ΑΘΥΜΗΣ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΣ ΥΠ ΑΥΤΟΥ. ΔΙΟΤΙ ΟΝΤΙΝΑ ΑΓΑΠΑ ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΙΔΕΥΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣΤΙΓΟΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΥΙΟΝ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ. ΕΑΝ ΥΠΟΜΕΝΗΤΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑΝ Ο ΘΕΟΣ ΦΕΡΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΕΣΑΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΥΙΟΥΣ. ΔΙΟΤΙ ΤΙΣ ΥΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΠΑΙΔΕΥΕΙ Ο ΠΑΤΗΡ; ΕΑΝ ΟΜΩΣ ΗΣΘΕ ΧΩΡΙΣ ΠΑΙΔΕΙΑΝ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΓΕΙΝΑΝ ΜΕΤΟΧΟΙ ΠΑΝΤΕΣ ΑΡΑ ΕΙΣΘΕ ΝΟΘΟΙ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΥΙΟΙ. ΕΠΕΙΤΑ ΤΟΥΣ ΜΕΝ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΑΤΕΡΑΣ ΗΜΩΝ ΕΙΧΟΜΕΝ ΠΑΙΔΕΥΤΑΣ ΚΑΙ ΕΣΕΒΟΜΕΘΑ ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΝ ΘΕΛΟΜΕΝ ΥΠΟΤΑΧΘΗ ΠΟΛΛΩ ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΖΗΣΕΙ; ΔΙΟΤΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΜΕΝ ΠΡΟΣ ΟΛΙΓΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΕΠΑΙΔΕΥΟΝ ΗΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΕΣΚΕΙΑΝ ΑΥΤΩΝ, Ο ΔΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΗΜΩΝ ΔΙΑ ΝΑ ΓΕΙΝΩΜΕΝ ΜΕΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΑΥΤΟΥ. ΠΑΣΑ ΔΕ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΡΟΣ ΜΕΝ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΞΕΝΟΣ ΧΑΡΑΣ ΑΛΛΑ ΛΥΠΗΣ. ΥΣΤΕΡΟΝ ΟΜΩΣ ΑΠΟΔΙΔΕΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΥΜΝΑΣΘΕΝΤΑΣ ΔΙ ΑΥΤΗΣ ΚΑΡΠΟΝ ΕΙΡΗΝΙΚΟΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΑΝΟΡΘΩΣΑΤΕ ΤΑΣ ΚΕΧΑΥΝΩΜΕΝΑΣ ΧΕΙΡΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΛΕΛΥΜΕΝΑ ΓΟΝΑΤΑ (Εβραίους 12:5-12).
Ακούω κάποιους σήμερα να λένε, "Ναι, ο Κύριος παιδαγωγεί και διορθώνει. Αλλά όχι μέσω των παθημάτων ή του πόνου. Ο Θεός δεν θα το έκανε αυτό. Η κατάλληλη πίστη δεν θα το επέτρεπε."
Η αλήθεια είναι, φίλε μου -ότι κατά το διάβα της ιστορίας, μέχρι σήμερα, όλοι οι ευσεβείς άνθρωποι έχουν υποφέρει και ακόμη και τώρα υποφέρουν. Αν το αρνηθεί κανείς αυτό, θα αρνηθεί την αλήθεια. Ο Παύλος μιλάει για τα παθήματα των πρώτων Χριστιανών. Θα τους κατηγορήσουμε ότι δεν είχαν πίστη;
Η αλήθεια είναι ότι μερικοί από τους αγιότερους ανθρώπους που ζουν σήμερα πάσχουν από καρκίνο, έλκη, ρευματισμούς, προβλήματα καρδιάς, κλπ., κλπ....Λυπάμαι όταν ακούω να λένε, "Δεν έπρεπε να είναι άρρωστοι. Η πίστη τους ήταν αδύνατη."
Πως μπορεί να πεί κάτι τέτοιο κάποιος για κάποιον άλλον? τι είναι Θεός?
Κανένας από αυτούς τους αγίους που έχουν υποφέρει δεν θα αντάλλασσε τη θέση του με εκείνους που δεν έχουν υποφέρει. Ω, τι αύξηση, ποιο βάθος της αγάπης του Θεού που ανακαλύπτει κανείς, τι αξίες αληθινές και τι καινούριες προτεραιότητες προκύπτουν από τα παθήματα. Εκείνοι που δεν έχουν υποφέρει με τον Χριστό είναι ρηχοί, εγωκεντρικοί, και στερούνται την συμπόνια που έρχεται μόνο όταν συναντήσει κανείς τον Κύριο στο καμίνι της δοκιμασίας. Υπάρχει επίσης ένα απαράδεκτο είδος υπεροψίας γύρω από ανθρώπους που δεν έχουν υποφέρει ποτέ.
Κάποτε αρνιόμουν να δεχτώ τον όρο, "επιλεγμένος να υποφέρει." Έτρεμα στην ιδέα ότι ο Θεός επέτρεπε σε μερικούς να υποφέρουν περισσότερο από άλλους, για να τους βοηθήσει να έρθουν σε μια βαθύτερη γνώση του Εαυτού Του. Αλλά τότε κοίταξα σε εκείνους που υποφέρουν - και συχνά είναι τα πιο πιστά, έμπιστα, και με περισσότερη αγάπη από όλα τα παιδιά του Θεού. Αληθινά, είναι σκεύη εκλογής.
Ξέρω ότι μερικοί θα προσβληθούν από αυτό που μόλις είπα. Και αυτό επειδή έχουμε απομακρυνθεί τόσο πολύ από τις αλήθειες του Ευαγγελίου του Χριστού. Είμαστε τόσο κακομαθημένοι, τόσο παραχαϊδεμένοι, ώστε ξεχνάμε ότι η κλήση του Χριστού είναι στο ξεχώρισμα, στις δοκιμασίες, ναι - και ακόμη και στα παθήματα. Απόδειξη; Ναι! Υπάρχει πολλές αποδείξεις!
ΕΙΠΕ ΔΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΥΠΑΓΕ ΔΙΟΤΙ ΟΥΤΟΣ [ο Παύλος] ΕΙΝΑΙ ΣΚΕΥΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΕΙΣ ΕΜΕ ΔΙΑ ΝΑ ΒΑΣΤΑΣΗ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΝΩΠΙΟΝ ΕΘΝΩΝ … ΕΠΕΙΔΗ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΔΕΙΞΕΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΘΗ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΜΟΥ… (Πράξεις 9:15, 16).
ΠΡΟΚΡΙΝΑΣ [Ο Μωυσής] ΜΑΛΛΟΝ ΝΑ ΚΑΚΟΥΧΗΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΧΗ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟΝ ΑΠΟΛΑΥΣΙΝ ΑΜΑΡΤΙΑΣ, ΚΡΙΝΑΣ ΤΟΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΝΕΙΔΙΣΜΟΝ ΜΕΓΑΛΗΤΕΡΟΝ ΠΛΟΥΤΟΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΕΝ ΑΙΓΥΠΤΩ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ (Εβραίους 11:25-26).
ΔΙΟΤΙ ΕΙΣ ΕΣΑΣ ΕΧΑΡΙΣΘΗ ΤΟ ΥΠΕΡ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΥ ΜΟΝΟΝ ΤΟ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΗΤΕ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑ ΠΑΣΧΗΤΕ ΥΠΕΡ ΑΥΤΟΥ (Φιλιππησίους 1:29 ΝΜΒ).
Φυσικά δεν θα δέχεσε κάθε κατάσταση χωρίς να την αγωνίζεσε αλλά την παραδίδεις στα χέρια Του Θεού σου.
Αυτά είναι τα συμπεράσματά μου:
1. Εάν δεν μπορείτε να δώσετε στο Θεό την τέλεια πίστη, δώστε Του την τέλεια αγάπη. «Η τέλεια αγάπη διώχνει το φόβο.»
Όχι τέλεια πίστη - αλλά τέλεια αγάπη. Η τέλεια αγάπη είναι η ανάπαυση που ο Θεός έχει για τον λαό του. Αυτός μας θέλει να αναπαυόμαστε στην αγάπη του, εμπιστευόμενοι ότι παρά την ανεπαρκή πίστη μας Αυτός θα έρχεται πάντα να μας βοηθάει όπως ο πατέρας στο πληγωμένο παιδί του.
Σταμάτα να αξιολογείς ή να βαθμολογείς την πίστη σου.
Αρκετά προσπάθησες να μετρήσεις την πίστη. Η Αγία Γραφή λέει, ΤΩΡΑ ΔΕ ΜΕΝΕΙ ΠΙΣΤΙΣ ΕΛΠΙΣ ΑΓΑΠΗ ΤΑ ΤΡΙΑ ΤΑΥΤΑ ΜΕΓΑΛΗΤΕΡΑ ΔΕ ΤΟΥΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ … ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΝ (Α΄ Κορινθίους 13:13, 14:1).
Εάν πρόκειται "να ειδικευτείς" σε κάτι - κάντο στην αγάπη. Η Αγία Γραφή λέει, ΠΙΣΤΙΣ ΔΙ ΑΓΑΠΗΣ ΕΝΕΡΓΟΥΜΕΝΗ (Γαλ. 5:6). Χωρίς αγάπη, όλη η πίστη είναι μάταιη.
2. Εάν ο Θεός δεν απαντά σε κάποιες από τις προσευχές μας, μπορείς να είσαι βέβαιος ότι Αυτός έχει κάποιο σοβαρό αιώνιο λόγο για να το κάνει αυτό.
Μπορεί να συνοψιστεί σε αυτό: Ο Θεός έχει όλη τη δύναμη και μπορεί να κάνει τα πάντα. Τίποτα δεν είναι αδύνατο σ’ Αυτόν. Έχει υποσχεθεί να απαντάει σε κάθε προσευχή που γίνεται στο όνομα του Χριστού. Έτσι πρέπει να ζητάμε, με πλήρη βεβαιότητα πίστεως - αναμένοντας μια απάντηση. Αλλά εάν ο Θεός καθυστερήσει την απάντηση ή επιλέξει μια άλλη πορεία για μας - Αυτός πρέπει να έχει έναν ισχυρό καλό λόγο γι αυτό. Και πρέπει να πιστέψουμε ότι οτιδήποτε ο Θεός επιτρέπει στη ζωή μας - αυτό μια ημέρα θα λειτουργήσει για το καλό μας. ΕΞΕΥΡΟΜΕΝ ΔΕ ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΣΥΝΕΡΓΟΥΣΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΓΑΘΟΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΕΚΛΗΜΕΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΝ ΑΥΤΟΥ (Ρωμαίους 8:28).
Ο Ουράνιος Πατέρας μας ξέρει ακριβώς πού πηγαίνουμε, τι χρειαζόμαστε, και θα μας δώσει ό,τι είναι καλύτερο - στον κατάλληλο χρόνο του Αγίου Πνεύματος. ΕΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΣΕΙΣ ΠΟΝΗΡΟΙ ΟΝΤΕΣ ΕΞΕΥΡΗΤΕ ΝΑ ΔΙΔΗΤΕ ΚΑΛΑΣ ΔΟΣΕΙΣ ΕΙΣ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΣΑΣ, ΠΟΣΩ ΜΑΛΛΟΝ Ο ΠΑΤΗΡ ΣΑΣ Ο ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΥΡΑΝΟΙΣ ΘΕΛΕΙ ΔΩΣΕΙ ΑΓΑΘΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΖΗΤΟΥΝΤΑΣ ΠΑΡ ΑΥΤΟΥ (Ματθαίος 7:11).
Ο ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΚΕΠΗΝ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΥΠΟ ΤΗΝ ΣΚΙΑΝ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΘΕΛΕΙ ΔΙΑΤΡΙΒΕΙ. ΘΕΛΩ ΛΕΓΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΣΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΡΟΥΡΙΟΝ ΜΟΥ ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΕΠ ΑΥΤΟΝ ΘΕΛΩ ΕΛΠΙΖΕΙ. ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΛΥΤΡΟΝΕΙ ΕΚ ΤΗΣ ΠΑΓΙΔΟΣ ΤΩΝ ΚΥΝΗΓΩΝ ΚΑΙ ΕΚ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΥ ΛΟΙΜΟΥ. ΜΕ ΤΑ ΠΤΕΡΑ ΑΥΤΟΥ ΘΕΛΕΙ ΣΕ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΚΑΙ ΥΠΟ ΤΑΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ ΑΥΤΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΣΘΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΥΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΟΠΛΙΑ ΚΑΙ ΑΣΠΙΣ. ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΦΟΒΕΙΣΘΑΙ ΑΠΟ ΦΟΒΟΥ ΝΥΚΤΕΡΙΝΟΥ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΑΠΟ ΒΕΛΟΥΣ ΠΕΤΩΜΕΝΟΥ. ΑΠΟ ΘΑΝΑΤΙΚΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΠΕΡΙΠΑΤΕΙ ΕΝ ΣΚΟΤΕΙ ΑΠΟ ΟΛΕΘΡΟΥ ΟΣΤΙΣ ΕΡΗΜΟΝΕΙ ΕΝ ΜΕΣΗΜΒΡΙΑ ( Ψαλμός 91:1-6)
Διότι ο Κύριος λέει, ΕΠΕΙΔΗ ΕΘΕΣΕΝ ΕΙΣ ΕΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΝ ΑΥΤΟΥ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΘΕΛΩ ΛΥΤΡΩΣΕΙ ΑΥΤΟΝ ΘΕΛΩ ΥΨΩΣΕΙ ΑΥΤΟΝ ΔΙΟΤΙ ΕΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ. ΘΕΛΕΙ ΜΕ ΕΠΙΚΑΛΕΙΣΘΑΙ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΕΙΣΑΚΟΥΕΙ ΑΥΤΟΥ ΜΕΤ’ ΑΥΤΟΥ ΘΕΛΩ ΕΙΣΘΑΙ ΕΝ ΘΛΙΨΕΙ ΘΕΛΩ ΛΥΤΡΟΝΕΙ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΔΟΞΑΖΕΙ ΑΥΤΟΝ. ΘΕΛΩ ΧΟΡΤΑΣΕΙ ΑΥΤΟΝ ΜΑΚΡΟΤΗΤΑ ΗΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΔΕΙΞΕΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ ΜΟΥ (Ψαλμός 91: 14-16).
Μετάφραση: Μ Καλομοίρης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου