Κατέβη δε ο Κύριος διά να ίδη την πόλιν και τον πύργον, τον οποίον ωκοδόμησαν οι υιοί των ανθρώπων.
Και είπεν ο Κύριος, Ιδού, εις λαός, και πάντες έχουσι μίαν γλώσσαν, και ήρχισαν να κάμνωσι τούτο· και τώρα δεν θέλει εμποδισθή εις αυτούς παν ό,τι σκοπεύουσι να κάμωσιν·
έλθετε, ας καταβώμεν και ας συγχύσωμεν εκεί την γλώσσαν αυτών, διά να μη εννοή ο εις του άλλου την γλώσσαν.
Στα εδάφια αυτά υπάρχει μια παρερμηνεία, γιατί θέλουν να στηρίξουν ότι τη Θεότητα την απαρτίζουν τρία πρόσωπα.
`Ομως στο άρθρο μας αυτό θα αποδείξουμε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια.
Το πρώτο και κύριο που πρέπει να επισημάνουμε πριν προχωρήσουμε περισσότερο, είναι ότι οι πληθυντικοί αυτοί δεν αναφέρονται μόνο στη Θεότητα, αλλά στον Θεό, και σε κάποιον ή κάποιους άλλους.
Το ότι δεν αναφέρεται μόνο στη Θεότητα συμπεραίνετε από τη σύνταξη στα εδάφια αυτά αλλά και στα επόμενα.
Στο 5ο εδάφιο διαβάζουμε ότι:
(Γέν. 11:5 )
Κατέβη δε ο Κύριος διά να ίδη την πόλιν και τον πύργον...
Στο 6ο εδάφιο λέει:
(Γέν. 11:6 )
Και είπεν ο Κύριος,
Στο 8ο
(Γέν. 11:8)
Και διεσκόρπισεν αυτούς ο Κύριος
Στα εδάφια αυτά βλέπουμε επανειλημμένα, ότι όλα τα ρήματα που φανερώνουν την ενέργεια Του Κυρίου στην προκειμένη περίπτωση, είναι στον ενικό αριθμό, που σημαίνει ένα πρόσωπο ενεργεί, και όχι πολλά.
`Οταν όμως ο Θεός μιλά, και απευθύνεται σε κάποιον άλλον, ή άλλους, συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό Του φυσικά θα μιλήσει στον πληθυντικό αριθμό, και θα πει....`Ελθετε ας καταβώμεν..., διότι είναι αφ`ενός το πρόσωπο το δικό Του, το ένα και μοναδικό, το αριθμητικό (1) και κάποιο, η κάποια άλλα στα οποία αναφέρεται.
`Ετσι έχουμε τον πληθυντικό αυτό.
Το γεγονός ότι αυτός που μιλάει είναι ``Ο Κύριος``, με το οριστικό άρθρο, σημαίνει ότι μιλάει ``το όλον Του Θεού`` και όχι ένα ``μέρος Του`` αν και είναι ευνόητο ότι Ο Θεός δε διχάζεται, ούτε τριχάζεται στη φύση Του, διότι είναι Είς(1).
Δεν πρόκειται λοιπόν για συμβούλιο μεταξύ ``θεών``, ή ``προσώπων που απαρτίζουν μια θεότητα``, αλλά για Τον `Ενα και μόνο Θεό, ο οποίος μιλάει για Τον Εαυτό Του, και κάποιους άλλους με τους οποίους συνεργάζεται, προκειμένου να κατεβεί στη γη για να συγχύσει τη γλώσσα του λαού.
Για να είμαστε ευθυγραμμισμένοι με τους νόμους των ερμηνευτικών της Αγίας Γραφής, ώστε η ερμηνεία μας να είναι σωστή, πρέπει να ρωτήσουμε το εξής:
Το χωρίο αυτό είναι πεζός ή μεταφορικός λόγος?
Εάν είναι πεζός θα πρέπει να πάρουμε τις λέξεις με τη φυσική έννοιά τους, εάν όμως είναι μεταφορικός λόγος, τότε θα πρέπει να προσέξουμε να δώσουμε την ερμηνεία που κρύβεται πίσω, από ή μέσα από το μεταφορικό τρόπο έκφρασης.
Με την πρώτη ματιά βλέπουμε ότι ο Θεός μιλάει ανθρωπομορφικά.
- Έχουμε εδώ έναν ανθρωπομορφισμό.
Ο Κύριος δεν χρειάζεται να κατέβει.
Ίσως να έστειλε αγγέλους, όπως έκανε στα Σόδομα και τα Γόμορρα. Για μαρτυρία!
- Βλέπουμε στο 3ο και 4ο εδάφιο οι άνθρωποι να χρησιμοποιούν αυτόν τον τρόπο έκφρασης, με την λέξη «έλθετε». (Γέν. 11:3 )
Και είπεν ο εις προς τον άλλον, Έλθετε, ας κάμωμεν πλίνθους, και ας ψήσωμεν αυτάς εν πυρί· και εχρησίμευσεν εις αυτούς η μεν πλίνθος αντί πέτρας, η δε άσφαλτος εχρησίμευσεν εις αυτούς αντί πηλού.
(Γέν. 11:4 )
Και είπον, Έλθετε, ας οικοδομήσωμεν εις εαυτούς πόλιν και πύργον, του οποίου η κορυφή να φθάνη έως του ουρανού· και ας αποκτήσωμεν εις εαυτούς όνομα, μήπως διασπαρώμεν επί του προσώπου πάσης της γης.
Τον ίδιο τρόπο χρησιμοποιεί ο Κύριος κάνοντας μια ελαφριά λοιδορία, μια ελαφριά ειρωνεία, μιμούμενος τους, κάτι που στα Εβραϊκά είναι πολύ όμορφο, σαν ποιητικό όταν το διαβάζεις.
Λένε οι άνθρωποι: «Ελάτε να κάνουμε αυτό κι εκείνο…» και ο Θεός λέει: «Ελάτε να τους τα καταστρέψουμε…».
Το έλθετε λοιπόν αυτό, είναι κατά τον τρόπο που μιλούσαν αυτοί και όχι ότι είναι ο Πατέρας που λέει στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα: «Ελάτε να κατεβούμε κάτω…».
Είναι ο Κύριος με τους αγγέλους του.
Όταν σύγχυσε τις γλώσσες ποιος το έκανε; Άγγελοι κατέβηκαν και το έκαναν.
Ο Θεός εδώ μιλάει σαν Βασιλιάς στην αυλή Του. Σαν Δίκαιος Κριτής που εξετάζει το θέμα. Οι αγγελικές δυνάμεις είναι οι ένορκοι, βλέπουν τι γίνεται.
Παρόμοιο με αυτό το γεγονός, βλέπουμε την απόφαση για την καταστροφή των Σοδόμων και την εκτέλεση αυτής της απόφασης από αγγέλους.
Γεν.ιη20- Είπε δε Κύριος, Η κραυγή των Σοδόμων και των Γομόρρων επλήθυνε, και η αμαρτία αυτών βαρεία σφόδρα· 21- θέλω λοιπόν καταβή και θέλω ιδεί αν έπραξαν ολοκλήρως κατά την κραυγήν την ερχομένην προς εμέ· και θέλω γνωρίσει, αν ουχί.
Γεν.ιθ1- Ήλθον δε οι δύο άγγελοι εις τα Σόδομα το εσπέρας· και εκάθητο ο Λωτ παρά την πύλην των Σοδόμων· ιδών δε ο Λωτ, εσηκώθη εις συνάντησιν αυτών και προσεκύνησεν επί πρόσωπον έως εδάφους·
Βλέπουμε εδώ καθαρά πως είναι άγγελοι.
Παρόμοια κατέβηκε και στο Σινά για να μιλήσει την πρώτη φορά στο Μωυσή μέσω του αγγέλου Του και λίγο αργότερα, μέσω αγγέλων, του φανέρωσε τη δόξα της παρουσίας Του και αυτό το μαρτυρεί ο πρωτομάρτυρας Στέφανος στην ομολογία του λέγοντας:
(Πράξ. 7:35 )
Τούτον τον Μωϋσήν τον οποίον ηρνήθησαν ειπόντες· Τις σε κατέστησεν άρχοντα και δικαστήν; τούτον ο Θεός απέστειλεν αρχηγόν και λυτρωτήν διά χειρός του αγγέλου του φανέντος εις αυτόν εν τη βάτω.
Τούτον τον Μωϋσήν τον οποίον ηρνήθησαν ειπόντες· Τις σε κατέστησεν άρχοντα και δικαστήν; τούτον ο Θεός απέστειλεν αρχηγόν και λυτρωτήν διά χειρός του αγγέλου του φανέντος εις αυτόν εν τη βάτω.
(Πράξ. 7:38 )
Ούτος είναι όστις εν τη εκκλησία εν τη ερήμω εστάθη μετά του αγγέλου του λαλούντος προς αυτόν εν τω όρει Σινά και μετά των πατέρων ημών, και παρέλαβε λόγια ζωοποιά διά να δώση εις ημάς.
(Πράξ. 7:53)
οίτινες ελάβετε τον νόμον εκ διαταγών αγγέλων και δεν εφυλάξατε.
`Hταν λοιπόν άγγελοι που φανέρωσαν τα λόγια και την παρουσία Του Θεού, και που εργάστηκαν τα θαύματα, και τα μεγαλεία στην Αίγυπτο, και στην έρημο, και όχι ο ίδιος ο Θεός αυτοπροσώπως.
Μια άλλη όμορφη μαρτυρία για την αλήθεια αυτής της σχέσης Του Θεού με τους αγγέλους Του, βλέπουμε στην όραση του προφήτη Μιχαία ο οποίος λέει:
(1Βασ. 22:19-20)
Και ο Μιχαίας είπεν, Άκουσον λοιπόν τον λόγον του Κυρίου. Είδον τον Κύριον καθήμενον επί του θρόνου αυτού, και πάσαν την στρατιάν του ουρανού παρισταμένην περί αυτόν, εκ δεξιών αυτού και εξ αριστερών αυτού.
Και είπε Κύριος, Τις θέλει απατήσει τον Αχαάβ, ώστε να αναβή και να πέση εν Ραμώθ-γαλαάδ; Και ο μεν είπεν ούτως, ο δε είπεν ούτως.
Εδώ έχουμε την επαλήθευση της ερμηνείας του εδαφίου που εξετάζουμε. Πάλι ο Κύριος κάθεται στο θρόνο Του και μιλάει, όχι με τον Εαυτό Του, διότι αυτό δεν αρμόζει στο Θεό, αλλά στους αγίους αγγέλους Του, οι οποίοι παρίστανται ενώπιον Του.
Και ο Μιχαίας είπεν, Άκουσον λοιπόν τον λόγον του Κυρίου. Είδον τον Κύριον καθήμενον επί του θρόνου αυτού, και πάσαν την στρατιάν του ουρανού παρισταμένην περί αυτόν, εκ δεξιών αυτού και εξ αριστερών αυτού.
Και είπε Κύριος, Τις θέλει απατήσει τον Αχαάβ, ώστε να αναβή και να πέση εν Ραμώθ-γαλαάδ; Και ο μεν είπεν ούτως, ο δε είπεν ούτως.
Εδώ έχουμε την επαλήθευση της ερμηνείας του εδαφίου που εξετάζουμε. Πάλι ο Κύριος κάθεται στο θρόνο Του και μιλάει, όχι με τον Εαυτό Του, διότι αυτό δεν αρμόζει στο Θεό, αλλά στους αγίους αγγέλους Του, οι οποίοι παρίστανται ενώπιον Του.
΄Οταν λοιπόν διαβάζουμε ότι ο Θεός κατέβηκε στο όρος Σινά, στη Βαβέλ, ή στα Σόδομα, και στα Γόμορρα, εννοείται ότι κατέβηκε μέσω των αγγέλων Του, οι οποίοι είναι φορείς της παρουσίας Του.
Εάν ο Θεός όπως είναι στην πραγματικότητα, κατεβεί στη γη, αυτή θα λιώσει και θα φύγει από το πρόσωπό Του, όπως και κάθε τι επάνω σ`αυτήν.
Ο Θεός λοιπόν στο εδάφιο που εξετάζουμε, απευθύνεται στους αγγέλους Του, δια μέσου των οποίων επρόκειτο να κατεβεί, και να συγχύσει τη γλώσσα των ανθρώπων.
Πηγή: Από το βιβλίο ``ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ`` του Θεμιστοκλή Κουλούρη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου