Πού πηγαίνω;

Γράφτηκε από τον/την Jοhn and Janna Dankel

Τον Ιανουάριο του 2000, ηγέτες του Charlotte της Βόρειας Καρολίνας, προσκάλεσαν το αγαπημένο τους «παιδί, Billy Graham, σε γεύμα που διοργάνωσαν προς τιμή του (O Billy Graham ήταν τότε 91 χρονών και έπασχε από τη νόσο Parkinson).
O Billy Graham αρχικά ήταν διστακτικός στο να δεχθεί λόγω της ασθένειάς του.
 Όμως, οι ηγέτες τού Charlotte του είπαν: «Δεν έχουμε σκοπό να αναλάβετε την εκδήλωση, απλά ελάτε και αφήστε μας να σας τιμήσουμε.
Έτσι ο Billy Graham δέχτηκε.
Αφού ειπώθηκαν πολύ καλά λόγια για το πρόσωπό του, ο Dr. Graham ανέβηκε στο βήμα, και κοιτάζοντας τα πλήθη είπε:

«Θυμήθηκα σήμερα τον Albert Einstein, τον μεγάλο φυσικό, που τιμήθηκε αυτόν το μήνα από το περιοδικό Time, ως η πιο σημαντική προσωπικότητα του αιώνα.
Κάποτε, ταξίδευε ο Einstein, με τρένο από το Princeton, όταν μπήκε ο ελεγκτής και άρχισε να ελέγχει τα εισιτήρια όλων των επιβατών.
 Κάποια στιγμή έφτασε ο ελεγκτής και στον Einstein.
Τότε αυτός αναζήτησε το εισιτήριό του στην τσέπη του σακακιού του.
Δυστυχώς, όμως, δεν μπόρεσε να το βρει. Στη συνέχεια έψαξε στις τσέπες του παντελονιού του, αλλά και πάλι δεν φάνηκε τυχερός. Το εισιτήριο δεν ήταν ούτε εκεί. Έτσι, έψαξε στον χαρτοφύλακά του, αλλά ούτε εκεί το βρήκε. Τότε κοίταξε στη θέση, δίπλα του, αλλά, δυστυχώς, δεν ήταν ούτε εκεί.
Ο ελεγκτής είπε: «Dr. Einstein, ξέρω ποιος είστε.
 Όλοι ξέρουμε ποιος είστε.
 Είμαι σίγουρος ότι έχετε αγοράσει το εισιτήριο. Μη ανησυχείτε που δεν το βρίσκετε».
Ο Einstein κούνησε το κεφάλι του με ευγνωμοσύνη.
O ελεγκτής συνέχισε τον έλεγχο των εισιτηρίων στους υπόλοιπους επιβάτες.
 Καθώς ήταν έτοιμος να αλλάξει βαγόνι, κοίταξε τριγύρω και είδε τον μεγάλο φυσικό γονατιστό στα τέσσερα να ψάχνει κάτω από τη Θέση του για το εισιτήριο.
Ο ελεγκτής τότε έτρεξε προς τον Einstein και του είπε: «Dr. Einstein, Dr. Einstein, μην ανησυχείτε. Ξέρω ποιος είστε. Δεν υπάρχει πρόβλημα. Δεν χρειάζεστε το εισιτήριο. Είμαι σίγουρος ότι το έχετε αγοράσει.
Ο Einstein τον κοίταξε και του είπε: «Νεαρέ μου, και εγώ ο ίδιος ξέρω ποιος είμαι. Αυτό που δεν ξέρω είναι πού πηγαίνω.
Αφού είπε αυτά, ο Billy Graham συνέχισε: «Βλέπετε το κοστούμι που φοράω;
Είναι καινούργιο.
 H γυναίκα μου, τα παιδιά μου, και τα εγγόνια μου, μου λένε ότι έχω γίνει τσαπατσούλης στα γεράματά μου.
Συνήθιζα να είμαι πιο σχολαστικός.
Έτσι πήγα και αγόρασα ένα νέο κοστούμι γι' αυτό το γεύμα και για άλλη μία περίσταση.
Ξέρετε ποια είναι η άλλη περίσταση;
Αυτό είναι το κοστούμι με το οποίο θα με τοποθετήσουν στον τάφο.
Όμως, όταν ακούσετε ότι πέθανα, δεν θέλω να θυμηθείτε αμέσως το κοστούμι που φοράω.
 Θέλω να θυμηθείτε το εξής:
«Όχι μόνο ξέρω ποιος είμαι... αλλά, ξέρω και πού πηγαίνω».
Ερώτηση από τα xristianikanea

Πόσοι από τους ανθρώπους σήμερα  ξέρουν τον προορισμό τους?
Πόσοι από αυτούς  πιστεύουν στην αιωνιότητα αν και είναι κάποιος σαν τον Einstein..... ?
 Πόσοι πιστεύουν στα λόγια Του Ιησού Χριστού που είπε:
(Ιωάν. 5:24)
Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι ο ακούων τον λόγον μου και πιστεύων εις τον πέμψαντά με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν δεν έρχεται, αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν?Αγαπητέ φίλε, σου δίνεται η ευκαιρία σήμερα καθώς διαβάζεις αυτά τα λόγια, να ζητήσεις Τον Ιησού Χριστό στη ζωή σου.
Για να δεις ποιος πραγματικά είσαι, και το πού θα πας, που θα περάσεις την αιωνιότητα.
ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ!!!