Είναι ότι τα πάντα είναι ύλη .
Τι είναι η ύλη;
" Ό,τι καταλαμβάνει χώρο, αυτό που θεωρείται ως η ουσία του φυσικού σύμπαντος.." Η Γη, οι θάλασσες, ο αέρας, ο Ήλιος, τα άστρα κάθε τι που ο άνθρωπος παρατηρεί, που μπορεί να το αγγίζει ή να το αισθανθεί, είναι ύλη.
Η ύλη μπορεί να είναι σκληρή, όπως το ατσάλι, ή μαλακή όπως το νερό, ή άμορφη όπως το οξυγόνο στον αέρα.
Αν και δεν μπορούμε να δούμε με γυμνό μάτι μέσα στην ύλη , είτε αυτή είναι ένα κομμάτι ξύλο,ή σίδερο, ή το νερό, ή ο αέρας , εν τούτης αυτή αποτελείται από κάτι πολύ μικρά σωματίδια που λέγονται μόρια .
Αν πάρουμε ένα κομμάτι πλαστελίνη και την τραβήξουμε από τις άκρες της αυτή θα κοπεί εύκολα στα δύο, χωρίς μεγάλη αντίσταση.
Αν πάρουμε ένα κομμάτι λάστιχο τραβώντας τα άκρα του αισθανόμαστε μια σημαντική αντίσταση από τα σωματίδιά του.
Αν πάρουμε τώρα ένα κομμάτι σίδερο και προσπαθήσουμε να το χωρίσουμε στα δύο , θα δούμε μια ακόμα, πολύ μεγαλύτερη αντίσταση από τα μόρια του.
Αυτό που παρατηρούμε λοιπόν είναι ότι η ύλη χαρακτηρίζεται από το πόσο δυνατά έλκονται αυτά τα σωματίδια μεταξύ τους .
Είναι σκληρό το σίδερο και είναι δύσκολο να το χωρίσεις, γιατί τα μόρια του είναι συμπιεσμένα σε κοντινές αποστάσεις μεταξύ τους, έτσι ώστε να μην μπορούν να ξεφύγουν το ένα από το άλλο και έλκονται με τρομακτική δύναμη. Το πόσο λοιπόν είναι δυνατό ένα σύνολο μορίων, εξαρτάται από το κατά πόσο αυτά τα μόρια έλκονται μεταξύ τους , και κατά πόσο είναι κοντά το ένα στο άλλο ενωμένα.
Αν με κάποιο τρόπο διασπαστεί αυτή η ενότητα του ατόμου και απελευθερωθεί αυτή η ενέργεια ανεξέλεγκτα,τότε επιφέρει φοβερή καταστροφή. (Ατομική Βόμβα) Ορισμένα μόρια επίσης , έχουν κάποιες ακόμα ιδιότητες.
Τι έγινε;
Τα μόρια της κολόνιας κινήθηκαν και ανακατεύτηκαν με τα μόρια του αέρα και απλώθηκαν παντού.
Δεν το βλέπεις , αλλά το καταλαβαίνεις από την οσμή.
Τα μόρια του μελανιού κινήθηκαν και ανακατεύτηκαν με τα μόρια του νερού και είναι ορατό.
Αν πέσει πάνω σε ένα ρούχο καφές, ή λάδι, κρασί, αίμα, παρατηρούμε ότι δεν βγαίνει εύκολα από πάνω του.Άρα λοιπόν παρατηρούμε ότι τα μόρια μπορούν να κινούνται , αλλά και κάποια να κολλάνε τόσο δυνατά μεταξύ τους αν και δεν είναι από το ίδιο υλικό, που να μην μπορείς να τα διαχωρίσεις εύκολα.
Ο Θεός μέσα από την ύλη, την οποία μπορούμε και βλέπουμε με τα σαρκικά μας μάτια, μας διδάσκει για πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να δούμε, παρά μόνο δια πίστεως , και αυτά είναι τα πνευματικά.
Σίγουρα από το πρόλογό μου θα καταλάβατε για ποιο πράγμα ο Κύριος έβαλε μέσα στην καρδιά μου να μιλήσουμε απόψε.
Είναι εκείνο το οποίο είναι προϋπόθεση για να υπάρξει ένα σώμα, ένα σύνολο, μια ομάδα , μια εκκλησία.
Είναι η ενότητα.
Αλλά και πως μπορούν να ανακατευτούν και να προσκολλήσουν, οσμές και βρομιές πάνω σε ένα καθαρό σύνολο, εξαιτίας άλλων ατόμων που δεν ανήκουν σε αυτό, δημιουργώντας έτσι προβλήματα.
Ενότητα λοιπόν είναι η ιδιότητα ενός συνόλου ανθρώπων, πραγμάτων ή στοιχείων που συνδέονται τόσο στενά μεταξύ τους,ώστε να υπάρχουν ή να εμφανίζονται ως ένα , να είναι αδιαχώριστο, αδιάσπαστο .
Αν χωρίσεις τα νερά ενός καταρράκτη σε μικρές σταγόνες , δεν θα είναι τίποτα άλλο από μια συνηθισμένη χειμωνιάτικη βροχή. Όταν όμως ενωθούν μπορούν να κινήσουν τεράστιες υδροηλεκτρικές μονάδες και να δώσουν φως σε δεκάδες πόλεις .
Πως μπορεί μια μικρή ομάδα ατόμων να τα βάζει με όλο το πλήθος;
Μπορούν για δύο λόγους.
Πρώτον γιατί είναι όλοι ενωμένοι προστατεύοντας ο ένας τον άλλον, και ότι πράττουν, το πράττουν σαν να είναι ένα άτομο.
Και δεύτερον έχουν τον ίδιο στόχο , τον ίδιο σκοπό , έχουν σχέδιο πως θα κινηθούν , ξέρουν τι κάνουν.
Αντίθετα με αυτούς που κάνουν την φασαρία, οι οποίοι είναι σκορπισμένοι και ξεχωριστά ο καθένας κάνει αυτό που νομίζει.
Πάμε λοιπόν στην εκκλησία.
Εφόσον η εκκλησία είναι ένα σύνολο ατόμων, θα πρέπει λοιπόν αυτός ο ορισμός που δώσαμε για το τι είναι ενότητα να εφαρμοστεί , ώστε να μπορέσει να προχωρήσει, και να φτάσει στο τέρμα.
Τι είναι όμως εκείνο το οποίο μπορεί να ενώσει τόσο δυνατά τα άτομα ώστε να συμπεριφέρονται σαν ένα; να είναι αδιαχώριστα;
Αλλά και ποιο είναι εκείνο το οποίο στέκεται εμπόδιο για να μην γίνει αυτό; δηλαδή δεν αφήνει τους αδελφούς να έχουν ίδια σκέψη, τον ίδιο στόχο,να είναι ενωμένοι κάτω από το ίδιο πνεύμα.
Γνωρίζουμε όλοι ότι ο Κύριος μας κάλεσε και μας έβγαλε μέσα από κόσμο ονομάζοντας μας νύμφη Του, εκκλησία Του , σώμα Του, έχοντας κάποιο σκοπό, κάποιο στόχο για όλους μας.
Δεν έχει ο Κύριος διαφορετικό δρόμο για τον καθένα, η οδός που καταλήγει στον Θεό, μέσα στην ουράνια βασιλεία είναι μία και λέγεται Ιησούς .
Ο Ιησούς υποσχέθηκε ότι θα αρπάξει την νύμφη Του, το σώμα του, άρα ένα σύνολο το οποίο πρέπει να είναι ενωμένο κατά τον κανόνα τον οποίο προαναφέραμε.
Η ενότητα είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα, όχι μόνο στις εκκλησίες , αλλά γενικά όπου υπάρχουν ομάδες ανθρώπων που θα πρέπει να κινηθούν σαν ένα άτομο, αδιάσπαστοι και αδιαχώριστοι , καθώς αυτό θα πει άτομο, κάτι το οποίο δεν τομείται δεν κόβεται.
Όπου υπάρχει ένα πρόβλημα , υπάρχει και η αιτία που το προκαλεί, και αν θέλεις να λύσεις αυτό το πρόβλημα θα πρέπει να βρεις την αιτία.
Και αυτό είναι που θα εξετάσουμε απόψε, όμως πρώτα θα ήθελα να δούμε ποιος είναι ο στόχος της εκκλησίας ποιος ο σκοπός της, που θέλει να φτάσει τελικά.
Εφεσ. ε:25 Οι άνδρες, αγαπάτε τας γυναίκάς σας, καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ αυτής,26 διά να αγιάση αυτήν, καθαρίσας με το λουτρόν του ύδατος διά του λόγου, 27 διά να παραστήση αυτήν εις εαυτόν ένδοξον εκκλησίαν, μη έχουσαν κηλίδα ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων, αλλά διά να ήναι αγία και άμωμος.
Ο σκοπός λοιπόν της εκκλησίας , αυτό δηλαδή που θέλει ο Κύριος και γι΄ αυτό <<παρέδωκεν εαυτόν>> είναι να αγιασθεί, να καθαρισθεί δια του Λόγου, και να παρασταθεί μπροστά Του ως νύμφη άγια και καθαρή, χωρίς λεκέδες και χωρίς ζαρωματιές , αλλά κοσμημένη με κάθε αρετή από το Πνεύμα του Θεού για να ζήσει με Εκείνον αιώνια μέσα στην δόξα Του.
Επομένως όλο αυτό το χρονικό διάστημα της παροικίας μας εδώ στην γη έχουμε αυτό τον σκοπό του καθαρισμού από κάθε βρομιά ή οσμή του κόσμου.
Είναι αυτό που είπαμε στην αρχή ότι μπορούν να προσκολληθούν πάνω μας βρομιές από το κόσμο, αν συναναστρεφόμαστε με αυτόν, που μετά είναι πολύ δύσκολο να ξεκολλήσουν, και να καθαριστούν.
Αυτό έχει να κάνει με τον καθένα προσωπικά , αλλά και σαν σύνολο, όμως και στις δύο περιπτώσεις είναι ζημιά, γιατί αν λερωθεί ένα καθαρό ρούχο σε ένα σημείο, κάποια μόρια από το ρούχο λερώθηκαν όμως χαρακτηρίζεται όλο λερωμένο αν και το υπόλοιπο είναι καθαρό.
Γι ΄αυτό από την στιγμή που ανήκουμε σε αυτό το σύνολο που λέγεται εκκλησία οφείλουμε να αγιαζόμαστε, και να καθαριζόμαστε, έχοντας την αυτή εμφάνιση Του Χριστού, περπατώντας στην οδό που Εκείνος θέλει.
Δεν μπορεί να λέει ο καθένας μας εγώ θα κάνω ότι θέλω ή θα συμπεριφέρομαι όπως εγώ νομίζω και να μην νοιάζει τους υπόλοιπους, δεν γίνεται, δεν λειτουργεί έτσι η εκκλησία, ούτε βοηθάει αυτό την ενότητα, γιατί είμαστε μέλη του ίδιου σώματος που παίρνουμε εντολές από το κεφάλι που είναι ο Ιησούς.
Επίσης λέει στην Εφεσ. δ:11 Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους,12 προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της διακονίας, διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού,13 εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσε- ως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού,
Όλες λοιπόν οι διακονίες και τα χαρίσματα έχουν ένα και μόνο ένα στόχο.
Την οικοδομή του σώματος του Ιησού, που αυτή πότε θα ολοκληρωθεί;
πότε λέμε ότι είναι έτοιμη μια οικοδομή;
Η οικοδομή έχει δύο μέρη : πρώτον πρέπει να έχεις όλα τα υλικά για να τελειώσεις το έργο δεύτερον να τα τοποθετηθούν αυτά κατά το σχέδιο το οποίο υπάρχει στο χρόνο και στο σημείο που πρέπει .
Αν μαζέψεις όλα τα υλικά που χρειάζεται μια οικοδομή και τα κάνεις ένα σωρό, είναι έτοιμη η οικοδομή;
όχι , πρέπει να τοποθετηθεί το καθένα στην ώρα του, στον χρόνο που πρέπει , με μια τέλεια αρμονία, όλα μαζί ενωμένα το ένα δίπλα στο άλλο.
Εμείς είμαστε τα υλικά της οικοδομής της εκκλησίας Του Κυρίου, που μας μαζεύει σιγά-σιγά και μας τοποθετεί στον σωστό χρόνο, στην θέση μας μέσα στην εκκλησία ,σύμφωνα με το σχέδιο Του.
Αν θέλεις να μπεις εκεί που εσύ θέλεις, όποτε εσύ θέλεις , με το δικό σου σχέδιο θα είσαι μια πέτρα που προεξέχει από τις άλλες.
Και όσο όμορφη πέτρα και αν είσαι θα χαλάς την αρμονία και την όψη της οικοδομής.
Η οικοδομή λοιπόν είναι έτοιμη, όταν ενωθούν όλα τα υλικά μαζί κατά το σχέδιο του Θεού .
Όταν θα έχουμε όλοι την αυτή πίστη που είχε ο Κύριος Ιησούς Χριστός.
Δηλαδή να δούμε την οικοδομή του σώματος δια πίστεως τελειωμένη.
`Οταν θα έχουμε τον ζήλο την αγωνία πότε θα τελειώσει ,όταν καθημερινά τοποθετούμε κάτι σε αυτό το οικοδόμημα με την συμπεριφορά μας με τα λόγια μας με τις πράξεις μας .
Όταν δηλαδή γνωρίσουμε πραγματικά την καρδιά του Ιησού, όταν μπορούμε να σκεπτόμαστε όπως Εκείνος, όταν βλέπουμε μέσα από τα μάτια Του, όταν αισθανόμαστε αυτό που αισθάνεται ο Κύριος όταν κοιτάζει τον άνθρωπο, όταν επιτέλους καταλάβουμε ότι δεν είναι απειλή ο αδελφός μας για μας , αλλά ένας λίθος που θα ακουμπήσουμε πάνω του, και θα ακουμπήσει πάνω μας , όταν τελικά στόχος μας είναι η βασιλεία Του Θεού και όχι ποιος λίθος θα είναι πιο ευδιάκριτος από τους άλλους.
Ας μην ξεχνάμε ότι και τα θεμέλια δεν φαίνονται, όμως κρατούν όλο το κτίριο.
Ότι και αν κάνουμε λοιπόν μέσα στο έργο θα πρέπει να είναι για κοινωφελή σκοπό, για το καλό του συνόλου, και αυτό είναι η αρχή της ενότητας.
Αν θέλεις λοιπόν να δεις αν το οτιδήποτε κάνεις είναι σωστό και επιφέρει ενότητα, δες αν ωφελεί το σώμα, το σύνολο, τα αδέρφια σου.
Αντίθετα αν κάνουμε κάτι με ιδιοτελείς σκοπούς, αυτό διαχωρίζει χαλάει την ενότητα και την συνοχή του συνόλου, αλλά και του ίδιου του ατόμου που ενεργεί κατ΄ αυτόν τον τρόπο.
Και αν θέλεις να ελέγξεις τον εαυτό σου, μέσα σου αν έχεις πνεύμα ενότητας, δες πως νιώθεις όταν ευλογήται ο αδελφός σου μέσα στο έργο , τι αισθάνεσαι ; έχεις χαρά; έχεις λύπη ; σε ενοχλεί μέσα σου;
Αφού είδαμε τον στόχο μας ,τον σκοπό μας και καταλάβαμε ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα μεταξύ μας, θα ήθελα τώρα να δούμε δύο πράγματα:
Γιατί συμπεριφερόμαστε με αυτόν τον τρόπο σαν να έχουμε να χωρίσουμε κάτι , δηλαδή τι είναι αυτό που χαλάει την ενότητα, αλλά και τι χρειάζεται για να υπάρχει ενότητα .
Παρ. ιγ:10 Μόνον από της υπερηφανίας προέρχεται η έρις· η δε σοφία είναι μετά των δεχομένων συμβουλάς.
Παρ. κη:25 Ο αλαζών την καρδίαν διεγείρει έριδας· ο δε θαρρών επί Κύριον θέλει παχυνθή.
Από αυτές τις παροιμίες παρατηρούμε τα εξής: ότι ο υπερήφανος και αλαζόνας προκαλεί έριδες, δηλαδή αιτίες για να υπάρχουν διαμάχες και φιλονικίες , δεν στηρίζεται στον Θεό, δεν έχει το θάρρος του σε Εκείνον, και δεν δέχεται συμβουλές.
Τι θα πει αλαζόνας? υπερήφανος?
Είναι αυτός που αισθάνεται τον εαυτό του σπουδαίο και ανώτερο από τους άλλους.
Η υπερηφάνεια και η αλαζονεία είναι η βασική αιτία που χαλάει την ενότητα μέσα σε ένα σώμα, αυτή προκαλεί αιτίες για φιλονικίες .
Επίσης καταστρέφει και το άτομο το οποίο έχει αυτό το φρόνημα.
Πως εργάζεται όμως η υπερηφάνεια ώστε δημιουργεί αιτίες για να χαλάει την σχέση μεταξύ των μελών ενός συνόλου, μιας εκκλησίας ; τι περιέχει μέσα της ώστε να μπορεί να κάνει τόσο κακό? Παρ. 16:28 Ο διεστραμμένος άνθρωπος διασπείρει έριδας· και ο ψιθυριστής διαχωρίζει τους στενωτέρους φίλους.
Ο υπερήφανος είναι σαν μια ατομική βόμβα που περιέχει μέσα της όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να διασπάσουν το άτομο, δηλαδή να καταστρέψουν ακόμα και το μικρότερο σωματίδιο της ύλης, στην προκειμένη περίπτωση όχι μόνο να διαχωρίσει , και να διασπάσει την σχέση μεταξύ των στενότερων φίλων, αλλά και να καταστρέψει τις ψυχές των αδελφών που θα τον ακούσουν και θα δεχτούν τα λεγόμενα του.
Μέσα στην διάνοια του διαστρέφεται ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τα πράγματα γύρω του, νιώθοντας ανασφάλεια και φόβο.
Έτσι διασπείρει έριδες, δηλαδή αιτίες για να υπάρχει μια συνεχή διαμάχη και φιλονικία μεταξύ των αδελφών, με αποτέλεσμα να καταστρέφει την ενότητα του σώματος της εκκλησίας.
Επίσης ένα άλλο συναίσθημα που πηγάζει από την υπερηφάνεια είναι ο φθόνος , η ζήλια . Ο Ιάκωβος λέει στο γ:16 ότι όπου είναι φθόνος και φιλονεικία, εκεί ακαταστασία και παν αχρείον πράγμα.
Δεν θέλω να πω τίποτα άλλο πάνω στο τι χαλάει την ενότητα, θα ήθελα να δούμε τώρα τι την δημιουργεί , τι την αποκαθιστά .
Κολ. 3:12 Ενδύθητε λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού άγιοι και ηγαπημένοι, σπλάγχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν,13 υποφέροντες αλλήλους και συγχωρούντες εις αλλήλους, εάν τις έχη παράπονον κατά τινος· καθώς και ο Χριστός συνεχώρησεν εις εσάς, ούτω και σείς·:14 και εν πάσι τούτοις ενδύθητε την αγάπην, ήτις είναι σύνδεσμος της τελειότητος.
15 Και η ειρήνη του Θεού ας βασιλεύη εν ταις καρδίαις υμών, εις την οποίαν και προσεκλήθητε εις εν σώμα· και γίνεσθε ευγνώμονες.
Σπλάγχνα οικτιρμών, καλοσύνη , ταπεινοφροσύνη, πραότητα, μακροθυμία, συγχωρητικότητα, αγάπη, ειρήνη.
Αυτά αδελφοί είναι τα στοιχεία που χρειάζονται για να μπορέσει να υπάρξει ενότητα.
Είναι στοιχεία από το Πνεύμα Του Θεού, αυτά όλα είναι το Πνεύμα Του Θεού.
Όπως τα μόρια ενωμένα δίνουν την μορφή της κάθε ύλης έτσι και όλες αυτές οι αρετές μαζί δίνουν το Πνεύμα του Θεού .
Πιο πάνω ο Παύλος λέει να ενδυθούμε με όλες αυτές τις αρετές ως εκλεκτοί Του Θεού.
Πως ενδύεται κανείς όλες αυτές τις αρετές; με ποιόν τρόπο; πρώτα από όλα θα πρέπει να πας εκεί που υπάρχουν αυτά τα ενδύματα,να τα πάρεις και να τα φορέσεις πάνω σου.
Αυτό γίνεται όταν εργάζεσαι μέσα σου αυτά τα στοιχεία δια του Πνεύματος του Θεού, αυτές τις αρετές, οι οποίες η κάθε μια από μόνη της είναι μια μεγάλη δύναμη στο να ενώνει, να διατηρεί την ενότητα του Πνεύματος, αυτού του Πνεύματος το οποίο ήταν εν τω Χριστώ.
Δηλαδή να είμαστε όλοι κάτω από το ίδιο πνεύμα, την ίδια σκέψη τον ίδιο στόχο.
Λέει : Και η ειρήνη του Θεού ας βασιλεύη εν ταις καρδίαις υμών, εις την οποίαν και προσεκλήθητε εις εν σώμα· που προσκληθήκαμε; στην ειρήνη του Θεού σε ένα σώμα. Αν λοιπόν δεν ήμαστε εν ειρήνη, και θέλει να βγάλει ο ένας το μάτι του άλλου, δεν ήμαστε το σώμα της νύμφης και δεν διαφέρουμε του κόσμου.
Προηγουμένως είπαμε ότι η υπερηφάνεια δημιουργεί έριδες, δηλαδή μάχες, διαφορές, με αποτέλεσμα να καταστρέφει την ειρήνη.
Δεν μπορεί μέσα σε ένα κλίμα πολέμου, φιλονικίας , έχθρας , έριδας ζήλιας να υπάρξει ενότητα.
Δεν μπορούν μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα να καλλιεργηθούν όλες αυτές οι αρετές οι οποίες είναι δυνάμεις που ενώνουν το σώμα .
Πως θα μπορέσουμε να δούμε τις ανάγκες του σώματος όταν το ενδιαφέρον είναι μόνο γύρω από εμάς;
Πως θα μπορέσουμε να ακούσουμε την φωνή του Θεού για να μας καθοδηγήσει αν δεν έχουμε πραότητα αλλά συνεχώς παρεξηγούμαστε με το παραμικρό έχοντας νεύρα και θυμούς ;
Πως μπορεί να υπάρξει ενότητα χωρίς μακροθυμία ; χωρίς δηλαδή χάρη και έλεος προς τον αδελφό όταν κάνει ένα λάθος .
Πως θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε ενωμένοι προς τον σκοπό μας που είναι η ουράνια βασιλεία , όταν ανακυκλώνουμε τα παλιά και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε , να συγχωρήσουμε?
λέει ο Λόγος : Παρ. 17:9 Όστις κρύπτει παράβασιν, ζητεί φιλίαν· αλλ' όστις επαναλέγει το πράγμα, χωρίζει τους στενωτέρους φίλους.
Όταν δεν έχουμε την υπομονή και την πίστη να δούμε το χέρι του Θεού να ενεργεί σε κάθε πρόβλημα αλλά θέλουμε το δικό μας χέρι να δώσει την λύση, έτσι όπως στα δικά μας μάτια φαίνεται σωστή, μη επιστευόμενοι τον Θεό .
Γιατί όμως συμβαίνουν όλα αυτά; γιατί αν και τα βλέπουμε δεν έχουμε την δύναμη να πράξουμε το σωστό ; τι είναι αυτό που λείπει ώστε η σάρκα ενεργεί με αυτόν τον τρόπο που δεν μας αφήνει να ενωθούμε στο πνεύμα;
Γιατί όλες αυτές οι αρετές δεν μπορούν να λειτουργήσουν και να φέρουν καρπό;
Ιωάν. ιε:4 Μείνατε εν εμοί, και εγώ εν υμίν. Καθώς το κλήμα δεν δύναται να φέρη καρπόν αφ' εαυτού, εάν δεν μείνη εν τη αμπέλω, ούτως ουδέ σεις, εάν δεν μείνητε εν εμοί. 5 Εγώ είμαι η άμπελος, σεις τα κλήματα. Ο μένων εν εμοί και εγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν, διότι χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν.
Ο διάβολος χρησιμοποιώντας την σάρκα, προσπαθεί να μας αποκόψει από την άμπελο που είναι ο Ιησούς, αμέσως χαλάει η επικοινωνία με το Πνεύμα του Θεού, Αυτή τη δύναμη που λαμβάνουμε δια μέσου του Ιησού. Αυτή τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος , που μόνο με αυτή μπορούμε να νικήσουμε, κάθε σκέψη αρνητική που μας κάνει να έχουμε έχθρα με τον αδελφό μας να μην μπορούμε να ξεχάσουμε , να έχουμε φιλονικίες και διαφορές, ή το οτιδήποτε που χαλάει την σχέσει μεταξύ μας την σχέση που θέλει ο Κύριος να έχουμε , την ενότητα.
Όλες αυτές οι αρετές που είπαμε πιο πάνω που μας ενώνουν δεν μπορούν να καρποφορήσουν να μεγαλώσουν να λειτουργήσουν, αν δεν λαμβάνουν τροφή μέσα από το Πνεύμα του Ιησού, αν δεν ζει μέσα μας ο Κύριος, και εμείς αν δεν ζούμε μέσα σε Αυτόν , αν δεν Τον αισθανόμαστε ότι είναι πάντα δίπλα μας όλη την ημέρα, ότι μας βλέπει και τον βλέπουμε, μας ακούει και τον ακούμε , μας ανήκει και του ανήκουμε.
Μόνο έτσι μπορεί να είναι πραγματικά ενωμένη μια εκκλησία, μόνο με αυτόν τον τρόπο το οικοδόμημα είναι στερεό και ασφαλές.
Πάντα όταν υπάρχει ένα πρόβλημα ψάχνω να βρω την αιτία που το προκαλεί , την ρίζα που δίνει την τροφή για να υπάρχει το πρόβλημα .
Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα παραπάνω είναι ότι ο μόνος λόγος που μπορεί να προκαλεί αυτές τις καταστάσεις είναι η αποκοπή από την άμπελο, δηλαδή από τον Ιησού.
Όταν ακούμε αποκοπή το μυαλό μας πάει αμέσως στην αποστασία στην απομάκρυνση από την εκκλησία.
Όμως ο Κύριος δεν μιλάει μόνο για την σάρκα μας για το σώμα μας , αυτό που τον ενδιαφέρει είναι κάτι πιο βαθύ, πιο ουσιαστικό .
Ο Κύριος όταν μιλάει για αποκοπή, μιλάει για το πνεύμα μας , για την καρδιά μας , για τις σκέψεις μας , για την όραση μας , για την πίστη μας ,
για την ειλικρινή εκζήτηση Εκείνου.
Είναι πραγματικά αδιανόητο και περίεργο το ότι γνωρίζουμε πολλές φορές την λύση της ταλαιπωρίας μας των προβλημάτων μας και δεν καταφεύγου- με σε αυτήν.
Είναι απίστευτο ότι ο διάβολος ξέρει πως να μας σκοτώνει πνευματικά,να μας πειράζει, να μας δημιουργεί προβλήματα και εμείς το ξέρουμε και όμως δεν αντιδρούμε. Ξέρουμε ότι όλη του η προσοχή και ο πόλεμος είναι πάνω σε αυτό και εμείς στεκόμαστε μόνο στα λόγια και στο τι πρέπει να κάνουμε όμως δεν το κάνουμε ή το κάνουμε όταν στριμωχτούμε και θέλουμε και άμεσα αποτελέσματα.
Όταν λέει ο Ιησούς << Ο μένων εν εμοί και εγώ εν αυτώ, >>
τι εννοεί ; Με ποιόν τρόπο <<μένεις εν αυτώ ; >>
Μόνο με την άμεση ειλικρινή πνευματική κοινωνία μαζί του, ή αλλιώς με την προσευχή. όταν πραγματικά ζητάς Εκείνον , και όχι τα δώρα του για θα σε κάνουν να ξεχωρίζεις από τους άλλους.
Υπάρχει κάποιος που δεν το ξέρει ; δεν νομίζω.
Μόνο μέσα από αυτήν την πνευματική κοινωνία θα μπορέσεις να πάρεις αυτή την δύναμη από τον Ιησού, που ενώνει τόσο δυνατά ,όπως ενώνονται τα μόρια του σίδερου. Μόνο προσκολλημένοι στον Ιησού θα μπορέσουμε να διδαχτούμε αυτή την δύναμη της ενότητας που δεν βλέπει εθνικότητες , κοινωνικές τάξεις , φυλές , ηλικίες , αλλά μια ουράνια πόλη , μια ουράνια βασιλεία, δεν βλέπει σε αξιώματα και διακρίσεις , αλλά ένα στράτευμα ισχυρό που το όνομα του είναι Φιλαδέλφεια.
Αυτή η δύναμη που πηγάζει μέσα από το Πνεύμα του Θεού , αυτή η δύναμη που ενώνει τόσο δυνατά τα αδέλφια που τα συσφίγγει, αυτή η τρομακτική ενέργεια που υπάρχει μέσα στον πυρήνα του πνεύματος του Θεού είναι η αγάπη Του για μας .
Και αυτή η αγάπη που δίδεται από τον Θεό σε μας, δίδεται για να μας διδάξει πως πρέπει να αγαπάμε, και η απόδειξη της αγάπης μας προς Εκείνον είναι η αγάπη μας προς τον αδελφό μας.
Λέει ο Παύλος :Εφεσ. 3:19 και να γνωρίσητε την αγάπην του Χριστού την υπερβαίνουσαν πάσαν γνώσιν, διά να πληρωθήτε με όλον το πλήρωμα του Θεού.
Ο Ιησούς ευαρέστησε τον Πατέρα με την αγάπη του, με την υπακοή του και Εκείνος, κατοίκησε μέσα του με όλο το πλήρωμα της Θεότητας. Αυτός που πραγματικά γνωρίζει την αγάπη του Χριστού, όχι απλά με λόγια ή με την γνώση του γράμματος , αλλά την ζει έμπρακτα , την ενεργεί στον αδελφό του, σε αυτόν κατοικεί το Πνεύμα του Θεού, σε αυτόν κατοικεί η δύναμη της ενότητας.
Στην αρχή είπαμε ότι όλο αυτό το χρονικό διάστημα της παροικίας μας εδώ στην γη έχουμε αυτό τον σκοπό του καθαρισμού από κάθε βρομιά ή οσμή του κόσμου , από κάθε διανόημα και φρόνημα του διαβόλου που διαιρεί και καταστρέφει.
Ακόμα αδελφοί και αυτό δια της αγάπης θα γίνει.
Εφεσ. 1:4 καθώς εξέλεξεν ημάς δι' αυτού προ καταβολής κόσμου, διά να ήμεθα άγιοι και άμωμοι ενώπιον αυτού διά της αγάπης,
Εφεσ. β:19 Επομένως, λοιπόν, δεν είστε πλέον ξένοι και πάροικοι, αλλά συμπολίτες των αγίων και οικείοι τού Θεού,20 που εποικοδομηθήκατε επάνω στο θεμέλιο των αποστόλων και των προφητών, που ακρογωνιαία [πέτρα] είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός·21 στον οποίο κάθε οικοδομή, καθώς συναρμολογείται, αυξάνει σε έναν άγιο ναό εν Κυρίω· 22 στον οποίο κι εσείς συνοικοδομείστε σε κατοικητήριο του Θεού διαμέσου τού Πνεύματος.
βΚορ. ε:14 Δεδομένου ότι, η αγάπη τού Χριστού μάς συσφίγγει· επειδή, κρίνουμε τούτο, ότι, αν ένας πέθανε για χάρη όλων, επομένως όλοι πέθαναν·15 και πέθανε για χάρη όλων, ώστε αυτοί που ζουν, να μη ζουν πλέον για τον εαυτό τους, αλλά γι' αυτόν που πέθανε και αναστήθηκε για χάρη τους.
Η σχέση που έχουμε με τα αδέρφια μας εν Χριστώ δεν στηρίζεται στο ότι ταιριάζουν οι χαρακτήρες μας, ή στο ότι έχουμε κοινά ενδιαφέροντα.
Μας ενώνει το αίμα του Χριστού που πλύνει και καθαρίζει την καρδιά μας από την αμαρτία .
Μας φέρνει κοντά η κοινή πορεία μέσα στο θέλημα του Θεού, έχοντας όλη την ίδια πυξίδα , το Λόγο του τον Άγιο.
Είναι μια σχέση αλληλεξάρτησης, όπως την περιγράφει και ο Λόγος του Θεού, σαν μια πέτρα ο καθένας στο οικοδόμημα της εκκλησίας του Χριστού,όπου θεμέλιο και ακρογωνιαίος λίθος είναι ο ίδιος ο Ιησούς.
Πρέπει να είμαστε σφιχτοδεμένοι έτσι όπως ο Ιησούς μας τοποθέτησε.
Μόνο έτσι στηριγμένοι ο ένας με τον άλλον ξεπερνάμε τις διαφορές μας και τις διαφωνίες μας.
Είμαστε τόσο διαφορετικά φτιαγμένοι αδέλφια ο ένας από τον άλλον, με διαφορετικά βιώματα ο καθένας .
Όμως η αγάπη Του μας συσφίγγει, μας ενώνει, ενώνει τις καρδιές μας γινόμαστε κοινωνοί των προβλημάτων , ο ένας του άλλου, προσευχόμαστε ο ένας για τον άλλον.
Αυτή η σχέση μεταξύ μας πρέπει να είναι μια σχέση αδιάρρηκτη που αρχίζει από εδώ στην γη , και θα συνεχίσει στον ουρανό, στην αιωνιότητα.
Από : Γρίσπο Νεκτάριο
Xristianikanea.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου