Ως Χριστιανοί του Χριστού και του Ευαγγελίου του κι όχι κατά τύπον θρησκευόμενοι, λυπούμαστε για τη χώρα μας, καθώς ξέρουμε ποια είναι η βαθύτερη αιτία αυτής της κρίσης αξιών, η οποία με τη σειρά της δημιούργησε την οικονομική κρίση όπως ήδη προείπαμε. Η βαθύτερη αιτία λοιπόν είναι η πνευματική κρίση της χώρας μας.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Παρατηρείστε στον παγκόσμιο χάρτη ότι οι πλέον αναπτυγμένες χώρες, είναι αυτές που οι πολιτισμοί τους εμπνέονται από τις αξίες του Χριστιανισμού. Ειδικά οι ΗΠΑ μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, ήταν μια κοινωνία με επίκεντρο την Αγία Γραφή. Έτσι έφτασε να γίνει μία από τις δύο υπερδυνάμεις και στη συνέχεια η μόνη. Αντίθετα η ΕΣΣΔ κατέρρευσε κάτω από τη διαφθορά του Σταλινικού κράτους που φυλάκιζε, βασάνιζε, εκτόπιζε και εξαφάνιζε τους συνειδητούς Χριστιανούς. Ολόκληρες ήπειροι όπως η Αφρική και η Ασία που πολεμούν ακόμα και σήμερα το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι πολιτισμικά πολύ πίσω. Αυτή η τόσο απλή παρατήρηση έχει να μας πει τόσα πολλά. Επιπλέον στο Δυτικό κόσμο που σήμερα πια έχει αρνηθεί το Ευαγγέλιο του Χριστού, βλέπουμε μια ταχύτατα επικείμενη κατάρρευση να επέρχεται σε όλους τους τομείς της ζωής. Ο κοινωνικός ιστός, η εγκληματικότητα, η οικολογική καταστροφή και τώρα η παγκόσμια οικονομική κρίση! Μη βιαστείτε να πείτε ότι για όλα τα παραπάνω φταίει ο κουμουνισμός καθ’ αυτός ή ο καπιταλισμός καθ’ αυτός. Αιτία είναι η άρνηση του Θεού και του Ευαγγελίου του Χριστού.
Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΕΠΙ ΑΙΩΝΕΣ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ
Η χώρα μας λοιπόν πρώην ειδωλολατρική και στη συνέχεια Χριστιανική βούλιαξε στα σκοτάδια του μεσαίωνα μετά από μια εποχή καπήλευσης του Χριστιανισμού κατά την περίοδο του Βυζαντίου. Σκοταδισμός και φανατισμός βασίλευε παντού. Οι Εκκλησιαστικές αρχές ήταν υποταγμένες στον εκάστοτε Αυτοκράτορα. Οι Πατριάρχες συνήθως ήταν πολιτικά πρόσωπα κι όχι πνευματικοί ηγέτες. Συνήθως δε επιδίωκαν τον προσωπικό και Εκκλησιαστικό πλουτισμό παρά την οδό του Χριστού. Οι Βυζαντινισμοί ήταν το ίδιον της εποχής. Οι λίγοι που προσπάθησαν να αναμορφώσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία εκείνη την εποχή διώχθηκαν ανηλεώς. Έτσι ακολούθησε η Τουρκική κατοχή για τετρακόσια περίπου χρόνια. Αλλά και η απελευθέρωση μετά το ’21 δυστυχώς τελικά δεν έγινε από τους Έλληνες. Η Ελληνική Εκκλησία μάλλον διαφωνούσε με την επανάσταση παρά τα περί του αντιθέτου σήμερα λεγόμενα. Αρκεί κανείς να διαβάσει την «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» του Παπαρρηγόπουλου, για να πληροφορηθεί αμερόληπτα για όλα αυτά. Το Πατριαρχείο είχε πολλά προνόμια από την Υψηλή πύλη για να τα χάσει σε έναν αμφίρροπο αγώνα. Οι πρώτες νίκες των επαναστατημένων Ελλήνων σκιάστηκαν από τις εσωτερικές έριδες και τις προσπάθειες προσωπικής επικράτησης και πλουτισμού κάποιων… με αποτέλεσμα όπως όλοι ξέρουμε ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης να βρεθεί στη φυλακή του Παλαμιδίου. Τελικά έπρεπε να έρθουν οι Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης και να μας ελευθερώσουν από τους στρατούς των Τούρκων και των Αιγυπτίων συμμάχων τους που είχαν επανακαταλάβει όλη την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα.
Ο ΣΚΟΤΑΣΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
Έκτοτε κάθε φωνή προοδευτισμού βρίσκει την αντίσταση της Κρατικής Εκκλησίας, ώστε να μένουμε πάντα πίσω με το πρόσχημα της …μεγαλοσύνης και μοναδικότητας του Έθνους μας!!! Κάθε Δυτική προσέγγιση μέχρι τώρα ήταν προσπάθεια των Δυτικών να αλώσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ή σήμερα των μεγάλων του κόσμου για να μας ποδηγετήσουν. Ακόμα και σήμερα το Υπουργείο Θρησκευμάτων (παιδείας) παπαδοκρατείται. Η Κρατική Εκκλησία «ευλογεί τα όπλα», διδάσκει τα θρησκευτικά στα σχολεία, ορκίζει τις κυβερνήσεις κοκ. Από την άλλη πλευρά ο λαός μένει προσκολλημένος και εφησυχασμένος σ’ αυτή την παράδοση, χωρίς όμως να …πιστεύει σε τίποτα από αυτά που διδάσκει η τάχα Εκκλησία του. Πολλοί από τους Έλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς αν και βαπτίζονται, παντρεύονται και …κηδεύονται από την Κρατική Εκκλησία, δεν πιστεύουν καν στην ύπαρξη του Θεού. Αλλά και από αυτούς που πιστεύουν σ’ αυτή σπάνια θα βρει κανείς κάποιους να πιστεύουν στα βασικά δόγματα της Χριστιανικής Εκκλησίας αλλά και της Ορθόδοξης. Πχ. Πολλοί λίγοι πιστεύουν στην Ανάσταση του Ιησού Χριστού αν και Εκκλησιάζονται Χριστούγεννα και Πάσχα. Πολλοί λίγοι ακολουθούν τη διδασκαλία περί προγαμιαίων σχέσεων αλλά και μοιχείας της Εκκλησίας τους. Πολλοί λίγοι Εκκλησιάζονται συχνά. Πολλοί λίγοι απέχουν από ειδωλολατρικά έθιμα που ούτε η Εκκλησία τους δεν τολμά να πολεμήσει παρότι θεωρητικά τα καταδικάζει κοκ.
ΜΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΔΙΑΚΑΤΕΧΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ ΜΑΣ
Στη χώρα μας όλοι ξέρουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού αποδέχεται την παρανομία ως έξυπνη και ενδεδειγμένη πρακτική. Το κλέψιμο από τον κρατικό κορβανά αλλά και τους ανυποψίαστους συνανθρώπους μας, όταν είναι εφικτό, θεωρείται ως η γενικά επικρατούσα τακτική. Τα ρουσφέτια, επιδίωξη στόχων με «μέσο», αντικανονική οδήγηση, κάπνισμα εκεί που απαγορεύεται, ψευδείς δηλώσεις και φοροκλοπές είναι πρακτικές που μεταξύ μας όλοι θεωρούμε μέρος του «παιχνιδιού» αρκεί να μη μας πιάσουν!
Έτσι λοιπόν γίνεται σαφές ότι εμείς οι Έλληνες σαν λαός έχουμε υιοθετήσει στον τρόπο ζωής μας κάθε μη Χριστιανική πρακτική. Δεν εμπνεόμαστε από τις Χριστιανικές αρχές. Παρόλα αυτά αυτοαποκαλούμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί και συντηρούμε ένα πανάκριβο –και μάλλον διεφθαρμένο- Εκκλησιαστικό σύστημα. Η κρίση μας είναι λοιπόν κατά βάση Πνευματική. Σαν Εκκλησία θέλουμε να ξυπνήσουμε τους συμπατριώτες μας να δουν την αλήθεια. Για να αποφύγουμε την επερχόμενη γενική αποδοκιμασία του Θεού και τη συνέχιση της κρίσης του πάνω μας. Μιας κρίσης που δεν συνιστά τιμωρία του Θεού σε μας αλλά απόσυρσή του από μεταξύ μας, αφού πρώτα εμείς τον αποβάλλαμε! Μόνο κατά τύπον είμαστε μια Χριστιανική χώρα. Στην πραγματικότητα είμαστε ακριβώς το αντίθετο!
Με την Πνευματική μας κρίση είναι επόμενο να περιπέσουμε σε κρίση αξιών, σε ηθική κρίση, σε γενικευμένη αταξία στην κοινωνία μας που κατατρώει τα θεμέλια κάθε είδους πολιτισμένης κοινωνίας. Ένας λαός χωρίς αξίες, δεν έχει ελπίδα να σωθεί. Ο Θεός βλέπουμε εκ του αποτελέσματος ότι απέσυρε το χέρι Του από πάνω μας. Η χώρα μας είναι μια αποδοκιμασμένη χώρα.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΗΜΕΡΑ
Με δεδομένα τα δύο προηγούμενα φτάσαμε στην οικονομική κρίση, η οποία δεν είναι δυνατό να αναστραφεί, αν δεν γυρίσουμε στις Χριστιανικές αξίες που μας εμπνέει ο Λόγος του Θεού η Αγία Γραφή. Η κατά γενική ομολογία αναπτυγμένη Δύση προσπαθεί να μας βοηθήσει με δάνεια, τεχνογνωσία που μας καθοδηγεί σε ένα δρόμο αυτοπειθαρχίας και έντιμης λειτουργίας του κράτους, αλλά εμείς δαγκώνουμε το χέρι που μας βοηθάει. Όχι δεν υπονοούμε κάτι πολιτικό ή κομματικό με όλα αυτά. Εμείς οι Έλληνες μπορούμε να σωθούμε αν αλλάξουμε νοοτροπία. Αν αποφασίσουμε όλοι μαζί να επιστρέψουμε την κοινωνία μας στη νομιμότητα και τη δικαιοσύνη για το κοινό καλό. Όμως η πραγματικότητα είναι απογοητευτική. Εμείς οι Έλληνες σήμερα, σαν λαός, δεν φαινόμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε! Αν έτσι είναι, τότε δεν έχουμε ελπίδα! Κάποτε δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού στον κόσμο, αλλά σήμερα αν και βλέπουμε τα φώτα γύρω μας δεν θέλουμε ούτε καν να τα μιμηθούμε! Κάποτε το Ευαγγέλιο κηρύχτηκε στην Ελλάδα πρωταρχικά και η Καινή Διαθήκη γράφτηκε στη γλώσσα μας, χρησιμοποιώντας το αναπτυγμένο Ελληνικό πνεύμα. Σήμερα η Καινή Διαθήκη έχει την αποδοκιμασία μας όσο σε λίγους λαούς του Δυτικού τουλάχιστον κόσμου.
Η ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΜΑΣ
Να λοιπόν η πηγή όλων των δεινών μας. Όμως ελπίδα δεν φαίνεται στον ορίζοντα ότι οι Έλληνες θα επιστρέψουν στο Ευαγγέλιο του Χριστού. Έτσι αναγκαζόμαστε να είμαστε απαισιόδοξοι για τη συνέχεια της ιστορίας του Έθνους μας που πλέον είναι τα δικά μας τα χέρια. Το Ευαγγέλιο μόνο μπορεί να σώσει την Ελλάδα φώναζε κάποτε ο Αδαμάντιος Κοραής! Θέλουμε να το φωνάξουμε σήμερα μαζί του καθώς είναι τόσο επιτακτικό και επίκαιρο.
eeelarissas
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου